Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 9 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.176.2023.2.SJ

Opodatkowanie zadośćuczynienia, odszkodowania oraz dopłat do renty i odsetek ustawowych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 marca 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 15 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zadośćuczynienia, odszkodowania oraz dopłat do renty i odsetek ustawowych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 1 maja 2023 r. (wpływ 2 maja 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (po uzupełnieniu)

W dniu 18 czerwca 2012 r . zmarł ojciec Wnioskodawczyni, zgodnie z orzeczeniem sądowym, zdarzenie zostało zakwalifikowane jako wypadek przy pracy. Wskutek pozwu Wnioskodawczyni zostały zasądzone od pracodawcy zmarłego ojca, tj . X Spółka Akcyjna – wyrokiem Sądu Apelacyjnego w ... III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych następujące świadczenia:

-kwota 30 000 (trzydzieści tysięcy) złotych tytułem odszkodowania z odsetkami za opóźnienie w wysokości ustawowej od 11 kwietnia 2016 r. do dnia zapłaty;

-kwoty po 550 (pięćset pięćdziesiąt) złotych miesięcznie za okres od 1 lipca 2012 r. do 30 czerwca 2013 r. tytułem renty płatnej do 10 dnia każdego miesiąca począwszy od 1 lipca 2012 r. wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności;

-kwoty po 84 (osiemdziesiąt cztery) złotych miesięcznie za okres od 1 lipca 2013 r. do 30 września 2014 r. tytułem renty płatnej do 10 dnia każdego miesiąca począwszy od 1 lipca 2013 r. wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności;

-kwoty po 38 (trzydzieści osiem) złotych miesięcznie za okres od 1 października 2014 r. do 29 lutego 2016 r. tytułem renty płatnej do 10 dnia każdego miesiąca począwszy od 1 października 2014 r. wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności.

W dniu 13 czerwca 2022 r. Wnioskodawczyni otrzymała X Spółka Akcyjna przelew w wysokości 80 553 zł 18 gr tytułem odsetek od wypłaconych świadczeń na podstawie ww. wyroku.

Wnioskodawczyni nie otrzymała od wypłacającego informacji PIT-11.

Przedmiotem postępowania były roszczenia odszkodowawcze związane z wypadkiem przy pracy, które przysługują powodom wyłącznie od pracodawcy zmarłego pracownika, jako podmiotu odpowiedzialnego za zapewnienie pracownikom bezpiecznych i higienicznych warunków pracy. Pracodawca może ewentualnie rozważać dochodzenie roszczeń regresowych od innych podmiotów, co pozostaje poza obszarem niniejszego sporu. Sąd pierwszej instancji ostatecznie uznał, że odpowiedzialność pozwanej za szkodę wobec pracownika powinna być oparta na przesłankach art. 415 k.c. w zw. z art. 300 k.p., gdyż zakład pracy, w którym był zatrudniony ojciec Wnioskodawczyni nie był zakładem pracy wprawianym w ruch za pomocą sił przyrody. Sąd Apelacyjny oceniając całokształt materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie doszedł do przekonania, że Sąd pierwszej instancji trafnie przyjął, że podstawa materialnoprawna odpowiedzialności pracodawcy lokuje się w treści art. 415 k.c. w zw. z art. 300 k.p. Sąd meriti prawidłowo przyjął, że zdarzenie jakiemu uległ ojciec było wypadkiem przy pracy w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy wypadkowej. W świetle uznania zdarzenia za wypadek przy pracy, Sąd Okręgowy zasadnie rozstrzygnął o roszczeniach powódek dochodzonych na podstawie art. 446 § 2, 3 i 4 k.c.

