Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 20 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.502.2023.2.AR

Uznanie, czy otrzymane dofinansowanie (…) stanowi podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy i tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy otrzymane dofinansowanie (…) stanowi podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy i tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Uzupełnili go Państwo pismem z 30 października 2023 r. (wpływ 30 października 2023 r.) i pismem z 30 października 2023 r. (wpływ 30 października 2023 r.) oraz – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 7 listopada 2023 r. (wpływ 7 listopada 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Centrum (…) w A (dalej również; Centrum) jest (...), jest czynnym podatnikiem VAT i rozlicza się składając comiesięczne deklaracje podatkowe. Centrum zgodnie ze statutem prowadzi działalność o charakterze (...) oraz działalność w zakresie udzielania usług m.in. (…), i w związku z tym podatek naliczony służący innej działalności niż (…) odliczany jest przy użyciu wskaźnika struktury obliczonego na podstawie proporcji wg art. 90 ustawy o VAT.

Centrum zawarło umowę, w ramach której otrzyma grant (...) od Kontrahenta w celu wsparcia uczestnictwa pracowników (…) w wydarzeniu (...) organizowanym przez podmioty trzecie. Grant nie będzie wykorzystywany w żadnym celu innym niż następujący: opłata rejestracyjna, zakwaterowanie, transport: udział w Konferencji dla (…) osoby.

Strony postanawiają, że każdy z różnych komponentów Programu ma służyć wyłącznie celom (…) i nie będzie promować produktów lub usług Kontrahenta, bezpośrednio lub pośrednio. Jednocześnie Kontrahent wyraźnie stwierdza, że nie oczekuje żadnych preferencji wobec swoich produktów z tytułu zawartej Umowy. Przyjmuje się, że kwota Grantu jest ostateczna i obejmuje wszystkie płatności dodatkowe (z wyjątkiem VAT). W ramach umowy, Centrum nie jest zobowiązane do świadczenia żadnych usług ani dokonywania dostaw towarów na rzecz kontrahenta czy osób trzecich. Celem grantu jest podniesienie poziomu wiedzy (...) jako takiej, a nie wykonywanie usług czy też dostarczanie towarów. Otrzymane przez Centrum środki nie będą stanowić jakiejkolwiek dopłaty do ceny usług – Centrum bowiem nie ma świadczyć żadnych usług ani dostarczać żadnych towarów. Powyższe potwierdzają postanowienia umowy. Grant, który otrzyma Centrum (…) ma wyłącznie charakter dofinansowania na pokrycie kosztów udziału w wydarzeniu, a nie uzupełnienie lub całkowite pokrycie ceny za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z treści umowy wynika, że intencją podmiotu przyznającego grant jest jedynie pokrycie kosztów, a nie nabywanie jakichkolwiek usług lub towarów, co zresztą potwierdza obowiązek umowny przedstawienia przez Centrum Kontrahentowi dokumentacji potwierdzającej poniesienie wydatków zgodnych z celem grantu.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu sprawy.

1. „Umowa dotycząca grantu (…)” została zawarta (…) 2023 r. z kontrahentem B.

2. Kontrahent oferuje Odbiorcy Grantu grant (...), by wesprzeć uczestniczenie pracowników (...) w wydarzeniu (...) organizowanym przez podmioty trzecie. Grant zostaje przyznany w celu wsparcia niezależnej edukacji (…). Nie będzie on wykorzystywany w żadnym celu innym niż sfinansowanie kosztu jednostkowego udziału w Konferencji dla (…) osoby (opłata rejestracyjna, zakwaterowanie, transport). Każdy z różnych komponentów Programu ma służyć wyłącznie celom (…) i nie będzie promować produktów lub usług B, bezpośrednio lub pośrednio. B wyraźnie stwierdza, że nie oczekuje żadnych preferencji wobec swoich produktów z tytułu niniejszej umowy. Przyznanie Grantu nie jest pośrednio lub bezpośrednio powiązane ze zgodą Odbiorcy Grantu na zakup, wynajem, rekomendowanie, przepisywanie, używanie, dostarczanie lub zamawianie produktów lub usług B lub na wykorzystanie Grantu jako nagrody za wcześniejsze zakupy, wykorzystanie, rekomendowanie zamówień lub przekazywanie zleceń.

