Interpretacja indywidualna z dnia 3 lutego 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.844.2022.3.IK

Brak uznania planowanej Transakcji za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, uznanie dostawy za zbycie poszczególnych składników majątku i prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

9 listopada 2022 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 3 listopada 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od towarów i usług w zakresie braku uznania planowanej Transakcji za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, uznania dostawy za zbycie poszczególnych składników majątku i prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Wniosek został uzupełniony pismem z 16 stycznia 2022 r. będącym odpowiedzią na wezwanie z 11 stycznia 2022 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.844.2022.2.IK, 0111-KDIB3-1.4012.835.2022.2.KO, 0111-KDIB2-2.4014.302.2022.3.DR, 0111-KDIB2-2.4014.303.2022.3.DR.

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

S. Sp. z o.o,

Nabywca, Kupujący

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

M. Sp. z o.o.

Zbywca, Sprzedający

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca, planuje nabyć od Podmiotu zainteresowanego, prowadzącego działalność wydawniczą (książki, czasopisma), zespół składników majątkowych (dalej: Transakcja). Podmiot zainteresowany obecnie wydaje (...) czasopism na podstawie licencji, tj. …

Siedem z wyżej wymienionych licencji do czasopism będzie przedmiotem sprzedaży tj….

W odniesieniu do licencji, które nie będą przedmiotem sprzedaży, a także w zakresie książek (które nie są przedmiotem sprzedaży), Podmiot zainteresowany nadal będzie prowadził działalność wydawniczą.

W tym celu Wnioskodawca zamierza zawrzeć z Podmiotem zainteresowanym umowę Asset Transfer Agreement (dalej: Umowa przeniesienia składników majątkowych)

Zespół tych składników majątkowych będzie obejmował:

-licencje do ww. pozycji wydawniczych (dalej: Tytułów);

-prawa i/lub licencje do wykorzystania dzieł literackich, ilustracji, tłumaczeń (lub odpowiednio ich części) oraz wszelkie umowy z autorami, ilustratorami, tłumaczami lub ich odpowiednimi agentami, zgodnie z którymi Podmiot zainteresowany otrzymał te prawa autorskie i/lub licencje w odniesieniu do każdego Tytułu, wszelkie takie prawa niezbędne do publikacji (w tym: dystrybucji, marketingu i sprzedaży) takiego Tytułu na rynku;

-kapitał obrotowy bezpośrednio i pośrednio związany z tymi licencjami tj. zapasy magazynowe, zapasy dodatków do tych pozycji wydawniczych (insertów), prace w toku, zaliczki i zamówione, ale nie dostarczone przez dostawców pozycje wydawnicze oraz inserty .

Każdy z wyżej wymienionych składników majątkowych będzie odrębnie wyceniony, a łączna ich wartość stanowić będzie cenę sprzedaży.

Podmiot zainteresowany przekaże Wnioskodawcy wszystkie informacje i dokumenty, w tym zestawienia opłat licencyjnych, dokumentacje księgową, faktury, dokumentację podatkową, produkcyjną i importową oraz inne księgi i rejestry będące w jego posiadaniu, a które to informacje i dokumenty dotyczą nabywanych przez Wnioskodawcę składników majątkowych.

Transakcja nie będzie obejmować transferu pracowników oraz środków trwałych, w tym nieruchomości, oraz umów z nabywcami magazynów, niezbędnych do dalszego prowadzania działalności w zakresie produkcji oraz dystrybucji Tytułów na podstawie nabywanych licencji. Wynajmowany od zewnętrznego kontrahenta magazyn nadal będzie w dyspozycji Podmiotu zainteresowanego.

Produkcja i dystrybucja czasopism na podstawie sprzedawanych licencji nie była u Podmiotu zainteresowanego organizacyjnie wyodrębniona jako np. odrębny dział przedsiębiorstwa. Podmiot zainteresowany zatrudnia osoby, których głównym zadaniem jest obsługa czasopism, ale nie ma osób, które zajmują się wyłącznie czasopismami, czy też wyłącznie czasopismami, do których prawa będą przenoszone na Wnioskodawcę. W dziale marketingu Podmiot zainteresowany ma wydzielone dwa piony: produkcja i promocja. Każdy ma kierownika, który zarządza zarówno czasopismami jak i książkami w ramach swojej funkcji. W redakcji ustanowiono dwóch kierowników redakcji, jeden zajmuje się tylko książkami, drugi zarówno książkami jak i czasopismami. W dystrybucji zatrudniona jest osoba dedykowana obsłudze kolporterów prasowych ale zarówno w zakresie czasopism jak i książek. W księgowości obowiązuje podział funkcyjny bez podziału na książki i czasopisma.

Cena nabycia wszystkich składników majątkowych będących przedmiotem Transakcji została określona w podziale na cenę nabywanych licencji oraz poszczególnych, pozostałych składników majątkowych.

Po dokonaniu Transakcji cena ta będzie mogła podlegać częściowej korekcie, w celu uwzględnienia ostatecznej wartości składników majątkowych rzeczywiście nabytych przez Wnioskodawcę

Niezależnie od Umowy przeniesienia składników majątkowych, Strony podpiszą odrębną umowę na usługi dotyczące obsługi tytułów, których data wydawnicza przypada po dacie sprzedaży i których ze względu na ramy czasowe oraz proces wydawniczy Wnioskodawca nie będzie w stanie wykonać samodzielnie (dalej: Przejściowa Umowa Serwisowa). Umowa ta będzie stanowiła załącznik do Umowy o przeniesienie składników majątkowych. W ramach tej umowy Podmiot zainteresowany będzie nadzorować produkcję i logistykę wydań, do których prawa nabył już Wnioskodawca i Podmiot zainteresowany otrzyma wynagrodzenie za te usługi. Podmiot zainteresowany będzie udzielał koniecznego wsparcia w zakresie wykorzystywania nabytych licencji przez Wnioskodawcę, w celu umożliwienia Wnioskodawcy zorganizowania własnych zasobów potrzebnych do prowadzenia działalności w opisanym poniżej zakresie. W celu uniknięcia luk w przekazaniu i zachowaniu pełnej płynności Podmiot zainteresowany przygotuje harmonogram wydawniczy na najbliższe dwa do pięciu miesięcy po dokonaniu sprzedaży aby ustalić punkty „odcięcia” dla każdego tytułu - zakończenia procesu wsparcia procesu wydawniczego.

Zakres nabywanych składników majątkowych nie jest bowiem wystarczający do kontynuowania przez Wnioskodawcę działalności w zakresie produkcji oraz dystrybucji Tytułów - wydawanych na podstawie nabytych licencji.

