Interpretacja indywidualna z dnia 2 maja 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.55.2024.1.AM

Obowiązek stosowania dokumentu e-SAD dla przemieszczeń poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku akcyzowym jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 13 marca 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku obowiązku stosowania dokumentu e-SAD dla przemieszczeń wyrobów poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej wpłynął 13 marca 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca, spółka z siedzibą w Polsce, posiadający numer akcyzowy jako uprawniony wysyłający i uprawniony odbiorca, zajmuje się głównie dystrybucją wyrobów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (m.in. środków zapobiegających zamarzaniu i gotowych płynów przeciwoblodzeniowych, płynów do spryskiwaczy szyb samochodowych, środków czyszczących, odświeżaczy samochodowych i odświeżaczy powietrza, perfum do ciała, past do rąk itp.) zawierających w swoim składzie alkohol etylowy całkowicie skażony na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości (dalej: „Wyroby”). Wnioskodawca sprzedaje Wyroby głównie do odbiorców na terytorium Unii Europejskiej, w tym w Polsce.

Wyroby sprzedawane przez Spółkę klasyfikowane są do pozycji CN innych niż 2207 i 2208, tj. co do zasady do kodów CN:

- 3820 00 00 „środki zapobiegające zamarzaniu i gotowe płyny przeciwoblodzeniowe”,

- 3402 50 90 „preparaty do prania i preparaty do czyszczenia”,

- 3307 49 00 „preparaty do perfumowania lub odświeżania pomieszczeń, włącznie z preparatami zapachowymi stosowanymi w trakcie obrzędów religijnych - pozostałe”,

- 3303 00 10 „perfumy”,

- 3402 50 90 „preparaty do prania i preparaty do czyszczenia”.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca m.in. wysyła Wyroby w ramach dostaw wewnątrzwspólnotowych, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy. W związku z tym u Wnioskodawcy powstała wątpliwość, czy przemieszczaniu Wyrobów w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej powinien towarzyszyć dokument e-SAD.

W tym miejscu Wnioskodawca pragnie wskazać na praktykę stosowania dokumentu e-SAD przy przemieszczaniu tego typu wyrobów w innych krajach członkowskich Unii Europejskiej. W praktyce bowiem organy podatkowe tych krajów stoją na stanowisku, zgodnie z którym e‑SAD stosuje się wyłącznie dla przemieszczania wewnątrzwspólnotowego alkoholu etylowego całkowicie skażonego na podstawie powołanego wyżej rozporządzenia, klasyfikowanego do kodu CN 2207 20 00.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym, Wnioskodawca jest zobowiązany do stosowania dokumentu e-SAD dla przemieszczeń Wyrobów w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionych okolicznościach nie jest on zobowiązany do stosowania dokumentu e-SAD dla przemieszczeń Wyrobów w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy.

Poniżej Wnioskodawca uzasadnia swoje stanowisko.

Na wstępie należy wskazać, że zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 16a lit. b) ustawy o podatku akcyzowym, który wszedł w życie z dniem 13 lutego 2023 r., alkohol etylowy całkowicie skażony na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego przemieszcza się w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub dostawy wewnątrzwspólnotowej, [przemieszcza się] poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, na podstawie elektronicznego uproszczonego dokumentu administracyjnego e-SAD.

Jednocześnie, definicja alkoholu etylowego znajduje się w art. 93 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. Zgodnie z tą definicją, do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się:

1) wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej;

2) wyroby objęte pozycjami CN 2204, 2205 i 2206 00, o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 22% objętości;

3) napoje zawierające rozcieńczony lub nierozcieńczony alkohol etylowy.

