Wyrok SN z dnia 25 października 2022 r., sygn. II USKP 32/22

Zgodnie z istotą i celem definiowania działalności gospodarczej określa się ją jako podejmowanie lub kontynuowanie pozarolniczej działalności gospodarczej, która wyklucza dalsze pobieranie świadczeń z ubezpieczenia chorobowego (zasiłku chorobowego, świadczenia rehabilitacyjnego), gdy ubezpieczony rzeczywiście prowadzi działalność zarobkową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły, zgodnie z definicją działalności gospodarczej (art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy zasiłkowej).

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Romuald Dalewski (przewodniczący) ‎

SSN Robert Stefanicki (sprawozdawca) 

‎SSN Renata Żywicka

w sprawie z odwołania W. J. ‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Toruniu ‎o zasiłek chorobowy, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 25 października 2022 r., ‎skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Okręgowego we Włocławku ‎z dnia 28 października 2020 r., sygn. akt IV Ua 24/20,

1. oddala skargę kasacyjną,

2. zasądza od skarżącego W. J. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Toruniu kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 29 maja 2020 r. Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Toruniu odmówił W. J. zasiłku chorobowego za okres od 1 maja 2020 r. do 10 czerwca 2020 r. W uzasadnieniu niniejszego rozstrzygnięcia organ wskazał, że ubezpieczony pozostawał w stosunku pracy do 30 kwietnia 2020 r. Z oświadczenia złożonego przez W. J. wynikało, że posiada on tytuł do podlegania ubezpieczeniu chorobowemu z umowy zlecenia zawartej z F. sp. z.o.o. w T.. W tych okolicznościach organ rentowy odmówił prawa do świadczenia pieniężnego z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, Dz.U. z 2005 r. Nr 31, poz. 267 ze zm., dalej jako ustawa zasiłkowa).

W. J. zakwestionował stanowisko organu, wnosząc na drodze sądowej o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez przyznanie prawa do zasiłku chorobowego. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że od 1 maja 2020 r. nie wykonywał czynności związanych z realizacją umowy zlecenia na skutek niezdolności do pracy powodowanej chorobą. Zakład Ubezpieczeń Społecznych w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie, podtrzymując w całości faktyczne i prawne uzasadnienie podstawy wydanej decyzji. Kolejną decyzją organ rentowy odmówił wnioskodawcy prawa do zasiłku chorobowego za dalszy okres od 11 czerwca do 15 lipca 2020 r.