Interpretacja indywidualna z dnia 28 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.306.2023.1.KK

Niepodleganie opodatkowaniu podatkiem VAT dotacji i wkładu własnego mieszkańców w związku z realizacją projektu oraz brak prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 maja 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

-braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących usług służących realizacji projektu pn. „…”,

-nienaliczania podatku VAT od dotacji oraz wpłat mieszkańców otrzymanych w związkuusuwaniem azbestu z nieruchomości położonych na terenie Gminy.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Gmina … (dalej jako „Gmina” lub „Wnioskodawca”) jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 559, dalej: ustawa o samorządzie gminnym), Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jednocześnie w myśl art. 6 ust. 1 cytowanej ustawy do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego działa zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym, wypełnia zawarte w ustawie zadania publiczne. Gmina dokonała centralizacji rozliczeń z tytułu podatku VAT z dniem 1 stycznia 2017 r.

Gmina realizuje projekt pn. „…”, projekt obejmuje lata 2022-2023. W roku 2022 Gminie przyznano dotację na okres 2 lat. Pomoc finansowa ze środków WFOŚiGW została przyznana w formie dotacji. Zadanie obejmuje demontaż, zbieranie, transport oraz unieszkodliwienie odpadów zawierających azbest z terenu Gminy. Głównym celem zadania jest zewidencjonowanie azbestu i wyrobów zawierających azbest, aby wyeliminować negatywne skutki zdrowotne powodowane przez wyroby zawierające azbest oraz spełnienie wymogów ochrony środowiska. Istotnym jest tutaj bezpieczne i zgodne z przepisami ochrony środowiska przeprowadzenie demontażu, transportu i unieszkodliwieniu wyrobów zawierających azbest.

Dla potrzeb realizacji zadania Gmina wyłoniła zgodnie z obowiązującymi zasadami udzielania zamówień publicznych firmę, posiadającą stosowne, wymagane przepisami prawa uprawnienia do jego realizacji. Firma ta będzie się zajmowała demontażem, zbieraniem, transportem oraz unieszkodliwieniem odpadów zawierających azbest z gospodarstw domowych mieszkańców Gminy …. Udział w Projekcie mogą wziąć wszyscy mieszkańcy Gminy, którzy posiadają azbest zalegający na budynkach mieszkalnych i gospodarczych. Azbest jest odpadem niebezpiecznym, który zgodnie z przepisami należy usunąć. Gmina, wychodząc naprzeciw potrzebom mieszkańców i dbając o środowisko, stara się w tym zakresie o pozyskanie niezbędnych środków (w tym dotacji z WFOŚiGW w …  i NFOŚiGW) do realizacji tego działania. Umowę z wykonawcą przedmiotowego zadania zawiera Gmina, która też obciążona będzie fakturą VAT za wykonanie przedmiotowej usługi. Z właścicielami gospodarstw domowych, którzy przystąpili do realizacji projektu (tj. złożyli Gminie stosowny wniosek dotyczący demontażu, zbierania, transportu oraz unieszkodliwienia odpadów zawierających azbest), na których występują wyroby azbestowe, zawiera umowy regulujące zasady odbioru ww. wyrobów, w tym wysokość opłaty jaką ponosi właściciel za wykonanie ww. usługi z jego nieruchomości. Wysokość opłaty właścicieli nieruchomości, na których znajdują się przeznaczone do utylizacji wyroby zawierające azbest, uzależniona jest od kwoty dotacji jaką Gmina pozyska ze środków zewnętrznych (WFOŚiGW w …, NFOŚiGW) i pokrywa różnicę pomiędzy przyznaną Gminie dotacją, a całkowitym kosztem realizacji zadania, wynikającym z umowy zawartej pomiędzy Wykonawcą a Gminą. Dla opisywanego zdarzenia dofinansowanie ze środków WFOŚiGW w …, NFOŚiGW wynosi …% kosztów, właściciel nieruchomości pokrywa pozostałe …% kosztów. Kwota dofinansowania zadania z zakresu usuwania i unieszkodliwiania odpadów zawierających azbest uzależniona jest od wskaźników G - podstawowych dochodów podatkowych na 1 mieszkańca Gminy przyjętych do obliczania subwencji wyrównawczej na 2022 r. W roku 2022 przedmiotowym projektem zostało objęte 8 gospodarstw domowych, z którymi Gmina … zawarła stosowne umowy oraz obciążyła ich właścicieli na podstawie wystawionej przez Gminę faktury VAT w wysokości różnicy, wynikającej z uzyskanego dofinansowania, a całkowitego kosztu zadania przypadającego na poszczególne gospodarstwo domowe. Do wystawionych faktur na ww. właścicieli naliczono należny podatek VAT. Za wykonaną usługę demontażu, zbierania, transportu oraz unieszkodliwienie odpadów zawierających azbest z gospodarstw domowych mieszkańców, Gminie została wystawiona w 2022 r. faktura VAT z której został odliczony podatek VAT.

