Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 28 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.386.2023.2.MŻ

W zakresie uznania zespołu składników za ZCP, wyłączenia z opodatkowania oraz prawa do odliczenia podatku VAT.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

7 lipca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 7 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie uznania zespołu składników majątkowych składających się na ZCP D za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT tej Transakcji oraz braku prawa do odliczenia przez Kupującego podatku VAT naliczonego z faktury wystawionej przez Sprzedającego.

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem wspólnym

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

  • A. Sp. z o.o.

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

  • B. Sp. z o.o.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A. Sp. z o.o. z siedzibą w (...) (dalej: Sprzedający) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży sprzętu (...). Sprzedający jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT w Polsce. Sprzedający jest podmiotem zależnym od spółki A. GmbH z siedzibą w (...) i należy do grupy kapitałowej A.

A. GmbH oraz C. Inc. z siedzibą w (…) zawarły porozumienie, którego przedmiotem jest sprzedaż części majątku należącego do A. GmbH i jego spółek zależnych - stanowiącego wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie segment o nazwie „D”.

Segment D zajmuje się m.in.: opracowaniem, produkcją i sprzedażą w szczególności, ale nie wyłącznie: układów (…) oraz związanych z nimi oprogramowaniem i akcesoriami, (…), (…). Segment D obejmuje prawa i zobowiązania nabywcy lub posiadaczy (…) wynikające z umów licencyjnych dotyczących materialnej własności intelektualnej. W ramach opisanego powyżej porozumienia nastąpiła również sprzedaż segmentu D w Polsce. W celu dokonania przedmiotowej transakcji w 2023 r.:

1)zawiązana została spółka B. Sp. z o.o. z siedzibą w (…) (dalej: „Kupujący”), (Sprzedający i Kupujący zwani dalej łącznie: „Wnioskodawcami”), która jest podmiotem zależnym spółki C. Inc.,

2)Sprzedający oraz Kupujący zawarli umowę sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa należącego do Sprzedającego obejmującej segment D (dalej: „Umowa”).

Przedmiot transakcji obejmuje zorganizowaną część przedsiębiorstwa, w skład której wchodzi zespół składników majątkowych i niemajątkowych, w tym zobowiązań funkcjonalnie związanych z segmentem D (dalej: „ZCP D”). Zgodnie z treścią Umowy w skład ZCP będącego przedmiotem transakcji wchodzą:

  • wszystkie aktywa trwałe używane wyłącznie w D, w tym między innymi:
  • rzeczowe aktywa trwałe, w tym: wyposażenie techniczne i maszyny, sprzęt informatyczny, meble i sprzęt biurowy,
  • udziały w innych spółkach - o ile takie wystąpią na dzień dokonania transakcji i zostaną wskazane w Umowie - na moment złożenia Wniosku takie nie występują,
  • papiery wartościowe (z wyłączeniem udziałów w innych spółkach, o których mowa powyżej) - o ile takie wystąpią na dzień dokonania transakcji i zostaną wskazane w Umowie - na moment złożenia wniosku takie nie występują,
  • wszystkie aktywa obrotowe używane wyłącznie w D, w tym między innymi zapasy składające się z:
  • surowców, części zamiennych i prac w toku,
  • innych zapasów, w tym wyrobów gotowych, towarów w drodze oraz innych towarów,
  • zaliczek na poczet zapasów na rzecz osób trzecich,

- o ile takie występują na dzień dokonania transakcji i są wskazane w Umowie,

  • wszelkie prawa związane z gwarancjami, poręczeniami, listami intencyjnymi lub innymi poręczeniami w odniesieniu do towarów i/lub usług dostarczanych Sprzedającemu wyłącznie w związku z działalnością D,
  • prawo do skorzystania z wszelkich umów dot. powstrzymywania się od działań i zobowiązań do zachowania poufności udzielonych przez byłego pracownika D lub jakąkolwiek inną osobę w zakresie zastrzeżonym wyłącznie na korzyść D,
  • wszelkie roszczenia w zakresie odnoszącym się wyłącznie do działalności D(w tym roszczenia wynikające z otwartych zamówień klientów), o ile nie zostały wprost wyłączone w umowie dot. sprzedaży ZCP,
  • księgi rachunkowe, ewidencje przychodów i rozchodów, faktury magazynowe i inne, ewidencje spedycyjne, bazy danych, informacje dotyczące klientów, cenniki (dla uniknięcia wątpliwości, za zgodą odpowiednich osób trzecich), literaturę promocyjną i reklamową, listę dostawców, rejestry podatkowe, korespondencję i inne dokumenty, zapisy i pliki w formie pisemnej lub przechowywane elektronicznie lub w inny sposób, w każdym przypadku (i) w zakresie wyłącznie dotyczącym działalności D oraz (ii) z zastrzeżeniem zakresu, w jakim Sprzedający ma ustawowy obowiązek zatrzymania takich aktywów.

