Interpretacja indywidualna z dnia 21 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.106.2023.1.NF

Odliczenie podatku VAT z tytułu wydatków poniesionych na realizację zadania przy zastosowaniu prewspółczynnika.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwo stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 lutego 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy odliczenia podatku VAT z tytułu wydatków poniesionych na realizację zadania przy zastosowaniu prewspółczynnika.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca (A) jest wojewódzką samorządową instytucją artystyczną, której Organizatorem jest Samorząd Województwa (…). Jest wpisany do rejestru prowadzonego przez Organizatora (…) i posiada osobowość prawną. Jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Działa na podstawie:

·ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 194 ze zm.),

·ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1634 ze zm.)

·statutu (…).

Zgodnie z zapisami statutu przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest:

(…).

Wnioskodawca realizuje działania odpłatne i nieodpłatne obejmujące w szczególności: prezentację własnych spektakli w siedzibie, jak i poza siedzibą, działalność artystyczno-edukacyjną (np. warsztaty teatralne), wynajem pomieszczeń i sali teatralnej, wynajem mieszkań służbowych, odsprzedaż nośników energii elektrycznej i wody, dzierżawy, wynajem sprzętu, rekwizytów, organizacje i współorganizacje imprez, organizacje spotkań artystycznych, promocję i reklamę firm, organizowanie festiwali, współdziałanie w zakresie krajowej i zagranicznej wymiany kulturalnej, prowadzenie działalności promocyjno-reklamowej.

W ramach bieżącej działalności Wnioskodawca wykonuje czynności:

1)w zakresie działalności gospodarczej, podlegające opodatkowaniu i zwolnionej podatkiem od towarów i usług w obowiązujących stawkach podatkowych;

2)w zakresie działalności statutowej odpłatnej, zwolnionej z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług;

3)w zakresie działalności statutowej nieodpłatnej – niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Głównym źródłem przychodu Wnioskodawcy jest dotacja podmiotowa od Organizatora przeznaczona na działalność. Innymi źródłami finansowania są dotacje celowe (w tym na działania bezpłatne), środki pozyskiwane od osób fizycznych i prawnych. W ramach prowadzonej działalności ponoszone są koszty, których nie da się jednoznacznie przypisać do poszczególnych rodzajów działalności, np. koszty związane z budynkiem lub koszty ogólnozakładowe, koszty pośrednie.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Jednocześnie prowadzi działalność inną niż gospodarcza, która pozostaje poza zakresem VAT, dotyczy ona występowania nieodpłatnej działalności statutowej (nieodpłatne prezentacje spektakli, nieodpłatne współorganizacje działań artystycznych, bezpłatne wstępy na realizowane koncerty, nieodpłatne organizacje spotkań artystycznych i inne).

Źródłem finansowania nieodpłatnych przedsięwzięć są przychody z prowadzonej działalności, dotacje podmiotowe od Organizatora i dotacje celowe oraz inne źródła. Nieodpłatne przedsięwzięcia mają na celu upowszechnianie i promocję kultury. Wnioskodawca nabywa towary i usługi, które są wykorzystywane zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza. Z uwagi na specyfikę poszczególnych wydatków nie wszystkie mogą zostać przyporządkowane bezpośrednio i wyłącznie do działalności gospodarczej. W związku z tym do kwoty podatku VAT naliczonego, do odliczenia z tytułu kosztów związanych z działalnością opodatkowaną i zwolnioną, których nie da się jednoznacznie przypisać do poszczególnych kategorii stosuje prewspółczynnik wynikający z art. 86 ust. 2a-2b ustawy o podatku od towarów i usług, stosując metodę ujętą w § 4 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. (sposób określenia proporcji dla samorządowych instytucji kultury).

Wnioskodawca otrzymał w użytkowanie wieczyste nieruchomość gruntową zabudowaną budynkiem, który stanowi własność Teatru. (…) Teatr zawarł umowę o dofinansowanie projektu pn. (…), w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020, współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

Zadanie będzie realizowane od marca 2023 r. (przetarg na wyłonienie wykonawcy), a zakończenie finansowe realizacji zadania przypada na dzień 30 listopada 2023 r. Celem projektu jest (…). Planowany zakres rzeczowy prac obejmuje:

(…).

Ze względu na fakt, iż nie ma możliwości przypisania transakcji związanych z realizacją zadania do jednego z typów prowadzonej działalności, to zasadnym jest aby do faktur, które będzie wystawiał Wykonawca do ww. projektu zastosować sposób odliczeń podatku VAT zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z tym Wnioskodawca planuje zastosować prewspółczynnik wyliczony na rok 2023, zgodnie z zasadami ujętymi w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. – sposób określenia proporcji dla samorządowych instytucji kultury – § 4 ust. 1.

Pytanie

Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia w części kwot podatku VAT (z faktur) dokumentujących realizację zadania pn. „(…)” z zastosowaniem wskaźnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług (prewspółczynnik)?