Kontynuacja tej działalności będzie wymagała zaangażowania dodatkowych zasobów po stronie Wnioskodawcy, w szczególności ludzkich, posiadanych przez Wnioskodawcę, koniecznych, co najmniej do:

-organizacji i opracowania kontentu/treści (ew. ich tłumaczenia),

-organizacji produkcji/druku Tytułów i dodatków (insertów),

-magazynowania i przyjmowania zwrotów,

-ich marketingu, promocji w tym reklam zamieszczanych w Tytułach i dystrybucji na rynku,.

Ponadto przedmiotem Transakcji nie będą również umowy związane z procesem wydawniczym, co będzie powodowało konieczność zawarcia nowych umów w tym zakresie przez Wnioskodawcę.

Proces organizacji wydawniczej po stronie Wnioskodawcy będzie rozciągnięty w czasie i w pierwszych miesiącach Wnioskodawca korzystać będzie ze wsparcia Podmiotu zainteresowanego, a docelowo od 1 lutego 2023 r. Wnioskodawca wykonywać będzie działalność wydawniczą przy użyciu własnych środków osobowych i materialnych.

Sprzedawane składniki majątkowe nie stanowią wszystkich składników majątkowych składających się na przedsiębiorstwo Podmiotu zainteresowanego i po dokonaniu Transakcji będzie on kontynuował działalności w oparciu o pozostałe w jego dyspozycji aktywa.

Cena Transakcji nie obejmuje wynagrodzenia Podmiotu zainteresowanego z tytuły czynności, które będą wykonywane przez niego w ramach Przejściowej Umowy Serwisowej.

Wynagrodzenie Podmiotu zainteresowanego z tytułu Przejściowej Umowy Serwisowej zostanie ustalone odrębnie i będzie uzależnione od faktycznego zakresu i czasu trwania tej umowy. Wynagrodzenie to będzie odpowiadać kosztom, jakie Podmiot zainteresowany poniesie w związku ze świadczeniem usług na podstawie Przejściowej Umowy Serwisowej. W związku z tym Podmiot zainteresowany nie będzie pobierał żadnych narzutów, marż ani podobnych zysków. Dotyczy to zarówno kosztów zewnętrznych, jak i wewnętrznych.

Podmiot zainteresowany oraz Wnioskodawca nie są podmiotami powiązanymi. Wnioskodawca oraz Podmiot zainteresowany są czynnymi, zarejestrowanymi podatnikami VAT. Nabyte przez Wnioskodawcę składniki majątkowe będą przez niego wykorzystywane do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT.

Pytania w zakresie podatku od towarów i usług

1.Czy sprzedawane przez Podmiot zainteresowany w ramach Transakcji składniki majątkowe nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, w związku z czym do Transakcji nie ma zastosowania art. 6 ustawy o VAT?

2.W przypadku uznania, że sprzedaż składników majątkowych nie może być zakwalifikowana jako zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, czy sprzedaż składników majątkowych będzie kwalifikowana jako świadczenie kompleksowe i opodatkowane jedną stawką podatku, właściwą dla świadczenia głównego czy też jako sprzedaż poszczególnych składników majątkowych tj. jako dostawa towarów oraz świadczenie usług, podlegających opodatkowaniu przy zastosowaniu stawek podatku właściwych dla poszczególnych składników?

4.Jeżeli odpowiedź na pytanie 1 i 2 potwierdzi, że Transakcja podlega opodatkowaniu VAT to czy Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia VAT naliczonego z faktur dokumentujących Transakcję?

Stanowisko

1.Sprzedawane przez Podmiot zainteresowany w ramach Transakcji składniki majątkowe nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, w związku z czym do Transakcji nie ma zastosowania art. 6 ustawy o VAT?

2.Sprzedawane przez Podmiot zainteresowany w ramach Transakcji składniki majątkowe nie mają charakteru świadczenia kompleksowego i Transakcja podlega opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych jako sprzedaż poszczególnych składników majątkowych tj. jako dostawa towarów oraz świadczenie usług.

4.    Wnioskodawca jest uprawniony do odliczenia VAT naliczonego z faktur    dokumentujących Transakcję.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad. 1

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jednakże, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepis art. 6 pkt 1 ustawy o VAT ma zatem zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej: ZCP) rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań).

Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie zbywcy.

Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach:

- organizacyjnej,

- finansowej i

- funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Ponadto, ZCP musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy.

Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład ZCP muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Brak zaistnienia którejkolwiek ze wskazanych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Przy ocenie, czy składniki majątku stanowią ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT uwzględnić ponadto należy następujące okoliczności: o zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz o faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji.

Tożsame przesłanki przywołano w objaśnieniach podatkowych z dnia 11 grudnia 2018 r. dot. opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji zbycia nieruchomości komercyjnych, w których przedstawiono praktykę interpretacyjną organów. Co prawda Objaśnienia dotyczą bezpośrednio zagadnienia transakcji związanych nieruchomościami niemniej jednak znajdują się ta liczne wskazówki, które mogą być pomocny w kwalifikacji innego rodzaju składników majątkowych. W Objaśnieniach wskazano, iż przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za (i) przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT czy też (ii) zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. uwzględnić należy następujące okoliczności:

1)zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

2)faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

W tym ujęciu Wnioskodawca zamierza wykorzystywać nabyte składniki majątku dla celów własnej działalności gospodarczej. Wnioskodawca jednak na podstawie nabytych składników majątku nie będzie miał możliwości fatycznego kontynuowania działalności, gdyż pozbawiony będzie przede wszystkim zasobów ludzkich do dalszego wydawania czasopism (stąd też niezbędne w okresie przejściowym po nabyciu jest wspomaganie działalności wydawniczej Wnioskodawcy przez Podmiot zainteresowany). Dodatkowo Wnioskodawca będzie zobowiązany do organizacji zaplecza logistycznego (organizacja produkcji, druku, dystrybucji, magazynów itp.).

Jak wskazano dalej w Objaśnieniach; „Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub ZCP”. W opisie zdarzenia przyszłego wyraźnie wskazano, iż na podstawie licencji Wnioskodawca będzie uprawniony do wydawania czasopism i zamierza kontynuować działalność w tym zakresie, to jednak niezbędne będzie zaangażowanie dodatkowych zasobów oraz osób, które nie przeniesione od Podmiotu zainteresowanego, a które są niezbędne do prowadzenia procesu wydawniczego czasopism. W okresie przejściowym po przejściu na Wnioskodawcę praw majątkowych, Podmiot zainteresowany będzie wspomagał proces wydawniczy Wnioskodawcy oraz obsługę już wydanych czasopism, jednak w trakcie okresu przejściowego, Wnioskodawca zawrze umowy związane z organizacją procesu wydawniczego na własny rachunek.