3. Na pytanie nr 3: „Czy świadczą Państwo jakiekolwiek usługi na rzecz Kontrahenta? Jeżeli tak, to jakie konkretnie” wskazali Państwo:

„Centrum (…) umożliwia realizację wizyt (…)”.

4. Otrzymany grant będzie wykorzystywany tylko w celu pokrycia kosztu jednostkowego udziału w Konferencji dla (…) osoby (opłata rejestracyjna, zakwaterowanie, transport).

5. Centrum nie wykonuje żadnych czynności na rzecz uczestników wydarzenia (w ramach tego wydarzenia).

6. Organizatorem wydarzenia jest podmiot zewnętrzny, Centrum nie bierze udziału w organizacji wydarzenia, organizatorem jest podmiot trzeci.

7. Ostatecznym beneficjentem efektów powstałych w ramach realizowanego „wydarzenia (…)” jest (…) świadczący usługi (…) w Centrum.

8. Otrzymany przez Państwa grant przeznaczony jest/będzie wyłącznie na wsparcie dla uczestników przedmiotowego „wydarzenia (...)”.

9. Na pytanie nr 5 lit. c: „czy część dofinansowania od Kontrahenta jest/będzie przekazywana uczestnikom „wydarzenia (…)” w formie pieniężnej, a Państwo wystąpią w tej sytuacji jedynie w roli pośrednika przekazującego część dofinansowania? Jeśli tak, na jakich zasadach wsparcie finansowe jest/będzie przekazywane uczestnikom „wydarzenia (…)” wskazali Państwo:

„Tak, środki zostaną przekazane uczestnikowi „wydarzenia (…)” w ramach rozliczenia poniesionych przez niego kosztów (opłata rejestracyjna, zakwaterowanie, transport). Uczestnik przedłoży faktury wystawione na Centrum (…), które zostaną ujęte w księgach i na podstawie których poniesione przez uczestnika wydatki zostaną zrefundowane (przelewem). Refundacja nie przekroczy wartości grantu”.

10.Na pytanie nr 6: „Jaka jest dokładnie tematyka „wydarzenia (…)”?” odpowiedzieli Państwo:

„(…)”.

11.Na pytanie nr 7: „Czy otrzymane dofinansowanie (grant) stanowi wynagrodzenie za usługi świadczone/dostarczone towary w ramach realizacji wsparcia dla uczestników „wydarzenia (…)"? Jeżeli tak, to jakie to jest/będzie świadczenie (usługa/dostawa towarów) i na czyją rzecz jest/będzie ono świadczone (kto jest/będzie bezpośrednim beneficjentem ww. czynności wykonywanych przez Państwa)” wskazali Państwo:

„Nie, dofinansowanie (grant) nie stanowi wynagrodzenia za usługi świadczone/dostarczone towary. Centrum nie jest zobowiązane do świadczenia żadnych usług ani dokonywania dostaw towarów na rzecz kontrahenta czy osób trzecich”.

12.W wydarzeniu (...) wziął udział (…) świadczący usługi (…) w Centrum na podstawie umowy cywilno-prawnej. (…) zajmuje się (…)

13. W odpowiedzi na pytanie nr 9: „Czy zawieracie Państwo/będziecie zawierać umowy z uczestnikami „wydarzenia (…)”, którym Państwo udzielicie wsparcia w uczestnictwie w ww. „wydarzeniu (...)” w ramach otrzymanego grantu? Jeśli tak, to na jakich zasadach oraz jakie czynności i na czyją rzecz zobowiązani są Państwo wykonać na podstawie ww. umowy, a jakie czynności i na czyją rzecz zobowiązany jest wykonać uczestnik „wydarzenia (…)”?” odpowiedzieli Państwo:

„Nie, umowa nie będzie zawierana”.

14.Uczestnikiem jest (…) świadczący usługi (…) w Centrum na podstawie umowy cywilno-prawnej.

15.Celem uczestnictwa jest pozyskanie wiedzy o najnowszych osiągnięciach (...). Udział w wydarzeniu nie jest obowiązkowy.

16.Maksymalna wysokość grantu została określona w zawartej umowie. Kontrahent wypłaci na rzecz Odbiorcy Grantu kwotę wskazaną w zawartej umowie, aby wesprzeć Odbiorcę Grantu w celu wsparcia uczestnictwa w wydarzeniu. Kwota Grantu jest ostateczna i obejmuje wszystkie płatności dodatkowe (z wyjątkiem VAT). Kontrahent nie jest zobowiązany do zapłacenia jakiegokolwiek dodatkowego wynagrodzenia lub opłaty.