Jest to projekt dwuletni i w roku 2022 Gmina naliczała i odliczała podatek od towarów i usług i taki sam projekt przewidziany jest do realizacji na rok 2023. Mając na uwadze powyższe oraz w związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 30 marca 2023 r., w sprawie C 616/21 zgodnie z którym jednostki samorządu terytorialnego podczas realizacji przedmiotowego projektów nie działają jako podatnicy VAT, lecz jako organy władzy publicznej, a realizacja zadania nie stanowi dostawy towarów, ani świadczenia usług opodatkowanych VAT, zatem nie powinna rozliczać podatku należnego - zarówno od wpłat mieszkańców, jak i od otrzymanej dotacji.

Artykuł 2 ust. 1, art. 9 ust. 1 i art. 13 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że: okoliczność zlecania przez gminę przedsiębiorstwu czynności usuwania azbestu i odbierania wyrobów i odpadów zawierających azbest na rzecz jej mieszkańców będących właścicielami nieruchomości, którzy wyrazili taką wolę, nie stanowi świadczenia usług podlegającego opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej, jeżeli taka działalność nie ma na celu osiągania stałego dochodu i nie prowadzi do żadnej płatności ze strony tych mieszkańców, zaś czynności te są finansowane ze środków publicznych.

Gmina składa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej o możliwości odliczenia lub zwrotu podatku od towarów i usług w związku z realizacją opisanego zadania i zadaje następujące pytanie:

Pytania

1.Czy w związku z realizacją przedmiotowego projektu „...”, Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dotyczących usług służących realizacji projektu?

2.Czy Gmina ma obowiązek naliczyć podatek VAT od przyznanej dotacji z WFOŚiGW?

3.Czy Gmina ma obowiązek naliczyć podatek VAT od wystawionych mieszkańcom faktur za wkład własny dotyczący utylizacji wyrobów zawierających azbest z ich nieruchomości?

Pytania dotyczą dwóch stanów faktycznych i dwóch zdarzeń przyszłych.

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Gmina nie ma możliwości odzyskania poniesionego kosztu podatku VAT w związku z realizacją Zadania, a więc podatek VAT jest kosztem kwalifikowalnym na podstawie art. 86 ust. 1 w związku z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT. Prawo do odliczenia podatku naliczonego nie będzie przysługiwało Gminie z uwagi na brak związku ponoszonych wydatków z czynnościami opodatkowanymi VAT.

UZASADNIENIE

Gmina jest osobą prawną i podatnikiem podatku od towarów i usług w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę, najmu i dzierżawy lokali. Zakup usługi polegającej na demontażu, zbiórce, transporcie i utylizacji odpadów niebezpiecznych zawierających azbest w ramach planowanego do realizacji zadania, podlega opodatkowaniu od towarów i usług na zasadach ogólnych. Gmina nie może odliczyć tego podatku, ponieważ taka usługa nie jest związana z prowadzoną przez Gminę działalnością opodatkowaną podatkiem VAT. Zadaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.), podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego w zakresie wykonywania czynności opodatkowanych. Aby podatnik mógł obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z dokonanych zakupów, zakupy te muszą być związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy, zgodnie z którym nie stanowi podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku naliczonego faktury, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Podkreślić należy, że aby Wnioskodawca mógł skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z dokonanym zakupem usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla konkretnej czynności - za podatnika od towarów i usług. W w/w sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie spełniony, ponieważ - jak wynika z okoliczności sprawy, usługi nabyte w ramach zadania nie będą związane z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. W związku z powyższym, Gmina nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych z tytułu realizacji ww. zadania.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina nie ma obowiązku odprowadzenia podatku VAT z tytułu otrzymanej dotacji z WFOŚiGW.