Dalej wskazano, na okoliczności istotne dla ustalenia czy przenoszony na nabywcę zespół składników umożliwia kontynuację działalności prowadzonej przez zbywcę (pkt 4.3. Objaśnień): „Dla przesądzenia analizowanego kryterium należy ocenić czy zespół składników majątkowych stanowiący przedsiębiorstwo lub ZCP zawiera składniki pozwalające na kontynuowanie działalności gospodarczej realizowanej uprzednio przez zbywcę bez konieczności:

- angażowania przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub

- podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (np. zawarcia umów) niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki. W celu ustalenia czy przenoszony na nabywcę zespół składników umożliwia kontynuację działalności prowadzonej przez zbywcę należy ustalić czy oprócz przeniesienia standardowych elementów typowych dla transakcji nieruchomościowych opodatkowanych VAT (pojęcie zdefiniowane w pkt 4.1.) na nabywcę są przeniesione wszystkie poniżej wskazane elementy:

a.prawa i obowiązki z umów, na podstawie których udzielono zbywcy finansowania dłużnego na realizację, nabycie, modernizację, adaptację lub przebudowę przenoszonej nieruchomości, o ile zbywca korzystał z takiego finansowania i jest stroną takich umów;

b.umowy o zarządzanie nieruchomością;

c.umowy zarządzania aktywami;

d.należności o charakterze pieniężnym związane z przenoszonym majątkiem.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca co do zasady nie będzie miał możliwości samodzielnego kontynuowania działalności wydawniczej w zakresie już wydanych czasopism oraz do wydania kolejnych. Świadczy o tym zawierana umowa wsparcia procesu wydawniczego przez Podmiot zainteresowany jak również konieczność podjęcia przez Wnioskodawcę działań w celu zorganizowania procesu wydawniczego. Dalej w objaśnieniach wskazano: „Zastrzec należy, że przy ocenie czy zespół składników majątkowych zawiera składniki pozwalające na kontynuowanie działalności gospodarczej nie w każdym przypadku konieczne jest przeniesienie wszystkich elementów wchodzących w skład standardowych elementów typowych dla transakcji nieruchomościowych oraz tych wskazanych w lit. a-d powyżej. Jak podkreśla się w orzecznictwie sądów administracyjnych wystarczające jest przeniesienie na nabywcę minimum środków pozwalających na kontynuowanie realizowanej uprzednio w tym przedsiębiorstwie działalności gospodarczej12” Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego przenoszone na Wnioskodawcę składniki majątkowe nie będą wystarczające do samodzielnego wydawania czasopism przez Wnioskodawcę, bezpośrednio do dokonaniu nabycia składników majątkowych.

W Objaśnieniach wskazano również na okoliczność przeniesienia umów na nabywcę, wskazując, iż samo zawarcie umów przez Wnioskodawcę, nawet z dotychczasowymi nabywcami stanowi o „podejmowaniu dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (np. zawarcia umów) niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki.”, jednak Wnioskodawca nie będzie kontynuował żadnej z umów, które zostały zawarte uprzednio przez Podmiot zainteresowany.

Minister Finansów w Objaśnieniach wskazał również na okoliczności istotne dla ustalenia zamiaru kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę (pkt 4.4), w których w szczególności akcentuje się okoliczność kontynuowania działalności dotychczas prowadzonej przez sprzedawcę nieruchomości: „Przy ocenie czy nabywca nieruchomości komercyjnych ma zamiar kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę należy uwzględnić całokształt okoliczności związanych z transakcją ocenianych na moment zawarcia transakcji, a w szczególności podjęcie przez nabywcę działań potwierdzających jego zamiar kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę. Zatem w celu stwierdzenia zamiaru kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę konieczne jest istnienie dowodów potwierdzających istnienie na moment transakcji takiego zamiaru po stronie nabywcy (np. w formie korespondencji elektronicznej / mailowej). Zaznaczyć należy, że jeżeli w takiej sytuacji - po pewnym czasie - zostanie zmieniony - np. ze względu na zmianę sytuacji gospodarczej podatnika - sposób wykorzystania nieruchomości brak jest podstaw do uznania, że nabywca nie miał zamiaru kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę.

Przykład 1 Zbywca prowadzący głównie działalność deweloperską wybudował nieruchomość. Nabywca nieruchomości prowadzi działalność polegającą na wynajmie nieruchomości. W takim przypadku brak jest możliwości stwierdzenia zbycia przedsiębiorstwa lub ZCP z uwagi na fakt, że nabywca nie ma zamiaru kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę (różne przedmioty działalności zbywcy i nabywcy).

Przykład 2 Przedmiotem transakcji jest wynajmowana nieruchomość, przy czym kupującym jest dotychczasowy najemca tej nieruchomości, który wykonuje w niej działalność gospodarczą, która nie polega na podnajmie tej nieruchomości na rzecz innych podmiotów. Powyższe okoliczności dostawy są istotne i wskazują, że nie dochodzi do zbycia przedsiębiorstwa lub ZCP.”

W tym ujęciu Wnioskodawca zamierza kontynuować działalność wydawniczą w obszarze przejętych licencji. Zakresy działalności Podmiotu zainteresowanego i Wnioskodawcy w zakresie przejmowanych składników majątkowych - w świetle przytoczonego w Objaśnieniach przykładu - są zbieżne.

W objaśnieniach zwrócono również uwagę na fakt kontynuacji umów najmu sprzedawcy przez nabywcę: „Podkreślić należy, że kontynuowanie wynajmu nieruchomości komercyjnej przez jakiś okres po zawarciu transakcji nie stanowi samoistnej okoliczności potwierdzającej zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę, jeżeli z obiektywnych okoliczności wynika, że jego zamiarem - na moment zawarcia transakcji - było wykorzystanie nieruchomości dla własnych celów gospodarczych niepolegających na wynajmie nieruchomości komercyjnych.

