Interpretacja indywidualna z dnia 25 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.181.2023.3.JMS

Czy Wnioskodawcy przysługuje, w oparciu o art. 18d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., prawo do odliczenia, od podstawy opodatkowania przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność badawczą-rozwojową, o których mowa w stanie faktycznym?

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ulgi badawczo-rozwojowej.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie pismem z 15 maja 2023 r. oraz pismem z 10 lipca 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

A Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”) jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca jest firmą badawczo-rozwojową. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca (…). Wnioskodawca tworzy architektury elektronicznych systemów sprzętowych oraz architektury oprogramowania, opracowuje (…), tworzy oprogramowanie (…) przeprowadza ich pomiary i testy. Na końcu realizacji projektu w większości przypadków Wnioskodawca dostarcza Klientowi dokumentację techniczną projektową, raporty z prac badawczych i fizycznie wykonane prototypy urządzeń. Usługi wykonywane przez Wnioskodawcę mają charakter twórczy, tj. Wnioskodawca projektuje i tworzy nowe urządzenia, funkcjonalności, oprogramowanie. Wytworów działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy nie można zaliczyć do seryjnych. Wytwory działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy i sposób ich działania jest każdorazowo unikatowy, ma więc charakter twórczy. Produkty te nie są seryjne i są projektowane każdorazowo z uwzględnieniem wymogów konkretnych zamawiającego.

Z uwagi na innowacyjność rozwiązań w ramach realizacji działalności Wnioskodawcy muszą zostać wytworzone nowe rozwiązania techniczne i tym samym musi być zdobyta wiedza aby rozwiązać przedstawiony problem. Prowadzone prace są prowadzone w sposób systematyczny, metodyczny, uporządkowany i zaplanowany. Należy przez to rozumieć, że prace prowadzone są zgodnie z harmonogramem w ściśle wyznaczonych ramach czasowych oraz zgodnie z planowaniem działań na przyszłość.

Prowadzone prace zmierzają do tworzenia innowacyjnych rozwiązań i nie mają charakteru incydentalnego. Prace nad projektem zawierają jego opis, cel, przebieg oraz ostateczny wynik. Działalność Wnioskodawcy podejmowana jest w celu zwiększenia zasobów wiedzy i prowadzi w ten sposób do powstania wartości dodanej dla przedsiębiorstwa w postaci zdobywania nowej wiedzy i budowania w ten sposób przewagi konkurencyjnej. Prowadzone prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie oraz wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym także narzędzi informatycznych, oprogramowania do planowania i tworzenia urządzeń nowych, zmienionych i znacząco ulepszonych lub do tworzenia nowych produktów i procesów.

Działalność Wnioskodawcy w tym zakresie nie obejmuje rutynowych i okresowych zmian, nawet jeśli zmiany takie mają charakter ulepszeń. Wnioskodawca prowadzi prace badawczo-rozwojowe w trybie projektowym. Każdy projekt stanowi odrębne zadanie i ma określony cel jaki Wnioskodawca chce osiągnąć. Do każdego projektu badawczo-rozwojowego przypisywani są pracownicy (lub też określany czas pracy pracowników) posiadający wykształcenie, wiedzę i doświadczenie niezbędne oraz odpowiednie do jego przeprowadzenia.

Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca ma kontakty z Krajowymi Instytutami Sieci Badawczej Łukasiewicz, którym doradza. Wnioskodawca realizuje m.in. prace badawczo-rozwojowe na rzecz dla spółek Skarbu Państwa.

W związku z wykonywanymi pracami Wnioskodawca ponosi następujące wydatki:

a)wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę lub umów zlecenia;

b)wynagrodzenia z tytułu zakupu usług zewnętrznych w oparciu o wystawioną fakturę przez wykonawcę;

c)utrzymanie infrastruktury: w tym zakup, utrzymanie, amortyzacja aparatury pomiarowo-badawczej.

d)zakup materiałów i surowców zużywanych w trakcie wykonywania prac badawczo-rozwojowych,

e)zakup oprogramowania wykorzystywanego w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Ponadto, pismem uzupełniającym z 15 maja 2023 r. oraz pismem z 10 lipca 2023 r., Wnioskodawca uzupełnił opis stanu faktycznego w następujący sposób:

W zakresie umów o pracę w skład wchodzi:

