RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 60 i art. 301,

uwzględniając wspólne stanowisko Rady 2006/795/WPZiB z dnia 20 listopada 2006 r. dotyczące środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (¹),

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W dniu 14 października 2006 r. Rada Bezpieczeństwa ONZ przyjęła rezolucję nr 1718 (2006), w której potępiła próby jądrowe przeprowadzone dnia 9 października 2006 r. przez Koreańską Republikę Ludowo-Demokratyczną (zwaną dalej „Koreą Północną"), uznając, że próby te stanowią jawne zagrożenie dla międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz nakazując wszystkim państwom członkowskim Organizacji Narodów Zjednoczonych zastosowanie szeregu środków ograniczających.

(2) Wspólne stanowisko 2006/795/WPZiB przewiduje wprowadzenie w życie środków ograniczających określonych w rezolucji nr 1718 (2006), a szczególnie zakazu wywozu towarów i technologii, które mogłyby posłużyć do rozwoju północnokoreańskich programów związanych z bronią jądrową, inną bronią masowego rażenia lub pociskami balistycznymi, oraz zakazu świadczenia usług związanych z takimi towarami lub technologiami, zakazu sprowadzania towarów i technologii z Korei Północnej, zakazu wywozu towarów luksusowych do Korei Północnej, a także zamrożenia funduszy i zasobów gospodarczych osób, podmiotów i organów biorących udział we wspomnianych północnokoreańskich programach lub takie programy wspierających.

(3) Środki te wchodzą w zakres stosowania Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, dlatego też do ich wdrożenia we Wspólnocie niezbędne są odpowiednie przepisy prawa wspólnotowego, w szczególności w celu zapewnienia ich jednolitego stosowania przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich.

(4) Niniejsze rozporządzenie stanowi odstępstwo od obowiązującego prawodawstwa Wspólnoty, które określa ogólne zasady przywozu i wywozu w odniesieniu do krajów trzecich, a w szczególności od rozporządzenia Rady (WE) nr 1334/2000 z dnia 22 czerwca 2000 r. ustanawiającego wspólnotowy system kontroli eksportu produktów i technologii podwójnego zastosowania (²); większość tych produktów i technologii powinna zostać objęta niniejszym rozporządzeniem.

(5) Zasadne jest jasne określenie procedury, którą powinno się stosować w celu otrzymania zgody na wywóz towarów i technologii oraz zapewnienie związanej z tym pomocy technicznej.

(6) Ze względów praktycznych Komisja powinna być uprawniona do opublikowania wykazu towarów i technologii, który zostanie przyjęty przez Komitet ds. Sankcji lub Radę Bezpieczeństwa ONZ, oraz, w stosownym przypadku, do dodania numerów referencyjnych zaczerpniętych z Nomenklatury Scalonej określonych w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (³).

(7) Komisja powinna być także uprawniona do zmiany w razie konieczności wykazu towarów luksusowych stosownie do definicji lub wytycznych, jakie Komitet ds. Sankcji może ogłosić w celu ułatwiania wprowadzania w życie środków ograniczających dotyczących tego typu towarów, uwzględniając przy tym wykazy towarów luksusowych sporządzone przez inne właściwe organy.

(8) Ze względów praktycznych Komisja powinna być także uprawniona do zmiany wykazu osób, podmiotów i organów, których fundusze i zasoby gospodarcze powinny zostać zamrożone, na podstawie ustaleń Komitetu ds. Sankcji lub Rady Bezpieczeństwa ONZ.

(9) Państwa członkowskie powinny określić sankcje stosowane w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia. Przewidziane sankcje powinny być proporcjonalne, skuteczne i odstraszające.

(10) W celu zapewnienia skuteczności środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie w trybie natychmiastowym,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1) „Komitet ds. Sankcji" oznacza Komitet Rady Bezpieczeństwa ONZ utworzony na mocy pkt 12 rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1718 (2006);

2) „Korea Północna" oznacza Koreańską Republikę Ludowo-Demokratyczną;

3) „pomoc techniczna" oznacza wszelkiego rodzaju wsparcie techniczne związane z naprawami, rozwojem, produkcją, montażem, testowaniem, konserwacją lub innego rodzaju usługami technicznymi i może przyjąć formę instrukcji, porad, szkolenia, przekazania praktycznej wiedzy lub umiejętności albo usług doradczych; pomoc techniczna obejmuje także werbalne formy pomocy;