UZASADNIENIE

Gmina uważa, że nie ma obowiązku opodatkowania dotacji z WFOŚiGW, ponieważ działając w zakresie usuwania azbestu z nieruchomości budynków mieszkalnych jak i gospodarczych, z wyjątkiem nieruchomości, na których prowadzona jest działalność gospodarcza, nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o VAT, zatem nie powinna rozliczać podatku VAT należnego, zarówno od wpłat mieszkańców, jak i od otrzymanej dotacji. W tym celu Gmina wyłoniła wykonawcę i zapewnia finansowanie z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Gmina stwierdza, że działa w tym zakresie jako organ władzy publicznej, więc dotacja do tego zadania nie ma charakteru cenotwórczego. Gmina zwraca uwagę, że nie ona sama poszukuje klientów na taką usługę. Mieszkańcy gminy zgłaszają się sami dobrowolnie i składają odpowiedni wniosek. Wnioskodawca pragnie również podkreślić, że beneficjenci nie spełniają na rzecz Gminy żadnego świadczenia wzajemnego. Działalność Gminy nie jest więc porównywalna do działań, jakie podejmowałby zwykły przedsiębiorca. Działalność stanowi aktywność Gminy jako organu publicznego, podejmuje ona w tym celu realizację zadań, służącą ochronie zdrowia i życia mieszkańców oraz ochronie środowiska, w związku z którą Gmina nie jest uważana za podatnika VAT. Należy również stwierdzić, że „korzyść” przysporzona Gminie w zamian za zapłatę polega nie tylko, w odniesieniu do zainteresowanych mieszkańców, na wyeliminowaniu zagrożenia dla zdrowia i życia ludzkiego wynikającego z narażenia na kontakt z azbestem, ale także, w sposób bardziej ogólny, na poprawę jakości życia mieszkańców Gminy. Wobec powyższego nie można uznać Gminy za podatnika VAT w tym zakresie. Biorąc powyższe pod uwagę, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania. Swoje stanowisko podpiera wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) z dnia 30 marca 2023 r., gdzie uznał, że Gmina działając w tym zakresie nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o VAT.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina nie ma obowiązku naliczania podatku VAT z tytułu wkładu własnego mieszkańców.

UZASADNIENIE

Gmina wskazuje, że okoliczności zlecenia przez Gminę przedsiębiorstwu czynności usuwania azbestu i odbierania wyrobów i odpadów zawierających azbest na rzecz jej mieszkańców nie stanowi świadczenia usług podlegającego opodatkowaniu VAT. A jeżeli mieszkańcy biorą udział w kosztach nie stanowią one wynagrodzenia za świadczenie przez Wnioskodawcę usługi usuwania azbestu. Mając na uwadze powyższe stwierdzenie Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wkładu własnego mieszkańców w związku z realizacją zadania. Swoje stanowisko podpiera wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) z dnia 30 marca 2023 r., gdzie uznał, że Gmina działając w tym zakresie nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy wskazać, że dla przejrzystości rozstrzygnięcia zasadne jest udzielenie w pierwszej kolejności odpowiedzi na pytanie nr 2 i nr 3, a następnie na pytanie nr 1 wniosku ORD-IN.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Z kolei, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 8 ust. 2a ustawy:

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Zatem pod pojęciem odpłatności rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

W dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego. Skoro przepisy nie określają formy zapłaty za świadczoną usługę należy uznać, że zobowiązanie usługobiorcy może mieć postać świadczenia nie tylko określonej sumy pieniędzy, ale także świadczenie innej usługi (usługi wzajemnej). Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Ponadto, aby dana czynność (świadczenie) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia.

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Ponadto stwierdzić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Przepis ten stwierdza, że wykorzystywanie własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych w sposób ciągły, należy w szczególności uznać za działalność gospodarczą.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz realizują Państwo projekt pn. „…”. Zadanie obejmuje demontaż, zbieranie, transport oraz unieszkodliwienie odpadów zawierających azbest z terenu Gminy. Dla potrzeb realizacji ww. projektu wyłonili Państwo zgodnie z obowiązującymi zasadami udzielania zamówień publicznych firmę, posiadającą stosowne, wymagane przepisami prawa uprawnienia do jego realizacji. Firma ta będzie się zajmowała demontażem, zbieraniem, transportem oraz unieszkodliwieniem odpadów zawierających azbest z gospodarstw domowych mieszkańców Państwa Gminy. Zawierają Państwo umowę z wykonawcą przedmiotowego zadania i są Państwo obciążeni fakturą VAT za wykonanie przedmiotowej usługi.