Przykład 4 Zbywca jest właścicielem pawilonu z lokalami usługowymi, a po jego nabyciu nabywca wyburzy pawilon i wybuduje hale magazynową dla potrzeb prowadzonej działalności hurtowej sprzedaży środków spożywczych. Możliwe jest utrzymywanie przez pewien czas umów najmu, które przechodzą na nabywcę z mocy prawa. Przed zawarciem transakcji nabywca wystąpił o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie hali magazynowej. Transakcja nie stanowi zbycia przedsiębiorstwa lub ZCP. Nabywca nie nabył nieruchomości z zamiarem ich wykorzystania do komercyjnego najmu. Na moment transakcji zachowanie nabywcy potwierdzało zamiar zmiany dotychczasowego sposobu wykorzystania nieruchomości, tj. wystąpił o wydanie decyzji stanowiącej element procesu budowy hali magazynowe”. W świetle przedstawionego przykładu Wnioskodawca nie ma zamiaru kontynuowania umów Podmiotu zainteresowanego, które służą procesowi wydawniczemu (produkcja, druk, dystrybucja, magazyn). W tym ujęciu, Podmiot zainteresowany dokona zbycia licencji do poszczególnych wydawnictw, przeniesie niezbędne prawa autorskie związane z procesem wydawniczym już wydanych czasopism oraz przyszłych wydawnictw, a także zgromadzone w procesie wydawniczy zapasy towarów, do których przeniesione zostaną licencje. Jak wskazano powyżej jednak, Wnioskodawca nie będzie miał możliwości z chwilą dokonania nabycia, do samodzielnego kontynuowania działalności (niezbędne będzie wsparcie procesu wydawniczego Wnioskodawcy przez Podmiot zainteresowany), a także niezbędne będzie zawarcie nowych umów przez Wnioskodawcę, a związanych z procesem wydawniczym oraz przydzielenie zatrudnionym u Wnioskodawcy pracownikom nowych obowiązków w obszarze wydawanych czasopism. Okoliczność faktycznego kontynuowania działalności przez nabywcę, a nie sama możliwość czy wyrażanie woli jej prowadzenia świadczy o nabyciu bądź nie, zorganizowanej części przedsiębiorstwa na co zwrócił uwagę w wyroku z dnia 12 marca 2021 r. sygn. I FSK 177/20 NSA orzekając, że „Dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy zasadnicze znaczenie ma ocena zebranego w sprawie materiału dowodowego w kontekście zastosowania art. 6 pkt 1 i art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Wydając zaskarżony wyrok Sąd pierwszej instancji prawidłowo uznał za wadliwe stanowisko organów podatkowym, że o tym, iż nabyte przez skarżącą spółkę składniki majątkowe stanowiły zorganizowaną część przedsiębiorstwa zbywcy przesądzał fakt, że przy ich wykorzystaniu spółka mogła i prowadziła działalność w zakresie usług wynajmu powierzchni handlowych na takich samych zasadach, jak czynił to zbywca, w szczególności z tego powodu, że weszła jako strona w umowy najmu zawarte przez spółkę zbywającą, przejęła też od zbywcy kaucje gwarancyjne uiszczone przez najemców. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego możliwość kontynuowania przez nabywcę działalności w zakresie najmu, która wcześniej prowadzona była przez zbywającego, nie może świadczyć o tym, że przedmiotem transakcji była zorganizowana część przedsiębiorstwa.

(...) Samo przejęcie z mocy prawa umów najmu, zawartych przez spółkę zbywającą, nie daje podstaw do przyjęcia, że skarżąca nabyła zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Do prowadzenia działalności w zakresie najmu lokali nie jest bowiem wystarczające istnienie umów najmu lokali, konieczna jest obsługa zarówno tych umów jak i obsługa nieruchomości, w której lokale te się znajdują. Same w sobie nieruchomości nie tworzą całości zdolnej do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej. Nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa nawet jeżeli były wykorzystywane przez sprzedawcę również do działalności gospodarczej polegającej na wynajmie nieruchomości. Również okoliczność, że skarżąca zawarła w krótkim czasie od nabycia nieruchomości nowe umowy z dostawcami mediów nie może przesądzać, że doszło do nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Dla właściciela nieruchomości, którym stała się skarżąca, zawarcie takich umów było wręcz koniecznością.

Podnoszona przez organy podatkowe okoliczność, iż w ramach swojej działalności nabywca nieruchomości, także wykorzystuje te nieruchomości do działalności w zakresie wynajmu nieruchomości nie oznacza, że nieruchomość w momencie sprzedaży stanowiła zorganizowaną część przedsiębiorstwa, co jest warunkiem zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Fakt, że nieruchomość może stanowić przedmiot najmu tak u zbywcy, jak i następnie u nabywcy, nie czyni z niej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Konieczne jest, aby zbywane składniki majątkowe stanowiły zorganizowaną część przedsiębiorstwa u zbywcy (tak wyroki NSA: z 1 lutego 2017 r., sygn. akt I FSK 999/15; z 26 stycznia 2018 r, sygn. akt I FSK 1127/17; z 28 stycznia 2019 r., sygn. akt I FSK 293/17 - dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych na stronie http://orzeczenia.nsa.gov.pl, dalej: „CBOSA”).

Odnosząc wskazane powyżej przesłanki uznania zespołu składników majątkowych za ZCP, do przedmiotu planowanej Transakcji nabycia składników majątkowych należy wskazać, że brak jest podstaw uznania jej za nabycie ZCP, ponieważ:

- jakkolwiek nabywane składniki majątkowe stanowią pewien zespół składników materialnych i niematerialnych powiązanych ze sobą funkcjonalnie, to jednak brak jest podstaw, żeby uznać, że jest to na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że jest zdolny do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

- Składniki nie stanowiły odrębnej jednostki organizacyjnej Podmiotu zainteresowanego, a podejmowana przy zaangażowaniu tych aktywów działalność wymagała zaangażowania innych zasobów Podmiotu zainteresowanego, które to zasoby nie są przedmiotem Transakcji.

- Kontynuacja przez Wnioskodawcę działalności przy użyciu wyłącznie przedmiotowych składników materialnych będzie niemożliwa i będzie wymagała zaangażowania przez Wnioskodawcę dodatkowych zasobów, nie będących przedmiotem Transakcji.

Na powyższe wskazuje m.in. konieczność przejściowego wsparcia działalności Wnioskodawcy przez Podmiot zainteresowany w ramach planowanej Przejściowej Umowy Serwisowej.

Wsparcie to będzie jednak miało charakter wyłącznie czasowy (do ok. 5 miesięcy po zawarciu Transakcji), po którym to czasie Wnioskodawca będzie musiał zaangażować dodatkowe, kluczowe z punktu widzenia prowadzenia działalności zasoby, które nie stanowią przedmiotu Transakcji.

Należy bowiem zaznaczyć, że samo zawarcie Przejściowej Umowy Serwisowej nie jest elementem składowym Transakcji a jedynie jej skutkiem / następstwem, w związku z czym zakres i elementy czynności wykonywanych przez Sprzedającego w ramach Przejściowej Umowy Serwisowej nie mogą być oceniane jako elementy składowe ZCP.

