1 czerwca 2015 r. upłynie sto lat od urodzin Księdza Prałata Jana Twardowskiego, wybitnego, lirycznego poety religijnego.

Był synem warszawskiego kolejarza, absolwentem warszawskiego gimnazjum im. Tadeusza Czackiego, uczestnikiem Powstania Warszawskiego, w 1947 r. ukończył polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim, w 1948 r. przyjął święcenia kapłańskie. Był katechetą, rektorem kościoła sióstr wizytek w Warszawie, wykładowcą w warszawskim seminarium. Całe życie Księdza Jana Twardowskiego wiązało się ze stolicą; tu również został po śmierci w 2006 r. pochowany w Świątyni Opatrzności Bożej w Panteonie Wielkich Polaków.

Jego wiersze zyskały wielką popularność. Uczył mądrej życzliwości – „śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą” – i pokory: „Być nie zauważonym by spotkać się z Tobą”. Pisał: „wdzięczność jest najbardziej religijnym uczuciem”, a także: „Tylko ten, kto trwa w miłości Boga, jest spokojny”. Uczył wiary i patriotyzmu; uczył liryką i swoim przykładem.

Senat Rzeczypospolitej Polskiej w setną rocznicę urodzin honoruje pamięć Księdza Prałata Jana Twardowskiego. Senat zwraca się do uczelni, szkół, organizacji społecznych i mediów z apelem o upowszechnianie twórczości Księdza Prałata Jana Twardowskiego. Niech pogodna, nieraz żartobliwa, życzliwa i mądra liryka warszawskiego kapłana stanie się jednym ze źródeł dumy z narodowej, polskiej kultury.

Uchwała podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”.