Udział w Projekcie mogą wziąć wszyscy mieszkańcy Gminy, którzy posiadają azbest zalegający na budynkach mieszkalnych i gospodarczych. Z właścicielami gospodarstw domowych, którzy przystąpili do realizacji projektu (tj. złożyli Gminie stosowny wniosek dotyczący demontażu, zbierania, transportu oraz unieszkodliwienia odpadów zawierających azbest), zawierają Państwo umowy regulujące zasady odbioru ww. wyrobów, w tym wysokość opłaty, jaką ponosi właściciel za wykonanie ww. usługi. Wysokość opłaty właścicieli nieruchomości, na których znajdują się przeznaczone do utylizacji wyroby zawierające azbest, uzależniona jest od kwoty dotacji jaką Gmina pozyska ze środków zewnętrznych (WFOŚiGW w …., NFOŚiGW) i pokrywa różnicę pomiędzy przyznaną Gminie dotacją, a całkowitym kosztem realizacji zadania, wynikającym z umowy zawartej pomiędzy Wykonawcą a Gminą.

W roku 2022 przyznano Państwu na okres 2 lat dotację ze środków WFOŚiGW na realizację ww. projektu. Dla opisywanego zdarzenia dofinansowanie ze środków WFOŚiGW w …, NFOŚiGW wynosi …% kosztów, właściciel nieruchomości pokrywa pozostałe …% kosztów. Kwota dofinansowania zadania z zakresu usuwania i unieszkodliwiania odpadów zawierających azbest uzależniona jest od wskaźników G - podstawowych dochodów podatkowych na 1 mieszkańca Gminy przyjętych do obliczania subwencji wyrównawczej na 2022 r. W roku 2022 przedmiotowym projektem zostało objęte 8 gospodarstw domowych, z którymi Gmina  zawarła stosowne umowy oraz obciążyła ich właścicieli na podstawie wystawionej przez Gminę faktury VAT w wysokości różnicy, wynikającej z uzyskanego dofinansowania, a całkowitego kosztu zadania przypadającego na poszczególne gospodarstwo domowe. Do wystawionych faktur na ww. właścicieli naliczono należny podatek VAT. Za wykonaną usługę demontażu, zbierania, transportu oraz unieszkodliwienie odpadów zawierających azbest z gospodarstw domowych mieszkańców, Gminie została wystawiona w 2022 r. faktura VAT z której został odliczony podatek VAT. Przedmiotowy projekt to projekt dwuletni i jest on przewidziany do realizacji również na rok 2023.

Mając na uwadze przedstawioną na wstępie analizę przepisów podatkowych, w pierwszej kolejności należy rozstrzygnąć, czy realizacja przez Państwa Gminę ww. zadania polegającego na demontażu, zbieraniu, transporcie oraz unieszkodliwieniu odpadów zawierających azbest z terenu gminy, jest/będzie dokonywana w ramach działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ww. ustawy.

Odnosząc się do okoliczności sprawy zasadnym jest odwołanie się do wyroków TSUE z 30 marca 2023 r. w sprawie C-616/21 (Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przeciwko Gminie L.) oraz w sprawie C-612/21 (Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przeciwko Gminie O.).

Co istotne, wyrok w sprawie C-616/21 zapadł w wyniku wniosku o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożonego w ramach sporu w przedmiocie interpretacji indywidualnej dotyczącej opodatkowania podatkiem od wartości dodanej (VAT) w odniesieniu do przeprowadzonych na zlecenie gminy czynności związanych z usuwaniem azbestu oraz prawa do odliczenia VAT naliczonego od tych czynności.

W wyroku w sprawie C-616/21 TSUE wskazał, iż aby oferta usuwania azbestu z niektórych nieruchomości przedstawiona przez gminę jej mieszkańcom będącym właścicielami była objęta zakresem stosowania dyrektywy 2006/112, powinna ona, po pierwsze, stanowić świadczenie usług, które gmina ta wykonuje odpłatnie na ich rzecz w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. c) tej dyrektywy, a po drugie, być realizowana w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 9 ust. 1 rzeczonej dyrektywy, tak aby owa gmina działała również w charakterze podatnika (pkt 24).