Wnioskodawca jako nabywca, nie będzie zatem mógł kontynuować działalności w oparciu wyłącznie o nabywane składniki majątkowe, co wyklucza możliwość uznania tych składników majątkowych jako tworzących ZCP.

W konsekwencji uznania, iż przedmiotem Transakcja nie jest ZCP, powinna ona podlegać opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych tj. jako opodatkowaną VAT sprzedaż pojedynczych składników majątkowych tj.:

- odpłatna dostawa towarów w zakresie sprzedaży towarów oraz

- odpłatne świadczenie usług w zakresie sprzedaży licencji i pozostałych aktywów niematerialnych.

Ad. 2

W celu udzielenia odpowiedzi, co do prawidłowej kwalifikacji transakcji na gruncie ustawy o VAT z uwagi, iż przedmiotem sprzedaży będzie zespół składników majątkowych i niemajątkowych, niezbędne będzie rozważenie kwalifikacji sprzedaży jako świadczenia kompleksowego. W przedmiotowej sprawie warto odwołać się do opinii Rzecznik Generalnej w sprawie C 581/19 Frenetikexito - Unipessoal Lda przeciwko Autoridade Tributaria e Aduaneira, w której przede wszystkim podkreślono konieczność odrębnego traktowania każdej dostawy albo świadczenia jako niezależnych świadczeń, podnosząc jednocześnie, że istnieje bardzo niewiele wyjątków, w przypadku których można odstąpić od tej zasady, proponując przy tym swoisty „test” dla oceny kompleksowości świadczeń. Wskazany w opinii Rzecznik Generalnej test stanowi swoiste podsumowanie dotychczasowego dorobku orzeczniczego TSUE, a zatem posiada wymierny walor dla oceny kompleksowości świadczeń. Przeprowadzenie swoistego testu, w świetle reguł zaproponowanych w przedmiotowej opinii Rzecznika Generalnego, stanowiącego jednocześnie podsumowanie dotychczasowego orzecznictwa TSUE i agregację stanowisk wyrażonych tam poglądów pozwala na gruntowną ocenę kompleksowości świadczenia (por. niżej). Jak wykazano powyżej każde świadczenie powinno być traktowane niezależnie. Przenosząc powyższe na przedstawiony stan faktyczny, na potrzeby przeprowadzenia testu wyróżnić należy potencjalnie trzy niezależne świadczenia, tj. licencje dotyczące sprzedawanych czasopism, towary, usługi i prawa autorskie powiązane z przejmowanymi tytułami przynależne do pozycji wydawniczych, a także wydane już czasopisma i gadżety. Poszczególne składniki majątkowe i niemajątkowe zostaną wyodrębnione w umowie. Pomiędzy sprzedawanymi składnikami majątkowymi istnieje związek, tj. sprzedawane wydawnictwa związane z przenoszonymi licencjami. Kolejno należy zbadać przesłanki mogące świadczyć o kompleksowości świadczenia:

Świadczenie złożone (recepcja świadczenia przez nabywcę):

1)Nierozerwalność poszczególnych elementów świadczenia (czym w powszechnym odbiorze występuje tylko jedno pojedyncze świadczenie)

Pomiędzy sprzedawanymi składnikami majątkowymi istnieje związek, gdyż sprzedawane wydawnictwa, prawa z nimi związane są przenoszonymi licencjami. Nie mają one jednak charakteru nierozerwalnych świadczeń. Podstawę sprzedaży stanowią przenoszone licencje do poszczególnych świadczeń i mogą zostać nabyte bez konieczności nabywania pozostałych składników majątkowych i niemajątkowych. Nabycie tych ostatnich związane jest z trwającym procesem wydawniczym.

2)Niezależny dostęp do świadczeń (Jeżeli świadczeniobiorca nie może otrzymać jednego elementu świadczenia bez innego, przemawia to za jednym świadczeniem złożonym)

W tym ujęciu Wnioskodawca ma niezależny dostęp do poszczególnych świadczeń. Sprzedawane licencje są niezależne względem sprzedawanych - już wydanych - czasopism. Wraz ze sprzedawanymi licencjami nie ma obowiązku dokonywania zbycia wydanych dotychczas czasopism.

3)Jednolity gospodarczy cel świadczenia (świadczeniobiorcy zależy na połączeniu kilku świadczeń; wszystkie elementy świadczenia są niezbędne dla osiągnięcia jego celu)

Co do zasady łączna sprzedaż licencji oraz już wydanych czasopism ma związek z chęcią zachowania procesu wydawniczego. Brak zbycia dotychczas wydanych czasopism pozostawałby bez żadnego wpływu na sprzedaż licencji. Wnioskodawca mógłby prowadzić samodzielny proces wydawniczy bez konieczności nabywania dotychczas wydanych czasopism. Poszczególne składniki majątkowe i niemajątkowe będące przedmiotem sprzedaży są dostępne dla Wnioskodawcy niezależnie od siebie. Ich łączne nabycie stanowi wyłącznie decyzję Wnioskodawcy, uwarunkowaną gospodarczo i biznesowo (zachowanie ciągłości procesu wydawniczego).

4)Odrębne rozliczenie (za zespół świadczeń i czynności ustala się cenę łączną),

Podmiot zainteresowany stosuje odrębne wyliczenie wartości poszczególnych składników majątkowych i niemajątkowych. Uzgodnienie odrębnych cen za poszczególne elementy świadczenia jest wskazówką przemawiającą za istnieniem kilku niezależnych świadczeń mimo, że odrębna wycena może bowiem w indywidualnych przypadkach polegać też tylko na wewnętrznym wyliczeniu Podmiotu zainteresowanego. Poszczególne składniki majątkowe i niemajątkowe zostały wyodrębnione w księgach rachunkowych.

5)Świadczenia pomocnicze - niesamodzielne: (Świadczenie należy uważać za pomocnicze w stosunku do świadczenia głównego, gdy dla klientów nie stanowi ono celu samo w sobie, lecz służy skorzystaniu w jak najlepszy sposób ze świadczenia głównego usługodawcy; Świadczeniu pomocniczemu nie przypada niezależna funkcja, a jedynie funkcja „służebna”.

W tym ujęciu poszczególne świadczenia są niezależne od siebie. Nabywane licencje służą przyszłemu procesowi wydawniczemu Wnioskodawcy, z kolei nabycie dotychczas wydanych czasopism służy zachowaniu ciągłości procesu wydawniczego.

6)Nieistotna wartość w stosunku do innego świadczenia (głównego) (wartość wyznacza granicę niezależnego świadczenia tam, gdzie wykonanie świadczenia nie pozostaje bez widocznego wpływu na cenę łączną, a koszty nie są ograniczone jedynie do marginalnej części).