Dodatkowo Umowa wskazuje, że: Sprzedający sprzedaje, przenosi lub dokonuje cesji, w zależności od przypadku, a Kupujący nabywa i akceptuje przeniesienie lub cesję, w zależności od przypadku, wszystkich obecnych i przyszłych praw i obowiązków, w tym między innymi prawa do korzystania z przedpłaconych wydatków (zapłaconych zaliczek), w ramach wszystkich umów, ofert, zamówień, zobowiązań, uzgodnień, porozumień lub podobnych w zakresie D. Powyższe obejmuje m.in.:

  • gwarancje i poręczenia (np. gwarancje lub inne poręczenia, w tym poręczenia wystawione na rzecz klientów, dostawców lub innych osób trzecich) wymienione w Umowie (na ten moment nie występują),
  • umowy o współpracy wskazane w Umowie (na ten moment nie występują),
  • umowy dzierżawy aktywów wymienione w Umowie (obecnie Umowa przewiduje przeniesienie 3 umów leasingu samochodów przypisanych do D),
  • mowy dotyczące dostawy lub świadczenia usług z klientami wymienionymi w Umowie (obecnie Umowa wskazuje kilkadziesiąt takich umów),
  • umowy dotyczące dostawy lub świadczenia usług z dostawcami wymienionymi w Umowie (na tę chwilę Umowa nie wskazuje takich umów przypisanych wyłącznie do D),
  • umowy z przedstawicielami handlowymi wymienionymi w Umowie (obecnie 2 osoby),

Ponadto, w zakresie umów, których stroną jest Sprzedający i które dotyczą całej działalności Sprzedającego (nie wyłącznie D), a zatem nie stanowią umów bezpośrednio przenoszonych na rzecz Kupującego, strony dołożą wszelkich uzasadnionych handlowo starań, aby uzyskać zgodę drugiej strony lub stron odpowiedniej umowy wspólnej do przeniesienia lub dokonania nowacji, zmiany lub innego ustalenia w odniesieniu do umowy wspólnej tak szybko, jak to możliwe, tak aby przenieść na Kupującego korzyści z tej części odpowiedniej umowy wspólnej, która odnosi się do D. Strony zawarły/zawrą wszelkie umowy lub uzgodnienia niezbędne do przeniesienia tej części wspólnej umowy, która dotyczy ZCP. Powyższe dotyczy również umowy najmu nieruchomości, w której działalność prowadzi Sprzedający, w tym w ramach D.

Działając na podstawie art. 509 § 1 Kodeksu cywilnego, Sprzedający ze skutkiem na dzień zamknięcia transakcji opisanej powyżej (sprzedaży ZCP), przenosi na Kupującego wszelkie prawa przysługujące Sprzedającemu na gruncie umowy najmu przedmiotowej nieruchomości w zakresie dotyczącym D.

W zakresie zobowiązań, zgodnie z treścią Umowy, ze skutkiem ekonomicznym od daty jej wejścia w życie, Kupujący przejmuje wszelkie zobowiązania i ryzyko, znane lub nieznane, stałe lub warunkowe, w każdym przypadku, jeśli wynikają lub odnoszą się wyłącznie do D, w tym między innymi:

  • wszelkie zobowiązania wynikające lub związane z przyjętymi umowami, przeniesionymi umowami najmu lub otwartymi zamówieniami klientów,
  • wszelkie zobowiązania z tytułu kar, kar umownych, zwrotów, odszkodowań,
  • wszelką odpowiedzialność za szkody spowodowane przez sprzedany produkt lub wykonaną usługę,
  • wszelkie zobowiązania wynikające z ustawowych lub umownych roszczeń gwarancyjnych osób trzecich istniejących na dzień transakcji (uznanych lub kwestionowanych) z tytułu wadliwych produktów należących do D;
  • wszelkie gwarancje lub inne poręczenia, w tym poręczenia wystawione na rzecz klientów i dostawców D oraz na rzecz stron trzecich wymienionych w Umowie,
  • wszystkie zobowiązania środowiskowe,
  • wszelkie zobowiązania wynikające z ustaw, rozporządzeń i rozporządzeń dotyczących utylizacji odpadów elektronicznych, w tym wobec firm zajmujących się utylizacją odpadów,
  • wszelkie zobowiązania wynikające z/lub w związku z wykorzystaniem (w tym naruszeniem) praw własności intelektualnej osób trzecich.

W zakresie pracowników alokowanych do D- ich stosunki pracy są przeniesione ze Sprzedającego na Kupującego w dacie transakcji. Strony uzgodniły również, że takie przeniesienia są dokonywane albo z mocy przeniesienia zakładu pracy (pracownicy przeniesieni automatycznie), albo poprzez zawarcie indywidualnych umów z Kupującym (w przypadku umów cywilnoprawnych) - zależnie od przypadku. Sprzedaż i przeniesienie majątku w ramach opisanej transakcji stanowi przeniesienie części zakładu pracy na zasadach określonych w art. 23¹ Kodeksu pracy. Wraz z przejęciem pracowników, przenoszone są umowy o pracę wraz z wynikającymi z tych umów prawami, obowiązkami, wierzytelnościami i zobowiązaniami oraz niezrealizowanymi zobowiązaniami z tego tytułu, jak również części zobowiązań z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych o PPK przypadająca na przenoszonych pracowników (KP). Stosunek pracy pracowników przeniesionych automatycznie przechodzi zatem ze Sprzedającego na Kupującego ze skutkiem od daty przeniesienia z mocy prawa.

Od daty przeniesienia akta osobowe przenoszonych pracowników zostaną przekazane Kupującemu przez Sprzedawcę drogą elektroniczną lub w formie papierowej, z należytym poszanowaniem przepisów ustawowych i wykonawczych, w zakresie wymaganym do dostarczenia odpowiednich akt osobowych. Następnie Kupujący przekaże Sprzedającemu wszelkie informacje, których Sprzedający potrzebuje do wypełnienia swoich zobowiązań wynikających z ustawowych przepisów ustawowych i wykonawczych.