-wynagrodzenie zasadnicze,

-wynagrodzenie urlopowe (wszystkie dostępne formy),

-wynagrodzenie za nadgodziny,

-składki: emerytalna, rentowa, chorobowa, wypadkowa, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, PPK;

-dodatek stażowy (nie wszyscy, płacowe przez Pracodawcę),

-dodatek funkcyjny (nie wszyscy, płacowe przez Pracodawcę),

-premie uznaniowe (nie wszyscy, płacowe rzez Pracodawcę),

-składka prywatnego ubezpieczenia medycznego Medicover (nie wszyscy, płacowe przez Pracodawcę),

-karta sportowa (nie wszyscy, płacowe przez pracodawcę),

-składka ubezpieczenia grupowego (nie wszyscy, płacowe przez Pracownika).

W zakresie umów mianowania wchodzi w skład wypłata z tytułu mianowania (zasiadania w Zarządzie Spółki).

W zakresie umów o dzieło w skład wchodzi:

-wynagrodzenie z tytułu umowy o dzieło,

-zaliczka na podatek,

-składka zdrowotna,

- koszty.

1.W skład wynagrodzeń Pracowników, wchodzi również wynagrodzenie za czas choroby, urlopu lub innej nieobecności Pracownika tj.:

-urlop wypoczynkowy,

-urlop na żądanie,

-urlop okolicznościowy,

-opieka nad dzieckiem,

-urlop ojcowski,

-zwolnienie chorobowe.

2.Koszty wynagrodzeń stanowią należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 i/lub art. 13 ust. 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

3.Spółka ponosi wydatki na współpracę z podwykonawcami prowadzącymi jednoosobową działalność gospodarczą. W ten sposób współpracuje z (…). Dodatkowo współpracuje z jedną Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, która świadczy usługi programowania w języku (…).

4.W skład infrastruktury, na której utrzymanie Spółka ponosi wydatki wskazane we wniosku wchodzi:

Sprzęt pomiarowy:

-mierniki wielkości elektrycznych, około (…) egzemplarzy,

-mierniki wielkości nieelektrycznych – CO2, temperatura, decybelomierz, luxomierz,

-mostki pomiarowe,

-analizatory sygnałów, (…),

-oscyloskopy,

-sondy oscyloskopowe,

-sondy (…),

-generator funkcyjny,

-kamera termowizyjna.

Elementy montażowe:

-mikroskopy,

-stacje lutownicze,

-dyspensery pasty,

-myjka ultradźwiękowa,

-piec lutowniczy.

Zasilacze laboratoryjne:

-stacjonarne komputery PC,

-laptopy.

5.Osoby na rzecz których Spółka wypłaca wynagrodzenie z tytułu umowy mianowania, nie biorą udział w opisanych we wniosku pracach będących przedmiotem zadanego pytania.

6.Wynagrodzenie dla członków zarządu stanowi przychody podatkowe, na podstawie art. 13 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

7.W zakresie umów o dzieło, można zaliczyć planowane koszty wynikające z dodatkowych szkoleń pracowniczych (szkolenie SEP, szkolenie pierwszej pomocy).

8.Do ponoszonych kosztów utrzymania infrastruktury, Wnioskodawca zalicza:

-koszt utrzymania serwerowni – prąd i serwisowanie dodatkowej klimatyzacji, okresowe przeglądy infrastruktury sieciowej – sprawdzanie poprawności,

-działania systemu kopii bezpieczeństwa (raz do roku), konserwacja i czyszczenie fizyczne serwerów (czyszczenie wentylatorów), konserwacja szaf serwisowych, koszt serwisu klimatyzacji w pomieszczeniach serwerowni (jeszcze nie wystąpił w nowej siedzibie), (robi to administrator zatrudniony na umowę-zlecenie),

-koszt kalibracji urządzeń pomiarowych,

-naprawy urządzeń pomiarowo-montażowych lub wymiana uszkodzonych na nowe.

9.Koszty realizacji prowadzonych prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawca pokrywa ze środków własnych i nie są one zwracane w jakiejkolwiek formie i nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

10.Wnioskodawca wyodrębnia koszty kwalifikowane w odrębnej ewidencji rachunkowej określonej w art. 9 ust. 1b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Pytanie

Czy Wnioskodawcy przysługuje, w oparciu o art. 18d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., prawo do odliczenia, od podstawy opodatkowania przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność badawczą‑rozwojową, o których mowa w stanie faktycznym?

