Interpretacja indywidualna z dnia 15 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.520.2023.2.AKS

Brak prawa do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego od wydatków, o których mowa w art. 86a ust. 2 ustawy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 października 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 25 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego od wydatków, o których mowa w art. 86a ust. 2 ustawy. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 stycznia 2024 r. (wpływ 8 stycznia 2024 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

A Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawczyni”) jest polskim rezydentem podatkowym, podlegającym w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości osiąganych dochodów oraz czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym w Polsce.

Spółka prowadzi działalność w zakresie dystrybucji sprzętu sportowego jednych z najbardziej uznanych marek sportowych na świecie. Klientami Wnioskodawczyni są sklepy, hurtownie i kluby sportowe.

W ramach prowadzonej działalności Spółki użytkuje służbowe pojazdy samochodowe wydane do użytkowania zatrudnionym pracownikom lub współpracownikom (dalej także: „Użytkownicy”), zwłaszcza przedstawicielom handlowym w celu umożliwienia im właściwej realizacji powierzonych obowiązków służbowych.

Zasady używania w Spółce pojazdów służbowych zostały określone w stosowanym przez Spółkę Regulaminie korzystania z samochodów służbowych (dalej: „Regulamin”). Zgodnie z postanowieniami Regulaminu pojazdy służbowe, mogą być wykorzystywane wyłącznie w celach związanych z prowadzoną działalnością Spółki.

Regulamin wprowadza bezwzględny zakaz używania pojazdów służbowych do jakichkolwiek celów prywatnych użytkowników.

Użycie pojazdu służbowego w celu prywatnym może zostać zakwalifikowane jako ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych/współpracownika i może stanowić podstawę do zastosowania wobec pracownika/współpracownika (dalej także: „Użytkownik”) odpowiedzialności dyscyplinarnej. Regulamin obliguje Użytkownika przed odbyciem podróży służbowej do zgłoszenia zamiaru wyjazdu w recepcji Spółki, skąd odbierane są kluczyki do pojazdu. Po zakończonej podróży służbowej Użytkownik zobowiązany jest niezwłocznie odstawić pojazd na parking Spółki oraz zwrócić kluczyki do pojazdu służbowego w recepcji (nie ma możliwości korzystania z pojazdu poza godzinami pracy, w tym w weekendy, na cele inne niż wyłącznie służbowe). Ponadto, w zakresie obowiązków Użytkownika pojazdu służbowego mieści się m.in.: obowiązek dbałości o sprawność techniczną pojazdu służbowego, zgłoszenia awarii, przeglądy, zgłaszanie szkód komunikacyjnych, zachowanie trzeźwości, prawidłowe eksploatowanie pojazdu i właściwe zabezpieczenie po zakończeniu jazdy. Regulamin określa również obowiązek i zasady prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów służbowych.

Wspomniane pojazdy służbowe są kwalifikowane przez Spółkę jako pojazdy, o których mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, tj. pojazdy wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej ze względu na fakt, iż sposób wykorzystania tych pojazdów, potwierdzony prowadzoną ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością.

Pracownik/współpracownik wykorzystujący wzmiankowane pojazdy jest zobowiązany do złożenia oświadczenia, w którym deklaruje zapoznanie się z Regulaminem oraz zapoznanie się z konsekwencjami w przypadku użycia do celów prywatnych pojazdu służbowego, przeznaczonego wyłącznie do celów służbowych.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Rzeczypospolitej Polskiej oraz poza jej granicami. Pojazdy samochodowe, w godzinach pracy, a także poza godzinami pracy są co do zasady przechowywane na terenie siedziby Spółki bądź w miejscach prowadzenia działalności gospodarczej przez Spółkę. W wyjątkowych przypadkach, w szczególności związanych z koniecznością wczesnego rozpoczęcia przez przedstawiciela handlowego podróży służbowej lub jej późnym zakończeniem, Użytkownik może uzyskać zgodę członka zarządu Spółki na późniejszy zwrot pojazdu służbowego do siedziby Spółki lub jego wcześniejszy odbiór.

W powyższych przypadkach, zaparkowanie pojazdu w miejscu zamieszkania Użytkownika jest uzasadnione koniecznością realizacji czynności służbowych i ze względu na oszczędność czasową w dotarciu do/z miejsc uczestnictwa w czynnościach służbowych. Dodatkowo, w godzinach wczesnoporannych oraz późnowieczornych recepcja Spółki jest nieczynna.

Spółka prowadzi ewidencje przebiegu pojazdów, o których mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT. Spółka wyznaczyła osobę sprawującą kontrolę nad prowadzonymi ewidencjami oraz złożyła również właściwemu Naczelnikowi Urzędu Skarbowego informacje VAT-26.

W pojazdach służbowych zamontowane zostały na stałe urządzenia GPS, umożliwiające ciągłe śledzenie położenia pojazdów, a także ich przebiegu. W ten sposób Spółka uzyskuje ciągłą kontrolę obecnego położenia pojazdu oraz możliwość weryfikacji tego, by pojazd wykorzystywany był wyłącznie w celach służbowych.

Spółka kontroluje zakaz wykorzystania pojazdów do celów prywatnych przede wszystkim poprzez wyposażenie pojazdów w system lokalizacji satelitarnej pojazdów (GPS), zapewniający ewidencjonowanie eksploatacji służbowych pojazdów. Dodatkowo wyznaczona w Spółce osoba kontroluje sposób wykonania powierzonych zadań służbowych z wykorzystaniem pojazdów służbowych, w tym także weryfikuje dane generowane przez system lokalizacji satelitarnej pojazdów.

Pojazdy służbowe są wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych, związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

1. i 2. Złożony przez Spółkę wniosek dotyczy pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 2 pkt 34 ustawy o VAT, tj. pojazdów samochodowych w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, posiadających dwa rzędy siedzeń.

3. Będące przedmiotem zapytania pojazdy nie są/nie będą pojazdami, których konstrukcja wyklucza użycie ich do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że użycie ich do celów niezwiązanych z działalnością jest nieistotne, tzn. nie są/ nie będą pojazdami, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1-3 ustawy o VAT.

4. Złożony przez Spółkę wniosek nie dotyczy pojazdów konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą.

5. Złożony przez Spółkę wniosek dotyczy wydatków, o których mowa w art. 86a ust. 2 ustawy o VAT.

6. Współpracownicy/użytkownicy, którzy nie są pracownikami Spółki nie korzystają/nie będą korzystać z przedmiotowych pojazdów na podstawie zawartych ze Spółką umów najmu, leasingu, itp. Współpracownicy/użytkownicy, którzy nie są pracownikami Spółki korzystają/będą korzystać z przedmiotowych pojazdów na podstawie zawartej ze Spółką umowy o współpracy. Na podstawie wspomnianej umowy o współpracy współpracownik zobowiązuje się m.in. świadczyć na rzecz Spółki usługi w zakresie przedstawicielstwa handlowego. Z kolei Spółka zobowiązuje się m.in. zapewnić współpracownikowi pojazd samochodowy wyłącznie w celu umożliwienia współpracownikowi realizacji obowiązków wynikających z umowy.

Pytanie

Czy w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Spółka, po spełnieniu obowiązków formalnych, tj. m.in. złożeniu informacji VAT-26 oraz zaprowadzeniu ewidencji, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT, ma prawo/będzie miała prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego od wydatków, o których mowa w art. 86a ust. 2 ustawy o VAT, związanych z opisanymi we wniosku pojazdami służbowymi?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki, na przedstawione powyżej zapytanie należy udzielić odpowiedzi twierdzącej.

Uzasadnienie stanowiska Spółki

Przepis art. 86a ust. 1 ustawy o VAT wprowadza regułę, w świetle której, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty, o której mowa w art. 86 ust. 2.

Z kolei w art. 86a ust. 2 ustawy o VAT, w związku z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, został zdefiniowany zamknięty katalog wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, z tytułu których odliczenie podatku naliczonego podlega ograniczeniom do wysokości 50%.

W art. 86a ust. 3 ustawy o VAT wprowadzono wyjątki od powyższej reguły, określając przypadki, w których podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z używaniem pojazdu samochodowego w pełnej wysokości. Wskazany przepis stanowi, że przepis art. 86a ust. 1 ustawy o VAT nie ma zastosowania:

1)w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a) wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b) konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2)do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w zw. z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT wynika, że w celu dokonania przez podatnika pełnego odliczenia VAT od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi (tj. m.in. rat leasingu, zakupu paliwa oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów) muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki:

1)sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, wyklucza ich użycie do celów prywatnych,

2)wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Ustawa o VAT nie wskazuje sposobu, w jaki podatnik ma zapewnić w swoim przedsiębiorstwie wyeliminowanie użytku prywatnego używanych w niej pojazdów samochodowych dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. W orzecznictwie sądów administracyjnych ukształtował się pogląd, że może tego dokonać np. za pomocą wprowadzonych regulaminów, umów lub zarządzeń, wraz z podjęciem dodatkowych działań zabezpieczających ich wykonanie (por. wyroki WSA w Poznaniu z 16 lipca 2015 r. I SA/Po 1203/14; wyrok WSA w Krakowie z 20 stycznia 2015 r. I SA/Kr 1834/14 oraz wyrok WSA w Łodzi z 17 listopada 2015 r. I SA/Łd 880/15).

Działania te winny być dostosowane do specyfiki działalności przedsiębiorstwa i sposobu używania dla jego celów pojazdów. Określone przez podatnika zasady używania pojazdów winny obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku tych pojazdów. Mając na względzie art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, wykluczenie (wyeliminowanie) użycia pojazdów do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą należy postrzegać jako ustalenie i wprowadzenie takich mechanizmów i zasad używania pojazdów, które dadzą maksymalną gwarancję wykorzystania ich wyłącznie w działalności gospodarczej podatnika (por. wyrok WSA w Szczecinie z 3 grudnia 2015 r. I SA/Sz 1089/15).

W ocenie Spółki, podjęła ona działania zmierzające do wyeliminowania możliwości używania samochodów służbowych na potrzeby inne niż związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Spółka prowadzi ewidencje spełniające wymogi określone w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT, a także w stosownym Regulaminie określiła zasady korzystania z samochodów służbowych. Zasady te nie przewidują możliwości wykorzystania pojazdu do celów innych niż związane z działalnością gospodarczą i zawierają m.in. zapisy zobowiązujące do używania pojazdu wyłącznie w celu wykonywania obowiązków służbowych. Regulamin wprowadza bezwzględny zakaz używania samochodów służbowych do jakichkolwiek celów prywatnych pracowników/współpracowników. Zgodnie z Regulaminem, użycie pojazdu służbowego w celu prywatnym może zostać zakwalifikowane jako ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych/współpracownika i może stanowić podstawę do zastosowania wobec pracownika/współpracownika odpowiedzialności dyscyplinarnej.

Regulamin obliguje Użytkownika przed odbyciem podróży służbowej do zgłoszenia zamiaru wyjazdu w recepcji Spółki, skąd odbierane są kluczyki do pojazdu. Po zakończonej podróży służbowej użytkownik zobowiązany jest niezwłocznie odstawić pojazd na parking Spółki oraz zwrócić kluczyki do pojazdu służbowego w recepcji (nie ma możliwości korzystania z pojazdu poza godzinami pracy, w tym w weekendy, na cele inne niż wyłącznie służbowe).

Spółka kontroluje zakaz wykorzystania samochodów do celów prywatnych przede wszystkim poprzez wyposażenie pojazdów w system lokalizacji satelitarnej pojazdów (GPS), zapewniający ewidencjonowanie eksploatacji służbowych pojazdów. Dane generowane przez system pozwalają m.in. na dokonanie weryfikacji tras przejazdów. Dodatkowo wyznaczona w Spółce osoba kontroluje sposób wykonania powierzonych zadań służbowych z wykorzystaniem samochodów służbowych, w tym także weryfikuje dane generowane przez system lokalizacji satelitarnej pojazdów.

Wszyscy pracownicy/współpracownicy, którym powierzane są samochody służbowe są zobowiązani do przestrzegania Regulaminu, a w przypadku nieprzestrzegania regulaminu będą mogli ponieść kary, w tym rozwiązanie stosunku pracy lub umowy współpracy.

Mając na względzie powyższe, należy przyjąć, że Spółka podjęła działania, o których mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT. W ocenie Spółki wprowadzone przez nią zasady korzystania z pojazdów służbowych należy uznać za obiektywnie wykluczające użycie pojazdów do celów, które nie są związane z działalnością gospodarczą. W konsekwencji przedstawiony przez Spółkę sposób użytkowania pojazdów pozwala uznać, że będą one wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej Spółki i ma/będzie ona miała prawo do odliczenia w całości podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami z uwagi na spełnienie przesłanek z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a i art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wnioskujest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Jak wynika z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Podatnik posiada prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Należy wskazać, że kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 86a ust. 2 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 34 ustawy:

Zatem zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”.

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”.

Jednakże od wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy zasady przewidziano wyjątki.

I tak, w świetle art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

Według art. 86a ust. 4 ustawy:

Należy zauważyć, że przepis art. 86a ust. 4 ustawy wskazuje na istnienie dwóch grup pojazdów samochodowych uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W pierwszej grupie (zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy) mieszczą się pojazdy, których konstrukcja wskazuje na ich przeznaczenie z reguły do użytku prywatnego, jednakże pojazdy te mogą być także wykorzystywane w działalności gospodarczej (np. samochód osobowy). Z tych też względów – dla celów pełnego odliczania VAT – fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności gospodarczej musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych.

W konsekwencji, w celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki:

-sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania wyklucza ich użycie do celów prywatnych,

-wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

W drugiej grupie pojazdów uznawanych za wykorzystywane wyłącznie w działalności gospodarczej (zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy) mieszczą się natomiast pojazdy samochodowe, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne. Jednakże w tej grupie pojazdów nie ma samochodów osobowych.

Na mocy art. 86a ust. 5 ustawy:

Zgodnie z art. 86a ust. 6 ustawy:

W myśl art. 86a ust. 7 ustawy:

Jak wskazano w art. 86a ust. 12 ustawy:

Należy podkreślić, że z regulacji art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a i art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z pojazdami samochodowymi w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych.

Co do zasady, w celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Jednakże w art. 86a ust. 5 ustawy zostały wymienione ściśle określone sytuacje, w których wyłączony zostaje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Zgodnie z tym przepisem, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do odprzedaży oraz oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze.

Ponadto, przepis art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. a i c ustawy ma zastosowanie, jeżeli odprzedaż i najem tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

Należy jednak zauważyć, że użycie wyrazu „wyłącznie” w wyżej cytowanych przepisach wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane – choćby przejściowo – do innych celów.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym w Polsce.

Spółka prowadzi działalność w zakresie dystrybucji sprzętu sportowego jednych z najbardziej uznanych marek sportowych na świecie. W ramach prowadzonej działalności Spółka użytkuje służbowe pojazdy samochodowe wydane do użytkowania zatrudnionym pracownikom lub współpracownikom, zwłaszcza przedstawicielom handlowym w celu umożliwienia im właściwej realizacji powierzonych obowiązków służbowych. Zasady używania w Spółce pojazdów służbowych zostały określone w stosowanym przez Spółkę Regulaminie korzystania z samochodów służbowych. Zgodnie z postanowieniami Regulaminu pojazdy służbowe, mogą być wykorzystywane wyłącznie w celach związanych z prowadzoną działalnością Spółki. Regulamin wprowadza bezwzględny zakaz używania pojazdów służbowych do jakichkolwiek celów prywatnych użytkowników.

Użycie pojazdu służbowego w celu prywatnym może zostać zakwalifikowane jako ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych/współpracownika i może stanowić podstawę do zastosowania wobec pracownika/współpracownika odpowiedzialności dyscyplinarnej. Regulamin obliguje Użytkownika przed odbyciem podróży służbowej do zgłoszenia zamiaru wyjazdu w recepcji Spółki, skąd odbierane są kluczyki do pojazdu. Po zakończonej podróży służbowej Użytkownik zobowiązany jest niezwłocznie odstawić pojazd na parking Spółki oraz zwrócić kluczyki do pojazdu służbowego w recepcji (nie ma możliwości korzystania z pojazdu poza godzinami pracy, w tym w weekendy, na cele inne niż wyłącznie służbowe). Ponadto, w zakresie obowiązków Użytkownika pojazdu służbowego mieści się m.in.: obowiązek dbałości o sprawność techniczną pojazdu służbowego, zgłoszenia awarii, przeglądy, zgłaszanie szkód komunikacyjnych, zachowanie trzeźwości, prawidłowe eksploatowanie pojazdu i właściwe zabezpieczenie po zakończeniu jazdy. Regulamin określa również obowiązek i zasady prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów służbowych.

Wspomniane pojazdy służbowe są kwalifikowane przez Spółkę jako pojazdy, o których mowa w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT, tj. pojazdy wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej ze względu na fakt, iż sposób wykorzystania tych pojazdów, potwierdzony prowadzoną ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością.

Pracownik/współpracownik wykorzystujący wzmiankowane pojazdy jest zobowiązany do złożenia oświadczenia, w którym deklaruje zapoznanie się z Regulaminem oraz zapoznanie się z konsekwencjami w przypadku użycia do celów prywatnych pojazdu służbowego, przeznaczonego wyłącznie do celów służbowych.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Rzeczypospolitej Polskiej oraz poza jej granicami. Pojazdy samochodowe, w godzinach pracy, a także poza godzinami pracy są co do zasady przechowywane na terenie siedziby Spółki bądź w miejscach prowadzenia działalności gospodarczej przez Spółkę. W wyjątkowych przypadkach, w szczególności związanych z koniecznością wczesnego rozpoczęcia przez przedstawiciela handlowego podróży służbowej lub jej późnym zakończeniem, Użytkownik może uzyskać zgodę członka zarządu Spółki na późniejszy zwrot pojazdu służbowego do siedziby Spółki lub jego wcześniejszy odbiór.

W powyższych przypadkach, zaparkowanie pojazdu w miejscu zamieszkania Użytkownika jest uzasadnione koniecznością realizacji czynności służbowych i ze względu na oszczędność czasową w dotarciu do/z miejsc uczestnictwa w czynnościach służbowych. Dodatkowo, w godzinach wczesnoporannych oraz późnowieczornych recepcja Spółki jest nieczynna.

Spółka prowadzi ewidencje przebiegu pojazdów, o których mowa w art. 86a ust. 7 ustawy. Spółka wyznaczyła osobę sprawującą kontrolę nad prowadzonymi ewidencjami oraz złożyła również właściwemu Naczelnikowi Urzędu Skarbowego informacje VAT-26.

W pojazdach służbowych zamontowane zostały na stałe urządzenia GPS, umożliwiające ciągłe śledzenie położenia pojazdów, a także ich przebiegu. W ten sposób Spółka uzyskuje ciągłą kontrolę obecnego położenia pojazdu oraz możliwość weryfikacji tego, by pojazd wykorzystywany był wyłącznie w celach służbowych.

Spółka kontroluje zakaz wykorzystania pojazdów do celów prywatnych przede wszystkim poprzez wyposażenie pojazdów w system lokalizacji satelitarnej pojazdów (GPS), zapewniający ewidencjonowanie eksploatacji służbowych pojazdów. Dodatkowo wyznaczona w Spółce osoba kontroluje sposób wykonania powierzonych zadań służbowych z wykorzystaniem pojazdów służbowych, w tym także weryfikuje dane generowane przez system lokalizacji satelitarnej pojazdów.

Pojazdy służbowe są wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych, związanych z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Złożony przez Spółkę wniosek dotyczy wydatków, o których mowa w art. 86a ust. 2 ustawy oraz pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 2 pkt 34 ustawy o VAT, tj. pojazdów samochodowych w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, posiadających dwa rzędy siedzeń. Będące przedmiotem zapytania pojazdy nie są/nie będą pojazdami, których konstrukcja wyklucza użycie ich do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że użycie ich do celów niezwiązanych z działalnością jest nieistotne, tzn. nie są/nie będą pojazdami, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1-3 ustawy. Złożony przez Spółkę wniosek nie dotyczy pojazdów konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą.