Państwa stanowisko w sprawie

Zastosowanie prewspółczynnika do odliczeń VAT z faktur dotyczących wyżej wymienionego zadania jest prawidłowe ze względu na fakt, iż nie istnieje bezsprzeczna możliwość przypisania transakcji zakupu materiałów i usług realizowanego zadania, bezpośrednio do jednego z typów prowadzonej działalności, tj. wyłącznie do nieodpłatnej działalności kulturalnej, lub wyłącznie do działalności gospodarczej.

Nie jest możliwe odliczenie podatku VAT w pełnej wysokości z uwagi na to, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług i jednocześnie prowadzi działalność inną niż gospodarczą, która pozostaje poza zakresem VAT, dotyczy ona nieodpłatnej działalności statutowej.

W przedstawionych okolicznościach do zakupu towarów i usług związanych z realizacją zadania inwestycyjnego do odliczeń podatku VAT będzie zastosowany wskaźnik, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług, stosując zasadę ujętą w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. (sposób określenia proporcji dla samorządowych instytucji kultury).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku– jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu:

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 ustawy:

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a więc takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Uprawnienie do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie przysługuje zatem w przypadku nabycia towarów i usług, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, w świetle którego:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wskazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższą regulacją z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Z uwagi na brzmienie cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku.

Jak stanowi art. 86 ust. 2a ustawy:

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy:

Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy:

Z art. 86 ust. 2d ustawy wynika, że:

Natomiast stosownie do art. 86 ust. 2e ustawy:

W myśl art. 86 ust. 2f ustawy:

Zgodnie z art. 86 ust. 2g ustawy:

Art. 86 ust. 2h ustawy stanowi, że:

Na mocy art. 86 ust. 22 ww. ustawy:

Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 999), zwane dalej rozporządzeniem.

§ 1 pkt 1 i pkt 2 rozporządzenia stanowi, że:

W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

Rozporządzenie wprowadza wzory, według których będą wyznaczane sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć. Zaproponowane metody mają charakter „obrotowy”, polegający na ustaleniu udziału „obrotów” z tytułu działalności gospodarczej w całkowitym „obrocie” z tytułu działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza sferą VAT.

Należy zauważyć, że wśród wymienionych w rozporządzeniu podmiotów Minister Finansów wskazał również samorządowe instytucje kultury.

Stosownie do § 4 ust. 1 rozporządzenia:

Zgodnie z § 2 pkt 4 rozporządzenia:

W myśl § 2 pkt 12 rozporządzenia:

Zgodnie z § 4 ust. 2 rozporządzenia:

Wyłączenie ww. transakcji z przychodów wykonanych samorządowej instytucji kultury (mianownik proporcji) zapewnia spójność (symetrię) z wyłączeniem tych transakcji z obrotu z działalności gospodarczej (licznik proporcji) i ma na celu „oczyszczenie” kwoty przychodów przyjmowanej do wyliczenia proporcji z danych, które zniekształcałyby tę proporcję.

Stosownie do § 8 rozporządzenia:

W przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy. Powyższe przepisy stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 90 ust. 2 ustawy:

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy:

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT oraz wojewódzką samorządową instytucją artystyczną. Wnioskodawca zawarł umowę o dofinansowanie projektu, którego celem jest (…). Wnioskodawca nie ma możliwości przypisania transakcji związanych z realizacją zadania do jednego z typów prowadzonej działalności, to zasadnym jest aby do faktur, które będzie wystawiał Wykonawca do ww. projektu zastosować sposób odliczeń podatku VAT zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy. W związku z tym Wnioskodawca planuje zastosować prewspółczynnik wyliczony na rok 2023, zgodnie z zasadami ujętymi w rozporządzeniu (§ 4 ust. 1 rozporządzenia).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy ma on prawo do odliczenia w części kwot dokumentujących realizację zadania z zastosowaniem wskaźnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy (prewspółczynnika).

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Jak wyżej wskazano, odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z czynnościami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji.

Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych z opodatkowania.

Natomiast – w świetle powołanych przepisów art. 86 ust. 2a ustawy – w sytuacji, gdy przypisanie nabywanych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej – „sposób określenia proporcji”.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i działalność inną niż gospodarcza, która pozostaje poza zakresem VAT oraz nie ma możliwości przypisania transakcji związanych z realizacją zadania do jednego z typów prowadzonej przez niego działalności. Zatem, Wnioskodawcy przysługuje prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących ww. wydatki, przy zastosowaniu sposobu określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy, ustalonego – w myśl § 4 ust. 1 rozporządzenia – dla samorządowej instytucji kultury. Jeśli nabywane towary i usługi będą wykorzystywane również do wykonywania czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług, Wnioskodawca powinien zastosować też przepisy art. 90 ust. 2 i 3 ustawy.

Przy czym, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, przysługuje pod warunkiem niewystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Podsumowując, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia części kwot podatku VAT (z faktur) dokumentujących realizację zadania z zastosowaniem wskaźnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy (prewspółczynnik).

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym, Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być rozpatrzone zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, w myśl którego:

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).