Przedmiot transakcji nie obejmie m.in.:

a)nieruchomości, bowiem Sprzedający nie jest właścicielem żadnych nieruchomości,

b)środków pieniężnych,

c)składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, które są przypisane do działalności innej niż D,

d)należności i zobowiązań o charakterze publicznoprawnym - z uwagi na specyfikę tego typu należności i zobowiązań oraz fakt, iż ich manualne rozdzielenie wiąże się z ogromnym nakładem pracy obarczonym ryzykiem błędu i ograniczeniami formalnymi ze strony organów publicznych.

Zarówno Sprzedający, jak i Kupujący są spółkami mającymi siedzibę na terytorium Polski oraz są podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych, podlegającymi w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Wyodrębnienie organizacyjne ZCP D

Wewnętrzna struktura organizacyjna Sprzedającego jest ukształtowana w oparciu o kryterium segmentu biznesowego, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza. Każdy z segmentów posiada własnego lidera, który odpowiada za sprzedaż produktów A. w ramach danego segmentu. Takie wydzielenie dotyczy również segmentu D, który posiada lidera, któremu podlegają pracownicy przypisami do D.

Wyodrębnienie finansowe ZCP D

Istnieje również wyodrębnienie finansowe dla segmentu D. W systemie SAP funkcjonują odrębne miejsca powstawania kosztów (cost centers - centra kosztowe) dla tego segmentu. Centrom kosztowym przypisane są centra zysków (profit center), co umożliwia podział kont bilansowych na odrębne segmenty. W efekcie możliwe jest sporządzenie odrębnego rachunku zysków i strat wyłącznie dla D. Wyjątek dotyczy podatku VAT, CIT i rachunków bankowych. Środki trwałe, WNIP oraz wyposażenie są rozdzielone pomiędzy odpowiednie segmenty w strukturze Sprzedającego. Przypisanie to dokonane jest poprzez przypisanie sprzętu do osoby.

Wyodrębnienie funkcjonalne ZCP D

Sprzedający sprzedając swoje towary w różnych segmentach działalności gospodarczej:

  • oferuje różnego typu produkty, np. w sektorze (…) do samochodów,
  • posiada różnych klientów (odbiorców) tych produktów.

Przy czym, w ramach transakcji Sprzedający przeniesie na rzecz Kupującego umowy z klientami, którym dostarcza produkty w ramach sektora D.

Sprzedający posiada oddzielny personel przewidziany do prowadzenia działalności operacyjnej w różnych sektorach. Dotyczy to również przedstawicieli handlowych. Działalność D prowadzona jest zatem w oparciu o pracowników przypisanych do tego segmentu oraz przypisane do nich środki trwałe i wyposażenie. Wszyscy pracownicy przypisani bezpośrednio do D zostaną przeniesieni w ramach Umowy do Kupującego wraz z całym wyposażeniem do nich przypisanym.

Zdolność do działania przez ZCP D jako niezależne przedsiębiorstwo

Po dokonaniu transakcji Sprzedający będzie kontynuować swoją dotychczasową działalność gospodarczą bez zakłóceń. Na potrzeby kontynuacji działalności D w analogicznym zakresie jak dotychczas nie będą wymagane żadne dodatkowe inwestycje i czynności poza tymi dokonanymi w ramach transakcji i opisanymi powyżej. Transakcja ta nie będzie miała wpływu na działalność operacyjną Sprzedającego w zakresie pozostałym po transakcji. Po dokonaniu transakcji, Sprzedający nadal będzie prowadził działalność dystrybucyjną w pozostałych segmentach, oraz Kupujący będzie prowadził działalność jako odrębny przedsiębiorca w oparciu o nabytą zorganizowaną część przedsiębiorstwa Sprzedającego.

Kupujący zamierza prowadzić działalność gospodarczą o takim samym zakresie, jak działalność prowadzona przez Sprzedającego w ramach segmentu D. Nabyty od Sprzedającego zespół składników materialnych i niematerialnych, przejście zakładu pracy oraz ustalenia dodatkowe wynikające w Umowy pozwolą Kupującemu na prowadzenie działalności w opisanym zakresie.

Na moment transakcji segment D stanowił w przedsiębiorstwie Sprzedającego zespół składników majątkowych i niemajątkowych umożliwiający kontynuację działalności prowadzonej przez Sprzedającego i wystarczający do prowadzenia działalności gospodarczej, bez konieczności angażowania innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji oraz bez konieczności podejmowania dodatkowych działań faktycznych i prawnych niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki. Kupujący będzie w stanie kontynuować działalność Sprzedającego prowadzoną w ramach ZCP i zamierza prowadzić działalność w tym zakresie. W skład ZCP wchodzą zatem wszystkie istotne i przenoszalne składniki służące wykonaniu wskazanej powyżej działalności gospodarczej i wchodzące na moment sprzedaży w skład majątku Sprzedającego.

Od 1 lipca 2023 r. Kupujący jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny w Polsce. Nabyty ZCP D będzie służył Kupującemu wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Pytania w zakresie podatku od towarów i usług

1.Czy w opisanym stanie faktycznym zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań składających się na ZCP D stanowił zorganizowaną cześć przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT?

2.Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 jest pozytywna, tj. że ZCP D stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, to czy jej sprzedaż będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?

