Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 31 stycznia 1995 r. sygn. III AZP 11/94

Przewodniczący Prezes SN: Jan Wasilewski

Sędziowie SN: Kazimierz Jaśkowski, Adam Józefowicz (sprawozdawca), Jerzy Kwaśniewski, Janusz Łętowski, Walery Masewicz (autor uzasadnienia), Andrzej Wróbel (współsprawozdawca)

Sąd Najwyższy, przy udziale prokuratora Włodzimierza Skoniecznego, po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 1995 r. wniosku Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego skierowanego przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego do rozpoznania przez skład siedmiu sędziów Izby Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego o podjęcie uchwały zawierającej odpowiedź na następujące zagadnienie prawne:

Czy organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej mają obowiązek wydania decyzji administracyjnej w sprawie pobrania opłaty za wykonane badania i inne czynności wynikające z ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. Nr 12, poz. 49 z późn. zm.), czy też wydanie takiej decyzji jest zbędne z uwagi na to, że pobranie opłaty wynika wprost z przepisu art. 36 ust. 1 powołanej ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej ?

podjął następującą uchwałę:

Pobranie opłaty za wykonane badania i inne czynności na podstawie art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. Nr 12, poz. 49 ze zm.) następuje w drodze decyzji administracyjnej.

Uzasadnienie

I. Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego we wniosku do Sądu Najwyższego o wyjaśnienie zagadnienia prawnego budzącego poważne wątpliwości powołuje się na stwierdzenie rozbieżności w orzecznictwie sądów co do stosowania art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. Nr 12, poz. 49 ze zm.). Istota tych rozbieżności sprowadza się - najogólniej rzecz ujmując - do odpowiedzi na pytanie, czy organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej są zobowiązane do wydawania decyzji administracyjnych w sprawie opłat za badania i inne czynności dokonywane przez te organy w granicach ich kompetencji, czy też wydawanie takich decyzji jest zbędne z uwagi na to, że zobowiązanie do uiszczenia opłat wynika wprost z art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. Ilustracją tych rozbieżności w orzecznictwie sądów są: