Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 28 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-2.4010.606.2023.2.END

Czy z tytułu należności wypłacanych zagranicznemu podmiotowi za usługi IT Wnioskodawca ma obowiązek wystąpić w roli płatnika podatku u źródła, o którym mowa jest w art. 21 ustawy

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 listopada 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy w Polsce na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o CIT opodatkowaniu podatkiem u źródła podlegają:

1.usługi w zakresie infrastruktury opisane jako Active Directory oraz WAN,

2.usługa opisana jako intranet/(…),

3.usługa opisana jako system telefoniczny,

4.usługa opisana jako (…),

5.usługa opisana jako zarządzanie bezpieczeństwem IT,

6.nabywana licencja na korzystanie z oprogramowania komputerowego SAP.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 stycznia 2024 r. (wpływ tego samego dnia).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

X sp. z o.o. (dalej jako: „Wnioskodawca”) jest polskim rezydentem podatkowym, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca pełni funkcję centrum usług wspólnych dla innych spółek z grupy kapitałowej w zakresie elektronicznego przetwarzania danych pomiarowych, usług informatycznych i księgowo-podatkowych.

Przedmiotem przeważającej działalności Wnioskodawcy wg PKD jest 63.11.Z - przetwarzanie danych; zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność.

Przedmiot pozostałej działalności Wnioskodawcy to:

a)62.01.Z - działalność związana z oprogramowaniem;

b)62.02.Z - działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki;

c)62.09.Z - pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych;

d)62.03.Z - działalność związana z zarządzaniem urządzeniami informatycznymi;

e)58.29.Z - działalność wydawnicza w zakresie pozostałego oprogramowania;

f)82.99.Z - pozostała działalność wspomagająca prowadzenie działalności gospodarczej, gdzie indziej niesklasyfikowana;

g)69.20.Z - działalność rachunkowo-księgowa; doradztwo podatkowe;

h)66.19.Z - pozostała działalność wspomagająca usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych;

i)70.22.Z - pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania.

Główna działalność Wnioskodawcy polega na elektronicznym przetwarzaniu danych pomiarowych, wprowadzaniu danych oraz aktualizowaniu bazy danych. Wnioskodawca wykonuje usługi wsparcia dla klientów w zakresie związanym ze zdalnym monitorowaniem urządzeń pomiarowych, które stanowią działalność pomocniczą do usług rozliczania.

Wnioskodawca wspiera podmioty z grupy kapitałowej również w zakresie świadczenia usług księgowych i controllingowych. Usługi te obejmują przede wszystkim działania z zakresu rachunkowości w zakresie księgowania zobowiązań, księgowania należności, ograniczony zakres księgowań w księdze głównej, wezwań do zapłaty i obsługi skarg (w tym proces odzyskiwania należności), a także zamknięć ksiąg rachunkowych. W ramach usług controllingowych świadczone przez Wnioskodawcę są usługi dotyczące przygotowania raportów.

Świadczone usługi IT obejmują utrzymywanie, modyfikację i rozwijanie oprogramowania wykorzystywanego w działaniach operacyjnych i rozliczeniowych. Usługi są realizowane zgodne z instrukcjami i pod nadzorem podmiotu powiązanego.

Wnioskodawca na potrzeby swojej działalności gospodarczej nabywa usługi od podmiotu powiązanego Y (dalej jako „Usługodawca”).

Wnioskodawca nabywa od Usługodawcy następujące usługi:

1.Usługi w zakresie infrastruktury: Active Directory, WAN;

2.Intranet/(…);

3.System telefoniczny;

4.(…);

5.Zarządzanie bezpieczeństwem IT.

Ponadto, Wnioskodawca nabywa licencję do korzystania z systemu komputerowego SAP, który jest wymagany do świadczenia usług księgowo-podatkowych.

1.Opis usługi w zakresie infrastruktury w postaci Active Directory oraz WAN

Active Directory to usługa katalogowa oferująca zarządzanie dostępem i uprawnieniami do danych, serwerów i aplikacji. Usługa umożliwia konfigurację serwerów i klientów za pomocą polityk (np. polityki zarządzania hasłami). Umożliwia również ustrukturalizowane zarządzanie grupami, osobami, użytkownikami i maszynami.

Usługa WAN to:

-Obsługa i zapewnienie dostępności połączenia sieciowego podmiotów zależnych lub partnerów grupy kapitałowej do Sieci Korporacyjnej;

-Usługa dostępna jest w różnych konfiguracjach tak, aby spełniać potrzeby biznesowe. Standardowa konfiguracja oparta jest na lokalnie dostępnej infrastrukturze i rozmiarze podmiotu zależnego.

2.Opis usługi intranet/(…)

Elementy usługowe środowiska platformy zawierają:

-Dostęp do firmowej sieci społecznościowej, w tym międzynarodowej sieci Intranet, spotkania online, zarządzanie dokumentami i funkcja współedycji w czasie rzeczywistym;

-Narzędzie do międzynarodowej współpracy i komunikacji;

-Konserwacja systemów, aktualizacje, dodatkowe środowisko programistyczne i testowe;

-Zarządzanie incydentami i system ticketowy;

-Konfiguracja wtyczek, testowanie, wdrażanie i wsparcie;

-Szkolenie zespołów bazowych, przedstawicieli, użytkowników back-end i kadry kierowniczej;

-Bieżące usprawnienia projektowe, techniczne i administracyjne,

-Zmiany aspektów zarządzania i usprawnianie procesów organizacyjnych.

3.Opis usługi system telefoniczny

System telefoniczny oferuje następujące usługi:

-Zarządzanie dostawcą usług telekomunikacyjnych;

-Zapewnienie usług telekomunikacyjnych;

-Pomoc w przypadku eskalacji z zewnętrznym dostawcą usług informatycznych;

-Szkolenie lokalnych „pomocników” w zakresie ich działalności.

4.Opis usługi (…)

(…) zapewnia nowoczesne narzędzia (…) do komunikacji i współpracy pracowników. Zakres usług obejmuje:

-Administracja i polityka bezpieczeństwa IT dla platformy (…);

-Dołączone aplikacje w wersji internetowej: (…)

-(…) zapewnia m.in. następujące usługi:

-Skrzynka pocztowa dla każdego pracownika;

-Program (…) w celu wymiany danych;

-Program (…) w celu spotkań online i jako komunikator tekstowy;

-Zarządzanie licencjami (…);

-Tworzenie kopii zapasowych;

-Dostępy warunkowe;

-Usługa OneDrive gwarantująca 100GB pamięci.

Dodatkowo, w skład usługi (…) wchodzi:

-Usługa administracyjna (…);

-Analiza i optymalizacja licencji;

-Zarządzanie ustawieniami centrum administracyjnego (…);

-Zarządzanie zmianami.

Wnioskodawca podkreśla, że usługa (…) nabywana jest jako gospodarcza całość. Wszystkie jej elementy wchodzą w skład usługi i stanowią jej równoważne części.

5.Opis usługi zarządzanie bezpieczeństwem IT

W ramach usługi zarządzania bezpieczeństwem IT Wnioskodawca nabywa:

- Rozwiązania antywirusowe (punkty końcowe + serwer): aktualne rozwiązania technologiczne ochrony antywirusowej punktów końcowych i serwerów z centralnym monitorowaniem;

- System(…), w tym system (…) (aplikacje kluczowe): centralne centrum operacji bezpieczeństwa analizujące alerty wysyłane z rozwiązań antywirusowych i systemu (…) oraz powiadamiające lokalne jednostki o możliwych alarmach, w tym o działaniach następczych, jak również informujące o lukach;

- Testy penetracyjne aplikacji: regularne testy penetracyjne aplikacji w zależności od stanu krytycznego, usługa świadczona jest wewnętrznie lub zewnętrznie w zależności od możliwości, usługa zawiera test powtórny po naprawie;

- Konsultacje w zakresie bezpieczeństwa: centralny dział bezpieczeństwa IT prowadzi konsultacje w kwestiach bezpieczeństwa IT;

- Bezpieczne opracowywanie oprogramowania: standardy, narzędzia, szkolenia i konsultacje zapewniane przez centralny dział bezpieczeństwa IT;

- Reagowanie na incydenty: w przypadku cyber incydentu centralny dział bezpieczeństwa IT udziela wsparcia i współpracuje z odpowiednimi działami korporacyjnymi, np. z działem prawnym, ochrony danych czy komunikacji.

W zakresie punktów 1 - 5 Wnioskodawca podkreśla, że ilekroć do korzystania z wybranej usługi lub oprogramowania konieczne jest nabycie licencji do zewnętrznego oprogramowania to nabywana licencja:

-Nie uprawnia do wprowadzania w niej zmian lub jej modyfikacji;

-Nie uprawnia do udzielania dalszych sublicencji lub odsprzedaży licencji;

-Nie stanowi nabycia własności oprogramowania, lecz jedynie uprawnienie do korzystania z niego jako użytkownik;

-Licencje nabywane są na potrzeby własne, tj. wykorzystywane są wyłącznie w ramach własnej działalności Wnioskodawcy.

6.Opis zasad nabywania licencji na oprogramowanie SAP

SAP jest systemem (…) to oprogramowanie do kompleksowego zarządzania przedsiębiorstwem.

System SAP jest nabywany w celu prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Oprogramowanie SAP oferuje m.in. następujące możliwości:

-Rachunkowość finansowa;

-Księgowanie aktywów;

-Rozliczanie przychodów;

-Controlling;

-System MRP (planowanie zapotrzebowania materiałowego);

-Zarządzanie materiałami;

-Kupowanie;

-Zarządzanie umowami;

-Zarządzanie zamówieniami i fakturowanie;

-Wynagrodzenie za sprzedaż;

-Zarządzanie i planowanie zleceń serwisowych;

-Narzędzie do składanie wniosków i skarg;

-Tworzenie raportów.

Wnioskodawca wskazuje, że nabywana licencja do oprogramowania SAP:

-jest zakupem licencji na własne potrzeby podatnika, tj. wykorzystywana jest wyłącznie w ramach własnej działalności Wnioskodawcy.

-nie uprawnia do jej dalszej odsprzedaży lub udzielania sublicencji;

-nie uprawnia do modyfikacji licencji;

-nie stanowi nabycia własności oprogramowania, lecz jedynie uprawnienie do korzystania z niego jako użytkownik.

Informacje dodatkowe do punktów 1 - 6:

- Usługodawca nie posiada na terytorium Polski zakładu podatkowego;

- Wnioskodawca dysponuje ważnym (…) certyfikatem rezydencji podatkowej Usługodawcy;

- Wnioskodawca i Usługodawca są podmiotami powiązanymi w myśl art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT;

- Wnioskodawca nie nabywa prawa własności do żadnej z licencji do oprogramowania, nie jest uprawniony do sublicencjonowania, nie jest uprawniony do modyfikowania licencji, licencje wykorzystywane są na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że:

1) Ilość nabywanej objętości dysków jest zmienna w zależności od zapotrzebowania. Objętość dysków wykorzystywana jest w celu przechowywania, modyfikacja i dokonywanie zmian w danych.

Podkreśla się, że usługa udostępnienia przestrzeni dyskowej nie stanowi najmu określonych co do tożsamości serwerów. Wnioskodawca nie wie gdzie serwery fizycznie się znajdują, nie ma do nich fizycznego dostępu, nie ma dostępu do informacji, czy na tym samym serwerze są przechowywane pliki innych podmiotów, a jeżeli są przechowywane, to nie ma dostępu do informacji o zawartości tych plików oraz ich właścicielu, nie ma możliwości wyboru serwera na którym jego pliki będą przechowywane. Wnioskodawca nabywa prawo do wykorzystywania określonej ilość wirtualnej przestrzeni dyskowej, nie zaś prawo do korzystania z fizycznego serwera. Oznacza to, że przedmiotem usługi nie jest leasing/dzierżawa urządzenia, lecz prawo do korzystania z przestrzeni dyskowej. W orzecznictwie utrwalony jest pogląd, zgodnie z którym tego typu usługa nie podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła, np. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 kwietnia 2023 r. o sygnaturze II FSK 2566/20 czy z dnia 8 marca 2023 r. o sygnaturze II FSK 2382/20.

2) Nabywane licencje na korzystanie z oprogramowania są wykorzystywane w celach wewnętrznych (np. licencje na oprogramowanie antywirusowe, oprogramowanie (…)) lub w celach świadczenia usług księgowych na rzecz innych podmiotów (głównie oprogramowanie SAP).

Podkreśla się, że nabywane licencje:

- Nie uprawniają do wprowadzania zmian lub modyfikacji oprogramowania;

- Nie uprawniają do udzielania dalszych sublicencji lub odsprzedaży licencji;

- Nie stanową nabycia własności oprogramowania, lecz jedynie uprawnienie do korzystania z niego jako użytkownik;

- Licencje nabywane są na potrzeby własne, tj. wykorzystywane są wyłącznie w ramach własnej działalności Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wskazuje, że działalność komercyjna rozumiana jako prawo do odsprzedaży licencji innym podmiotom, udzielania sublicencji, wdrażania oprogramowania u innych podmiotów i inne podobne czynności nie jest wykonywana. Licencje wykorzystywane są jako narzędzia do świadczenia usług księgowych lub jako oprogramowanie umożliwiające bieżące funkcjonowanie.

3) Jak zostało wskazane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, Wnioskodawca nie nabywa i nie będzie nabywać prawa własności do żadnego z praw autorskich lub praw pokrewnych - nabywane jest jedynie prawo do korzystania z oprogramowania jako użytkownik.

4) Wskazane usługi nie dotyczą jedynie udostępnienia oprogramowania, ale również innych czynności opisanych w pierwotnym wniosku, jak i poniżej:

a.Active Directory

Active Directory to usługa katalogowa oferująca zarządzanie dostępem i uprawnieniami do danych, serwera i aplikacji. Usługa umożliwia konfigurację serwerów i klientów za pomocą polityk (np. polityki zarządzania hasłami). Umożliwia również ustrukturalizowane zarządzanie grupami, osobami, użytkownikami i maszynami.

Active Directory umożliwia nadawanie uprawnień, zarządzanie aktualizacjami, konfigurację komputerów, ustalanie polityk bezpieczeństwa, autoryzację urządzeń, prowadzenie dziennika zdarzeń, prowadzenie ewidencji komputerów.

b.WAN

Usługa WAN to:

-Obsługa i zapewnienie dostępności połączenia sieciowego podmiotów zależnych lub partnerów z grupy kapitałowej do Sieci Korporacyjnej;

-Usługa dostępna jest w różnych konfiguracjach tak, aby spełniać i wspierać potrzeby biznesowe. Standardowa konfiguracja oparta jest na lokalnie dostępnej infrastrukturze i rozmiarze podmiotu zależnego;

-Połączenie opierające się na technologii MPLS zawsze jest zapewniane w sposób redundantny, nawet jeżeli kopia zapasowa nie jest zazwyczaj dostępna z taką samą przepustowością;

-Połączenie S2S VPN może być wykorzystywane do łączenia partnerów grupy kapitałowej, ale nie zapewnia jakości połączenia MPLS.

Usługa ta pozwala na połączenie wielu regionalnych sieci w jedną, globalną infrastrukturę, korzystającą z technologii MPLS i urządzenia takich dostawców jak np. (…). Sieci te są dedykowane dla rozległych geograficznie organizacji. WAN umożliwia dobrą komunikacją i możliwość zarządzania infrastrukturą IT.

c.Intranet

Usługa zapewnia dostęp do Intranetu, tj. firmowej sieci społecznościowej stanowiącej niepubliczną sieć telekomunikacyjną. Intranet umożliwia m.in. tworzenie i udostępnianie biuletynów informacyjnych dla pracowników, wymianę informacji wewnątrzfirmowych, udostępnianie informacji i wiedzy. Intranet jako narzędzie usprawnia pracę i komunikację. Intranet stanowi centralne repozytorium wiedzy o firmie, co umożliwia sprawne wyszukiwanie informacji, np. przez nowych pracowników.

d.System telefoniczny

Jest to usługa techniczna zapewniająca łączność telefoniczną. Zakres usługi jest następujący:

-Zarządzanie dostawcą usług telekomunikacyjnych;

-Zapewnienie usług telekomunikacyjnych;

-Pomoc w przypadku eskalacji z zewnętrznym dostawcą usług informatycznych;

-Szkolenie lokalnych „pomocników” w zakresie ich działalności.

W ocenie Wnioskodawcy ww. opisany zakres usługi system telefoniczny jest wyczerpujący.

e.(…)

Usługa polega na zapewnieniu dostępu do narzędzi (…) (edytory tekstu, arkusze kalkulacyjne, poczta elektroniczna itp.), umożliwia wymianę danych, przeprowadzanie wideokonferencji, tworzenie kopii zapasowych danych.

Zakres usługi:

-Administracja i polityka bezpieczeństwa IT;

-Aplikacje w wersji internetowej następujących programów (…)

-Usługa Exchange na podstawie której każdy użytkownik otrzymuje własną skrzynkę mailową;

-Zarządzanie licencjami (…);

-Wielopoziomowe uwierzytelnianie użytkowników;

-Dostępy warunkowe;

-Tworzenie kopii zapasowych (…).

Usługa obejmuje również administrowanie systemem, analizę i optymalizację licencji.

Wnioskodawca podkreśla, że usługa (…) nabywana jest jako gospodarcza całość.

Wszystkie jej elementy wchodzą w skład usługi i stanowią jej równoważne części.

W ocenie Wnioskodawcy ww. opisany zakres usługi system telefoniczny jest wyczerpujący.

f.Zarządzanie bezpieczeństwem IT

W ramach usługi zarządzania bezpieczeństwem IT Wnioskodawca nabywa:

- Rozwiązania antywirusowe (punkty końcowe + serwer): aktualne rozwiązania technologiczne ochrony antywirusowej punktów końcowych i serwerów z centralnym monitorowaniem;

- System (…), w tym system (…) (aplikacje kluczowe): centralne centrum operacji bezpieczeństwa analizujące alerty wysyłane z rozwiązań antywirusowych i systemu (…) oraz powiadamiające lokalne jednostki o możliwych alarmach, w tym o działaniach następczych, jak również informujące o lukach;

- Testy penetracyjne aplikacji: regularne testy penetracyjne aplikacji w zależności od stanu krytycznego, usługa świadczona jest wewnętrznie lub zewnętrznie w zależności od możliwości, usługa zawiera test powtórny po naprawie;

- Konsultacje w zakresie bezpieczeństwa: centralny dział bezpieczeństwa IT prowadzi konsultacje w kwestiach bezpieczeństwa IT;

- Bezpieczne opracowywanie oprogramowania: standardy, narzędzia, szkolenia i konsultacje zapewniane przez centralny dział bezpieczeństwa IT;

- Reagowanie na incydenty: w przypadku cyberincydentu centralny dział bezpieczeństwa IT udziela wsparcia i współpracuje z odpowiednimi działami korporacyjnymi, np. z działem prawnym, ochrony danych czy komunikacji.

W ocenie Wnioskodawcy ww. opisany zakres usługi zarządzania bezpieczeństwem IT jest wyczerpujący.

5)Kwota płatności na rzecz podmiotu zagranicznego będzie przekraczać 2.000.000 zł w roku podatkowym.

Pytania

1.Czy usługi w zakresie infrastruktury opisane jako Active Directory oraz WAN podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o CIT?

2.Czy usługa opisana jako intranet/(…) podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o CIT?

3.Czy usługa opisana jako system telefoniczny podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o CIT?

4.Czy usługa opisana jako (…) podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o CIT?

5.Czy usługa opisana jako zarządzanie bezpieczeństwem IT podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o CIT?

6.Czy nabywana licencja na korzystanie z oprogramowania komputerowego SAP podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. W ocenie Wnioskodawcy usługi w zakresie infrastruktury opisane jako Active Directory oraz WAN nie zostały wymienione w katalogu z art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce.

2. W ocenie Wnioskodawcy usługa opisana jako intranet/(…) nie została wymieniona w katalogu z art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce.

3. W ocenie Wnioskodawcy usługa opisana jako system telefoniczny nie została wymieniona w katalogu z art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce.

4. W ocenie Wnioskodawcy usługa opisana jako (…) nie została wymieniona w katalogu z art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce.

5. W ocenie Wnioskodawcy usługa opisana jako zarządzanie bezpieczeństwem IT nie została wymieniona w katalogu z art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce.

6. W ocenie Wnioskodawcy nabywana licencja na korzystanie z programowania komputerowego SAP nie została wymieniona w katalogu z art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, a tym samym nie polega opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce.

Uzasadnienie w zakresie punktów 1 - 5

W myśl art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Z powyższego przepisu wynika zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, zgodnie z którą dane państwo ma prawo opodatkować podmiot niebędący jego rezydentem jeżeli na jego terytorium znajduje się źródło uzyskiwania przychodów przez ww. podmiot zagraniczny.

Należy wskazać, iż polski ustawodawca określił zamknięty katalog dochodów (przychodów), których uzyskanie przez podmioty zagraniczne powoduje powstanie obowiązku potrącenia podatku u źródła. Przedmiotowy obowiązek spoczywa na podmiocie polskim wypłacającym należności zagranicznemu kontrahentowi.

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 1 ustawy o CIT podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1) z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

2) z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

3) z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,

4) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że żadna z nabywanych usług o których mowa w pytaniach 1 do 5 nie mieści się w ww. katalogu, gdyż każda z usług o których mowa w pytaniach 1 do 5 jest w istocie rzeczy usługą informatyczną, która w obecnych czasach umożliwia funkcjonowanie przedsiębiorstwa w ramach międzynarodowej grupy kapitałowej.

Przede wszystkim należy zauważyć, że przychody z tytułu opisanych w stanie faktycznym usług informatycznych nie zostały wymienione art. 21 ust. 1 Ustawy o CIT jako podlegające opodatkowaniu podatkiem u źródła. Według Wnioskodawcy, nie można ich także uznać za przychody ze świadczeń o charakterze podobnym do jednej z usług zawartych w katalogu usług wymienionych w tym przepisie. W tym zakresie Wnioskodawca wskazuje na poniższe:

- Usługi informatyczne a usługi doradcze

Zdaniem Wnioskodawcy opisane usługi informatyczne i techniczne świadczonych przez Usługodawcę nie mogą być uznane za usługi doradcze. Zgodnie z internetowym słownikiem PWN (https://sjp pwn.pl) pojęcie „doradztwo” oznacza „udzielanie fachowych porad”. Przedmiotem usług informatycznych nie jest natomiast udzielanie Wnioskodawcy jakichkolwiek porad. Usługodawca wykorzystuje w ramach świadczenia przedmiotowych usług jedynie swoją wiedzę dla zapewnienia prawidłowego wykonywania usług. Efektem usług informatycznych i technicznych nie jest więc uzyskanie informacji o możliwych sposobach postępowania.

W interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 3 lipca 2019 r.

sygn. 0111-KDIB1-1.4010.247.2019.1.BSA, za prawidłowe uznano, że:

„usług IT nie można uznać również za usługę o charakterze doradczym. Istotą usługi doradczej jest bowiem zaproponowanie najbardziej korzystnego sposobu postępowania w danym przypadku. Jak wskazano wyżej, istotą Usług IT jest przede wszystkim zapewnienie prawidłowego funkcjonowania wykorzystywanego przez Wnioskodawcę Oprogramowania”.

Stanowisko takie zostało również zaprezentowane w przytoczonej w uzasadnieniu do pytania nr 1 interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 2 grudnia 2019 r.

sygn. 0111-KDIB1-2.4010.416.2019.1.AK.

W świetle powyższych argumentów, w ocenie Wnioskodawcy usługi informatyczne i techniczne świadczone przez Usługodawcę nie mogą być uznane za usługi doradcze warunkujące obowiązek poboru podatku u źródła.

- Usługi informatyczne a przetwarzanie danych

W opinii Wnioskodawcy w ramach usług informatycznych i technicznych świadczonych przez Usługodawcę nie dochodzi także do „przetwarzania danych”. Zgodnie z definicją słownikową (słownik PWN (https://sjp.pwn.pl)) „przetwarzanie” oznacza „opracowywanie zebranych danych”. Przedmiotem usług świadczonych przez Usługodawcę nie jest natomiast opracowywanie danych. Celem opracowania danych byłoby bowiem uzyskanie z danych dostępnych po ich zebraniu i zestawieniu lub matematycznemu przekształceniu, ich zbiorczego przedstawienia w formie wyniku matematycznego lub ukazania ich całościowego wpływu na, przykładowo, zjawiska gospodarcze w prowadzonej działalności.

W interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 17 marca 2017 r.

(Znak: 2461-IBPB-1-3.4510.1021.2016.3.APO) zaakceptowano prawidłowość argumentacji Wnioskodawcy wykluczającej uznanie świadczenia usług informatycznych za przetwarzanie danych. Wnioskodawca w złożonym wniosku zaznaczył, że:

„zakres przedmiotowy wskazywanych w stanie faktycznym usług wykracza jednak poza dokonywanie prac nad analizą danych i ich obróbkę, przekształcanie ich treści i postaci. Zamówione przez Spółki usługi sprowadzały się do udzielania pomocy technicznej w związku z wykorzystaniem niektórych narzędzi i programów komputerowych. Dokonywanie operacji na danych komputerowych stanowi jedynie jedną z pomocniczych funkcji używanych programów.”

Analogiczne stanowisko znajduje się także m.in. w przywołanej powyżej interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 2 grudnia 2019 r. sygn. 0111-KDIB1-2.4010.416.2019.1.AK

„Pojęcie „przetwarzania danych” dotyczy natomiast czynności mających charakter odtwórczy i obejmuje elementy takie jak porządkowanie, archiwizowanie, zabezpieczanie oraz udostępnianie zbiorów danych. „Przetwarzać” zatem to przykładowo „opracować zebrane dane”. Wobec powyższego, zdaniem Spółki, nabywane Usługi informatyczne nie są podobne do usług przetwarzania danych, bowiem ich celem jest realne wsparcie techniczne o charakterze wykonawczym, a nie przetwarzanie/opracowywanie istniejących zbiorów danych.”

W świetle powyższych argumentów, w ocenie Wnioskodawcy usługi informatyczne i techniczne świadczone przez Usługodawcę nie mogą być uznane za usługi przetwarzania danych warunkujące obowiązek poboru podatku u źródła.

- Usługi informatyczne a usługi zarządzania i kontroli

W opinii Wnioskodawcy, nabyte od Usługodawcy usługi informatyczne i techniczne nie posiadają również cech pozwalających na zakwalifikowanie ich jako usługi zarządzania i kontroli. W celu ustalenia cech charakterystycznych dla usług zarządzania i kontroli należy również odwołać się do definicji pojęcia „zarządzać” zawartej w słowniku języka polskiego (słownik PWN (https:// sjp.pwn.pl)). Według definicji słownikowej zarządzać to nic innego jak „wydać polecenie”; „sprawować nad czymś zarząd”, z kolei „kontrola” to „sprawdzanie czegoś, zestawianie stanu faktycznego ze stanem wymaganym”; „nadzór nad kimś lub nad czymś”; „instytucja lub osoba sprawująca nad czymś nadzór”.

Jednocześnie usługi zarządzania i kontroli zostały potraktowane przez ustawodawcę jako jedno świadczenie, zatem aby można było uznać usługi informatyczne za takie świadczenie lub świadczenie o podobnym charakterze powinno ono polegać zarówno na jednoczesnym pełnieniu nad kimś lub nad czymś nadzoru/kontroli, jak i zarządzaniu.

Zdaniem Wnioskodawcy, zakres usług informatycznych i technicznych świadczonych przez Usługodawcę jest inny od samego sprawowania zarządu i kontroli, gdyż obejmuje czynności o charakterze wykonawczym, a ich zasadniczym celem jest zapewnienie prawidłowego wdrożenia i działania systemów Wnioskodawcy. Tym samym, nie można twierdzić, że usługi informatyczne i techniczne świadczone na rzecz Wnioskodawcy są usługami zarządzania i kontroli bądź świadczeniami o podobnym charakterze, bowiem ich cel oraz charakter są odmienne.

W świetle powyższych argumentów, w ocenie Wnioskodawcy usługi informatyczne i techniczne świadczone przez Usługodawcę nie mogą być uznane za usługi zarządzania i kontroli warunkujące obowiązek poboru podatku u źródła.

- Usługi informatyczne a usługi o podobnym charakterze

Ponadto, w ocenie Wnioskodawcy, usługi informatyczne i techniczne świadczone przez Usługodawcę nie są także „podobne” do pozostałych usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT.

Zgodnie z ugruntowanym podejściem, aby usługi nabywane od nierezydentów mogły zostać uznane za „świadczenia o podobnym charakterze” powinny posiadać cechy wskazujące na podobieństwo pod względem prawnym do świadczeń enumeratywnie wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy CIT.

Podkreśla się także, że „świadczenia o podobnym charakterze” powinny być równorzędne, a zatem powinny spełniać takie same przesłanki albo powinny z nich wynikać takie same prawa i obowiązki dla stron.

Zdaniem Wnioskodawcy w świetle powyższych analiz, usługi informatyczne i techniczne świadczone przez Usługodawcę nie mogą być uznane za „świadczenia o podobnym charakterze” do żadnych z usług wymienionych enumeratywnie w art. 21 ust. 1 pkt 2a Ustawy o CIT. Nie są one bowiem podobne pod względem prawnym, nie wykazują licznych cech wspólnych, ani nie spełniają takich samych przesłanek co świadczenia doradcze, przetwarzania danych, zarządzania i kontroli oraz inne, enumeratywnie wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 2a Ustawy CIT.

Analogiczne stanowisko znalazło się w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 3 lipca 2019 r. sygn. 0111-KDIB1-1.4010.247.2019.1.BSA, w której wskazano, że:

„nie sposób również uznać usług IT za usługi o podobnym charakterze. Aby można było uznać te usługi za usługi o podobnym charakterze powinny one posiadać cechy, które wskazywałyby na podobieństwo pod względem prawnym do świadczeń wymienionych w art. 21 ustawy o p.d.o.p. W ocenie Wnioskodawcy, również poszczególne elementy Usług IT, jako związane z utrzymaniem, konserwacją, a także obsługą i stałym rozwojem wykorzystywanego w działalności Spółki Oprogramowania.”

W świetle powyższych argumentów, w ocenie Wnioskodawcy usługi informatyczne i techniczne świadczone przez Usługodawcę nie mogą być uznane za świadczenia o podobnym charakterze warunkujące obowiązek poboru podatku u źródła.

W interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej dominuje stanowisko zgodnie z którym usługi informatyczne polegające m.in. na:

a)konfigurowaniu, administrowaniu, monitoringu, zapewnieniu działania i dostępu do sieci oraz związane z tym raportowanie(0111-KDIB2-1.4010.574.2019.1.BKD z 27 lutego 2020 r.);

b)instalacji, konfiguracji, testowaniu, utrzymaniu, stacji roboczych(0111-KDIB2-1.4010.574.2019.1.BKD z 27 lutego 2020 r.);

c)instalacja, konfigurowanie i wdrażanie aplikacji - tworzenie kopii zapasowych i archiwizacja - bieżące administrowanie aplikacjami - rozwiązywanie bieżących incydentów związanych z funkcjonowaniem aplikacji - zapewnianie wsparcia technicznego dla aplikacji – (0114-KDIP2-1.4010.279.2022.4.OK z 16 lutego 2023 r.);

d)usługi typu helpdesk, tj. bieżące rozwiązywanie problemów IT(0111-KDIB1-2.4010.492.2020.1.BG z 16 listopada 2020 r.);

e)wdrażanie systemów informatycznych, monitorowanie sieci i zabezpieczeń, wsparcie techniczne (0114-KDIP2-1.4010.399.2019.4.SP z 2 stycznia 2020 r.);

f)zapewnienie wymaganej funkcjonalności, sprawności i ciągłości działania infrastruktury IT (0114-KDIP2-1.4010.308.2019.2.JS z 30 września 2019 r.)

- nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła w trybie art. 21 ustawy o CIT.

Reasumując powyższe, zdaniem Spółki, płatności za świadczenie usług informatycznych i technicznych ponoszone przez Wnioskodawcę na rzecz Usługodawcy nie są objęte zakresem stosowania art. 21 ust. 1 Ustawy o CIT, a w konsekwencji na Wnioskodawcy nie będą ciążyły żadne obowiązki płatnika z tego tytułu.

Uzasadnienie w zakresie punktu 6

W myśl art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Z powyższego przepisu wynika zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, zgodnie z którą dane państwo ma prawo opodatkować podmiot niebędący jego rezydentem jeżeli na jego terytorium znajduje się źródło uzyskiwania przychodów przez ww. podmiot zagraniczny.

Należy wskazać, iż polski ustawodawca określił zamknięty katalog dochodów (przychodów), których uzyskanie przez podmioty zagraniczne powoduje powstanie obowiązku potrącenia podatku od tych należności u źródła. Przedmiotowy obowiązek spoczywa na podmiocie polskim wypłacającym należności zagranicznemu kontrahentowi.

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 1 ustawy o CIT podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), (...)

Na podstawie art. 21 ust. 2 ustawy o CIT ww. regulacje stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie należy ustalić, czy wynagrodzenie z tytułu Oprogramowania nie mieści się w katalogu określonym w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, w związku z czym, czy wypłata ww. należności Usługodawcy, będącym podmiotem zagranicznym nie powoduje powstania obowiązku poboru podatku u źródła.

Niemniej jednak, w opinii Wnioskodawcy, wskazany wyżej przepis nie obejmuje swoim zakresem przypadku nabycia licencji użytkownika końcowego (end-user). Zatem pobór podatku u źródła nie dotyczy sytuacji udostępniania „egzemplarza” danego utworu dla własnych potrzeb nabywcy, tj. sytuacji udzielenia licencji użytkownika końcowego (end-user) - czyli wyłącznie do korzystania z oprogramowania we własnym zakresie.

Odnosząc powyższe rozważania do opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego należy przypomnieć, iż przedmiotem niniejszego wniosku jest licencja stanowiąca w istocie licencje użytkownika końcowego (end-user). Umożliwia ona jej nabywcy użytkowania określonego egzemplarza oprogramowania i podejmowanie w jego zakresie wyłącznie takich działań, jakie są niezbędne do prawidłowego korzystania z oprogramowania. Powyższą sytuację można porównać do nabycia książki przez konsumenta. W takim przypadku konsument nie nabywa prawa do korzystania z autorskich praw majątkowych do książki, a jedynie prawo do używania konkretnego egzemplarza. Analogicznie, nabywca licencji użytkownika końcowego nabywa wyłącznie prawo do użytkowania danego oprogramowania zgodnie z jego przeznaczeniem.

Nie sposób zatem postawić znaku równości pomiędzy licencjami sensu stricto, do których odnoszą się przepisy ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych oraz przepis art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, a będącymi przedmiotem niniejszego wniosku licencjami użytkownika końcowego (end-user). Ponadto, Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, iż uiszczane wynagrodzenie dla zagranicznego Usługodawcy za zakup licencji do oprogramowania, nie stanowi zapłaty z tytułu innych świadczeń o podobnym charakterze do tych, które zostały wskazane przez Ustawodawcę art. 21 ust. 1 ustawy o CIT.

W ocenie Wnioskodawcy nabywane licencje na oprogramowanie SAP stanowią licencję użytkownika końcowego (end-user), a tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła na gruncie art. 21 ust. 1 ustawy o CIT.

Wnioskodawca podkreśla, że nabywana licencja na oprogramowanie SAP:

-jest zakupem licencji na własne potrzeby podatnika, tj. wykorzystywana jest wyłącznie w ramach własnej działalności Wnioskodawcy;

-nie uprawnia do jej dalszej odsprzedaży lub udzielania sublicencji;

-nie uprawnia do modyfikacji licencji;

-nie stanowi nabycia własności oprogramowania, lecz jedynie uprawnienia do korzystania z niego jako użytkownik.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca wskazuje, na interpretacje indywidualne wydawane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w zakresie licencji na oprogramowanie typu end-user, przykładowo:

a) Interpretacja indywidualna DKIS z 31 marca 2022 r.

(Znak: 0111-KDIB2-1.4010.67.2022.1.BJ), w której wskazano, że:

„W tym miejscu należy przypomnieć, iż jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego Licencje obejmują jedynie prawo do użytkowania Oprogramowania na własne potrzeby Wnioskodawcy oraz podmiotów powiązanych z Wnioskodawcą - w zakresie praw przysługujących użytkownikowi końcowemu, zgodnie z umową pomiędzy Spółką, a Dostawcą. W efekcie, w świetle powyższych rozważań, w ocenie Wnioskodawcy, wynagrodzenie jakie uiszcza on na rzecz Dostawcy, będącego podmiotem zagranicznym za Licencje, nie stanowi ono wynagrodzenia z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy CIT, a w konsekwencji nie podlega, z tego tytułu, podatkowi u źródła w Polsce. Tym samym, w przypadku gdy Wnioskodawca będzie uiszczał opłaty za Licencje, nie będzie ciążył na nim obowiązek płatnika”.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy i na podstawie art. 14c ustawy ordynacja podatkowa odstąpił od uzasadnienia prawnego interpretacji.

b) Interpretacja indywidualna DKIS z 28 lipca 2017 r.

(Znak: 0111-KDIB2-1.4010.84.2017.1.BKD) z której wynika, że:

„Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Spółka w ramach zakupionych licencji otrzymuje tylko prawo do użytkowania oprogramowania na własne potrzeby, nie zostają na nią natomiast przeniesione jakiekolwiek majątkowe prawa autorskie do oprogramowania uprawniające ją do udzielania sublicencji innym podmiotom, czy też dokonywania zmian w oprogramowaniu. W świetle powyższego należy stwierdzić, że obowiązek pobrania przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych wynikający z art. 26 ust. 1 PDOPrU dotyczy wyłącznie wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 PDOPrU. Wobec powyższego, nie obejmuje on swoją dyspozycją Wnioskodawcy, gdyż wypłacane przez niego należności z tytułu zapłaty za licencje na użytkowanie programów do obsługi maszyn nie zostały wymienione jako podlegające opodatkowaniu „podatkiem u źródła” na podstawie art. 21 PDOPrU. Tym samym, Wnioskodawca dokonując wypłaty należności na rzecz podmiotów zagranicznych nie jest zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od płatności dokonywanych na rzecz zagranicznego kontrahenta na podstawie art. 26 ust. 1 PDOPrU w zw. z art. 21 ust. 1 PDOPrU. Ponadto, w przypadku wypłaty przez Spółkę należności zagranicznym kontrahentom z ww. tytułu, które jak wskazano nie mieszczą się w katalogu art. 21 ust. 1 PDOPrU, Spółka nie będzie miała obowiązku posiadania certyfikatów rezydencji kontrahentów warunkujących niepobranie „podatku u źródła”. W świetle powyższego, na Spółce nie będzie również ciążył obowiązek wynikający z art. 26 ust. 3, 3a i 3d PDOPrU, dotyczący obowiązku złożenia deklaracji IFT-2/IFT-2R”.

c) Interpretacja indywidualna DKIS z 31 stycznia 2018 r.

(Znak: 0115-KDIT2-3.4010.385.2017.1.MJ) zgodnie z którą:

„Obowiązek pobrania przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych wynikający z ww. art. 26 ust. 1, dotyczy wyłącznie wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 tejże ustawy. W związku z powyższym, należy stwierdzić, że postanowienia ww. art. 26 ust. 1 nie obejmują swoją dyspozycją Wnioskodawcy, gdyż wypłacane przez niego należności z tytułu zapłaty za korzystanie z oprogramowania komputerowego i baz danych nie zostały wymienione jako podlegające opodatkowaniu „podatkiem u źródła” na podstawie art. 21. Tym samym, Wnioskodawca dokonując wypłaty należności na rzecz podmiotów zagranicznych nie jest zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od płatności dokonywanych na rzecz zagranicznego kontrahenta na podstawie ww. art. 26 ust. 1 w zw. z art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W przypadku wypłaty przez Wnioskodawcę należności zagranicznym kontrahentom z ww. tytułów, które jak wskazano nie mieszczą się w katalogu ww. art. 21 ust. 1. Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku posiadania certyfikatów rezydencji kontrahentów warunkujących niepobranie „podatku u źródła”.

d) Interpretacja indywidualna DKIS z 6 września 2019 r.

(Znak: 0111-KDIB1-2.4010.265.2019.2.BG), w której potwierdzono stanowisko wnioskodawcy, że:

„skoro ww. przypadkach korzystania z Programów na zasadzie użytkownika końcowego nie mamy do czynienia z należnościami licencyjnymi, tym samym w związku z wypłatą kwot za korzystanie z takich Programów nie powstaje obowiązek poboru w Polsce zryczałtowanego podatku dochodowego”.

e) Interpretacja indywidualna DKIS z 10 września 2019 r.

(Znak: 0111-KDIB2-1.4010.310.2019.2.AR), w której uznał on, że:

„Obowiązek pobrania przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dotyczy wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 tej ustawy. W opisanej sprawie nie obejmuje on Spółki, gdyż wypłacane przez nią należności z tytułu nabycia programu komputerowego dla własnych celów nie stanowią należności licencyjnych, na podstawie ww. art. 21 wskazanej ustawy. Spółka nie jest zatem zobowiązana do obliczenia, pobrania oraz odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego od wskazanych wyżej płatności dokonywanych na rzecz kontrahenta zagranicznego”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że pytania przedstawione przez Państwa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku. W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (Państwa zapytania). Zatem, inne kwestie wynikające z opisu sprawy i własnego stanowiska, nieobjęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „updop”):

Podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 3 ust. 3 updop:

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1) wszelkiego rodzaju działalności prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;

2) położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;

3) papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;

4) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;

4a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;

5) tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;

6) niezrealizowanych zysków, o których mowa w rozdziale 5a.

Zgodnie z art. 3 ust. 5 updop:

Za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.

W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 updop.

Na podstawie art. 21 ust. 1 updop:

Podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1) z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

2) z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

- ustala się w wysokości 20% przychodów;

3) z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,

4) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera

- ustala się w wysokości 10% tych przychodów.

Stosownie do art. 21 ust. 2 updop:

Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Przepisy poszczególnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierają rozwiązania szczególne w stosunku do przepisów ustaw podatkowych i na podstawie art. 91 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2009 r. nr 114 poz. 946), mają pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.

W rozpatrywanej sprawie zastosowanie znajdą postanowienia zawarte w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec sporządzonej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r.

(Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90; dalej: „umowa polsko-niemiecka”).

Zgodnie z art. 12 ust. 1 umowy polsko-niemieckiej:

Należności licencyjne, powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

W myśl art. 12 ust. 2 umowy polsko-niemieckiej:

Jednakże należności licencyjne, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z jego ustawodawstwem, ale jeżeli osoba uprawniona do należności licencyjnych ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto należności licencyjnych.

Definicja należności licencyjnych jest zawarta w art. 12 ust. 3 umowy polsko-niemieckiej, który stanowi, że:

Określenie „należności licencyjne” użyte w niniejszym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje dotyczące doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej. Postanowienie to stosuje się odpowiednio do wszelkiego rodzaju wypłat za użytkowanie lub prawo do użytkowania nazwy, zdjęcia lub innych podobnych praw osobistych oraz do wypłat otrzymywanych jako wynagrodzenie za nagranie przez radio lub telewizję występów sportowców lub artystów.

Stosownie do art. 12 ust. 4 umowy polsko-niemieckiej:

Postanowienia ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu nie mają zastosowania, jeżeli osoba uprawniona do należności licencyjnych, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie, z którego pochodzą należności licencyjne, działalność gospodarczą poprzez zakład w nim położony, bądź wykonuje wolny zawód w oparciu o stałą placówkę tam położoną, a prawa lub majątek, z tytułu których wypłacane są należności licencyjne, faktycznie wiążą się z działalnością tego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku stosuje się postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

W art. 21 updop, wymienione zostały określone rodzaje należności wypłacane przez podmioty polskie podmiotom zagranicznym, w przypadku uzyskania których, podmiot zagraniczny podlega opodatkowaniu w Polsce podatkiem dochodowym, a obowiązanym do jego naliczenia, potrącenia i odprowadzenia do urzędu skarbowego jest podmiot polski. Podatek ten nazywany jest podatkiem „u źródła” ze względu na szczególny sposób jego poboru, który dokonywany jest przez polski podmiot wypłacający określone należności na rzecz nierezydenta, w trybie i na zasadach wymienionych w art. 26 ustawy o CIT.

W myśl art. 26 ust. 1 updop:

Osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.

W celu określenia zakresu praw autorskich według polskich przepisów, należy odnieść się do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2509 ze zm., dalej: „UPA”), który stwierdza, że:

Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Jednocześnie jak stanowi art. 1 ust. 2 pkt 1 UPA:

W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe).

Zgodnie z art. 74 ust. 1 UPA:

Programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy niniejszego rozdziału nie stanowią inaczej.

Na podstawie art. 74 ust. 4 UPA:

Autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, z zastrzeżeniem przepisów art. 75 ust. 2 i 3, obejmują prawo do:

1) trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; w zakresie, w którym dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie, czynności te wymagają zgody uprawnionego;

2) tłumaczenia, przystosowywania, zmiany układu lub jakichkolwiek innych zmian w programie komputerowym, z zachowaniem praw osoby, która tych zmian dokonała;

3) rozpowszechniania, w tym użyczenia lub najmu, programu komputerowego lub jego kopii.

Należy zauważyć, że w zakresie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, mieszczą się m.in. przychody z tytułu należności za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego.

Przepisy ustawy o CIT nie zawierają definicji urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego. Według Słownika języka polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl) słowo „urządzenie” oznacza „mechanizm lub zespół mechanizmów, służący do wykonania określonych czynności”. Podobnie według Słownika języka polskiego (PWN Warszawa 1996 r. tom III, str. 575) urządzenie jest rodzajem mechanizmu lub zespołem elementów, przyrządów, służącym do wykonywania określonych czynności, ułatwiającym pracę; urządzenie przeładunkowe, transportowe.

Zgodnie z internetowym Słownikiem języka polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl), pojęcie „przemysł” oznacza produkcję materialną polegającą na wydobywaniu z ziemi bogactw naturalnych i wytwarzaniu produktów w sposób masowy przy użyciu urządzeń mechanicznych. Natomiast słowo „handel” oznacza działalność polegającą na kupnie, sprzedaży lub wymianie towarów i usług (Słownik języka polskiego www.sjp.pwn.pl). W zakresie pojęcia „przemysł” mieści się także przemysł paliwowo-energetyczny rozumiany jako „dział gospodarki zajmujący się wydobywaniem surowców energetycznych takich jak: węgiel, ropa naftowa i gaz ziemny oraz przetwarzaniem ich w elektrowniach i rafineriach” (por. serwis internetowy wikipedia.org).

Pojęcia przemysłowy, handlowy oznaczają odpowiednio – związany z przemysłem, handlem, mający zastosowanie w przemyśle, handlu (w tym w usługach) itp.

Zatem, pojęcie „urządzenie przemysłowe, naukowe lub handlowe” oznacza rodzaj mechanizmu lub zespół elementów, przyrządów, służący do wykonywania określonych czynności lub ułatwiający pracę, związany z produkcją materialną lub procesem sprzedaży towarów i usług oraz nauką, czyli szeroko rozumianą działalnością komercyjną.

Jak wskazuje Naczelny Sąd Administracyjny (por. wyrok z 6 czerwca 2018 r. w sprawie o sygn. akt II FSK 1773/16 oraz z 5 czerwca 2018 r. w sprawie o sygn. akt II FSK 1540/16)

przy interpretowaniu pojęcia „urządzenia przemysłowe” trzeba mieć także na uwadze, że jego źródłem jest umowa międzynarodowa. Przy interpretacji pojęć zawartych w treści aktu prawa międzynarodowego istotny jest przede wszystkim cel regulacji. W wersji anglojęzycznej Modelowej Konwencji w sprawie dochodu i majątku OECD, na bazie której sporządzane są umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, pojęciu „urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego” odpowiada zwrot „industrial, commercial, or scientific equipment”. Chodzi tu zatem o wykorzystywanie urządzeń w celach komercyjnych, profesjonalnych, a nie prywatnych, zarówno w działalności przemysłowej, handlowej i naukowej.

Na powyższe wskazuje także NSA w wyroku z 17 lipca 2019 r., sygn. akt II FSK 1308/17:

„(…) Pojęciem „urządzenie przemysłowe” posługuje się zarówno umowa w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w art. 12 ust. 3, jak i ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w art. 21 ust. 1 pkt 1. (…) Poszukując znaczenia tego określenia trzeba mieć na względzie, że wykładnia językowa, korzystając ze znaczeń przypisywanych poszczególnym słowom i zwrotom, musi uwzględniać tę cechę języka, że określone znaczenie przypisywać można zarówno poszczególnym wyrazom, jak i zwrotom, zdaniom i zespołem zadań. Każdy wyraz tekstu prawnego może mieć jedno lub więcej znaczeń, a znaczenie zwrotu zbudowanego z kilku wyrazów nie zawsze jest sumą tych znaczeń tych wyrazów. Znaczenie określonego zwrotu użytego w treści przepisu może być ponadto zdeterminowane sposobem ulokowania go w treści zdania, w który został użyty (por. B. Brzeziński „Wykładnia prawa podatkowego”, Gdańsk 2013 r., s. 28). Przy wykładni określenia „urządzenie przemysłowe” trzeba mieć na uwadze cały zwrot odnoszący się do tego pojęcia i sposób jego ulokowania w treści zdania. Część przepisu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT odnosząca się do urządzeń przemysłowych dotyczy wyodrębnionego zbioru rzeczy (urządzeń), których użytkowanie lub prawo użytkowania rodzi określone w tym przepisie konsekwencje podatkowe. Umieszczony między przecinkami zwrot normatywny „w tym również środka transportu”, mający charakter zwrotu wtrąconego, informuje adresata, że w zbiorze urządzeń przemysłowych zawarte są także środki transportu (por. NSA z 3 kwietnia 2012 r., II FSK 1933/10). W tej sytuacji, wyjaśniając sens określenia „urządzenie przemysłowe” nie można wprost odwołać się tylko do znaczenia słownikowego słów „urządzenie” oraz „przemysłowe”, rozumianych odrębnie od znaczenia zawartego w tekście ustawy o CIT, bowiem prowadzić to będzie do błędnych wniosków. Normatywne zaliczenie do urządzeń przemysłowych także środków transportu, i to bez żadnych ograniczeń, wskazuje, że określenie „urządzenia przemysłowe” należy rozumieć możliwe szeroko, jako wszelkie urządzenia, które racjonalnie rzecz biorąc mogą być wykorzystywane w przemyśle. Zaliczenie urządzenia do „urządzeń przemysłowych” w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT zależy od obiektywnych cech konstrukcyjnych i użytkowych tego urządzenia, a nie od okoliczności, czy tego w jaki sposób urządzenie to jest w danym okresie wykorzystywane”.

Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 12 października 2016 r., sygn. akt II FSK 2416/14:

„(…) Wyjaśniając sens tego pojęcia nie można wprost odwołać się tylko do znaczenia słownikowego pojęć: „urządzenie” oraz „przemysłowe”, rozumianych odrębnie od znaczenia zawartego w tekście Umowy i ustawy podatkowej. Zdaniem składu orzekającego odkodowanie znaczenia słownikowego tych wyrazów i to odrębnie każdego z nich, bez uwzględnienia całego fragmentu treści przepisu, prowadzi do błędnych wniosków. Skoro urządzeniami przemysłowymi są środki transportu, urządzenie handlowe czy też urządzenie naukowe, za chybione trzeba również uznać odwoływanie się przy poszukiwaniu pojęcia urządzenia przemysłowego do KŚT (Klasyfikacji Środków Trwałych). Przy interpretowaniu pojęcia „urządzenia przemysłowe” trzeba mieć także na uwadze, że jego źródłem jest umowa międzynarodowa. Przy interpretacji pojęć zawartych w treści aktu prawa międzynarodowego istotny jest przede wszystkim cel regulacji. Autor skargi kasacyjnej odwołując się do wersji anglojęzycznej Modelowej konwencji w sprawie dochodu i majątku OECD, na bazie której sporządzane są umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zwrócił uwagę, że pojęciu „urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego” odpowiada zwrot „industrial, commercial, or scientific equipment”. Chodzi tu zatem o wykorzystywanie urządzeń w celach komercyjnych, profesjonalnych a nie prywatnych, zarówno w działalności przemysłowej, handlowej i naukowej. Odpowiada temu definicja w polskiej ustawie podatkowej, w której do urządzeń przemysłowych zalicza się środki transportu oraz urządzenia naukowe i handlowe (…)”.

Tym samym, zarówno wykładnia językowa, jak i wykładnia celowościowa, prowadzą do wniosku, że pojęcie urządzenia przemysłowego obejmuje wszelkie urządzenia wykorzystywane w profesjonalnym obrocie, przy czym muszą one być związane z działalnością danego podmiotu. Nie muszą one jednak być wykorzystywane bezpośrednio w procesie produkcji.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca na potrzeby swojej działalności gospodarczej nabywa od podmiotu powiązanego z siedzibą w (…) usługi IT: w zakresie infrastruktury: Active Directory, WAN; Intranet/(…); System telefoniczny; (…); Zarządzanie bezpieczeństwem IT oraz licencję do korzystania z systemu komputerowego SAP, który jest wymagany do świadczenia usług księgowo-podatkowych.

W związku z nabywaniem usług przez Wnioskodawcę spółka (…) udostępnia przestrzeń dyskową - miejsce w chmurze, w celu przechowywania, modyfikacji i dokonywania zmian w danych. Dostępna pojemność na dyskach jest zmienna i zależna od zapotrzebowania.

Nabywane licencje na korzystanie z oprogramowania są wykorzystywane w celach wewnętrznych lub w celach świadczenia usług księgowych na rzecz innych podmiotów. W ramach świadczonych przez spółkę (…) usług Wnioskodawca nie nabywa i nie będzie nabywać prawa własności do żadnego z praw autorskich lub praw pokrewnych - nabywane jest jedynie prawo do korzystania z oprogramowania jako użytkownik.

Należy zauważyć, że chmura internetowa to rodzaj usługi, która polega na przechowywaniu danych na serwerze usługodawcy. Jak bowiem wynika z internetowego Słownika języka polskiego „chmura” to „wirtualne miejsce w internecie umożliwiające przechowywanie dowolnych danych oraz szybki dostęp do nich z dowolnego urządzenia połączonego z siecią” (https://sjp.pwn.pl).

Infrastruktura informatyczna zarówno w wymiarze fizycznym, jak i wirtualnym stanowi mechanizm lub zespół elementów służących do wykonywania określonych czynności, tym samym należy ją traktować jako urządzenie przemysłowe. Serwery, routery, switch’e oraz firewall’e podobnie jak każdy komputer są „urządzeniami” niezależnie od tego czy urządzenia te funkcjonują w powiązaniu z siecią internetową i wymagają odpowiedniego oprogramowania.

W przedmiotowej sprawie mamy zatem do czynienia z korzystaniem z urządzenia przemysłowego, a więc z uzyskaniem przychodu z tytułu należności za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego (art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT).

Zdaniem Organu, należności z tytułu usługi udostępniania przestrzeni dyskowej należy zakwalifikować do tej grupy przychodów. Niewątpliwie bowiem urządzenie umożliwiające udostępnianie przestrzeni dyskowej wykorzystywanej do umieszczania w niej informacji (plików) służących wymianie jest urządzeniem przemysłowym. Wyłącznie zdalna forma korzystania z chmury internetowej charakteru tego nie zmienia.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wskazać należy, że wynagrodzenie za usługi udostępniania przestrzeni dyskowej – miejsca w chmurze, a więc urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego mieszczą się w zakresie art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Oznacza to, że na Wnioskodawcy jako płatniku powstanie obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 26 ustawy o CIT w związku z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

Niezależnie od powyższego, należy również zauważyć, że łączna subsumcja art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT oraz powołanych przepisów prawa autorskiego nie pozostawia wątpliwości, że opłaty z tytułu licencji na oprogramowanie komputerowe co do zasady podlegają w Polsce opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym u źródła.

Stwierdzić należy, że obowiązek pobrania przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT dotyczy wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT.

Zaznaczyć należy, że naliczenie lub nie podatku u źródła w przypadku zakupu licencji na użytkowanie oprogramowania zależy przede wszystkim od tego, jakie dokładnie prawa uzyskuje Wnioskodawca oraz w jaki sposób zamierza nabyte oprogramowanie wykorzystać. Jeżeli zakupiona została licencja na oprogramowanie, czyli produkt, który będzie wykorzystywany zgodnie z przeznaczeniem użytkownika końcowego (będzie użytkowany wyłącznie na własne potrzeby bez prawa do odsprzedaży oraz przekazania do używania podmiotom trzecim praw do korzystania z zakupionego zasobu), podatek u źródła nie będzie naliczany ani pobierany. W takiej sytuacji nie będą wówczas spełnione przesłanki uznania należności za taki zakup za podlegającą opodatkowaniu podatkiem u źródła. Nie stanowią ich bowiem takie opłaty, w zamian za które nie nabywa się praw autorskich bądź praw do dysponowania nimi w stosunku do przedmiotu licencji, nabywca nie będzie dokonywał dalszej odsprzedaży przedmiotu licencji bądź nie będzie udzielał sublicencji i może wykorzystywać przedmiot licencji jedynie do własnych potrzeb.

Jeśli jednak takie oprogramowanie zostało nabyte jako prawo do przetwarzania go w dalszej kolejności na cele realizacji projektów komercyjnych, z czego czerpane będą korzyści finansowe, powstaje co do zasady obowiązek naliczenia podatku u źródła.

Organ zauważa, że tylko jeżeli licencja na wykorzystywanie oprogramowania nie zezwala na jego modyfikowanie, powielanie, kopiowanie lub rozpowszechnianie, jak również nie pozwala na wykorzystywanie przedmiotu licencji w celach komercyjnych (zarobkowych), to mamy wówczas do czynienia z licencją typu end-user, z tytułu której należności – na gruncie ustawy o CIT – nie są traktowane jako należności generujące obowiązek podatkowy w zakresie podatku u źródła.

Należy przyjąć, że za należności licencyjne nie uznaje się należności wykorzystywanych dla własnych potrzeb licencjobiorcy (tzw. licencja użytkownika końcowego, „end-user license”).

Tymczasem Wnioskodawca wyjaśnił, iż nabywane licencje na korzystanie z oprogramowania są wykorzystywane w celach wewnętrznych lub w celach świadczenia usług księgowych na rzecz innych podmiotów (głównie oprogramowanie SAP).

Licencje wykorzystywane są jako narzędzia do świadczenia usług księgowych lub jako oprogramowanie umożliwiające bieżące funkcjonowanie.

Zatem, skoro Wnioskodawca nabywa licencje na korzystanie z oprogramowania, które jest wykorzystywane w działalności Spółki polegającej na świadczeniu usług księgowych to na gruncie analizowanej sprawy nie mamy do czynienia z wykorzystaniem wyłącznie na własne potrzeby. Spółka w oparciu o nabyte licencje na oprogramowanie świadczy usługi na rzecz innych podmiotów, uzyskując z tego tytułu przychody, a zatem mamy do czynienia z wykorzystaniem komercyjnym nabywanych licencji.

Nie można podzielić poglądu Wnioskodawcy, że działalność komercyjna to powinna być rozumiana jako prawo do odsprzedaży licencji innym podmiotom, udzielania sublicencji, wdrażania oprogramowania u innych podmiotów i inne podobne czynności nie jest wykonywana.

Działalnością komercyjną jest również osiągnie przez Spółkę przychodów w postaci świadczonych usług w oparciu o nabywane licencje na oprogramowanie, co jest objęte dyspozycją przepisu art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W konsekwencji z tytułu należności wypłacanych zagranicznemu podmiotowi za opisane usługi Spółka ma obowiązek wystąpić w roli płatnika podatku u źródła, bowiem wypłacane należności kwalifikują się do katalogu, o którym mowa w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wobec powyższego Państwa stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych wskazać należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego. Odnosząc się natomiast do przywołanych przez Państwa wyroków należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00