Komentarz na temat funkcjonowania spółdzielni pracy

KOMENTARZ

Spółdzielnie pracy

Piotr Hanusek

Zgodnie z art. 1 Prawa spółdzielczego spółdzielnia jest dobrowolnym zrzeszeniem nieograniczonej liczby osób o zmiennym składzie osobowym i zmiennym funduszu udziałowym, które w interesie swoich członków prowadzi wspólną działalność gospodarczą.

Spółdzielnie pracy stanowią specyficzną formę prowadzenia działalności gospodarczej. Podmioty te funkcjonują na podstawie przepisów ustawy z 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze (Dz.U. z 1995 r. Nr 95, poz. 288 ze zm.).

Działalność spółdzielni opiera się na zasadach rachunku ekonomicznego, ze szczególnym uwzględnieniem podziału wypracowanych środków na potrzeby wspólnego dobra jej członków.

Szczególny charakter mają spółdzielnie pracy inwalidów i inwalidów niewidomych, gdyż – poza celem gospodarczym – służą rehabilitacji zawodowej i społecznej tych osób przez wspólnie wykonywaną pracę.

Prawną podstawę działalności spółdzielni pracy – poza przepisami ustawy – Prawo spółdzielcze – stanowi statut spółdzielni. Powinien on zawierać wszystkie elementy, o których stanowi art. 5 ustawy.

Przedmiotem działalności gospodarczej spółdzielni pracy jest prowadzenie wspólnego przedsiębiorstwa opartego na osobistej pracy jej członków. W pojęciu tym mieści się administrowanie mieniem spółdzielni i przedsiębiorstwem rozumianym jako zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji zadań gospodarczych określonych w statucie spółdzielni.

Statut spółdzielni powinien ponadto zawierać jasno określone zasady dotyczące przyjmowania i wypowiadania członkostwa, wykreślania i wykluczania członków oraz zwoływania i obradowania walnych zgromadzeń, trybu wyboru i odwoływania członków organów spółdzielczych.

Ponieważ majątek spółdzielni – zgodnie z art. 3 Prawa spółdzielczego – jest prywatną własnością jej członków, w statucie spółdzielni pracy powinny być również zawarte postanowienia określające zasady podziału nadwyżki bilansowej oraz pokrywania strat spółdzielni.