4) „fundusze" oznaczają aktywa finansowe i wszelkiego rodzaju korzyści, w tym między innymi:

a) gotówkę, czeki, roszczenia pieniężne, polecenia zapłaty, przekazy pieniężne i inne instrumenty płatnicze;

b) depozyty złożone w instytucjach finansowych lub innych podmiotach, salda na rachunkach, długi i zobowiązania dłużne;

c) papiery wartościowe i papiery dłużne w obrocie publicznym i niepublicznym, w tym akcje i udziały, świadectwa udziałowe, obligacje, weksle, poręczenia, skrypty dłużne, kontrakty dotyczące instrumentów pochodnych;

d) odsetki, dywidendy lub inne przychody z aktywów oraz wartości narosłe z aktywów lub wytwarzane przez aktywa;

e) kredyty, prawa do potrącenia, gwarancje, gwarancje właściwego wykonania umów lub inne zobowiązania finansowe;

f) akredytywy, listy przewozowe (konosamenty), kwity zastawne; oraz

g) dokumenty poświadczające posiadanie udziałów w funduszach lub środkach finansowych;

5) „zamrożenie funduszy" oznacza uniemożliwienie jakiegokolwiek przeniesienia, przekazania, zmiany wykorzystania, a także uniemożliwienie dostępu do funduszy lub dokonywania transakcji funduszami w sposób, który powodowałby jakąkolwiek zmianę ich wielkości, wartości, lokalizacji, własności, posiadania, charakteru, przeznaczenia lub inną zmianę, która umożliwiłaby korzystanie z funduszy, w tym również zarządzanie portfelem;

6) „zasoby gospodarcze” oznaczają każdego rodzaju aktywa – materialne lub niematerialne, ruchome lub nieruchome, rzeczywiste lub potencjalne – które nie są funduszami, lecz mogą służyć do uzyskiwania funduszy, towarów lub usług, w tym statków, takich jak statki morskie.

7) „zamrożenie zasobów gospodarczych" oznacza uniemożliwienie wykorzystania zasobów gospodarczych w celu uzyskania funduszy, towarów lub usług w jakikolwiek sposób, między innymi w drodze sprzedaży, wynajmu lub zastawu;

8) „terytorium Unii" obejmuje wszystkie terytoria państw członkowskich, do których ma zastosowanie Traktat, na warunkach ustalonych w tym Traktacie, w tym ich przestrzeń powietrzną;

9) „usługi pośrednictwa” oznaczają:

(i) negocjowanie lub zawieranie transakcji zakupu, sprzedaży lub dostawy towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, w tym z państwa trzeciego do któregokolwiek innego państwa trzeciego; lub

(ii) sprzedaż lub zakup towarów i technologii lub usług finansowych i technicznych, w tym w przypadku gdy znajdują się one w państwach trzecich, w celu ich przekazania do innego państwa trzeciego;

10) „usługi inwestycyjne” oznaczają następujące usługi i działalność:

a) przyjmowanie oraz przekazywanie zleceń w związku z jednym lub większą liczbą instrumentów finansowych;

b) wykonywanie zleceń w imieniu klientów;

c) prowadzenie transakcji na własny rachunek;

d) zarządzanie portfelami inwestycyjnymi;

e) doradztwo inwestycyjne;

f) gwarantowanie emisji instrumentów finansowych lub subemisja instrumentów finansowych z gwarancją przejęcia emisji;

g) subemisja instrumentów finansowych bez gwarancji przejęcia emisji;

h) wszelkie usługi związane z dopuszczeniem do obrotu na rynku regulowanym lub wielostronnej platformie obrotu;

11) „przekazanie środków finansowych” oznacza:

a) każdą transakcję realizowaną przez dostawcę usług płatniczych w imieniu zleceniodawcy drogą elektroniczną, w celu udostępnienia środków finansowych odbiorcy przez dostawcę usług płatniczych, bez względu na to, czy zleceniodawca i odbiorca są tą samą osobą;

b) każdą transakcję drogą inną niż elektroniczną, na przykład gotówką, czekiem lub zleceniem księgowym, w celu udostępnienia środków finansowych odbiorcy, bez względu na to, czy zleceniodawca i odbiorca są tą samą osobą;

12) „odbiorca” oznacza osobę fizyczną lub prawną, która jest zamierzonym odbiorcą przekazanych środków finansowych;

13) ”zleceniodawca” oznacza osobę, która jest posiadaczem rachunku płatniczego i zezwala na wykonanie przekazania środków finansowych z tego rachunku płatniczego, lub w przypadku gdy rachunek płatniczy nie istnieje – która składa zlecenie wykonania przekazania środków finansowych;