17.W odpowiedzi na pytanie nr 13: „Czy ilość uczestników w „wydarzeniu (…)” (Konferencji) ma/będzie miała wpływ na wysokość otrzymanego grantu?” wskazali Państwo:

„Grant jest przyznany na pokrycie kosztu udziału w Konferencji dla (…)osoby”.

18.Centrum nie udzieliłoby wsparcia uczestnikom „wydarzenia (…)” w sytuacji, gdyby nie przyznano przedmiotowego dofinansowania (grantu).

19.Nie mogą Państwo/nie będą Państwo mogli przeznaczyć dofinansowania, otrzymanego na podstawie zawartej umowy z Kontrahentem, na inny cel niż „wsparcie uczestnictwa pracowników (…) w wydarzeniu (...) organizowanym przez podmioty trzecie” wskazany w opisie sprawy.

20.W sytuacji, gdyby Państwo nie otrzymali przedmiotowego grantu, nie udzieliliby Państwo „wsparcia uczestnictwa pracowników (…) w wydarzeniu (...) organizowanym przez podmioty trzecie" po cenie wyższej, niż ta gdy przedmiotowy grant Państwo otrzymają oraz nie udzieliliby Państwo w ogóle „wsparcia uczestnictwa pracowników (…) w wydarzeniu (...) organizowanym przez podmioty trzecie”.

21.Jeśli wydarzenie zostałoby odwołane, odbiorca grantu jest zobowiązany do zwrotu otrzymanych środków.

22.Otrzymane przez Państwa dofinansowanie w ramach umowy z Kontrahentem, nie może być przeznaczone na Państwa ogólną działalność.

23.W odpowiedzi na pytanie nr 20: „Czy w trakcie realizacji celu „wsparcia uczestnictwa pracowników (…) w wydarzeniu (...) organizowanym przez podmioty trzecie” jesteście Państwo zobowiązani do rozliczania się z otrzymanych środków finansowych? Jeśli tak, to z kim i w jaki sposób Państwo je rozliczają/będą je rozliczać?” wskazali Państwo:

„Nie, sama płatność na rzecz Odbiorcy Grantu zostanie dokonana po podpisaniu niniejszej Umowy przez obydwie Strony, w ciągu (…) dni od dostarczenia do B poprawnie wystawionej faktury faktur wraz z kopią dokumentów potwierdzających poniesienie wydatków zgodnych z Celem Grantu”.

Pytanie

Czy prawidłowe jest stanowisko Centrum, że otrzymany grant (...) nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Państwa, w związku tym, że podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dopłaty, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymany grant (...) nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie. Zatem, aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie, czyli musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu.

Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, że nie każde działanie, powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę w rozumieniu przepisów ustawy.

Pojęcie „dostawa towarów” w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Z kolei każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

·w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

·świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Przy czym oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto, z treści powołanego powyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy).

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu świadczącego usługę do żądania od odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Należy podkreślić, że przepisy dotyczące funkcjonowania podatku VAT w krajach członkowskich Unii Europejskiej podlegają harmonizacji na zasadach określonych w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady. Uszczegółowieniem zasad obowiązywania i funkcjonowania podatku VAT określonych w Dyrektywie 2006/112/WE Rady są wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE).

TSUE, w wyroku z 27 października 2011 r. w sprawie C-93/10 Finanzamt Essen-NordOst przeciwko GFKL Financial Services AG wskazał, że:

„(...) w ramach systemu podatku VAT czynnościami podlegającymi opodatkowaniu są transakcje między stronami, przewidujące zapłatę ceny lub inne wynagrodzenie. Zatem jeżeli czynność polega jedynie na świadczeniu jednej ze stron, bez bezpośredniego wynagrodzenia, nie ma podstawy opodatkowania, w związku z czym świadczenie takie nie podlega podatkowi VAT (zob. wyrok z dnia 29 października 2009 r. w sprawie C-246/08 Komisja przeciwko Finlandii, Zb. Orz. s. I 10605, pkt 43). W tym świetle świadczenie usługi następuje „odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy VAT, a zatem podlega opodatkowaniu, tylko jeżeli pomiędzy usługodawcą a usługobiorcą istnieje stosunek prawny, w ramach którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych, gdyż świadczenie otrzymywane przez usługodawcę stanowi rzeczywiste odzwierciedlenie wartości usługi świadczonej usługobiorcy (ww. wyrok w sprawie MKG-Kraftfahrzeuge-Factoring, pkt 47). Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „świadczenie usług dokonywane odpłatnie” w rozumieniu art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy wymaga bezpośredniego związku między wyświadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem (wyrok z dnia 29 lipca 2010 r. w sprawie C-40/09 Astra Zeneca UK, Zb. Orz. s. 1 7505 pkt 27 i przytoczone orzecznictwo)” (pkt 17-19).