W pkt 33 wyroku Trybunał wskazał, że zgadzając się na udział w gminnym procesie usuwania azbestu ze swoich nieruchomości, zainteresowani właściciele ograniczają się do złożenia wniosku do gminy L., która weryfikuje, czy nieruchomości te kwalifikują się do usuwania azbestu. W konsekwencji nie powierzają oni tej gminie usuwania azbestu na ich rachunek, lecz oczekują, że będą beneficjentami programu usuwania azbestu. To zatem gmina - a nie zainteresowani właściciele - decyduje o powodzeniu tego procesu. Poza złożeniem wniosku nie mają oni wpływu na realizację usługi.

W konsekwencji o ile w świetle powyższych rozważań należy wskazać, że przesłanki stosowania art. 28 dyrektywy 2006/112 nie są spełnione w sytuacji takiej jak w niniejszej sprawie, a zatem że gmina L. nie działała w imieniu zainteresowanych mieszkańców, o tyle należy jednak ustalić, czy może ona zostać uznana za podmiot świadczący usługi będące przedmiotem postępowania głównego w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. c) tej dyrektywy (pkt 34).

W wyroku tym, TSUE rozstrzygnął, że artykuł 2 ust. 1, art. 9 ust. 1 i art. 13 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że: okoliczność zlecania przez gminę przedsiębiorstwu czynności usuwania azbestu i odbierania wyrobów i odpadów zawierających azbest na rzecz jej mieszkańców będących właścicielami nieruchomości, którzy wyrazili taką wolę, nie stanowi świadczenia usług podlegającego opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej, jeżeli taka działalność nie ma na celu osiągania stałego dochodu i nie prowadzi do żadnej płatności ze strony tych mieszkańców, zaś czynności te są finansowane ze środków publicznych. 

Natomiast wyrok z 30 marca 2023 r. w sprawie C-612/21 (Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przeciwko Gminie O.), odnosi się do opodatkowania podatkiem VAT transakcji polegających na zawarciu przez gminę umowy z niektórymi z jej mieszkańców w celu instalacji systemów odnawialnych źródeł energii na ich nieruchomościach w zamian za świadczenie pieniężne ze strony tych mieszkańców. W wyroku tym TSUE wskazał, iż aby czynności dokonywane przez gminę w ramach promowania odnawialnych źródeł energii były objęte zakresem stosowania dyrektywy 2006/112, powinny one, po pierwsze, stanowić dostawę lub świadczenie usług, które gmina ta wykonuje odpłatnie na rzecz swoich mieszkańców w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. a) i c) tej dyrektywy, a po drugie, być dokonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 9 ust. 1 rzeczonej dyrektywy, tak aby owa gmina działała również w charakterze podatnika (pkt 24).

W ww. wyroku Trybunał wskazał, że art. 2 ust. 1, art. 9 ust. 1 i art. 13 ust. 1 dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że dostawy towarów i świadczenia usług podlegających opodatkowaniu VAT nie stanowi dostarczenie i zainstalowanie przez gminę, za pośrednictwem przedsiębiorstwa, systemów OZE na rzecz jej mieszkańców będących właścicielami nieruchomości, którzy wyrazili wolę wyposażenia tych nieruchomości w takie systemy, jeżeli taka działalność nie ma na celu osiągania stałego dochodu i skutkuje jedynie zapłatą przez tych mieszkańców kwot pokrywających najwyżej jedną czwartą poniesionych kosztów, a pozostała część jest finansowana ze środków publicznych (pkt 42).

TSUE wskazał, że w konsekwencji o ile w świetle powyższych rozważań należy uznać, że gmina ..., nie wykonuje działalności wchodzącej w zakres stosowania dyrektywy 2006/112, nie jest konieczne ustalenie, czy działalność ta byłaby również wyłączona z tego zakresu stosowania na podstawie art. 13 ust. 1 tej dyrektywy (pkt 41).

W ww. wyroku Trybunał w przedmiocie dokonania dostawy towarów i świadczenia usług w ramach działalności gospodarczej zauważył, że po pierwsze, podczas gdy przedsiębiorca dąży do stałego osiągania dochodu (zob. podobnie wyrok z dnia 20 stycznia 2021 r., AJFP Sibiu i DGRFP Braãov, C‑655/19, EU:C:2021:40, pkt 27–29 i przytoczone tam orzecznictwo), gmina ... wskazała we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej, (…) że nie zamierza świadczyć regularnie usług instalacji systemów OZE i nie zatrudnia ani nie zamierza zatrudniać pracowników w tym celu, co odróżnia niniejszą sprawę od spraw, w których świadczenia gminne miały charakter trwały (pkt 36).

