Wyrok NSA z dnia 10 marca 2015 r., sygn. II OSK 1911/13

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Leszek Kamiński (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Robert Sawuła Sędzia del. WSA Mirosław Wincenciak Protokolant: starszy inspektor sądowy Agnieszka Majewska po rozpoznaniu w dniu 10 marca 2015r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej [...] Sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 20 maja 2013 r. sygn. akt II SA/Op 87/13 w sprawie ze skargi L. P. na decyzję Wojewody Opolskiego z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Opolu, 2. odstępuje od zasądzenia kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 20 maja 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu sygn. akt II SA/Op 87/13 w sprawie ze skargi L. P. uchylił zaskarżoną decyzję Wojewody Opolskiego z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty Namysłowskiego z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę.

W motywach powyższego wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał na następujący stan faktyczny i prawny sprawy.

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2010 r. Starosta Namysłowski zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej [...], składającej się ze stalowej wieży kratowej o wysokości 60 m z antenami sektorowymi i radioliniowymi, urządzeniami sterującymi pracą anten oraz przyłączem energetycznym, na działce ewidencyjnej nr [...], w obrębie N., Z.. Rozstrzygnięcie to zostało utrzymane w mocy przez Wojewodę Opolskiego decyzją z dnia [...] listopada 2010 r.

Wyrokiem z dnia 6 grudnia 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu sygn. akt II SA/Op 703/10 uchylił obie ww. decyzje. Zdaniem Sądu organy nie wyjaśniły, dlaczego obszar oddziaływania obiektu w rozumieniu art. 28 ust. 2 Prawa budowlanego ogranicza się wyłącznie do wskazanych w decyzji nieruchomości podczas, gdy "już z wyrysu mapy ewidencyjnej wynika, że w obszarze oddziaływania inwestycji potencjalnie znajdują się dalsze nieruchomości np. działki [...], [...], [...] czy [...]". Ponadto, organ I instancji nie odniósł się do zgłoszenia udziału w postępowaniu mieszkańców wsi S. Jak zauważył Sąd, w dniu 31 sierpnia 2007 r. weszło w życie rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 21 sierpnia 2007 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz szczegółowych uwarunkowań związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięcia do sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko (Dz. U. Nr 158, poz. 1105), które nadało nowe brzmienie § 2 ust. 1 pkt 7 oraz § 3 ust. 1 pkt 8 ww. rozporządzeniu z dnia 9 listopada 2004 r. W wyniku tej nowelizacji zmianom uległy kryteria, według których kwalifikuje się daną inwestycję z zakresu instalacji radiokomunikacyjnych, radionawigacyjnych i radiolokacyjnych, jako wymagającą sporządzenia raportu obligatoryjnie, czy też fakultatywnie. Z dniem 15 listopada 2010 r. weszło również w życie rozporządzenie Rady Ministrów z 9 listopada 2010 r., które jednak wobec regulacji z § 4 nie ma zastosowania w sprawie. Jak zaznaczył Sąd, w obowiązującym stanie prawnym sprawy rozstrzygająca jest lokalizacja wokół terenu inwestycji miejsc dostępnych dla ludności, a zatem możliwość rzeczywistego negatywnego oddziaływania emisji przedsięwzięcia (§ 2 ust. 1 pkt 7 i § 3 ust. 1 pkt 8 ww. rozporządzenia z 2004 r.). Organy obu instancji w tym zakresie nie przeprowadziły wymaganych dowodów, co skutkowało uznaniem, że ich rozstrzygnięcia zostały wydane z naruszeniem art. 7, art. 77 § 1 art. 80 k.p.a. Przyjmując, że wzdłuż osi głównej promieniowania poszczególnych anten wchodzących w skład planowanej inwestycji nie znajdują się miejsca dostępne dla ludności, organy powołały się na ustalenia faktyczne oparte na dowodach, których przeprowadzenia nie można stwierdzić na gruncie akt sprawy, co uzasadnia zarzut naruszenia art. 107 § 3 k.p.a. Końcowo Sąd wskazał organowi, aby ten odniósł się również do zarzutu nałożenia się pól promieniowania ze stacji istniejącej telefonii na promieniowanie obecnie planowanej inwestycji sieci telefonii.