Z kolei w wyroku z 27 marca 2014 r. w sprawie C-151/13 Le Rayon d’Or SARL przeciwko Ministre de l’Économie et des Finances Trybunał wskazał, że:

„(...) aby świadczenie usług mogło być uznane za „odpłatne” w rozumieniu tej dyrektywy, nie wymaga ona, aby świadczenie wzajemne za taką usługę było uzyskane bezpośrednio od jej odbiorcy. Świadczenie wzajemne może pochodzić także od osoby trzeciej (zob. podobnie wyrok Loyalty Management UK i Baxi Group, C-53/09 i C-55/09, EU:C:2010:590, pkt 56)” (pkt 34).

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Zatem, aby dana czynność (usługa) podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Należy również wskazać, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i są wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy:

Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy:

Podstawa opodatkowania obejmuje:

1) podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2) koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Na podstawie art. 29a ust. 7 ustawy:

Podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1) stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

2) udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;

3) otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Z powołanego powyżej art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że podstawą opodatkowania jest wszystko to, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną nie tylko od nabywcy, usługobiorcy, ale również od osoby trzeciej z tytułu dostawy towaru lub wykonania usługi. Ponadto regulacja ta wskazuje, że w sytuacji, gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, to tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Z kolei przepis art. 29a ust. 6 i ust. 7 ustawy wymienia elementy, które powinny być wliczane bądź nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania.

Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy.

Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi.

Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzyma dofinansowanie, które będzie związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taka będzie zaliczana do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Dla określenia, czy dane dofinansowanie ma, czy też nie bezpośredni wpływ na cenę świadczonych usług, a co za tym idzie czy podlega opodatkowaniu, istotne są zatem szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie wsparcia.

Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Przepis art. 29a ust. 1 ustawy jest odpowiednikiem art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym:

W odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Należy uznać, że opodatkowanie subwencji (dotacji) stanowi wyjątek od zasad ogólnych wspólnego systemu VAT. Nie wszystkie subwencje (dotacje) stanowią element podstawy opodatkowania VAT. Jedynie takie, które są subwencjami (dotacjami) związanymi bezpośrednio z ceną dostawy towarów czy ceną świadczenia usług. Wyjątek ten należy interpretować w sposób ścisły, prowadzący do wniosku, że tylko subwencje bezpośrednio wpływające na cenę transakcji podlegają opodatkowaniu. Natomiast inne subwencje (dotacje) nie wchodzą tym samym do podstawy opodatkowania, a w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Istotnym zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy jest wyjaśnienie pojęcia „subwencja bezpośrednio związana z ceną”.