Poszczególne składniki majątkowe i niemajątkowe zostały wycenione odrębnie. O ile dominującą wartość stanowią licencje o tyle nie można stwierdzić, iż wartość poszczególnych składników majątkowych jest nieistotna. Przenoszone składniki majątkowe wycenione zostały przy uwzględnieniu ich wartości rynkowej i pomimo nieproporcjonalnej wartości licencji względem pozostałych składników majątkowych, to jednak wartość tych ostatnich nie stanowi marginalnej wartości.

7)Brak niezależnego interesu gospodarczego świadczeniobiorcy (- świadczeniobiorca nie ma w odniesieniu do danego elementu niezależnego interesu gospodarczego - służą one wyłącznie dopełnieniu i uzupełnieniu świadczenia głównego, w związku z czym mają wobec nich zwykle charakter towarzyszący - Ich cel gospodarczy z punktu widzenia przeciętnego konsumenta można zrealizować jedynie w połączeniu ze świadczeniem głównym - niesamodzielne świadczenie pomocnicze mogłaby teoretycznie wykonać również osoba trzecia nie sprzeciwia się istnieniu niesamodzielnego świadczenia pomocniczego).

Poszczególne składniki majątkowe pełnią odrębną funkcję gospodarczą. Nabywane licencje służą przyszłemu procesowi wydawniczemu, z kolei nabyte czasopisma związane są wydaniami dokonanymi jeszcze przez Wnioskodawcę i służą podtrzymaniu ciągłości procesu wydawniczego poszczególnych czasopism i ich dostępności na rynku.

8)Czynności ściśle związane (- świadczenia pomocnicze w powyższym rozumieniu mają „charakter służebny”, nawet jeśli są to świadczenia niezależne - przesłanką istnienia czynności ściśle związanej nie jest też tożsamość świadczeniobiorcy)

Do sprzedawanych licencji nie jest konieczne ani niezbędne sprzedaż dotychczas wydanych czasopism. Nie pełnią one roli służebnej względem licencji, a Podmiot zainteresowany potencjalnie mogłaby dalej zajmować się obsługą procesu związanego z już wydanymi czasopismami. Sprzedaż licencji nie wpływa na już wydane na rynku czasopisma, które mogą funkcjonować jako samodzielny przedmiot obrotu.

Odnosząc się do zagadnienia kwalifikacji przedmiotu sprzedaży, jako świadczenia kompleksowego również należy wskazać, iż w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie mamy do czynienia ze świadczeniem kompleksowym. Poszczególne składniki majątkowe będące przedmiotem sprzedaży stanowią niezależne świadczenia, podlegają odrębnej wycenie i stanowią niezależne pozycje, wydzielone w księgach rachunkowych Podmiotu zainteresowanego. Dokonując sprzedaży licencji Podmiot zainteresowany nie jest obowiązany do sprzedaży dotychczas wydanych czasopism, co jest podyktowane wyłącznie decyzją gospodarczą Wnioskodawcy. Powyższe zatem nie wywołuje skutków w zakresie jednolitego opodatkowania wszystkich czynności wchodzących w skład tego świadczenia, zgodnie z usługą główną (dominującą). Tym samym sprzedawane składniki majątkowe stanowić będą niezależne świadczenia, rozpatrywane zgodnie z ich charakterystyką na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. jako dostawa towarów i świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu przy zastosowaniu stawki podatku właściwej dla poszczególnych świadczeń.

Ad. 4

Zgodnie zatem z art. 86 ust. 1 Ustawy po VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty należnego VAT o kwotę VAT naliczonego przy nabyciu tych towarów i usług.

Nabywane przez Wnioskodawcę składniki majątkowe będą mu służyły do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT.

W konsekwencji, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Wnioskodawca będzie uprawiony do odliczenia VAT naliczonego z faktury dokumentującej sprzedaż składników majątkowych będących przedmiotem transakcji.

Ocena stanowiska

Stanowisko Państwa w zakresie podatku od towarów i usług  jest prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy,

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy,

Pojęcie przedsiębiorstwa zostało zdefiniowane w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).

W myśl art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT stanowi, że

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnymi i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie, które winno zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej. Ocena ta musi być dokonana według podstawowego kryterium, tj. ustalenia, jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie całość). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa powinny być w szczególności aktywa obrotowe, ale także czynnik ludzki (pracowniczy).

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Oznacza to, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1.istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,

2.zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

3.składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

4.zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Odnosząc przedstawiony stan prawny do opisanego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że przedmiotem dostawy nie będzie przedsiębiorstwo ani zorganizowana część przedsiębiorstwa, lecz składniki majątku przedsiębiorstwa.

W świetle zacytowanej regulacji art. 2 pkt 27e ustawy, zorganizowana część przedsiębiorstwa musi przede wszystkim spełniać warunki wyodrębnienia organizacyjnego, finansowego i funkcjonalnego. Są to elementy, które w myśl zacytowanej definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, przesądzają o wydzieleniu zespołu składników majątkowych w istniejącym przedsiębiorstwie.

Ostatnia część zacytowanej definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o której mowa w ww. art. 2 pkt 27e ustawy, kładzie nacisk na wymóg, by zespół wyodrębnionych składników majątkowych mógł stanowić niezależne przedsiębiorstwo. Jest to warunek zasadniczy, który odgrywa decydującą rolę, co do tego, czy dany zespół składników tworzy, czy też nie tworzy zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym.

Ponadto wyodrębnienie finansowe oraz organizacyjne musi już istnieć w strukturze podmiotu dokonującego zbycia.

W niniejszej sprawie przedmiotem dostawy będzie siedem licencji do czasopism, prawa i/lub licencje do wykorzystania dziel literackich, ilustracji, tłumaczeń oraz wszelkie umowy z autorami, ilustratorami, tłumaczami lub ich odpowiednimi agentami, zgodnie z którymi Zbywca otrzymał te prawa autorskie i/lub licencje w odniesieniu do każdego Tytułu, wszelkie prawa niezbędne do publikacji (w tym: dystrybucji, marketingu, sprzedaży) takiego Tytułu na rynku); kapitał obrotowy bezpośrednio i pośrednio związany z tymi licencjami tj. zapasy magazynowe, zapasy dodatków do tych pozycji wydawniczych (insertów), prace w toku, zaliczki i zamówione, ale nie dostarczone przez dostawców pozycje wydawnicze oraz inserty. Zbywca przekaże Państwu wszystkie informacje i dokumenty, w tym zestawienia opłat licencyjnych, dokumentacje księgową, faktury, dokumentację podatkową, produkcyjną i importową oraz inne księgi i rejestry będące w jego posiadaniu, a które to informacje i dokumenty dotyczą nabywanych przez Państwa składników majątkowych.

