Wyrok NSA z dnia 30 listopada 2018 r., sygn. II FSK 899/18

Interpretacje podatkowe; Podatek od nieruchomości

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Sędzia NSA Jolanta Sokołowska (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Alicja Polańska, Protokolant Joanna Legieć, po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Wójta Gminy P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 18 października 2017 r. sygn. akt I SA/Po 307/17 w sprawie ze skargi E. sp. z o.o. z siedzibą w S. na interpretację indywidualną Wójta Gminy P. z dnia 12 grudnia 2016 r. nr BF.310.1.2016 w przedmiocie podatku od nieruchomości 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu, 2) zasądza od E. sp. z o.o. z siedzibą w S. na rzecz Wójta Gminy P. kwotę 460 (słownie: czterysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 18 października 2017 r., sygn. akt I SA/Po 307/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił zaskarżoną przez E. sp. z o.o. (dalej "Spółka" lub "skarżąca") w S. interpretację indywidualną Wójta Gminy P. z dnia 12 grudnia 2016 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości.

Sąd pierwszej instancji przedstawił następujący stan faktyczny sprawy:

We wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego Spółka wskazała, że jest właścicielem farm wiatrowych. Aktualnie Spółka nie traktuje jako przedmiotu opodatkowania całych elektrowni wiatrowych. Opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają wyłącznie ich części budowlane, tj. fundament i wieża. Elektrownie wiatrowe nie figurują w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych jako samodzielne (wyodrębnione) środki trwałe, od których byłyby dokonywane odpisy amortyzacyjne zgodnie z ustawą z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm.; dalej "u.p.d.o.p."). W ewidencji Spółki ujęto środki trwałe, takie jak części budowlane elektrowni wiatrowych (tj. fundamenty i wieżę) oraz urządzenia służące do wytwarzania energii elektrycznej (dalej: "urządzenia wiatrowe"). Z dniem 16 lipca 2016 r. weszła w życie ustawa z dnia 20 maja 2016 r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych (Dz. U. z 2016 r., poz. 961; dalej "u.i.e.w."), która w art. 2 wyraźnie wskazuje, że elementy techniczne oznaczają wirnik z zespołem łopat, zespół przeniesienia napędu, generator prądotwórczy, układy sterowania i zespół gondoli wraz z mocowaniem i mechanizmem obrotu. W przypadku należących do spółki urządzeń wiatrowych w ich wartości początkowej ustalonej dla potrzeb amortyzacji zostały skapitalizowane nie tylko wydatki na ww. urządzenia, ale także wydatki na inne elementy i infrastrukturę towarzyszącą, tj. przykładowo na: oprogramowanie, które monitoruje działanie oraz pozwala kontrolować pracę urządzenia wiatrowego, wyciągarkę wraz z olinowaniem, która służy do transportu osób i sprzętu z poziomu gruntu do urządzenia wiatrowego, oświetlenie ostrzegawcze, zabezpieczenie odgromowe, chłodnice i wentylatory, wiatrowskaz oraz anemometr, które są odpowiedzialne za pomiary prędkości ruchu oraz kierunku wiatru, wyłączniki awaryjne, które w przypadku wystąpienia zagrożenia dla prawidłowego działania urządzenia wiatrowego pozwalają na awaryjne jego zatrzymanie. Stosownie do przepisów u.p.d.o.p., spółka do wartości początkowej urządzeń wiatrowych zaliczyła także inne wydatki o charakterze ogólnym (m.in. wydatki na usługi prawne, tłumaczenia, usługi zarządzania projektem, ochronę).