W tym kontekście istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w szczególności wyroki w sprawach C-184/00 (Office des Produits Wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commisioners od Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku z 22 listopada 2001 r. w sprawie C-184/00 Trybunał stwierdził, że pojęcie subwencji (dotacji) bezpośrednio związanych z ceną należy interpretować jako obejmujące wyłącznie subwencje, które stanowią całość lub część wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, a które są wypłacane przez podmiot trzeci w stosunku do sprzedawcy lub świadczącego. Trybunał argumentował, że w celu ustalenia, czy dotacja stanowi wynagrodzenie, cena towarów i usług musi, co do zasady, być ustalana nie później, niż w momencie zdarzenia podlegającego opodatkowaniu. Zobowiązanie do zapłaty dotacji dokonane przez osobę, która jej udziela, rodzi korelat, jakim jest prawo beneficjenta do jej otrzymania, ponieważ dokonał on dostawy podlegającej opodatkowaniu. Ten związek pomiędzy dotacją a ceną musi być jednoznacznie widoczny na podstawie indywidualnej analizy okoliczności stanowiących podstawę wypłaty tego wynagrodzenia. Z drugiej strony nie jest konieczne, aby cena towarów lub usług bądź część tej ceny została ustalona. Wystarczy, by możliwe było jej ustalenie. Cena, jaką płaci nabywca musi być ustalana w taki sposób, że zmniejsza się ona w proporcji do dotacji przyznanej sprzedawcy towarów lub świadczącemu usługi, co zatem stanowi element ustalenia ceny, jakiej żąda ten ostatni. Trybunał w sprawie będącej przedmiotem rozpoznania wskazał sądowi odsyłającemu szereg wskazówek, stwierdzając, że sąd krajowy musi zbadać obiektywnie, czy fakt, iż dotacja jest wypłacana sprzedawcy lub świadczącemu pozwala mu sprzedawać towary lub świadczyć usługi po cenie niższej, niż musiałby on żądać w braku takiej dotacji. Nie jest konieczne, by dotacja odpowiadała bezpośrednio zmniejszeniu ceny dostarczanych towarów, wystarczy by relacja pomiędzy zmniejszeniem ceny a dotacją, która może być wyrażona ryczałtowo, była istotna.

Z kolei w wyroku z 13 czerwca 2022 r. w sprawie C-353/00 Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał.

Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu) albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT.

Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo, że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.

Jeżeli otrzymywane dofinansowanie (dotacja) jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związane z ceną danego świadczenia/danej dostawy (tj. świadczenie/dostawa dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę lub świadczeniobiorca otrzymuje je za darmo), takie dofinansowanie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dofinansowanie nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować je jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Podkreślić należy, że z art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że nie ma znaczenia, od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy, czy od osoby trzeciej, ważne jest, aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub konkretną dostawę.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii uznania, czy otrzymany grant (...) zwiększa podstawę opodatkowania w świetle art. 29a ust. 1 ustawy i tym samym podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy w kontekście przywołanych przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie w odniesieniu do otrzymanego przez Państwa grantu (…) nie zachodzi sytuacja, w której występują skonkretyzowane świadczenia w zamian za określone wynagrodzenie, bowiem otrzymana dotacja (grant (...)) stanowi dofinansowanie wyłącznie wskazanych w opisie sprawy wydatków, tj. kosztu udziału w Konferencji dla (…) osoby – (…) świadczącego usługi (…) w Centrum na podstawie umowy cywilno-prawnej (opłaty rejestracyjnej, zakwaterowania oraz transportu). Jak bowiem Państwo wskazali, środki finansowe (grant) zostaną przekazane uczestnikowi „wydarzenia (…)” w ramach rozliczenia poniesionych przez niego ww. kosztów (opłata rejestracyjna, zakwaterowanie, transport). Uczestnik przedłoży faktury wystawione na Centrum, na podstawie których poniesione przez uczestnika wydatki zostaną zrefundowane (przelewem) – refundacja nie przekroczy wartości grantu. Dodatkowo – jak wynika z opisu sprawy – w trakcie realizacji celu „wsparcia uczestnictwa pracowników (…) w wydarzeniu (...) organizowanym przez podmioty trzecie” nie jesteście Państwo zobowiązani do rozliczania się z otrzymanych środków finansowych – sama płatność na rzecz odbiorcy grantu zostanie dokonana po podpisaniu umowy przez obydwie strony, w ciągu (…) dni od dostarczenia do Kontrahenta poprawnie wystawionej faktury wraz z kopią dokumentów potwierdzających poniesienie wydatków zgodnych z celem grantu. Centrum w ramach otrzymanego grantu (…) nie wykonuje żadnych czynności na rzecz uczestników „wydarzenia (…)”. Z opisu sprawy wynika również, że Centrum umożliwia Kontrahentowi realizację wizyt (…) – natomiast – jak Państwo wskazali – „Przyznanie Grantu nie jest pośrednio lub bezpośrednio powiązane ze zgodą Odbiorcy Grantu na zakup, wynajem, rekomendowanie, przepisywanie, używanie, dostarczanie lub zamawianie produktów lub usług B lub na wykorzystanie Grantu jako nagrody za wcześniejsze zakupy, wykorzystanie, rekomendowanie zamówień lub przekazywanie zleceń”. Wskazali Państwo również, że Centrum nie jest zobowiązane do świadczenia żadnych usług ani dokonywania dostaw towarów na rzecz Kontrahenta czy osób trzecich – „dofinansowanie (grant) nie stanowi wynagrodzenia za usługi świadczone/dostarczone towary”.