Transakcja nie będzie obejmować transferu pracowników oraz środków trwałych, w tym nieruchomości, oraz umów z nabywcami magazynów, niezbędnych do dalszego prowadzania działalności w zakresie produkcji oraz dystrybucji Tytułów na podstawie nabywanych licencji. Wynajmowany od zewnętrznego kontrahenta magazyn nadal będzie w dyspozycji Zbywcy. Produkcja i dystrybucja czasopism na podstawie sprzedawanych licencji nie była u Zbywcy  organizacyjnie wyodrębniona jako np. odrębny dział przedsiębiorstwa. Niezależnie od Umowy przeniesienia składników majątkowych, Strony podpiszą odrębną umowę na usługi dotyczące obsługi tytułów, których data wydawnicza przypada po dacie sprzedaży i których ze względu na ramy czasowe oraz proces wydawniczy Państwo nie będą w stanie wykonać samodzielnie (dalej: Przejściowa Umowa Serwisowa). Zbywca będzie udzielał koniecznego wsparcia w zakresie wykorzystywania nabytych licencji przez Państwa, w celu umożliwienia Państwu zorganizowania własnych zasobów potrzebnych do prowadzenia działalności w opisanym poniżej zakresie.

Zakres nabywanych składników majątkowych nie jest wystarczający do kontynuowania przez Państwa działalności w zakresie produkcji oraz dystrybucji Tytułów - wydawanych na podstawie nabytych licencji. Kontynuacja tej działalności będzie wymagała zaangażowania dodatkowych zasobów po Państwa stronie, w szczególności ludzkich, posiadanych przez Wnioskodawcę, koniecznych, co najmniej do organizacji i opracowania kontentu/treści (ew. ich tłumaczenia), organizacji produkcji/druku Tytułów i dodatków (insertów), magazynowania i przyjmowania zwrotów, ich marketingu, promocji w tym reklam zamieszczanych w Tytułach i dystrybucji na rynku.

Ponadto przedmiotem Transakcji nie będą również umowy związane z procesem wydawniczym, co będzie powodowało konieczność zawarcia nowych umów w tym zakresie przez Państwa. Proces organizacji wydawniczej będzie rozciągnięty w czasie i w pierwszych miesiącach będą Państwo korzystać ze wsparcia Zbywcy, a docelowo od 1 lutego 2023 r. będą Państwo wykonywać działalność wydawniczą przy użyciu własnych środków osobowych i materialnych.

Sprzedawane składniki majątkowe nie stanowią wszystkich składników majątkowych składających się na przedsiębiorstwo Zbywcy i po dokonaniu Transakcji będzie on kontynuował działalności w oparciu o pozostałe w jego dyspozycji aktywa.

Przy ocenie transakcji należy wziąć pod uwagę:

1.zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji, oraz

2.faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Przy czym w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub ZCP.

Za okoliczność wykluczającą możliwość stwierdzenia, że przenoszony na nabywcę zespół składników umożliwia kontynuację działalności prowadzonej przez zbywcę, należy uznać sytuację, w której konieczne jest podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (np. zawarcia umów) niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki.

Mając na uwadze powyższe, przedmiot planowanej Transakcji nie stanowi ani przedsiębiorstwa, ani ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. W konsekwencji, planowana Transakcja nie będzie objęta wyłączeniem przewidzianym w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT jako zbycie przedsiębiorstwa lub ZCP Sprzedającego, a tym samym przedmiotowa Transakcja będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów w rozumieniu przepisów art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

Odnosząc się do pytania oznaczonego we wniosku nr 2 wskazać należy, że

W celu określenia, czy w danym przypadku mamy do czynienia ze świadczeniem kompleksowym, należy zbadać, czy sprzedawca dostarcza kupującemu, jedno świadczenie czy też kilka odrębnych. W tym kontekście za świadczenia odrębne uznaje się świadczenia wykonywane przez jednego świadczącego na rzecz jednego nabywcy, które nawet jeżeli są w pewien sposób powiązane, mogą być traktowane rozłącznie, a traktowanie to nie wpłynie na charakter żadnego z nich ani też nie sprawi, że wartość świadczeń z punktu widzenia nabywcy będzie inna, niż gdyby świadczenia te były uznane za świadczenie złożone. Przy czym ocena, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jedną czynnością kompleksową, czy też z szeregiem jednostkowych czynności, winna odbywać się w oparciu o to, czy wykonywane świadczenia wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

Przy kwalifikacji danych świadczeń, w kontekście uznania ich za czynności złożone, należy przede wszystkim patrzeć przez pryzmat fundamentalnej zasady, zgodnie z którą każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, a dopiero w sytuacji, gdy jedna czynność obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, wtedy przyjmuje się, że czynność ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych.

Świadczenie złożone (kompleksowe) ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych czynności (świadczeń) wykonywanych na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego (lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego). Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy – wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa (lub więcej) niezależnie opodatkowane świadczenia.

W sytuacji, gdy mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym – świadczeniem dwóch lub więcej czynności, tak ściśle ze sobą powiązanych, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie do celów stosowania podatku VAT. Zdarzenie to należy traktować jako jednolite świadczenie, w którym kilka elementów należy uznać za konstytutywne do świadczenia głównego. Zatem należy ustalić charakter realizowanego świadczenia, a tym samym zidentyfikować dominujące składniki danego świadczenia.

Koncepcję opodatkowania świadczeń kompleksowych wypracował Trybunał Sprawiedliwości UE, w wydanych orzeczeniach na podstawie pierwotnie obowiązującej Szóstej Dyrektywy Rady (77/388/EWG) oraz obecnie obowiązującej Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r., w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.). W szczególności w wyroku w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd., Trybunał uznał, że każde świadczenie usług powinno być, co do zasady, traktowane jako świadczenie odrębne i niezależne. Jeżeli jednak dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej.