14) „dostawca usług płatniczych” oznacza kategorie dostawców usług płatniczych, o których mowa w art. 1 ust. 1 dyrektywy 2007/64/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (⁴), osoby fizyczne lub prawne korzystające z wyłączenia na podstawie art. 26 dyrektywy 2007/64/WE, oraz osoby prawne korzystające z wyłączenia na podstawie art. 9 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/110/WE (⁵), świadczące usługi przekazywania środków finansowych;

15) „misje dyplomatyczne, urzędy konsularne i ich członkowie” mają takie samo znaczenie jak w Konwencji wiedeńskiej o stosunkach dyplomatycznych z 1961 r. i Konwencji wiedeńskiej o stosunkach konsularnych z 1963 r. oraz obejmują też przedstawicielstwa Korei Północnej przy organizacjach międzynarodowych mających siedziby w państwach członkowskich oraz członków takich przedstawicielstw;

16) „usługi związane z” oznaczają usługi świadczone na podstawie wynagrodzenia lub umowy przez jednostki zaangażowane głównie w produkcję towarów przewoźnych, a także w usługi zwykle związane z produkcją takich towarów.

Artykuł 2

1. Zabrania się:

a) sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu, w sposób bezpośredni lub pośredni, towarów i technologii, w tym oprogramowania, wymienionych w załącznikach I, Ia, Ib i Ig – niezależnie od tego, czy pochodzą one z Unii czy nie – osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom w Korei Północnej lub do użytku w tym kraju;

b) sprzedaży, dostarczania, wywozu lub przekazywania do Korei Północnej paliwa lotniczego, zgodnie z wykazem zawartym w załączniku Ie, lub transportu do Korei Północnej paliwa lotniczego przy użyciu statków pływających pod banderą państw członkowskich lub ich statków powietrznych, niezależnie od tego, czy pochodzi ono z terytoriów państw członkowskich;

c) świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie zakazów, o których mowa w lit. a) i b).

2. Załącznik I obejmuje wszystkie produkty, materiały, sprzęt, towary i technologie, w tym oprogramowanie, będące produktami lub technologiami podwójnego zastosowania określonymi w rozporządzeniu Rady (WE) nr 428/2009 (⁶).

Załącznik Ia obejmuje inne produkty, materiały, sprzęt, towary i technologie, które mogłyby posłużyć do rozwoju północnokoreańskich programów związanych z bronią jądrową, inną bronią masowego rażenia lub pociskami balistycznymi.

Załącznik Ib obejmuje określone kluczowe składniki wykorzystywane w sektorze pocisków balistycznych.

Załącznik Ie obejmuje paliwo lotnicze, o którym mowa w ust. 1 lit. b).

Załącznik Ig obejmuje produkty, materiały, sprzęt, towary i technologie związane z bronią masowego rażenia, określone i oznaczone jako towary wrażliwe zgodnie z pkt 25 rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ 2270 (2016).

3. Zabrania się nabywania, przywożenia lub transportu towarów i technologii wymienionych w załącznikach I, Ia i Ib z Korei Północnej, niezależnie od tego, czy pochodzą z Korei Północnej, czy nie.

4. Zabrania się:

a) przywożenia, nabywania lub przekazywania, bezpośrednio lub pośrednio, złota, rud tytanu, rud wanadu oraz pierwiastków ziem rzadkich, wymienionych w załączniku Ic, lub węgla, żelaza oraz rudy żelaza, wymienionych w załączniku Id, z Korei Północnej, niezależnie od tego, czy pochodzą z tego kraju czy nie;

b) przywożenia, nabywania lub przekazywania, bezpośrednio lub pośrednio, miedzi, niklu, srebra i cynku, wymienionych w załączniku Ih, z Korei Północnej, niezależnie od tego, czy pochodzą z tego kraju czy nie;

c) przywożenia, nabywania lub przekazywania, bezpośrednio lub pośrednio, produktów ropopochodnych, wymienionych w załączniku If, z Korei Północnej niezależnie od tego, czy pochodzą z tego kraju czy nie;

d) świadomego i umyślnego uczestnictwa w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie zakazów, o których mowa w lit. a), b) i c) niniejszego akapitu.

Załącznik Ic obejmuje złoto, rudę tytanu, rudę wanadu oraz pierwiastki ziem rzadkich, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a).

Załącznik Id obejmuje węgiel, żelazo i rudę żelaza, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a).

Załącznik If obejmuje produkty ropopochodne, o którym mowa w akapicie pierwszym lit. c).