Po drugie, (…) gmina .... wydaje się ograniczać do zaproponowania swoim mieszkańcom będącym właścicielami nieruchomości, którzy mogą być zainteresowani systemami OZE, w ramach programu regionalnego mającego na celu umożliwienie przejścia na gospodarkę niskoemisyjną, dostarczenia i zainstalowania u nich tych systemów OZE za pośrednictwem przedsiębiorstwa wybranego w wyniku przetargu, w zamian za ich udział nieprzekraczający 25% kosztów podlegających dofinansowaniu związanych z tą dostawą i z tą instalacją, podczas gdy owa gmina płaci danemu przedsiębiorstwu wynagrodzenie za te same dostawę i instalację po cenie rynkowej (pkt 37).

Tymczasem (…) jeżeli gmina odzyskuje – w drodze otrzymywanych przez nią wkładów – jedynie niewielką część poniesionych przez siebie kosztów, a pozostała część jest finansowana ze środków publicznych, taka różnica między tymi kosztami a kwotami otrzymanymi w zamian za oferowane usługi może sugerować, że wkłady te należy raczej uznać za opłatę aniżeli wynagrodzenie (zob. podobnie wyrok z dnia 12 maja 2016 r., Gemeente Borsele i Staatssecretaris van Financiën, C‑520/14, EU:C:2016:334, pkt 33 i przytoczone tam orzecznictwo). W konsekwencji nawet biorąc pod uwagę płatności przyznane gminie O. przez dane województwo, które wynoszą 75% kosztów podlegających dofinansowaniu, suma kwot otrzymanych od zainteresowanych właścicieli z jednej strony i od owego województwa z drugiej strony pozostaje strukturalnie niższa od łącznych kosztów faktycznie poniesionych przez tę gminę, co nie odpowiada podejściu, jakie przyjąłby w danym wypadku instalator systemów OZE, który przy ustalaniu swoich cen starałby się zawrzeć w nich swoje koszty i osiągnąć marżę zysku. Natomiast wspomniana gmina ponosi jedynie ryzyko strat, nie mając perspektywy zysku (pkt 38).

Po trzecie, nie wydaje się ekonomicznie opłacalne, aby taki instalator systemów OZE obciążał odbiorców swoich dostaw towarów i świadczenia usług jedynie najwyżej jedną czwartą poniesionych przez siebie kosztów, oczekując jednocześnie rekompensaty w postaci dofinansowania za zasadniczą część pozostałych trzech czwartych tych kosztów. Taki mechanizm nie tylko stawiałby jego przepływy pieniężne w sytuacji strukturalnie deficytowej, ale ponadto stwarzałby nietypowy stopień niepewności dla podatnika, ponieważ kwestia, czy i w jakim zakresie osoba trzecia zwróci tak istotną część poniesionych kosztów, pozostaje faktycznie otwarta do czasu podjęcia przez tę osobę trzecią decyzji, co następuje po tym, jak sporne transakcje zostaną dokonane (pkt 39).

Opis przedmiotowej sprawy wskazuje, że Gmina nie wykonuje działań będących przedmiotem wniosku na zasadach i w tych samych warunkach, które dotyczą podmiotów gospodarczych: jej rola sprowadza się do zorganizowania skutecznego finansowania oczyszczania Gminy z materiałów szkodliwych, tj. wyrobów zawierających azbest.

Zadanie jest finansowane w …% z otrzymanej dotacji z WFOŚiGW w … i NFOŚiGW, a w …% ze środków pozyskanych od właścicieli gospodarstw domowych, którzy przystąpili do realizacji projektu składając stosowny wniosek. Gmina zleca wykonanie czynności wyspecjalizowanemu podmiotowi wyłonionemu w drodze przetargu, nie zatrudnia zatem własnych pracowników celem świadczenia takich usług powszechnie jak inne przedsiębiorstwa trudniące się usuwaniem, wywozem i utylizacją azbestu. Z wniosku wynika, że celem Państwa Gminy nie jest stałe i zorganizowane wykonywanie takiej działalności w celach zarobkowych, na warunkach w jakich wykonują je podmioty gospodarcze trudniące się usuwaniem azbestu, lecz celem Państwa działania jest interes społeczny – wyeliminowanie negatywnych skutków zdrowotnych powodowanych przez wyroby zawierające azbest oraz spełnienie wymogów ochrony środowiska. Nie jest to zatem sposób działania występujący w przypadku zwykłej działalności gospodarczej.