W wyroku TSUE z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07 RLRE Tellmer Property sro przeciwko Finanční ředitelství v Ústí nad Labem, Trybunał wskazał, że „(...) w pewnych okolicznościach formalnie odrębne świadczenia, które mogą być wykonywane oddzielnie, a zatem które mogą oddzielnie prowadzić do opodatkowania lub zwolnienia, należy uważać za jednolitą czynność, jeżeli nie są od siebie niezależne. Jest tak na przykład w sytuacji, gdy można stwierdzić, że jedno lub więcej świadczeń stanowi świadczenie główne, a inne świadczenie lub świadczenia stanowią jedno lub więcej świadczeń pomocniczych dzielących los podatkowy świadczenia głównego. W szczególności dane świadczenie należy uważać za świadczenie pomocnicze w stosunku do świadczenia głównego, gdy dla klientów nie stanowi ono celu samego w sobie, lecz środek do korzystania na jak najlepszych warunkach z głównej usługi usługodawcy” oraz „(...) jednolite świadczenie występuje w przypadku, gdy dwa lub więcej elementy albo dwie lub więcej czynności dokonane przez podatnika są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie jedno niepodzielne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny”.

Natomiast o tym, czy będziemy mieli do czynienia z kompleksową dostawą towarów, czy też kompleksowym świadczeniem usług, powinien przesądzić element, który w ramach danego świadczenia ma charakter dominujący (zob. np. wyroki TSUE: z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie C-231/94, Faaborg – Gelting Linien; z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd p-ko Commissioners of Custom and Excise; z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV v Staatssecretaris van Financien, z glosą P. Selera, opubl. Lex/el. 2010). Jeżeli elementem dominującym w ramach danej transakcji będzie wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel, zaś pozostałe czynności będą miały charakter pomocniczy lub uboczny, wówczas transakcja powinna być traktowana jako dostawa towarów. Natomiast w przypadku, gdy istotą transakcji będą inne czynności, to mimo, że w ramach takiej transakcji może także wystąpić wydanie towaru, powinna być ona traktowana jako świadczenie usług.

W konsekwencji, w przypadku świadczeń o charakterze złożonym o sposobie opodatkowania, decyduje to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jednym świadczeniem kompleksowym czy też z szeregiem jednostkowych świadczeń. Świadczenie o charakterze złożonym podlega opodatkowaniu według jednolitych zasad właściwych dla świadczenia głównego.

Z opisu sprawy wynika, że Zbywca sprzeda a Nabywca kupi siedem licencji do czasopism, prawa i/lub licencje do wykorzystania dzieł literackich, ilustracji, tłumaczeń oraz wszelkie umowy z autorami, ilustratorami, tłumaczami lub ich odpowiednimi agentami, zgodnie z którymi Zbywca otrzymał te prawa autorskie i/lub licencje w odniesieniu do każdego Tytułu, wszelkie prawa niezbędne do publikacji (w tym: dystrybucji, marketingu, sprzedaży) takiego Tytułu na rynku); kapitał obrotowy bezpośrednio i pośrednio związany z tymi licencjami tj. zapasy magazynowe, zapasy dodatków do tych pozycji wydawniczych (insertów), prace w toku, zaliczki i zamówione, ale nie dostarczone przez dostawców pozycje wydawnicze oraz inserty. Cena nabycia wszystkich składników majątkowych została określona w podziale na cenę nabywanych licencji oraz poszczególnych, pozostałych składników majątkowych.

Jak wskazano wyżej, przedmiotem tej dostawy nie będzie przedsiębiorstwo ani zorganizowana część przedsiębiorstwa. Zatem będą to składniki majątku Zbywcy.

Z uwagi na fakt, że przedmiotem dostawy m.in. będą wydawnictwa, a w konsekwencji także licencje, to niewątpliwie pomiędzy tymi składnikami istnieje związek. Nie mają one jednak charakteru nierozerwalnych świadczeń. Jak wskazano w opisie sprawy, Strony podpiszą odrębną umowę na usługi dotyczące obsługi tytułów, których data wydawnicza przypada po dacie sprzedaży.

W konsekwencji sprzedawane licencje są niezależne względem sprzedawanych - już wydanych - czasopism. Łączna sprzedaż licencji oraz już wydanych czasopism ma związek z chęcią zachowania procesu wydawniczego. Brak zbycia dotychczas wydanych czasopism pozostawałby bez żadnego wpływu na sprzedaż licencji.

Jak wskazali Państwo we własnym stanowisku, mogliby Państwo prowadzić samodzielny proces wydawniczy bez konieczności nabywania dotychczas wydanych czasopism. Poszczególne składniki majątkowe i niemajątkowe będące przedmiotem sprzedaży są dostępne dla Państwa niezależnie od siebie. Ich łączne nabycie stanowi wyłącznie Państwa decyzję, uwarunkowaną gospodarczo i biznesowo (zachowanie ciągłości procesu wydawniczego). Zatem poszczególne świadczenia są niezależne od siebie. Nabywane licencje służą przyszłemu procesowi wydawniczemu Państwa, z kolei nabycie dotychczas wydanych czasopism służy zachowaniu ciągłości procesu wydawniczego. Do sprzedawanych licencji nie jest konieczna ani niezbędna sprzedaż dotychczas wydanych czasopism. Sprzedaż licencji nie wpływa na już wydane na rynku czasopisma, które mogą funkcjonować jako samodzielny przedmiot obrotu.

W konsekwencji, poszczególne składniki majątkowe będące przedmiotem sprzedaży stanowią niezależne świadczenia. Tym samym sprzedawane składniki majątkowe stanowić będą niezależne świadczenia, rozpatrywane zgodnie z ich charakterystyką na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. jako dostawa towarów i świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu przy zastosowaniu stawki podatku właściwej dla poszczególnych świadczeń.

Tym samym stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 jest prawidłowe.

Przechodząc do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego przez Nabywcę wskazać należy, że:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy,

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy,

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Kupujący na dzień transakcji będzie czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Po nabyciu Kupujący będzie opisane składniki majątku wykorzystywał w działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

Zatem warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT zostanie spełniony.

Jeżeli zaś chodzi o niezaistnienie warunków negatywnych, a których mowa w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, to zauważyć należy, że żadne z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie przewidują dla dostawy opisanych składników majątkowych zwolnienia od podatku.

Jednakże, według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy,

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

1.towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

2.przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Skoro żaden przepis ustawy nie przewiduje zwolnień dla dostawy czasopism, to nie można mówić o wyłącznie zwolnionej działalności Zbywcy. Zatem zbywane składniki majątku nie były wykorzystywane wyłącznie do czynności zwolnionych. Tym samym zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie będzie mieć zastosowania.

W konsekwencji, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, Kupujący będzie uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez Sprzedającego w związku z nabyciem przedmiotu Transakcji, pod warunkiem, że nie zaistnieją pozostałe ograniczenia wynikające z art. 88 ustawy.

Tym samym stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług. W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Wskazujemy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Zainteresowanych. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznaczenia wymaga, że tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. W tym miejscu organ interpretacyjny zastrzega jednak, że gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

S. Sp. z o.o. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.  

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.