Załącznik Ih obejmuje miedź, nikiel, srebro i cynk, o których mowa w akapicie pierwszym lit. b).

5. W drodze odstępstwa od ust. 4 lit. a) właściwy organ danego państwa członkowskiego, wskazany na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, może udzielić zezwolenia na:

a) zakup, przywóz lub przekazywanie węgla, pod warunkiem że właściwy organ państwa członkowskiego, wskazany na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, na podstawie wiarygodnych informacji stwierdził, że ładunek nie pochodzi z Korei Północnej i był przewożony przez terytorium Korei Północnej wyłącznie w celu wywozu z portu w Rason, dane państwo członkowskie powiadomiło wcześniej Komitet ds. Sankcji o takich transakcjach i transakcje te nie są powiązane z uzyskiwaniem dochodu na rzecz północnokoreańskich programów związanych z bronią jądrową i pociskami balistycznymi lub z innymi działaniami zabronionymi na mocy rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016) lub na mocy niniejszego rozporządzenia; lub

b) transakcje dotyczące żelaza i rudy żelaza, co do których uznano, że służą wyłącznie zaspokojeniu potrzeb życiowych i nie są powiązane z uzyskiwaniem dochodu na rzecz północnokoreańskich programów związanych z bronią jądrową i pociskami balistycznymi lub z innymi działaniami zabronionymi na mocy rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013), 2270 (2016) lub 2321 (2016) lub na mocy niniejszego rozporządzenia;

c) transakcje dotyczące węgla, co do których uznano, że służą wyłącznie zaspokojeniu potrzeb życiowych, o ile spełnione są następujące warunki:

(i) transakcje te nie są powiązane z uzyskiwaniem dochodu na rzecz północnokoreańskich programów związanych z bronią jądrową i pociskami balistycznymi lub z innymi działaniami zabronionymi na mocy rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013), 2270 (2016) lub 2321 (2016);

(ii) w transakcjach tych nie biorą udziału osoby lub podmioty, które są powiązane z północnokoreańskimi programami związanymi z bronią jądrową lub pociskami balistycznymi lub z innymi działaniami zabronionymi na mocy rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013), 2270 (2016) lub 2321 (2016), w tym osoby, podmioty i organy wyszczególnione w załączniku IV lub osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem, lub podmioty będące ich własnością lub przez nie kontrolowane, bezpośrednio lub pośrednio, lub osoby lub podmioty pomagające w uniknięciu sankcji; oraz

(iii) Komitet ds. Sankcji nie powiadomił państw członkowskich, że osiągnięty został roczny zagregowany limit.

6. Zakaz, o którym mowa w ust. 1 lit. b), nie ma zastosowania w odniesieniu do sprzedaży ani dostarczania paliwa lotniczego cywilnym samolotom pasażerskim poza Koreą Północą wyłącznie na potrzeby zużycia w trakcie lotu do Korei Północnej oraz powrotu do portu lotniczego pochodzenia.

7. W drodze odstępstwa od ust. 1 lit. b) właściwy organ danego państwa członkowskiego, wskazany na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, może udzielić zezwolenia na sprzedaż, dostarczenie lub przekazanie danego artykułu, pod warunkiem że dane państwo członkowskie otrzymało wcześniej wydawaną w wyjątkowych i indywidualnych przypadkach zgodę Komitetu ds. Sankcji na przekazanie do Korei Północnej tych produktów w celu zaspokojenia podstawowych potrzeb humanitarnych, których istnienie potwierdzono, i pod warunkiem spełnienia określonych warunków w zakresie efektywnego monitorowania dostarczania i wykorzystania.

8. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję o każdym zezwoleniu udzielonym na podstawie ust. 5 lub 7.

Artykuł 2a

1. Zabrania się sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu, w sposób bezpośredni lub pośredni do Korei Północnej jakiegokolwiek artykułu, z wyjątkiem żywności i leków, jeżeli eksporter wie lub ma uzasadnione powody, by przypuszczać, że:

a) dany artykuł jest przeznaczony pośrednio lub bezpośrednio dla sil zbrojnych Korei Północnej; lub

b) wywóz tego artykułu mógłby wspierać lub wzmacniać zdolności operacyjne sił zbrojnych państwa innego niż Korea Północna.

2. Zabrania się nabywania, przywożenia lub transportu z Korei Północnej artykułów wskazanych w ust. 1, jeżeli importer wie lub ma uzasadnione powody, by przypuszczać, że zachodzą przesłanki wskazane w lit. a) lub b).