Współpracownicy/użytkownicy, którzy nie są pracownikami Spółki nie korzystają/nie będą korzystać z przedmiotowych pojazdów na podstawie zawartych ze Spółką umów najmu, leasingu, itp. Współpracownicy/użytkownicy, którzy nie są pracownikami Spółki korzystają/będą korzystać z przedmiotowych pojazdów na podstawie zawartej ze Spółką umowy o współpracy. Na podstawie wspomnianej umowy o współpracy współpracownik zobowiązuje się m.in. świadczyć na rzecz Spółki usługi w zakresie przedstawicielstwa handlowego. Z kolei Spółka zobowiązuje się m.in. zapewnić współpracownikowi pojazd samochodowy wyłącznie w celu umożliwienia współpracownikowi realizacji obowiązków wynikających z umowy.

Wątpliwości Spółki dotyczą ustalenia czy ma/będzie miała Ona prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego od wydatków, o których mowa w art. 86a ust. 2 ustawy o VAT, związanych z ww. pojazdami służbowymi.

W przedmiotowej sprawie istotne są zwłaszcza przepisy art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a i art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z treści tych regulacji wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem pojazdów w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej.

Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. Co do zasady, w celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z interpretacją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN przez pojęcie „wyłącznie” należy rozumieć „tylko” oraz „jedynie”. Przy definiowaniu słowa „wyłącznie” mogą być również pomocne synonimy tego słowa, wśród których wskazuje się: absolutnie; bezwzględnie; całkowicie; jedynie; tylko; zupełnie.

Zatem możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach, dotyczących wydatków związanych z pojazdami samochodowymi dotyczy tylko tych pojazdów, które przeznaczone są jedynie do wykonywania czynności służbowych, tym samym nie są wykorzystywane, choćby przejściowo, w inny sposób.

Dla celów pełnego odliczania VAT fakt wykorzystywania pojazdów wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych.

W tym miejscu wskazać należy, że przepisy ustawy nie określają, w jaki sposób podatnik ma zapewnić w przedsiębiorstwie wyeliminowanie użytku prywatnego używanych w nim pojazdów samochodowych dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Określone przez podatnika zasady używania pojazdów muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku tych pojazdów. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych.

Analiza przedstawionego we wniosku opisu sprawy oraz przywołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że opisany przez Spółkę sposób użytkowania samochodów nie wyklucza użycia ich do celów niezwiązanych z Jej działalnością gospodarczą. Jak wskazano w opisie sprawy – zasady używania w Spółce pojazdów służbowych zostały określone w stosowanym przez Spółkę Regulaminie korzystania z samochodów służbowych. Regulamin ten wprowadza bezwzględny zakaz używania pojazdów służbowych do jakichkolwiek celów prywatnych użytkowników. Pracownik/współpracownik wykorzystujący wzmiankowane pojazdy jest zobowiązany do złożenia oświadczenia, w którym deklaruje zapoznanie się z Regulaminem oraz zapoznanie się z konsekwencjami w przypadku użycia do celów prywatnych pojazdu służbowego, przeznaczonego wyłącznie do celów służbowych. Ponadto, Spółka kontroluje zakaz wykorzystania pojazdów do celów prywatnych poprzez wyposażenie pojazdów w system lokalizacji satelitarnej pojazdów (GPS), zapewniający ewidencjonowanie eksploatacji służbowych pojazdów. Natomiast – jak wynika z opisu sprawy – w wyjątkowych przypadkach, w szczególności związanych z koniecznością wczesnego rozpoczęcia przez przedstawiciela handlowego podróży służbowej lub jej późnym zakończeniem, Użytkownik może uzyskać zgodę członka zarządu Spółki na późniejszy zwrot pojazdu służbowego do siedziby Spółki lub jego wcześniejszy odbiór. W powyższych przypadkach, pojazd zaparkowany zostaje w miejscu zamieszkania Użytkownika, co jest uzasadnione koniecznością realizacji czynności służbowych i ze względu na oszczędność czasową w dotarciu do/z miejsc uczestnictwa w czynnościach służbowych.