3.Czy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Kupującemu nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego na fakturze wystawionej przez Sprzedającego z tytułu sprzedaży zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań składających się na ZCP D, gdyż stanowią one zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, której sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Stanowisko Zainteresowanych w zakresie podatku VAT

Ad 1

Punktem wyjścia dla udzielenia odpowiedzi na pytania wskazane w pytaniu nr 1 wniosku jest ustalenie, czy ZPC D stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (ZCP) w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Definicja ZCP zawarta jest w przepisach art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, wskazuje, że ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa – rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Kluczowym dla określenia skutków podatkowych sprzedaży ZCP D jest rozstrzygnięcie, czy na gruncie przytoczonych powyżej przepisów przedmiot sprzedaży spełnia definicję ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Zgodnie z powołaną powyżej definicją ZCP, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako ZCP, powinien spełniać łącznie następujące warunki:

  • musi istnieć zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
  • zespół ten powinien być organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
  • składniki przedsiębiorstwa przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
  • zespół składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące wskazane zadania.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”) w postanowieniu z 16 stycznia 2023 r., W. sp. z o.o., C-729/21, EU:C:2023:74, podkreślił, że pojęcie „przekazania całości lub części majątku” należy interpretować w taki sposób, iż cyt. „obejmuje ono przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, lecz nie obejmuje samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów”.

Stwierdzenie, iż nastąpiło przeniesienie samodzielnej części przedsiębiorstwa, wymaga, by całość przekazanych składników była wystarczająca dla umożliwienia prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej. W tym celu należy dokonać całościowej oceny okoliczności faktycznych charakteryzujących daną transakcję. W ramach tej oceny szczególne znaczenie należy nadać charakterowi działalności gospodarczej, której prowadzenie jest planowane.

Objęcie zakresem pojęcia „przekazania całości lub części majątku” wymaga, aby nabywca miał zamiar prowadzić przekazane przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, a nie tylko natychmiast zlikwidować działalność i ewentualnie sprzedać zapasy. Zamiar nabywcy może, a w niektórych przypadkach powinien, być brany pod uwagę przy całościowej ocenie okoliczności transakcji, o ile można go ustalić na podstawie obiektywnych wskazówek (por. również wyroki TSUE z 19 grudnia 2018 r. Mailat C-17/18, EU:C:2018:1038; 10 listopada 2011 r. Schriever C-444/10, EU:C:2011:724; 29 października 2009 r. SKF C-29/08, EU:C:2009:665; 27 listopada 2003 r. Zita Modes C-497/01, EU:C:2003:644).

Podobne stanowisko prezentują polskie sądy administracyjne. Zgodnie orzecznictwem sądów administracyjnych, wydzielony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół funkcjonalnie powiązanych składników materialnych i niematerialnych, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, może być uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa nawet jeśli nie nadano mu formy działu, wydziału czy temu podobnej formalnej jednostki (Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach z 14 marca 2023 r., sygn. akt I FSK 2093/18; 21 stycznia 2020 r. sygn. akt I FSK 1343/17; 20 kwietnia 2018 r. sygn. akt I FSK 1113/16).

W orzecznictwie sądów administracyjnych panuje zgodność co do tego, że dla uznania, iż mamy do czynienia z ZCP, wystarczająca będzie sytuacja, w której należności i zobowiązania przedsiębiorcy można przypisać na podstawie prowadzonej ewidencji do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W ten sposób spełnia się wymóg wyodrębnienia finansowego, co oznacza, że jest możliwe oddzielenie finansów przedsiębiorstwa i jego zorganizowanej części (Naczelny Sąd Administracyjny w wyrokach z 14 marca 2023 r. sygn. akt I FSK 2093/18, 24 listopada 2022 r. sygn. akt I FSK 1333/22, 28 stycznia 2019 r. sygn. akt I FSK 293/17).

Dla oceny czynności zbycia przedsiębiorstwa jest zatem ustalenie, czy przekazane elementy tworzą całość umożliwiającą nabywcy prowadzenie określonej aktywności gospodarczej. Za niewystarczające uznać należy proste porównanie katalogu składników należących do zbywcy prowadzącego przedsiębiorstwo z listą składników przekazanych nabywcy. Chodzi bowiem przede wszystkim o funkcjonalny i organizacyjny związek między nabytymi składnikami, decydujący o samodzielnej realizacji celów gospodarczych. W sytuacji, gdy braki w określonych nabytych składnikach majątku nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa, to nie mogą one przesądzić, że nie doszło do jego dostawy. Dla zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wystarczające jest przeniesienie na nabywcę minimum środków pozwalających na kontynuowanie realizowanej uprzednio w tym przedsiębiorstwie działalności gospodarczej (tak m.in. wyrok NSA z 30 czerwca 2021 r. sygn. akt I FSK 1453/19; wyrok NSA z 25 kwietnia 2018 r. sygn. akt I FSK 1204/16).

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją.

Aby zatem ocenić, czy w danej konkretnej sytuacji mamy do czynienia ze zbyciem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, należy dokładnie przeanalizować zarówno to jakie składniki majątku będą przedmiotem transakcji, ale także czy istniejące miedzy nimi funkcjonalne zależności pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Ponadto, przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, uwzględnić należy następujące okoliczności:

  • zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji, oraz
  • faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Powyższe stanowisko znajduje również potwierdzenie w licznych indywidualnych interpretacjach podatkowych wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „Dyrektor KIS”) w odniesieniu do wykładni art. 6 pkt 1 w zw. z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, m.in. w interpretacjach z dnia:

W kontekście powyższego należy więc określić, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych przypisanych przedsiębiorstwu. Jednocześnie wskazane wyodrębnienie musi funkcjonować w ramach istniejącego przedsiębiorstwa, które dokonuje przeniesienia ZCP. Dla zakwalifikowania danego zespołu składników majątkowych jako ZCP istotne jest, aby powyższe przesłanki zostały spełnione łącznie. Pomiędzy przenoszonymi składnikami majątku spełniającymi definicję ZCP muszą istnieć więc widoczne powiązania i zależności, które wspólnie (tj. jako zorganizowany zespół składników majątkowych) będą mogły służyć realizacji określonego celu gospodarczego. W Państwa ocenie, zespół wszystkich zbywanych składników ZCP D stanowi ZCP, o czym świadczy poniższe uzasadnienie.