Jak wynika z uzasadnienia Wyroku „W niniejszej sprawie Sąd Okręgowy ustalając wysokość zadośćuczynienia wziął pod uwagę rodzaj naruszonego dobra osobistego, jakim jest więź rodzinna, okoliczności zdarzenia, winę sprawcy, wiek zmarłego, wiek powódek w chwili śmierci męża i ojca, szczególnie bliską więź powódek ze ojciec, rodzaj, stopień i czas trwania dolegliwości odczuwanych przez powódki, nieodwracalność następstw wypadku. Sama bliska więź między żoną i mężem oraz między córką i ojcem jest w ogóle przesłanką uwzględnienia roszczenia na podstawie art. 446 § 4 k.c. Sąd wskazał, że obie powódki odczuwały ogromną krzywdę w związku ze śmiercią ojca. Celem świadczenia o jakim mowa w art. 446 § 4 k.c. jest złagodzenie cierpień wywołanych utratą osoby bliskiej, jak również umożliwienie pokrzywdzonym tym faktem, przystosowania się do zmienionej sytuacji życiowej. Kompensacie na tej podstawie może zatem podlegać jedynie taki zakres krzywdy, który jest odczuwany z powodu śmierci osoby najbliższej wskutek czynu niedozwolonego, ponieważ tylko takie następstwa mogą zgodnie z zasadą przyczynowości adekwatnej w rozumieniu art. 361 § 1 k.c. obciążać sprawcę czynu niedozwolonego. W konsekwencji o wysokości przyznanego poszkodowanym zadośćuczynienia powinny decydować takie kryteria jak przede wszystkim: wstrząs psychiczny i cierpienia wywołane śmiercią osoby bliskiej, poczucie osamotnienia po jej śmierci, rodzaj i intensywność więzi łączącej pokrzywdzone ze zmarłym, rola w rodzinie pełniona przez osobę zmarłą, wystąpienie zaburzeń będących skutkiem śmierci osoby bliskiej, wiek pokrzywdzonych i ich zdolność do zaakceptowania nowej rzeczywistości oraz umiejętność odnalezienia się w niej. Biorąc pod uwagę wszelkie okoliczności sprawy Sąd uznał, iż powódkom należy się kwota pieniężna z tytułu zadośćuczynienia w wysokości po 150 000 zł każda. Nie podlega bowiem wątpliwości, iż powódki bardzo ciężko przeżyły śmierć ojca i do chwili obecnej odczuwają konsekwencje tego zdarzenia. W pozostałym zakresie Sąd oddalił powództwo o zadośćuczynienie uznając je za zawyżone i niezasadne. Zasądzając odsetki od przyznanego zadośćuczynienia Sąd miał na uwadze, że w orzecznictwie występuje rozbieżność stanowisk co do początkowego terminu naliczania odsetek za opóźnienie w zapłacie zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Sąd Najwyższy w swoim orzecznictwie rozmaicie ujmował początek terminu, od którego należy liczyć odsetki od zadośćuczynienia. Jakkolwiek dopuszcza się możliwość zasądzenia odsetek na chwilę orzekania, a nawet uprawomocnienia się orzeczenia, to jednak musi to być uzasadnione okolicznościami konkretnej sprawy. Regułą jest natomiast, że zobowiązania powstające z czynów niedozwolonych są zobowiązaniami bezterminowymi i stają wymagalne po wezwaniu sprawy przez poszkodowanego do wykonania obowiązku (art. 455 k.c.). Od tej chwili, co do zasady biegnie termin do odsetek za opóźnienie (art. 481 § 1 k.c.) i wyjątki od tej zasady nie mogą być interpretowane rozszerzająco. Powódki zgłosiły żądanie zasądzenia kwot tytułem zadośćuczynienia w piśmie z 22 grudnia 2015 r. doręczonym pozwanemu 10 kwietnia 2016 r. (k. 599). W tej dacie stan faktyczny będący podstawą oceny wysokości przedmiotowego roszczenia był ukształtowany, znane były wszystkie okoliczności uzasadniające roszczenie powódek w rozmiarze uwzględnionym w niniejszym postępowaniu. Zatem od tego czasu strona pozwana pozostawała w zwłoce i od dnia następnego i od tej daty należało zasądzić odsetki. Orzekając o odsetkach Sąd Okręgowy miał na względzie również pogląd Sądu Najwyższego wyrażony w wyroku z 8 marca 2013 r. (III CSK 192/12 Lex 1331306), który w pełni podzielił, że „jeżeli powód żąda od pozwanego zapłaty określonej kwoty tytułem zadośćuczynienia z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od określonego dnia, poprzedzającego dzień wyrokowania, odsetki te powinny być zasądzone zgodnie z żądaniem pozwu, o ile tylko w toku postępowania zostanie wykazane, że dochodzona suma rzeczywiście się powodowi należała tytułem zadośćuczynienia od wskazanego przez niego dnia”.

Pytanie

Czy Wnioskodawczyni ma obowiązek odprowadzać podatek od dochodu z zadośćuczynienia, odszkodowania oraz dopłat do renty i odsetek ustawowych?

Pani stanowisko w sprawie (po uzupełnieniu)

Zdaniem Wnioskodawczyni, otrzymane odszkodowanie oraz renta podlegają zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3, 3b i 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast otrzymane odsetki podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 95b ww. ustawy albowiem na podstawie tego przepisu zwolnieniu z opodatkowania podlegają także otrzymane odsetki od wypłaconych świadczeń zwolnionych z opodatkowania podatkiem dochodowym, wolnych od podatku dochodowego lub od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw lub aktów administracyjnych wydanych na podstawie tych przepisów, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 2022 r. poz. 1510, 1700 i 2140), z wyjątkiem:

a)określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,

b)odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,

c)odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,

d)odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,

e)odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,

f)odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,

g)odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

W myśl art. 21 ust 1 pkt 3b, wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

a)otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,

b)dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Zgodnie z art. 21 ust 1 pkt 3c, wolne od podatku dochodowego są odszkodowania w postaci renty przyznane na podstawie przepisów prawa cywilnego w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, otrzymane przez poszkodowanego, który utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo którego potrzeby zwiększyły się lub widoki powodzenia na przyszłość zmniejszyły, oraz odszkodowania w postaci renty przyznane na podstawie przepisów prawa cywilnego w razie spowodowania śmierci poszkodowanego, otrzymane przez osoby uprawnione, o których mowa w art. 446 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. z 2022 r. poz. 1360, 2337 i 2339), a także miesięczne świadczenia na zapewnienie środków utrzymania, o których mowa w art. 7533 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. z 2021 r. poz. 1805, z późn. zm.));

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów są inne źródła, o których mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 tej ustawy. W związku z tym, każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.

Odszkodowania stanowią zatem – co do zasady – przychód w rozumieniu cytowanego wyżej art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie oznacza to jednak, że wszystkie odszkodowania są opodatkowane. Niektóre z nich – wymienione w katalogu zwolnień określonym w art. 21 ust. 1 cytowanej ustawy – korzystają ze zwolnienia od podatku. Jednakże należy podkreślić, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw lub aktów administracyjnych wydanych na podstawie tych przepisów, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 2022 r. poz. 1510, 1700 i 2140), z wyjątkiem:

a) określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,

b) odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,

c) odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,

d) odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,

e) odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,

f) odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,

g) odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3c ww. ustawy:

Wolne od podatku dochodowego są odszkodowania w postaci renty przyznane na podstawie przepisów prawa cywilnego w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, otrzymane przez poszkodowanego, który utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo którego potrzeby zwiększyły się lub widoki powodzenia na przyszłość zmniejszyły, oraz odszkodowania w postaci renty przyznane na podstawie przepisów prawa cywilnego w razie spowodowania śmierci poszkodowanego, otrzymane przez osoby uprawnione, o których mowa w art. 446 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. z 2022 r. poz. 1360, 2337 i 2339), a także miesięczne świadczenia na zapewnienie środków utrzymania, o których mowa w art. 7533 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 1805, z późn. zm.).

Analizując możliwość zastosowania ww. zwolnienia należy wyjaśnić, że odszkodowanie (sposób naprawienia szkody) zgodnie z ustawą z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360), reguluje art. 363 § 1 ww. ustawy:

Naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe albo gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu.

Natomiast umowa renty została zdefiniowana w art. 903 ustawy Kodeks cywilny. Zgodnie z jego treścią:

Przez umowę renty jedna ze stron zobowiązuje się względem drugiej do określonych świadczeń okresowych w pieniądzu lub w rzeczach oznaczonych tylko co do gatunku.

Stosownie do art. 444 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

W razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu.

Z przepisu art. 444 § 2 i § 3 Kodeksu cywilnego wynika, że:

Jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty.

W myśl art. 445 § 1 ww. ustawy:

W wypadkach przewidzianych w artykule poprzedzającym sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

Zgodnie z art. 446 § 2 ww. ustawy:

Osoba, względem której ciążył na zmarłym ustawowy obowiązek alimentacyjny, może żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody renty obliczonej stosownie do potrzeb poszkodowanego oraz do możliwości zarobkowych i majątkowych zmarłego przez czas prawdopodobnego trwania obowiązku alimentacyjnego. Takiej samej renty mogą żądać inne osoby bliskie, którym zmarły dobrowolnie i stale dostarczał środków utrzymania, jeżeli z okoliczności wynika, że wymagają tego zasady współżycia społecznego.

Natomiast w myśl art. 446 § 3 i § 4 ww. ustawy:

Sąd może ponadto przyznać najbliższym członkom rodziny zmarłego stosowne odszkodowanie, jeżeli wskutek jego śmierci nastąpiło znaczne pogorszenie ich sytuacji życiowej.

Sąd może także przyznać najbliższym członkom rodziny zmarłego odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

Przepis art. 447 ustawy Kodeks cywilny stanowi, że:

Z ważnych powodów sąd może na żądanie poszkodowanego przyznać mu zamiast renty lub jej części odszkodowanie jednorazowe. Dotyczy to w szczególności wypadku, gdy poszkodowany stał się inwalidą, a przyznanie jednorazowego odszkodowania ułatwi mu wykonywanie nowego zawodu.

Należy zauważyć, że na gruncie prawa cywilnego instytucja jednorazowego odszkodowania przewidziana w art. 447 ww. Kodeksu cywilnego jest równoznaczna z instytucją renty odszkodowawczej, o której mowa w art. 444 § 2 tego Kodeksu. Obie te instytucje, które są ściśle ze sobą związane, powołane są do spełnienia tego samego zadania i mają służyć jednemu celowi, a mianowicie naprawieniu tej samej szkody. Równoznaczność tych instytucji prawnych wyraża się przede wszystkim w tym, że gdy brak jest przesłanek do zasądzenia renty, to nie może tym samym wchodzić w ogóle w rachubę zasądzenie jednorazowego odszkodowania. Ta ostatnia bowiem, jako instytucja pochodna od renty i od niej zależna, nie może mieć zasadniczego bytu, skoro sama stanowi w istocie swej rentę, tylko że w postaci skapitalizowanej. Jednocześnie warunkiem kapitalizacji przyznanej na podstawie art. 444 § 2 Kodeksu cywilnego renty jest wystąpienie ważnych powodów przemawiających za tym, żeby w miejscu świadczenia okresowego przyznać odszkodowanie jednorazowe. Przekształcenie renty w jednorazowe odszkodowanie służy ochronie praw, przyznanych na mocy art. 444 § 2 Kodeksu cywilnego, a wysokość świadczenia jednorazowego przyznanego w miejsce renty uwzględnia wysokość należnych rat rentowych i przypuszczalny okres trwania obowiązku jej wypłacania.

Z przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu opisu wynika, że w czerwcu 2012 r . zmarł Pani ojciec, zgodnie z orzeczeniem sądowym, zdarzenie zostało zakwalifikowane jako wypadek przy pracy. Wskutek Pani pozwu zostały zasądzone od pracodawcy zmarłego ojca  – wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie świadczenia tytułem odszkodowania z odsetkami za opóźnienie w wysokości ustawowej od 11 kwietnia 2016 r. do dnia zapłaty, tytułem renty płatnej do 10 dnia każdego miesiąca począwszy od 1 lipca 2012 r. wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności, tytułem renty płatnej do 10 dnia każdego miesiąca począwszy od 1 lipca 2013 r. wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności, tytułem renty płatnej do 10 dnia każdego miesiąca począwszy od 1 października 2014 r. wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności. 13 czerwca 2022 r. otrzymała Pani od pracodawcy zmarłego ojca przelew tytułem odsetek od wypłaconych świadczeń na podstawie ww. wyroku. Nie otrzymała Pani od wypłacającego informacji PIT-11.

Zakresem zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, objęte są odszkodowania:

-mające postać renty;

-otrzymane na podstawie przepisów prawa cywilnego;

-otrzymane w przypadku uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia;

-otrzymane przez poszkodowanego, który utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej, albo zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że na gruncie stanu faktycznego opisanego we wniosku i jego uzupełnieniu oraz powołanych wyżej przepisów, otrzymane przez Panią świadczenia, o których mowa we wniosku, są wolne od podatku dochodowego do osób fizycznych.

Odnosząc się do Pani wątpliwości związanych z opodatkowaniem odsetek zaznaczyć należy, że instytucję prawną odsetek za zwłokę reguluje art. 481 § 1 ustawy Kodeks cywilny, zgodnie z którym:

Jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm., dalej jako Polski Ład) wprowadzony został do ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r., poz. 2647 ze zm.) przepis art. 21 ust. 1 pkt 95b. Przedmiotowy przepis ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2021 r. Zgodnie z tym przepisem:

Wolne od podatku dochodowego są odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty należności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym, wolnych od podatku dochodowego lub od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W uzasadnieniu do projektu ustawy Polski Ład (druk nr 1532) wskazano, że:

Ustawa PIT przewiduje około 150 tytułów zwolnień przedmiotowych. Są to zwolnienia obejmujące przede wszystkim świadczenia o charakterze odszkodowawczym, rodzinnym, edukacyjnym, pomocy społecznej. Niektóre zwolnienia wynikają także z racjonalności ustawodawcy, gdyż opodatkowanie niektórych świadczeń stanowiłoby przejaw nadmiernego fiskalizmu i budziłoby kontrowersje.

W zakresie zwolnień przedmiotowych projekt ustawy wprowadza zmiany polegające m.in. na dodaniu zwolnienia dotyczącego odsetek otrzymanych w związku z nieterminową wypłatą należności zwolnionych od podatku na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z brzmieniem art. 21 ust. 1 pkt 95b ww. ustawy, zwolnienie to obejmuje tylko takie odsetki, które spełniają równocześnie dwa warunki:

·są naliczane z tytułu nieterminowej wypłaty należności,

·świadczenia, od których są naliczane, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym, są wolne od podatku dochodowego lub od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Skoro zasądzone na Pani rzecz świadczenia, o których mowa we wniosku są wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych, to wypłacone z tego tytułu odsetki ustawowe będą zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 95b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2561 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00