Bezpośrednia dostępność tego samochodu, stwarza możliwość wykorzystania go do celów prywatnych. Wprowadzenie przez Spółkę Regulaminu używania samochodu służbowego oraz wyposażenie pojazdów w system lokalizacji satelitarnej, nie jest równoznaczne ze stworzeniem stosownej procedury użytkowania tego pojazdu, która wykluczy potencjalne użycie go do celów prywatnych.

Wprowadzone przez Spółkę rozwiązania mogą, co prawda, zniechęcać do używania samochodu służbowego do celów prywatnych, natomiast nie są w stanie w rzeczywiście wyeliminować takiego wykorzystania samochodu dla celów prywatnych, z uwagi na jego dostępność w miejscu zamieszkania Użytkownika.

Podjęte przez Spółkę działania, mające na celu wykluczenie użycia pojazdu służbowego przez Użytkownika do celów innych niż działalność gospodarcza, tj. istnienie ewidencji przebiegu pojazdu, wprowadzenie Regulaminu używania samochodu służbowego czy też system lokalizacji satelitarnej, nie potwierdzają obiektywnie, że opisany pojazd służbowy, będzie wykorzystywany wyłącznie do prowadzonej przez Spółkę działalności, bez możliwości użycia go do celów prywatnych, w sytuacji gdy będzie parkowany przez Użytkownika w miejscu jego miejsca zamieszkania.

Ponadto, nie sposób uznać za przejazdy służbowe dojazdu pracownika z miejsca zamieszkania do miejsca świadczenia pracy. W ten sposób zaspokajane są przede wszystkim potrzeby prywatne Użytkownika samochodu, gdyż to pracownik ma zadbać o to, w jaki sposób dotrze do miejsca realizacji swoich obowiązków służbowych, bez względu na odległość miejsca zamieszkania od miejsca świadczenia pracy. Spółka nie ma obowiązku zapewnienia pracownikowi transportu z pracy i do pracy.

Jeżeli jednak Spółka dobrowolnie ułatwia dotarcie z miejsca zamieszkania do miejsca pracy, poprzez przekazanie samochodu służbowego do wykorzystania w tym celu, niewątpliwie mamy wówczas do czynienia ze świadczeniem na rzecz pracownika.

We wniosku wskazano, że w powyższych przypadkach, zaparkowanie pojazdu w miejscu zamieszkania Użytkownika jest uzasadnione koniecznością realizacji czynności służbowych i ze względu na oszczędność czasową w dotarciu do/z miejsc uczestnictwa w czynnościach służbowych. Dodatkowo, w godzinach wczesnoporannych oraz późnowieczornych recepcja Spółki jest nieczynna. Jednakże okoliczności te nie mogą przesądzać o prawie do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 100% podatku od poniesionych wydatków. Bowiem gdyby takie okoliczności wpływały na prawo do odliczenia podatku VAT, prowadziłoby to do naruszenia zasady równości wobec prawa. Zasada ta wskazuje, że wszystkie podmioty prawa charakteryzujące się daną cechą istotną w równym stopniu powinny być traktowane równo, według jednolitej miary, bez zróżnicowań dyskryminujących lub faworyzujących.

Zatem specyfika prowadzonej przez Spółkę działalności, w omawianym przypadku związana z koniecznością wczesnego rozpoczęcia przez przedstawiciela handlowego podróży służbowej lub jej późnym zakończeniem, nie może dawać uprawnienia do odliczenia podatku w wysokości 100%, ponieważ będzie to prowadzić do zachwiania zasady równości wobec prawa.

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że opisane we wniosku pojazdy służbowe, które mogą być parkowane w miejscu zamieszkania Użytkownika, nie są/nie będą wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzonej przez Spółkę działalności, w rozumieniu przepisu art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, Spółka nie ma/nie będzie miała prawa do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego od wydatków, o których mowa w art. 86a ust. 2 ustawy, związanych z opisanymi we wniosku pojazdami służbowymi.

Zatem Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

-zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).