ZCP jako zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań)

Przepisy ustawy o VAT, nie wskazują, co należy rozumieć pod pojęciem „zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań”.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, w skład takiego zespołu - aby można było mówić o ZCP - muszą wchodzić zarówno składniki materialne, jak i niematerialne oraz zobowiązania. Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących ZCP, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

W interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Dyrektora KIS podkreśla się wagę kadry pracowniczej jako kluczowego elementu zespołu składników stanowiących ZCP. Przykładowo, cyt.: „Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.” - interpretacja indywidualna z 1 czerwca 2021 r. znak: 0114-KDIP1-1.4012.199.2021.2.MŻ.

Przenosząc powyższe na opisany stan faktyczny, należy wskazać, że sprzedaż ZCP D. obejmuje wszystkie składniki materialne i niematerialne funkcjonalnie i logicznie przypisane do tej linii biznesowej, w tym kluczowe „aktywo”, jakim są pracownicy tego zespołu. Zgodnie z opisem stanu faktycznego opisana transakcja obejmuje:

  • wszystkie aktywa trwałe używane wyłącznie w D., w tym między innymi rzeczowe aktywa trwałe, w tym wyposażenie techniczne i maszyny, sprzęt informatyczny, meble i sprzęt biurowy,
  • wszystkie aktywa obrotowe używane wyłącznie w D;
  • wszelkie prawa związane z gwarancjami, poręczeniami, listami intencyjnymi lub innymi poręczeniami w odniesieniu do towarów i/lub usług dostarczanych Sprzedającemu wyłącznie w związku z działalnością D.,
  • prawo do skorzystania z wszelkich umów dot. powstrzymywania się od działań i zobowiązań do zachowania poufności udzielonych przez byłego pracownika D lub jakąkolwiek inną osobę w zakresie zastrzeżonym wyłącznie na korzyść D.,
  • wszelkie roszczenia w zakresie odnoszącym się wyłącznie do działalności D(w tym roszczenia wynikające z otwartych zamówień klientów), o ile nie zostały wprost wyłączone w umowie dot. sprzedaży ZCP,
  • w zakresie pracowników alokowanych do D. ich stosunki pracy są przeniesione ze Sprzedającego na Kupującego w dacie transakcji. Strony uzgodniły również, że takie przeniesienia są dokonywane albo na mocy przeniesienia zakładu pracy (pracownicy przeniesieni automatycznie) albo poprzez zawarcie indywidualnych umów z Kupującym (w przypadku umów cywilnoprawnych) - zależnie od przypadku.

Sprzedaż i przeniesienie majątku w ramach opisanej transakcji stanowi przeniesienie części zakładu pracy na zasadach określonych w art. 23(1) Kodeksu pracy. Wraz z przejściem pracowników przenoszone są umowy o pracę wraz z wynikającymi z tych umów prawami, obowiązkami, wierzytelnościami i zobowiązaniami oraz wraz z niezrealizowanymi zobowiązaniami z tego tytułu oraz część zobowiązań z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych o PPK przypadająca na przenoszonych pracowników (KP). Stosunek pracy pracowników przeniesionych automatycznie przechodzi zatem ze Sprzedającego na Kupującemu z mocy prawa ze skutkiem od daty przeniesienia.

Państwa zdaniem, opisana w stanie faktycznym transakcja obejmuje zespół składników materialnych i niematerialnych funkcjonalnie i logicznie przypisanych do ZCP D, w tym kluczowe „aktywo”, jakim są pracownicy tego zespołu. W realiach opisanego stanu faktycznego możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej w oparciu o majątek będący przedmiotem opisanej transakcji. W konsekwencji, warunek aby przedmiot transakcji obejmował zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, w realiach rozpoznawanej sprawy należy uznać za spełniony.

Zagadnienie wyodrębnienia organizacyjnego w istniejącym przedsiębiorstwie

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, aby można było określić pewien zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) mianem „zorganizowanej części przedsiębiorstwa”, zespół tych składników musi być organizacyjnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie.

Jednocześnie przepisy ustawy o VAT, nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem „wyodrębnienia organizacyjnego”. W literaturze podkreśla się, że: „wyodrębnienie organizacyjne oznacza zazwyczaj wyodrębnienie części majątku przedsiębiorstwa (wraz ze składnikami niematerialnymi) w strukturze organizacyjnej całego podmiotu. Takie wyodrębnienie może przybrać formę np. oddziału, biura, zakładu, wydziału, departamentu, działu. Jednocześnie należy uznać, że nawet w przypadku, gdy fakt wyodrębnienia składników nie wynika z żadnych zapisów zawartych w dokumentach konstytuujących dany podmiot lub też regulujących jego funkcjonowanie, a takie wyodrębnienie w praktyce jest dostrzegalne i ono, chociaż nie ma oparcia w dokumentach podatnika, faktycznie istnieje - możemy mieć do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa”.

Zgodnie z powyższym fragmentem wyodrębnienie organizacyjne ZCP niekoniecznie musi być widoczne na gruncie dokumentacji wewnętrznej przedsiębiorstwa. Fakt zaistnienia wyodrębnienia organizacyjnego powinien być głównie oceniany przez pryzmat istniejącej realnie struktury organizacyjnej w ramach wydzielanych składników majątkowych, a nie ich formalnego wyodrębnienia.