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przysługuje mu w oparciu o art. 18d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., prawo do odliczenia, od podstawy opodatkowania przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych, kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność badawczo-rozwojową, o których mowa w stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18d, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych. Za koszty kwalifikowane, o którym mowa powyżej rozumie się:

1) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo- rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

2) nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

2a) nabycie niebędącego środkami trwałymi sprzętu specjalistycznego wykorzystywanego bezpośrednio w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, w szczególności naczyń i przyborów laboratoryjnych oraz urządzeń pomiarowych;

3) ekspertyzy, opinie, usługi doradcze i usługi równorzędne, świadczone lub wykonywane na podstawie umowy przez podmiot, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-8 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także nabycie od takiego podmiotu wyników prowadzonych przez niego badań naukowych, na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej;

4) odpłatne korzystanie z aparatury naukowo-badawczej wykorzystywanej wyłącznie w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli to korzystanie nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4;

4a) nabycie usługi wykorzystania aparatury naukowo- badawczej wyłącznie na potrzeby prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jeżeli zakup usługi nie wynika z umowy zawartej z podmiotem powiązanym z podatnikiem w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4;

5) koszty uzyskania i utrzymania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy, prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, poniesione na:

a) przygotowanie dokumentacji zgłoszeniowej i dokonanie zgłoszenia do Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedniego zagranicznego organu, łącznie z kosztami wymaganych tłumaczeń na język obcy,

b) prowadzenie postępowania przez Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej lub odpowiedni zagraniczny organ, poniesione od momentu zgłoszenia do tych organów, w szczególności opłaty urzędowe i koszty zastępstwa prawnego i procesowego,

c) odparcie zarzutów niespełnienia warunków wymaganych do uzyskania patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy lub prawa z rejestracji wzoru przemysłowego zarówno w postępowaniu zgłoszeniowym, jak i po jego zakończeniu, w szczególności koszty zastępstwa prawnego i procesowego, zarówno w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej, jak i w odpowiednim zagranicznym organie,

d) opłaty okresowe, opłaty za odnowienie, tłumaczenia oraz dokonywanie innych czynności koniecznych dla nadania lub utrzymania ważności patentu, prawa ochronnego na wzór użytkowy oraz prawa z rejestracji wzoru przemysłowego, w szczególności koszty walidacji patentu europejskiego.

Zgodnie z art. 18d ust. 2a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. w przypadku wartości niematerialnych i prawnych w postaci kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3, za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane od tej wartości niematerialnej i prawnej odpisy amortyzacyjne w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wymienione w ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2.

Powyższe koszy mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania o ile są ponoszone na działalność badawczo-rozwojową. Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Natomiast, w myśl art. 4a pkt 27 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r., ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Definicja prac rozwojowych wskazana w art. 4a pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. precyzuje, że są to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 2012 ze zm.) badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji. Ze wskazanej ustawowej definicji prac badawczo-rozwojowych wynika, że taka działalność musi mieć charakter twórczy: działalność badawczo-rozwojowa to aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, w tym również o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Do tego zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Pod pojęciem systematyczności należy rozumieć aktywność obejmującą prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zwrot „systematycznie” odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Podsumowując poczynione powyżej wywody w oparciu o obowiązujące przepisy należy stwierdzić, że działalność badawczo-rozwojowa to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, w tym badań naukowych (nakierowanych na nową wiedzę i umiejętności) oraz prac rozwojowych (nakierowanych na wykorzystanie dostępnej wiedzy i umiejętności) w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług (również w formie nowych technologii).

Innowacje wprowadzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych, które służą do wytwarzania specjalistycznych urządzeń dokonywane są zarówno w wyniku zamówień klientów jak i z własnej inicjatywy Wnioskodawcy. Opracowywane przez Wnioskodawcę produkty/ulepszenia mają charakter twórczy, zasadniczo każdy z projektów ma charakter niepowtarzalny. Spółka stara się również dostarczać rozwiązania niespotykane dotychczas na rynku. Prace badawczo-rozwojowe Wnioskodawcy nie mają incydentalnego charakteru, lecz wykonywane są w sposób ciągły i systematyczny. Działania są podejmowane w sposób zaplanowany, a osiąganie wyznaczonych celów jest na bieżąco monitorowane.