Podkreślić należy, że w świetle art. 7 oraz art. 8 ustawy, przekazanie środków pieniężnych nie stanowi czynności, która dla celów ustawy mogłaby zostać zakwalifikowana jako dostawa towarów bądź świadczenie usług, tj. jako czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wynika to z faktu, że środki pieniężne nie spełniają definicji towaru, tym samym ich przekazanie nie może stanowić dostawy towarów, jak również nie można uznać, że samo przekazanie środków pieniężnych stanowi świadczenie usług.

Zatem, z powyższej analizy wynika, że otrzymane przez Państwa dofinansowanie (grant) zostanie przekazane wyłącznie na pokrycie wydatków poniesionych przez uczestnika Konferencji (wydarzenia (…)) i nie stanowi dla Państwa wynagrodzenia za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Otrzymana dotacja nie będzie więc związana z konkretną, oznaczoną dostawą albo usługą i nie wystąpi bezpośredni związek pomiędzy tą dotacją a świadczeniem usług. W związku z tym, otrzymana dotacja nie będzie stanowić wynagrodzenia z tytułu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ponadto, jak wskazali Państwo we wniosku, „Kontrahent oferuje Odbiorcy Grantu grant (...), by wesprzeć uczestniczenie pracowników (…) w wydarzeniu (...) organizowanym przez podmioty trzecie. Grant zostaje przyznany w celu wsparcia niezależnej edukacji (…). Nie będzie on wykorzystywany w żadnym celu innym niż sfinansowanie kosztu jednostkowego udziału w Konferencji dla (..) osoby (opłata rejestracyjna, zakwaterowanie, transport). Każdy z różnych komponentów Programu ma służyć wyłącznie celom (…) i nie będzie promować produktów lub usług B, bezpośrednio lub pośrednio”.

Zatem - jak wynika z opisu sprawy - Konferencja nie jest organizowana przez Wnioskodawcę, lecz przez podmioty trzecie. W konsekwencji z uwagi na to, że nie jesteście Państwo organizatorem Konferencji, otrzymany grant nie stanowi dla Państwa dotacji wpływającej na wartość świadczonych usług na rzecz uczestnika „wydarzenia (…)”. Nie stanowi on bowiem u Państwa wynagrodzenia od podmiotu trzeciego za świadczone usługi i nie zwiększa podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, a tym samym przedmiotowy grant przyznany Państwu co do zasady nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, skoro został przeznaczony na wsparcie uczestnika wskazanego we wniosku „wydarzenia (…)” – Konferencji.

Tym samym, stwierdzić należy, że udzielona Państwu dotacja (grant) jest więc dotacją kosztową – do wysokości kosztów poniesionych przez uczestnika Konferencji (wydarzenia (…)), tj. opłaty rejestracyjnej, zakwaterowania oraz transportu.

Zatem, w związku z tym, że dotacja (grant) będąca przedmiotem wniosku stanowi wyłącznie dofinansowanie do wysokości kosztów poniesionych przez (…) uczestnika „wydarzenia (…)” (opłaty rejestracyjnej, zakwaterowania oraz transportu) oraz dofinansowanie to nie ma związku z dostawą towarów bądź ze świadczeniem przez Państwa usług, to nie stanowi ono podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w myśl 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, otrzymany przez Państwa grant (...) nie zwiększa podstawy opodatkowania w trybie art. 29a ust. 1 ustawy, a tym samym nie stanowi wynagrodzenia za żadne czynności podlegające opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Państwa stanowisko uznano za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Wskazać należy, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. W szczególności nie analizowano kwestii, czy (…) biorący udział w „wydarzeniu (...)” świadczy jakiekolwiek usługi na rzecz Kontrahenta.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację Organ oparł się na informacji, że „Przyznanie Grantu nie jest pośrednio lub bezpośrednio powiązane ze zgodą Odbiorcy Grantu na zakup, wynajem, rekomendowanie, przepisywanie, używanie, dostarczanie lub zamawianie produktów lub usług B lub na wykorzystanie Grantu jako nagrody za wcześniejsze zakupy, wykorzystanie, rekomendowanie zamówień lub przekazywanie zleceń”. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00