Powyższa wykładnia znajduje potwierdzenie w linii interpretacyjnej organów podatkowych. W interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 9 sierpnia 2019 r. znak: 0114-KDIP2-2.4010.243.2019.3.RK wskazano, że: „wyodrębnienie organizacyjne może przy tym wynikać ze statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze, ale jak podkreślają również organy podatkowe w wydawanych interpretacjach, może mieć również charakter faktyczny”.

D spełnia warunek wyodrębnienia organizacyjnego w ramach przedsiębiorstwa Sprzedającego. Istnieje bowiem wyodrębnienie osobowe i majątkowe tej linii biznesowej. O faktycznym wyodrębnieniu organizacyjnym świadczą poniższe okoliczności wskazane w stanie faktycznym:

  • do poszczególnych segmentów (linii biznesowych) Sprzedającego, w tym D, przypisani są konkretni pracownicy, świadczący usługi wyłącznie w ramach danego segmentu,
  • wyposażenie jest przypisane do danego segmentu (do konkretnych pracowników),
  • do poszczególnych segmentów (linii biznesowych) Sprzedającego, w tym D, przypisani są konkretni klienci i produkty.

Oceniając przesłankę wyodrębnienia organizacyjnego w realiach przedstawionego stanu faktycznego, należy mieć na względzie również specyfikę działalności prowadzonej przez Sprzedającego (działalność dystrybucyjna) w różnych sektorach biznesowych. Taki rodzaj działalności gospodarczej opiera się de facto na trzech fundamentach:

  • elemencie ludzkim - tj. pracownikach, którzy w realiach opisanego stanu faktycznego są jednoznacznie przypisani do danego sektora z imienia i nazwiska (pełne wyodrębnienie osobowe),
  • środkach trwałych i wyposażeniu, które są jednoznacznie przypisane do danego segmentu - poprzez alokację do danego pracownika przypisanego do tego segmentu (pełne wyodrębnienie środków trwałych i wyposażenia),
  • klientach i produktach - Sprzedający dokonuje sprzedaży swoich towarów w różnych segmentach działalności gospodarczej, tj.:
  • oferuje różnego typu produkty, np. w sektorze (…) do samochodów,
  • posiada różnych klientów (odbiorców) tych produktów.

D. prowadzi działalność w oparciu o wszystkie ww. fundamenty, które w ramach transakcji są przeniesione (sprzedane) przez Sprzedającego na rzecz Kupującego. W konsekwencji, ZCP D spełnia kryterium wyodrębnienia organizacyjnego na potrzeby jego kwalifikacji jako ZCP.

Zagadnienie wyodrębnienia finansowego w istniejącym przedsiębiorstwie

Z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, wynika także, że dla określenia pewnego zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) mianem „zorganizowanej części przedsiębiorstwa” powinno istnieć również finansowe wyodrębnienie zespołu tych składników w istniejącym przedsiębiorstwie. Przepisy ustawy o VAT, nie wskazują jednak co należy rozumieć pod pojęciem „wyodrębnienia finansowego”.

Zgodnie z dominującą praktyką organów podatkowych uznaje się, że niniejsza przesłanka oznacza sytuację, w której sposób prowadzenia ewidencji rachunkowej danego podmiotu pozwala na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz aktywów i pasywów do ZCP.

Stanowisko to zostało potwierdzone przez Dyrektora KIS w interpretacji indywidualnej z 17 stycznia 2020 r. (znak: 0114-KDIP2-2.483.2019.1.RK), który stwierdził, iż „wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa”. Z kolei w interpretacji indywidualnej z 7 kwietnia 2020 r. znak: 0114-KDIP1-1.4012.127.2020.2.MŻ, Dyrektor KIS potwierdził istnienie ZCP w sytuacji, w której sporządzenie uproszczonych bilansów i przybliżonego wyniku finansowego jest możliwe w oparciu o ewidencję księgową wskazując, że: „Na podstawie prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji księgowej istnieje możliwość ustalenia przybliżonego wyniku finansowego oraz sporządzenia uproszczonych bilansów dla X. (...) Faktem jest, że w przypadku części pozycji wykazywanych w bilansie Wnioskodawcy nie można dokonać jednoznacznego przyporządkowania do poszczególnych obszarów działalności. Nie wynika to jednak z braku wydzielenia funkcjonalnego, organizacyjnego czy finansowego, ale z faktu, iż w ramach jednego podmiotu prawnego prowadzona jest działalność w różnych obszarach. Nie sposób bowiem w jednoznaczny sposób podzielić na poszczególne części przedsiębiorstwa chociażby należności i zobowiązań publicznoprawnych”.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w tym kontekście „wyodrębnienie finansowe” nie oznacza pełnej samodzielności finansowej ZCP. Nie ma konieczności prowadzenia odrębnej księgowości dla wydzielanej ZCP, podobnie jak prowadzenia odrębnych rachunków bankowych. Zaistnienie przesłanki „wyodrębnienia finansowego” może nastąpić przykładowo za pośrednictwem rozbudowanej ewidencji na kontach analitycznych prowadzonych ksiąg rachunkowych w ramach przedsiębiorstwa.

Przenosząc powyższe na realia stanu faktycznego D jest całkowicie wyodrębniony finansowo, tj. segmentowi D przypisane są koszty, przychody, zobowiązania i należności, albowiem:

  • w systemie SAP funkcjonują odrębne miejsca powstawania kosztów (cost centers - centra kosztowe) dla tego segmentu. Centrom kosztowym przepisane są centra zysków (profit center), co umożliwia podział kont bilansowych na odrębne segmenty, w tym dla D,
  • w efekcie możliwe jest sporządzenie odrębnego rachunku zysków i strat wyłącznie dla D,
  • środki trwałe, w.n.i.p. i wyposażenie są rozdzielone pomiędzy odpowiednie segmenty w strukturze Sprzedającego. Przypisanie to dokonane jest poprzez przypisanie sprzętu do danej osoby.