W wyniku Państwa działań nie wystąpią znaczące zakłócenia konkurencji, które prowadzić by mogły do wyłączenia z dostaw towarów/usług dla ostatecznego konsumenta innych podmiotów (w tym przypadku prywatnych firm działających w zakresie odbioru i unieszkodliwiania odpadów zawierających azbest). Państwa Gmina działa bowiem jako świadczeniobiorca dokonujący zakupu od podmiotów prywatnych, a podmiot będący wykonawcą zostaje wyłoniony w drodze postępowania prowadzonego w trybie zamówień publicznych.

W konsekwencji, działania Gminy w związku z realizacją zadania polegającego na demontażu, zbieraniu, transporcie oraz unieszkodliwieniu odpadów zawierających azbest z nieruchomości stanowiących własność mieszkańców nie stanowią/nie będą stanowiły dostawy towarów ani świadczenia usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT i Gmina realizując ww. projekt nie wykonuje/nie będzie wykonywała działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zatem realizacja zadania nie podlega/nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości dotyczących kwestii nienaliczania podatku VAT od dotacji otrzymanej na realizację przedmiotowego projektu oraz wpłat mieszkańców, należy wskazać, że zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy:

Przepis art. 29a ust. 1 ustawy jest odpowiednikiem art. 73 ww. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zgodnie z którym podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Jak wyżej wskazano działania Państwa Gminy w związku z realizacją zadania polegającego na demontażu, odbiorze, transporcie i utylizacji wyrobów zawierających azbest nie stanowią/nie będą stanowiły dostawy towarów i świadczenia usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Wobec powyższego w niniejszej sprawie wpłaty mieszkańców wnoszone w związku z demontażem, odbiorem, transportem i utylizacją wyrobów zawierających azbest nie stanowią/nie będą stanowiły zapłaty za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, a w konsekwencji nie podlegają/nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie mają/nie będą mieli Państwo obowiązku naliczania podatku VAT z tytułu wniesionego przez mieszkańca wkładu własnego.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są, czy też nie są opodatkowane, istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Zauważyć należy, że dotacja/dofinansowanie nie funkcjonuje samodzielnie, nie podlega opodatkowaniu jako odrębna kwota, lecz wyłącznie w odniesieniu do czynności, do której jest wypłacana. Jeżeli czynność, do której dopłata jest przyznawana nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatku VAT, to i dopłata do tej czynności nie stanowi elementu ceny oraz nie może być włączona do podstawy opodatkowania.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku nie wystąpi związek pomiędzy otrzymanym dofinansowaniem na realizację ww. projektu a czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT. Jak bowiem wskazano wyżej, w zakresie realizacji projektu nie będą Państwo wykonywać działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, Państwa działania w zakresie demontażu, odbioru, transportu i utylizacji wyrobów zawierających azbest nie stanowią/nie będą stanowiły dostawy towarów, ani świadczenia usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego, otrzymana przez Państwa dotacja przeznaczona na realizację ww. projektu nie zwiększa/nie będzie zwiększała podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, a tym samym nie podlega/nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie mają/nie będą mieli Państwo obowiązku naliczania podatku VAT z tytułu otrzymanej dotacji.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego jako nr 2  i nr 3, pomimo częściowo odmiennej argumentacji, uznałem za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur dotyczących usług służących realizacji przedmiotowego projektu, należy wskazać, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego, zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z przywołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT lub/i niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

Jak już wcześniej wskazano realizacja przedmiotowego projektu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie będą Państwo dokonywać dostawy towarów ani świadczenia usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Wobec powyższego, w niniejszej sprawie nie wystąpi związek pomiędzy dokonywanymi zakupami, a czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Mając zatem na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzam, że nie przysługuje/nie będzie Państwu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „…”. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie są/nie będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. ponoszone wydatki na realizację zadania nie są/nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego jako nr 1 uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytań). Inne kwestie wynikające z wniosku, w szczególności dotyczące Państwa praw i obowiązków w związku z wystawionymi fakturami z wykazanymi kwotami podatku VAT, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto należy zauważyć, iż pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).