Cały proces projektowania i wytwarzania prototypów dokumentowany jest na każdym etapie, począwszy od stworzenia szczegółowej koncepcji, poprzez tworzenie pełnej dokumentacji projektowej i technicznej, opracowanie najefektywniejszej technologii, produkcję i montaż, aż po etap testów wewnętrznych. Między poszczególnymi fazami prac istnieje wyraźny związek - tworzą one spójny proces pozwalający na opracowanie gotowego produktu. Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy Spółka prowadzi i będzie prowadzić działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 4a pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. Po pierwsze, prace prowadzone przez Spółkę polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu, mają i będą miały charakter twórczy, ponieważ mają one na celu poszukiwanie, projektowanie, opracowywanie nowych i udoskonalonych architektur elektronicznych systemów sprzętowych. Inwencja i zaprojektowanie rozwiązań zamówionych przez Klienta leży po stronie pracowników Spółki. Po drugie, prace wykonywane przez Spółkę obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności jej pracowników w zakresie architektury elektronicznych systemów sprzętowych i ich oprogramowania. Po trzecie, prace badawczo-rozwojowe mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie produktów oraz doskonaleniu procesów technologicznych ich wytwarzania.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, czynności realizowane w związku z szeroko pojętą działalnością badawczo-rozwojową, o której mowa w stanie faktycznym wniosku:

-są ukierunkowane na nowe odkrycia (działalność nowatorska polegająca na pozyskaniu nowej wiedzy, w szczególności w kontekście rozwoju nowych koncepcji i pomysłów związanych z automatyzacją);

-są oparte na oryginalnych koncepcjach i hipotezach (działalność twórcza oparta o samodzielnie wypracowane koncepcje);

-są zaplanowane formalnie i uwzględnione w budżecie (działalność systematyczna, przeprowadzana w sposób zaplanowany, przy użyciu określonych zasobów ludzkich i finansowych i sprzętowych);

-prowadzą do uzyskania wyników, które mogą być powtórzone (rezultaty prac są co do zasady dokumentowane).

W rezultacie powyższego, w ocenie Wnioskodawcy czynności opisane w stanie faktycznym spełniają kryterium działalności badawczo-rozwojowej, a co za tym idzie Wnioskodawcy przysługuje prawo do stosowania odliczenia, o którym mowa w art. 18d ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej: „u.p.d.o.p.”).

W myśl art. 4a pkt 27 u.p.d.o.p.:

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 u.p.d.o.p.:

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., zgodnie z którą przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Po drugie, z art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p. wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań.

Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów. W ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług.

Jak już wcześniej wskazano, prace rozwojowe obejmują nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W objaśnieniach dotyczących ulgi na działalność badawczo-rozwojową, zawartych na stronach internetowych Ministerstwa Finansów wskazano, że każda ulga w podatku dochodowym ma charakter wyjątkowy i stanowi odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania. Ulgi podatkowe z jednej strony zmniejszają obciążenia fiskalne podatnika, z drugiej zaś dochody sektora finansów publicznych. W konsekwencji, wszelkie przepisy prawa podatkowego, które dotyczą szeroko rozumianych preferencji podatkowych, należy wykładać ściśle.

Tym samym, tylko te działania podatnika można zaliczyć do działalności badawczo-rozwojowej, które wyczerpują znamiona definicji zawartej w treści art. 4a pkt 26‑28 u.p.d.o.p.

W rezultacie, prowadzone przez Spółkę prace, przedstawione w opisie stanu faktycznego, stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, co uprawnia Wnioskodawcę do korzystania z ulgi B+R.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p.

Art. 18d ust. 2 u.p.d.o.p.,

W myśl art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p.,

Zgodnie z art. 18d ust. 5 u.p.d.o.p.,

W myśl art. 18d ust. 6 u.p.d.o.p.,

W myśl art. 18d ust. 7 u.p.d.o.p.,

Art. 18d ust. 8 u.p.d.o.p.,

W myśl art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.:

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

-podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową, koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu u.p.d.o.p.,

-koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 - 3 u.p.d.o.p.,

-ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu u.p.d.o.p., przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

-jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia

-przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

-w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

-podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

-kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w u.p.d.o.p.,

-koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane m.in. należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.

Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm., dalej: „u.p.d.o.f.”),

Tym samym, w myśl art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., do którego odnosi się przytoczony art. 18d ust. 2 pkt 1 Ustawy o CIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki i nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Należy zaznaczyć, że od 1 stycznia 2018 r., przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane, poza należnościami z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.), również należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1a u.p.d.o.p.).

Zgodnie z art. 13 pkt 8 lit. a u.p.d.o.f.:

Zatem, koszty kwalifikowane prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej stanowią wydatki na wynagrodzenia osób z którymi zawarta została umowa zlecenia i umowa o dzieło, a którzy wykonują określone prace w ramach prowadzonej przez Państwa działalności badawczo-rozwojowej, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia i o dzieło w danym miesiącu.

Należy zauważyć, że pojęcie czasu pracy przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej/czasu przeznaczonego na wykonanie usługi w zakresie ww. działalności, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a u.p.d.o.p., odnosi się do czasu faktycznie poświęconego na realizacje prac badawczo-rozwojowych.

Dlatego, odliczeniu nie będą podlegały kwoty wynagrodzeń oraz składek proporcjonalnie przypisanych do dni nieobecności pracownika tj. wynagrodzeń za czas choroby/innej usprawiedliwionej absencji czy też urlopu wypoczynkowego oraz wynagrodzenie za inne zwolnienia od pracy. W takiej sytuacji zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych należności, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, które nie są związane z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Odnosząc się do powyższych wyjaśnień, za koszty kwalifikowane nie można uznać kosztów wynikających z dodatkowych szkoleń pracowniczych (pierwszej pomocy oraz SEP).

Jednocześnie wskazać należy, że w komunikacie Ministerstwa Finansów z 18 maja 2017 r. o Uldze B+R zostało wyraźnie wskazane, że (...) prowadzenie tego rodzaju ewidencji przewidziane jest wprost w propozycji legislacyjnej przedstawionej w „projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej”. Ustawodawca proponuje tam, aby wynagrodzenia i składki stanowiły koszty kwalifikowane(stanowiące bazę do wyliczenia ulgi B+R) - w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracownika (...).

Art. 9 ust 1b uCIT,

Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy podziału /wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.

Odnosząc się natomiast do możliwości odliczenia w ramach ulgi badawczo-rozwojowej składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych należy zauważyć, że obowiązek i zasady odprowadzania składek na Fundusz Pracy nakłada na pracodawców ustawa z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, natomiast składki na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych uregulowane są w ustawie z 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy. Zatem, składki te nie zostały uregulowane w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, a tylko takie mogą stanowić koszty kwalifikowane. W ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych w niektórych artykułach są tylko wskazane sytuacje, w których do składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych stosuje się tą ustawę, ale składki te nie są określone tą ustawą.

Analizując powyższe, z art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a updop wynika, że odliczenie w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową nie obejmuje składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Tym samym, Wnioskodawca nie ma prawa ich odliczyć.

W rezultacie, zgodnie z wyżej przytoczonymi przepisami oraz przedstawionym przez Państwa opisem stanu faktycznego, stanowisko Wnioskodawcy, co do możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów, poniesionych na:

-wynagrodzenia Pracowników, w których w skład wchodzą: wynagrodzenia za czas choroby, urlopu wypoczynkowego, urlopu na żądanie, urlopu okolicznościowego, opieki nad dzieckiem, urlopu ojcowskiego, jak i składki na Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych oraz składek ZUS do tych wynagrodzeń, jest nieprawidłowe;

-szkolenia pracownicze z pierwszej pomocy i SEP, jest nieprawidłowe;

-wynagrodzenie z tytułu umowy mianowania, na rzecz osób które nie biorą udziału w opisanych we wniosku pracach będących przedmiotem zadanego pytania, jest nieprawidłowe;

-w pozostałej części, jest prawidłowe.

Przechodząc do opisanego we wniosku wynagrodzenia z tytułu zakupu usług zewnętrznych w oparciu o wystawioną fakturę przez wykonawcę wskazać należy, że wydatki te nie mogą stanowić kosztów kwalifikowanych prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. Wydatki ponoszone na rzecz podwykonawców prowadzących jednoosobową działalność gospodarczą nie zostały wymienione w żadnym artykule ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc się do pozostałych kosztów oznaczonych lit. c do e opisu stanu faktycznego ponownie przytoczyć należy:

- art. 18d ust. 2 pkt 2 u.p.d.o.p, zgodnie z którym:

- art. 18d ust. 2 pkt 2a u.p.d.o.p., zgodnie z którym:

- art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p. zgodnie z którym:

Poprzez definicję wyrazu „surowiec” należy rozumieć „materiał naturalny pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służący do wytwarzania jakichś produktów lub energii”.

W zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2023 r., poz. 120). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek‑Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych brak jest definicji „sprzętu specjalistycznego”, a jedynie w treści art. art. 18d ust. 2 pkt 2a ww. ustawy dokonano wyliczenia przykładowych rodzajów takiego sprzętu, wymieniając naczynia i przybory laboratoryjne oraz urządzenia pomiarowe. Katalog ten pozostaje otwarty i zgodnie z poglądem Organu istotnym czynnikiem kwalifikowania danego sprzętu jako sprzętu specjalistycznego jest specyfika branży, w której są prowadzone badania.

Wg internetowego słownika języka polskiego PWN, „sprzęt” to: przedmiot użytkowy, przedmioty używane do jakichś prac lub w jakichś okolicznościach. Według słownika języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, sprzęt to każdy przedmiot użytkowy jak mebel, narzędzie, naczynie, to przedmioty używane w określonym celu, związane z jakąś dziedziną.

Z kolei, „specjalistyczny” wg słownika języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego, oznacza m.in. związany z pewną specjalnością.

Z cytowanego powyżej art. 18d ust. 2 pkt 2a updop wynika, że aby poniesione wydatki na sprzęt specjalistyczny, uznać za koszty kwalifikowane muszą być spełnione następujące warunki :

‒ sprzęt nie stanowi środka trwałego,

‒ zalicza się do kategorii „sprzętu specjalistycznego”, oraz

‒ jest wykorzystywany bezpośrednio w prowadzonej działalności B+R.

Przechodząc do odpisów amortyzacyjnych, od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, wskazać należy, że mogą one zostać odliczone od podstawy opodatkowania w ramach ulgi badawczo-rozwojowej pod warunkiem, że:

-zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów oraz zostały dokonane w danym roku podatkowym;

-nie dotyczą środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych wprost wyłączonych z zakresu ulgi, tj. samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością;

-środek trwały/wartość niematerialna i prawna, którego dotyczy odpis, wykorzystywany jest w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Tak więc, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli będą one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, jeżeli będą służyć one bieżącej działalności, odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią kosztów kwalifikowanych.

Choć ustawodawca nie użył w treści art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p. sformułowania „wyłącznie”, to jednoznacznie wskazał, że za ww. koszty kwalifikowane podatnicy mogą uznać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, jak i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Wyjaśnić zatem należy, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Odnosząc powyższe wyjaśnienia do przedstawionego we wniosku opisu wskazać należy, że wydatki na utrzymanie infrastruktury takie jak:

-koszt utrzymania serwerowni – prąd i serwisowanie dodatkowej klimatyzacji, okresowe przeglądy infrastruktury sieciowej – sprawdzanie poprawności,

-działania systemu kopii bezpieczeństwa (raz do roku), konserwacja i czyszczenie fizyczne serwerów (czyszczenie wentylatorów), konserwacja szaf serwisowych, koszt serwisu klimatyzacji w pomieszczeniach serwerowni (jeszcze nie wystąpił w nowej siedzibie), (robi to administrator zatrudniony na umowę-zlecenie),

-koszt kalibracji urządzeń pomiarowych,

-naprawy urządzeń pomiarowo-montażowych lub wymiana uszkodzonych na nowe,

nie mogą stanowić kosztów działalności badawczo-rozwojowej. Nie stanowią one bowiem kosztów materiałów i surowców, ani kosztów nabycia sprzętu specjalistycznego o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 i 2a u.p.d.o.p.

Natomiast, koszty zakupu materiałów i surowców zużywanych w trakcie wykonywania prac badawczo-rozwojowych oraz koszty zakupu oprogramowania wykorzystywanego w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej mogą stanowić koszty kwalifikowane.

Podsumowując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ponoszonych przez Wnioskodawcę kosztów:

- związanych z utrzymaniem infrastruktury, jest nieprawidłowe.

- zakupu materiałów i surowców zużywanych w trakcie wykonywania prac badawczo-rozwojowych, jest prawidłowe;

- zakupu oprogramowania wykorzystywanego w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul.Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).