W konsekwencji, ZCP D spełnia kryterium wyodrębnienia finansowego na potrzeby jego kwalifikacji jako ZCP.

Zagadnienie wyodrębnienia funkcjonalnego

Z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, wynika także, że dla określenia pewnego zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) mianem „zorganizowanej części przedsiębiorstwa” powinno istnieć również funkcjonale wyodrębnienie zespołu tych składników w istniejącym przedsiębiorstwie. Przepisy ustawy o VAT nie wskazują jednak, co należy rozumieć pod pojęciem „ wyodrębnienia funkcjonalnego”.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiegofunkcjonalny oznacza m.in.:

1. dobrze spełniający swoją funkcję, praktyczny, użyteczny,

2. mający jakąś funkcję w czymś, np. urządzeniu, systemie.

Wyodrębnienie funkcjonalne należy zatem rozumieć, jako przeznaczenie zespołu majątku (oraz zobowiązań), mającego stanowić ZCP, do realizacji określonych zadań/funkcji gospodarczych. Zatem, ZCP powinna obejmować elementy niezbędne do dalszego samodzielnego wykonywania działań gospodarczych, które realizuje w obecnej strukturze przedsiębiorstwa (vide interpretacja Dyrektora KIS z 5 grudnia 2018 r. znak: 0114-KDIP1-3.4012.618.2018.2.JG).

O wyodrębnieniu funkcjonalnym ZCP świadczy m.in. przypisanie do niej odpowiednich zasobów, przyjęte w jednostce gospodarczej rozwiązania organizacyjne i finansowe, które umożliwiają realizację przez ZCP określonej działalności gospodarczej, niezależnie od pozostałych jednostek w ramach danego podmiotu gospodarczego, bez konieczności ponoszenia dodatkowych nakładów na wyposażenie lub wprowadzanie istotnych zmian organizacyjnych w celu umożliwienia samodzielnego wykonywania funkcji gospodarczych po wyodrębnieniu ZCP z takiego podmiotu.

ZCP tworzą więc składniki będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Zgodnie z praktyką interpretacyjną organów podatkowych wyodrębnienie funkcjonalne ZCP, należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych i zdolności do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo. ZCP powinna bowiem stanowić funkcjonalnie odrębną całość, tj. powinna obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Powszechnie przyjmuje się, że ta potencjalna zdolność do samodzielnej realizacji zadań wyraża się możliwością realizacji określonych zadań gospodarczych przez zespół składników majątkowych przyporządkowanych do ZCP, który mógłby de facto stanowić oddzielne i niezależne przedsiębiorstwo realizujące dane zadania w sposób samodzielny, poczynając od momentu wyodrębnienia tego zespołu.

Zatem istotą tego kryterium jest ustalenie, czy rozpatrywany zespół składników majątku, jako odrębna całość, byłby w stanie, od momentu jego wydzielenia, w sposób samodzielny funkcjonować na rynku w formie odrębnego przedsiębiorstwa.

D. spełnia przesłankę wyodrębnienia funkcjonalnego, o czym świadczą następujące okoliczności stanu faktycznego:

  • D. posiada odrębnych klientów przypisanych tylko do tej linii biznesowej,
  • D. posiada odrębny asortyment przypisany tylko do tej linii biznesowej,
  • Sprzedający posiada oddzielny personel alokowany do prowadzenia działalności operacyjnej w różnych sektorach. Dotyczy to również przedstawicieli handlowych. Działalność D. prowadzona jest zatem w oparciu o pracowników przypisanych do tego segmentu i przypisane do nich środki trwałe i wyposażenie.

W ramach zatem transakcji opisanej w stanie faktycznym:

  • wszyscy pracownicy przypisani bezpośrednio do D zostaną przeniesieni w ramach Umowy do Kupującego wraz z całym wyposażeniem, które jest do nich przypisane,
  • Sprzedający przeniesie na Kupującego umowy z klientami, którym dostarcza produkty w ramach sektora D.

W konsekwencji, ZCP D posiada przypisane odpowiednie zasoby do realizacji własnych zadań gospodarczych, tj. posiada zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań), które są ze sobą funkcjonalnie powiązane i jednocześnie przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych.

Przedmiotem opisanej transakcji są bowiem wszystkie istotne składniki majątkowe, które mogą jako całość służyć do prowadzenia działalności w ramach sektora D. W szczególności, w ramach opisanej transakcji Kupujący staje się właścicielem majątku wchodzącego w skład zakupionego D(w tym środków trwałych i wyposażenia itd.), przejmuje pracowników oraz wstępuje w prawa i obowiązki wynikające z umów.

W ramach zatem opisanej transakcji Kupujący przejmuje wszystkie funkcjonalnie związane z D aktywa oraz umowy z dostawcami i odbiorcami, a w konsekwencji nabywa zespół składników materialnych i niematerialnych pozwalających na prowadzenie działalności gospodarczej w ramach segmentu D w niezmienionej formie w ramach swojego przedsiębiorstwa. W konsekwencji, ZCP D spełnia kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego niezbędnego dla jego kwalifikacji jako ZCP.