Analiza powyższej definicji alkoholu etylowego pozwala na wskazanie, że do grupy wyrobów uznawanych za alkohol etylowy należy zaliczyć przede wszystkim następujące wyroby:

1) alkohol etylowy nieskażony o mocy 80% obj. objęty kodem CN 2207 10 00;

2) alkohol etylowy i inne alkohole skażone o dowolnej mocy objęte kodem CN 2207 20 00;

3) wódki, likiery, inne napoje alkoholowe, złożone preparaty alkoholowe do produkcji napojów objęte kodem CN 2208;

4) wina, napoje fermentowane i wyroby pośrednie objęte pozycjami CN 2204, 2205 i 2206 00, o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 22% obj.

Niemniej w powyższej definicji ustawodawca wskazał również, że wszelkie inne wyroby zawierające w swoim składzie alkohol etylowy sensu stricto w ilości przekraczającej 1,2% obj. należy traktować jako alkohol etylowy w szerokim tego słowa znaczeniu, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej.

Mając na uwadze powyższą definicję należy stwierdzić, że alkohol etylowy zawarty w sprzedawanych przez Wnioskodawcę Wyrobach klasyfikowanych do pozycji innych niż CN 2207 jest alkoholem etylowym w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym. Fakt, że alkohol ten został uprzednio skażony na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego pozostaje dla spełnienia definicji bez znaczenia.

Alkohol zawarty w Wyrobach podlega zwolnieniu od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym. Niemniej, w ocenie Wnioskodawcy, cały czas pozostaje alkoholem etylowym.

Niemniej, wątpliwością jaką należy rozstrzygnąć jest to czy uregulowanie art. 2 ust. 1 pkt 16a lit. b) ustawy o podatku akcyzowym dotyczy wyłącznie alkoholu całkowicie skażonego w postaci czystej, klasyfikowanego do kodu CN 2207, czy również zawartego w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, w tym w Wyrobach i Surowcach, klasyfikowanych do innego działu Nomenklatury Scalonej.

W tym miejscu należy jednak wskazać, że gdyby alkohol etylowy zawarty w innych wyrobach miałby być objęty zakresem regulacji art. 2 ust. 1 pkt 16a lit. b) ustawy o podatku akcyzowym zostałoby to jednoznacznie wskazane przez ustawodawcę. W tym kontekście należy zwrócić uwagę na brzmienie art. 30 ust. 9 pkt 1 cytowanej ustawy. W tym przepisie wyraźnie zostało wskazane, że „Zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony (…) na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi”.

A zatem, gdyby racjonalny ustawodawca chciał, aby regulacje dotyczące zastosowania e-SAD obejmowały również wyroby nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi zawierające całkowicie skażony alkohol etylowy, uwzględniłby to w brzmieniu art. 2 ust. 1 pkt 16a lit. b) ustawy o podatku akcyzowym, w podobny sposób, jak to uczynił w art. 30 ust. 9 pkt 1 tej ustawy.

Dla przypomnienia, art. 2 ust. 1 pkt 16a lit. b) ma brzmienie: „e-SAD - elektroniczny uproszczony dokument administracyjny, na podstawie którego przemieszcza się, w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub dostawy wewnątrzwspólnotowej, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażania alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego (Dz. Urz. WE L 288 z 23.11.1993, str. 12, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, str. 249, z późn. zm.).”

Regulacja ta nie zawiera sformułowania: „w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.” A zatem, porównując brzmienie art. 30 ust. 9 pkt 1 oraz art. 2 ust. 1 pkt 16a lit. b) ustawy o podatku akcyzowym, należy stwierdzić, że ustawodawca świadomie wyłączył z zakresu stosowania e-SAD wyroby zawierające całkowicie skażony alkohol, jeżeli te wyroby są klasyfikowane do innego działu niż Dział 22 Nomenklatury Scalonej. W konsekwencji, przemieszczanie wewnątrzwspólnotowe Wyrobów klasyfikowanych do pozycji CN innej niż 2207, nawet jeżeli zawierają w składzie alkohol etylowy całkowicie skażony, nie odbywa się na podstawie elektronicznego dokumentu e-SAD.

Warto również zwrócić uwagę na pkt 10 załącznika II do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2022/1636 z dnia 5 lipca 2022 r. uzupełniającego dyrektywę Rady (UE) 2020/262 przez określenie struktury i treści dokumentów wymienianych w kontekście przemieszczania wyrobów akcyzowych oraz określenie progu utraty wynikającej z właściwości wyrobów (Dz.Urz.UE. L 2022 Nr 247, str. 2). Otóż, w pkt 10 załącznika II do tego rozporządzenia wymienione zostały „wyroby zawierające alkohol etylowy w rozumieniu art. 20 tiret pierwsze dyrektywy 92/83/EWG, objęte kodami CN innymi niż 2207 i 2208”. Dla tych wyrobów ma zastosowanie kod wyrobów akcyzowych „S500”. Natomiast w pkt 11 załącznika II do tego rozporządzenia wymieniony został „całkowicie denaturowany alkohol w rozumieniu art. 20 dyrektywy 92/83/EWG, będący alkoholem, który został poddany skażeniu i spełnia warunki umożliwiające korzystanie ze zwolnienia przewidzianego w art. 27 ust. 1 lit. a) tej dyrektywy”. Dla tych wyrobów ma zastosowanie kod wyrobów akcyzowych „S600”.

Natomiast w dokumencie zatytułowanym „Instrukcja dla podmiotów, jako użytkowników Systemu EMCS PL 2 odbierających lub wysyłających wyroby akcyzowe przemieszczane z zastosowaniem e-SAD” przygotowanym przez Departament Podatku Akcyzowego i Podatku od Gier Ministerstwa Finansów wskazano, że dla alkoholu całkowicie skażonego z kodem S600 nie stosuje się zabezpieczenia akcyzowego przy nabyciu wewnątrzwspólnotowym. Takie wyłączenie z zastosowania zabezpieczenia akcyzowego nie zostało przewidziane dla wyrobów, do których przypisany jest kod wyrobów akcyzowych „S500”. W konsekwencji, w przypadku ewentualnego nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów klasyfikowanych do pozycji CN innej niż 2207, Spółka zobowiązana byłaby do złożenia zabezpieczenia na transport, a nabywając alkohol całkowicie skażony - nie. Takie podejście wydaje się być całkowicie nieracjonalne i zaburzające swobodny przepływ towarów w ramach Unii Europejskiej.

Warto również zwrócić uwagę na okoliczność, że nałożenie obowiązku stosowania e-SAD do wewnątrzwspólnotowego przemieszczania Wyrobów naruszałoby zasadę jednolitego podejścia w UE do przepływu towarów. Jak to bowiem zostało wskazane w opisie stanu faktycznego organy podatkowe innych krajów członkowskich uznają, że e-SAD stosuje się wyłącznie dla przemieszczania wewnątrzwspólnotowego alkoholu etylowego całkowicie skażonego na podstawie powołanego wyżej rozporządzenia, klasyfikowanego do kodu CN 2207 20 00. Odmienne podejście mogłoby prowadzić do dezorganizacji w handlu wewnątrzwspólnotowym, co jest sprzeczne z duchem jednolitego rynku.

Podsumowując powyższe rozważania należy stwierdzić, że w przypadku przemieszczania Wyrobów zawierających w składzie całkowicie skażony alkohol, w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej nie należy stosować elektronicznego uproszczonego dokumentu administracyjnego e-SAD, ponieważ taki obowiązek nie został wprost wskazany przez ustawodawcę.

W konsekwencji, Wnioskodawca w przedstawionych okolicznościach nie jest zobowiązany do stosowania dokumentu e-SAD dla przemieszczeń Wyrobów w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej, nawet jeżeli zawierają w składzie alkohol etylowy całkowicie skażony.

W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, że w dokumencie nr DOP7.8101.59.2023.HEMD wydanym 2 lutego 2024 r. przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej zmieniającym interpretację indywidualną 17 maja 2023 r. nr 0111-KDIB3-3.4013.96.2023.1.MAZ dotyczącej analogicznego stanu faktycznego, Organ interpretacyjny stwierdził m.in.: „Mając na uwadze, że produkowany na terytorium kraju alkohol etylowy całkowicie skażony może być przedmiotem swobodnego obrotu na terytorium kraju po jego dopuszczeniu do konsumpcji, gdy nie został jeszcze zużyty do produkcji wyrobów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, to późniejszy obrót gotowymi wyrobami nieprzeznaczonymi do spożycia przez ludzi zawierającymi w swym składzie ten alkohol (zwolniony bezwarunkowo) o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości nie będzie w dostawie wewnątrzwspólnotowej odbywać się na podstawie e-SAD lub dokumentu zastępującego e‑SAD.

W tym przypadku dokumentami potwierdzającymi legalny obrót handlowy takimi wyrobami będą faktury lub inne dokumenty księgowe o równoważnej wartości dowodowej, analogicznie jak w przypadku, gdy jest nabywany wewnątrzwspólnotowo alkohol etylowy zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, który został skażony środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej pochodzenia wyrobu.

Podsumowując, w przedstawionym stanie faktycznym, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do stosowania dokumentu e-SAD dla przemieszczeń Wyrobów, w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1542, ze zm.), zwana dalej „ustawą” lub „ustawą o podatku akcyzowym”:

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy:

W poz. 17 załącznika nr 1 do ustawy, kod CN 2207, wymieniono alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80% obj. lub większej; alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone.

Z kolei w poz. 43 załącznika nr 1 do ustawy, bez względu na kod CN wyrobu zawierającego alkohol etylowy, wymieniony został alkohol etylowy zawarty w wyrobach niebędących wyrobami akcyzowymi o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% obj.

Jak stanowi art. 93 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy:

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 16a ustawy:

Jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 16b ustawy:

W myśl z art. 2 ust. 1 pkt 16c ustawy:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 16d ustawy:

Jak wynika z art. 2 ust. 1 pkt 26 lit. d ustawy:

Stosownie do art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy:

Zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony:

a) produkowany na terytorium kraju, nabywany wewnątrzwspólnotowo oraz importowany, jeżeli został całkowicie skażony środkiem skażającym dopuszczonym we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej,

b) nabywany wewnątrzwspólnotowo, jeżeli został całkowicie skażony dodatkowymi środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej, w którym skażenie następuje,

c) produkowany na terytorium kraju oraz importowany, jeżeli został całkowicie skażony dodatkowymi środkami skażającymi dopuszczonymi przez Rzeczpospolitą Polską

- na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

W tym miejscu należy zaznaczyć, iż z art. 6 dyrektywy Rady (UE) 2020/262 z dnia 19 grudnia 2019 r. ustanawiająca ogólne zasady dotyczące podatku akcyzowego (przekształcenie) (Dz.U.UE.L.2020.58.4) wynika, że:

1. Wyroby akcyzowe podlegają opodatkowaniu akcyzą w momencie:

a) ich produkcji, w tym, w stosownych przypadkach, ich wydobycia na terytorium Unii;

b) ich importu lub niezgodnego z przepisami wprowadzenia na terytorium Unii.

2. Podatek akcyzowy staje się wymagalny w momencie dopuszczenia do konsumpcji w państwie członkowskim dopuszczenia do konsumpcji.

3. Na użytek niniejszej dyrektywy „dopuszczenie do konsumpcji” oznacza:

a) opuszczenie procedury zawieszenia poboru akcyzy w odniesieniu do wyrobów akcyzowych, w tym opuszczenie niezgodne z przepisami;

b) przechowywanie lub magazynowanie, także w przypadkach wystąpienia nieprawidłowości, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyrobów akcyzowych, na które nie nałożono akcyzy zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami prawa unijnego i ustawodawstwa krajowego;

c) produkcję, w tym przetwarzanie, wyrobów akcyzowych poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy oraz produkcję lub przetwarzanie niezgodne z przepisami;

d) import wyrobów akcyzowych, chyba że natychmiast po dokonaniu importu wyroby te zostaną objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy, lub niezgodne z przepisami wprowadzenie wyrobów akcyzowych, chyba że dług celny wygasł na podstawie art. 124 ust. 1 lit. e), f), g) lub k) rozporządzenia (UE) nr 952/2013. Jeśli dług celny wygasł na podstawie art. 124 ust. 1 lit. e) rozporządzenia (UE) nr 952/2013, państwa członkowskie mogą przewidzieć karę w swoich przepisach prawa krajowego, uwzględniając kwotę długu celnego jaki by powstał.

4. Za moment opuszczenia procedury zawieszenia poboru akcyzy, zgodnie z ust. 3 lit. a) uznaje się:

a) moment odbioru wyrobów akcyzowych przez zarejestrowanego odbiorcę w sytuacjach, o których mowa w art. 16 ust. 1 lit. a) ppkt (ii);

b) moment odbioru wyrobów akcyzowych przez odbiorcę w sytuacjach, o których mowa w art. 16 ust. 1 lit. a) ppkt (iv);

c) moment odbioru wyrobów akcyzowych w miejscu dostawy bezpośredniej w sytuacjach, o których mowa w art. 16 ust. 4.

Przy czym wskazać należy, że przepis art. 2 ust. 1 pkt 16a lit. b ustawy, obowiązujący od 13 lutego 2023 r., został dodany na mocy art. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 9 grudnia 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r., poz. 2427, ze zm.). Elektronizacja wewnątrzwspólnotowych przemieszczeń wyrobów akcyzowych poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy jest konsekwencją implementacji do polskiego porządku prawnego postanowień przekształconej dyrektywy Rady (UE) 2020/262 z dnia 19 grudnia 2019 r. ustanawiającej ogólne zasady dotyczące podatku akcyzowego (przekształcenie) (Dz.Urz. L Nr 58, s. 4, ze zm.).

Wykaz wyrobów akcyzowych uprzednio dopuszczonych do konsumpcji na terytorium jednego państwa członkowskiego i przemieszczanych na terytorium innego państwa, których przemieszczanie poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy odbywa się przy użyciu Systemu na podstawie e-SAD, znajduje się w załączniku II do rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2022/1636 z dnia 5 lipca 2022 r. uzupełniającego dyrektywę Rady (UE) 2020/262 przez określenie struktury i treści dokumentów wymienianych w kontekście przemieszczania wyrobów akcyzowych oraz określenie progu utraty wynikającej z właściwości wyrobów (Dz.Urz. UE. L 2022 Nr 247, str. 2; dalej jako: „rozporządzenie delegowane”). W załączniku nr I do rozporządzenia delegowanego został zawarty elektroniczny (uproszczony) dokument administracyjny, w którym podaje się właściwy kod wyrobu akcyzowego z kodów zamieszczonych w pkt 10 załącznika II do tego rozporządzenia. W załączniku II (wykaz kodów) do rozporządzenia delegowanego, w pkt 10 wymienione zostały wyroby zawierające alkohol etylowy w rozumieniu art. 20 tiret pierwsze dyrektywy 92/83/EWG, objęte kodami CN innymi niż 2207 i 2208.

Jednakże jak stanowi art. 27 ust. 1 lit. a i b dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych (Dz.U.UE.L.1992.316.21):

Państwa Członkowskie zwalniają produkty objęte niniejszą dyrektywą z ujednoliconego podatku akcyzowego na warunkach, które zostaną przez nie określone w celu zagwarantowania prawidłowego i uczciwego stosowania takich zwolnień oraz zapobiegania wszelkim ewentualnym wypadkom uchylania się, omijania lub naruszania tych przepisów:

a) gdy są one rozprowadzane w postaci alkoholu, który został całkowicie denaturowany zgodnie z wymogami państwa członkowskiego, w którym został dopuszczony do konsumpcji, jeżeli wymogi takie zostały należycie zgłoszone na piśmie i zatwierdzone zgodnie z ust. 3 i 4 niniejszego artykułu.