Zdolność do działania jako niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze

Jednym z warunków uznania przedmiotu transakcji za ZCP jest jego możliwość do stanowienia niezależnego przedsiębiorstwa realizującego samodzielnie zadania gospodarcze, w ramach działalności biznesowej prowadzonej w istniejącym przedsiębiorstwie. Jednocześnie wydzielona ZCP na gruncie posiadanych zasobów musi posiadać zdolność do kontynuowania działalności w podobnej skali i zakresie, w jakiej następowało to w przedsiębiorstwie dokonującym wydzielenia.

Zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego Kupujący przejmuje odpowiednie składniki majątkowe i niemajątkowe, aby w okresie po dokonanej transakcji prowadzić samodzielną działalność gospodarczą w segmencie D w takim samym zakresie jak Sprzedający, tj.:

  • na rzecz tych samych klientów, oraz
  • w oparciu o ten sam asortyment,

- bez konieczności ponoszenia dodatkowych nakładów finansowych.

Działalność dystrybucyjna Kupującego w ramach D jest zatem możliwa bez angażowania innych składników materialnych/niematerialnych. Na potrzeby kontynuacji działalności D w analogicznym zakresie jak dotychczas, nie będą wymagane żadne dodatkowe inwestycje i czynności poza dokonanymi w ramach transakcji i opisanymi powyżej.

Tym samym, Kupujący zakupi wyodrębniony i zorganizowany zespół składników majątkowych/niemajątkowych, który jest kompletny, wystarczający i gotowy do realizacji przewidzianych dla niego zadań gospodarczych. Co więcej, po dokonaniu transakcji:

  • Sprzedający będzie prowadził działalność dystrybucyjną w pozostałych sektorach, oraz
  • Kupujący będzie prowadził działalność jako odrębny przedsiębiorca w oparciu o nabyty fragment przedsiębiorstwa Sprzedającego.

Kupujący zamierza prowadzić działalność gospodarczą o takim samym zakresie, jak działalność prowadzona przez Sprzedającego w ramach segmentu D. Nabyty od Sprzedającego zespół składników materialnych i niematerialnych, przejście zakładu pracy oraz ustalenia dodatkowe wynikające w Umowy pozwolą Kupującemu na prowadzenie działalności w opisanym zakresie.

Na moment transakcji zespół składników stanowił w przedsiębiorstwie Sprzedającego zespół składników majątkowych i niemajątkowych umożliwiający kontynuację działalności prowadzonej przez Sprzedającego, który jest wystarczający do prowadzenia działalności gospodarczej, bez konieczności angażowania innych składników majątku (niewchodzących w przedmiot transakcji) oraz podejmowania dodatkowych działań faktycznych i prawnych niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki. Kupujący będzie zatem w stanie kontynuować działalność Sprzedającego prowadzoną w ramach ZCP i zamierza prowadzić działalność w tym zakresie.

W Państwa opinii, mając na uwadze powyższe okoliczności, ZCP D niewątpliwie posiada zdolność do działania jako niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze. W niniejszym stanie faktycznym spełniona jest także ostatnia przesłanka kwalifikująca transakcję na składnikach majątkowych i niemajątkowych, jako ZCP, tj. zdolność D do stanowienia niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze.

Podsumowując, przedstawiona powyżej argumentacja jednoznacznie potwierdza, że ZCP D stanowi ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, bowiem:

  • zespół ten stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
  • zespół ten jest organizacyjnie wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie Sprzedającego,
  • zespół ten jest wyodrębniony finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie Sprzedającego, tj. w zakresie D,
  • składniki tego zespołu przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych, tj. w zakresie D,
  • zespół tych składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze.

W konsekwencji, opisany w stanie faktycznym zbywany zespół składników majątkowych i niemajątkowych w postaci ZCP D stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Ad 2

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium Polski.

Ponadto, w myśl art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy o VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W konsekwencji transakcja zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W opisanym stanie faktycznym zespół składników majątkowych składających się na ZCP D stanowi ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, o czym świadczy uzasadnienie przedstawione powyżej. W konsekwencji sprzedaż ZCP D, jako sprzedaż ZCP nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stanowisko to w tym zakresie potwierdza argumentacja przedstawiana przez Dyrektora KIS, przykładowo w następujących interpretacjach indywidualnych z 26 maja 2021 r. znak: 0111-KDIB3-3.4012.94.2021.5.MS, z 28 maja 2021 r. znak: 0114-KDIP1-1.4012.100.2021.4.EW.

Transakcja sprzedaży ZCP D jest wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, ponieważ D stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Ad 3

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Stosownie do treści art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest zatem wyłączona z zakresu opodatkowania podatkiem VAT i nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

W związku z tym faktura wystawiona przez Sprzedającego nie powinna zawierać kwoty podatku VAT. Ewentualne błędne wykazanie kwoty podatku VAT na fakturze przez Sprzedającego nie uprawnia Kupującego do odliczenia tego rodzaju kwoty podatku VAT, co potwierdza powołany wyżej przepis art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.

W związku z powyższym, Kupującemu nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego na fakturze wystawionej przez Sprzedającego z tytułu sprzedaży zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, składających się na ZCP D, gdyż stanowią one zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, której sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie uznania zespołu składników majątkowych składających się na ZCP Dza zorganizowaną część przedsiębiorstwa, wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT tej Transakcji oraz braku prawa do odliczenia przez Kupującego podatku VAT naliczonego z faktury wystawionej przez Sprzedającego - jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

A. sp. z o.o. (Zainteresowany będący stroną postępowania - art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634, dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP:/KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 w zw. z art. 14r § 5 ustawy Ordynacja podatkowa.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00