Państwa członkowskie stosują rozdział IV dyrektywy 2008/118/WE (obecnie rozdział V dyrektywy Rady (UE) 2020/262 - Przemieszczanie i opodatkowanie wyrobów akcyzowych dopuszczonych do konsumpcji);

b) gdy są one używane w trakcie procesu wytwarzania dowolnego produktu nieprzeznaczonego do spożycia przez ludzi, pod warunkiem że alkohol został denaturowany zgodnie z wymogami dowolnego państwa członkowskiego dla danego zastosowania.

Zwolnienie to stosuje się, gdy taki denaturowany alkohol:

-został dodany do produktu nieprzeznaczonego do spożycia przez ludzi,

lub

-jest używany do konserwacji i czyszczenia urządzeń produkcyjnych wykorzystywanych do tego konkretnego procesu wytwarzania.

Państwa członkowskie stosują rozdział IV dyrektywy 2008/118/WE do przemieszczania alkoholu denaturowanego, który nie został jeszcze dodany do produktu nieprzeznaczonego do spożycia przez ludzi (…).

Należy tym samym zauważyć, że w przypadku, gdy nastąpi prawidłowe całkowite skażenie alkoholu środkiem skażającym dopuszczonym we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej - zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 3199/93 - podlega on zwolnieniu od akcyzy także w przypadku, gdy będzie zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Stwierdzić zatem należy, że w przypadku, gdy całkowicie skażony alkohol etylowy (zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 3199/93) jest już włączony do wyrobu nieprzeznaczonego do spożycia przez ludzi, nie stosuje się przepisów zobowiązujących do przemieszczenia takich wyrobów na podstawie e-SAD lub dokumentu zastępującego e-SAD.

Z przedstawionego przez Państwa we wniosku opisu stanu faktycznego (z którym Organ jest związany) wynika, że głównym przedmiotem Państwa działalności jest dystrybucja wyrobów nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, które zawierają w swoim składzie alkohol etylowy całkowicie skażony na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, o rzeczywistej mocy alkoholu etylowego przekraczającej 1,2% objętości. Wyroby te są przez Państwa sprzedawane na terytorium Unii Europejskiej, w tym w Polsce.

Jak również wynika z opisu sprawy, sprzedawane przez Państwa wyroby klasyfikowane są do pozycji CN innych niż 2207 i 2208, co do zasady są to wyroby klasyfikowane do następujących kodów CN:

- 3820 00 00 - „środki zapobiegające zamarzaniu i gotowe płyny przeciwoblodzeniowe”;

- 3402 50 90 - „preparaty do prania i preparaty do czyszczenia”;

- 3307 49 00 - „preparaty do perfumowania lub odświeżania pomieszczeń, włącznie z preparatami zapachowymi stosowanymi w trakcie obrzędów religijnych - pozostałe”;

- 3303 00 10 - „perfumy”;

- 3402 50 90 - „preparaty do prania i preparaty do czyszczenia”.

W ramach prowadzonej działalności wysyłają Państwo wyroby m.in. w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy.

Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia czy przy przemieszczaniu wyrobów objętych wnioskiem w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej są Państwo zobowiązani stosować dokument e-SAD.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Państwa opis sprawy oraz obowiązujące przepisy, w ocenie Organu, w sytuacji w której przemieszczają Państwo w ramach dostawy wewnątrzwspólnotowej poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyroby objęte wnioskiem, nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi, zawierające całkowicie skażony alkohol etylowy o rzeczywistej mocy objętościowej przekraczającej 1,2% objętości, nie są Państwo zobowiązani do przemieszczania ich na podstawie dokumentu e-SAD.

Tym samym Państwa stanowisko należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634, ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.