3. W drodze odstępstwa od ust. 1 właściwy organ danego państwa członkowskiego, wskazany na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, może udzielić zezwolenia na: sprzedaż, dostarczenie, przekazanie lub wywóz danego artykułu do Korei Północnej lub nabycie, przywóz lub transport produktu z Korei Północnej, gdy

a) artykuł ten nie ma związku z produkcją, opracowaniem, konserwacją ani użytkowaniem towarów wojskowych lub z rozwojem lub utrzymaniem personelu wojskowego, a właściwy organ ustalił, że artykuł ten nie będzie się bezpośrednio przyczyniał do rozwijania zdolności operacyjnych sił zbrojnych Korei Północnej ani do wywozów wspierających lub wzmacniających zdolności operacyjne sił zbrojnych państwa innego niż Korea Północna;

b) Komitet ds. Sankcji stwierdzi z osobna w każdym przypadku, że dane dostarczenie, sprzedaż lub przekazywanie nie byłoby sprzeczne z celami rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016); lub

c) właściwy organ państwa członkowskiego uzna, że dane działanie służy wyłącznie celom humanitarnym lub zapewnieniu środków do życia i nie zostanie wykorzystane przez północnokoreańskie osoby, podmioty lub organy do uzyskiwania dochodów i że nie jest związane z żadnymi działaniami zabronionymi na mocy rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013) lub 2270 (2016), pod warunkiem że to państwo członkowskie powiadomi z wyprzedzeniem Komitet ds. Sankcji o takim ustaleniu i poinformuje Komitet ds. Sankcji o środkach podjętych, aby zapobiec nielegalnemu wykorzystaniu danego artykułu do jakiegokolwiek zabronionego celu.

4. Przedmiotowe państwo członkowskie powiadamia pozostałe państwa członkowskie i Komisję o zamiarze udzielenia zezwolenia na mocy niniejszego artykułu co najmniej tydzień przed udzieleniem tego zezwolenia.

Artykuł 3

1. Zabrania się:

a) świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, pomocy technicznej oraz usług brokerskich w odniesieniu do towarów i technologii wymienionych we wspólnym wykazie uzbrojenia UE lub w załącznikach I, Ia, Ib i Ig oraz w odniesieniu do dostarczania, wytwarzania, konserwacji i użytkowania towarów wymienionych we wspólnym wykazie uzbrojenia UE lub w załącznikach I, Ia i Ib, na rzecz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów w Korei Północnej lub do wykorzystania w tym kraju;

b) dostarczania, bezpośrednio lub pośrednio, środków finansowych lub pomocy finansowej związanej z towarami i technologiami wymienionymi we wspólnym wykazie uzbrojenia UE lub w załącznikach I, Ia, Ib i Ig, w tym w szczególności dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych, jak również ubezpieczeń i reasekuracji, na potrzeby sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu takich produktów lub udzielania odnośnej pomocy technicznej na rzecz osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów w Korei Północnej lub do wykorzystania w tym kraju;

c) nabywania, bezpośrednio lub pośrednio, pomocy technicznej związanej z towarami i technologiami wymienionymi we wspólnym wykazie uzbrojenia UE lub w załącznikach I, Ia, Ib i Ig oraz z dostarczaniem, wytwarzaniem, konserwacją i użytkowaniem towarów wymienionych we wspólnym wykazie uzbrojenia UE lub w załączniku I i Ia, od osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów w Korei Północnej lub do wykorzystania w tym kraju;

d) nabywania, bezpośrednio lub pośrednio, środków finansowych lub pomocy finansowej związanej z towarami i technologiami wymienionymi we wspólnym wykazie uzbrojenia UE lub w załącznikach I, Ia, Ib i Ig, w tym w szczególności dotacji, pożyczek i ubezpieczania kredytów eksportowych na potrzeby sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu takich produktów lub udzielania odnośnej pomocy technicznej od osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów w Korei Północnej lub do wykorzystania w tym kraju;

e) świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście zakazów, o których mowa w lit. a), b), c) i d).

2. Zakazy ustanowione w ust. 1 nie mają zastosowania do pojazdów niebojowych, które zostały wyprodukowane lub wyposażone w materiały w celu zapewnienia ochrony przed pociskami balistycznymi i które przeznaczone są wyłącznie do wykorzystania w Korei Północnej dla celów obronnych przez personel UE i jej państw członkowskich.

Artykuł 3a

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 2 ust. 1 i art. 3 ust. 1, odpowiedniewłaściwy organ państwa członkowskiego, wskazany na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, może udzielić zezwolenia – na warunkach jakie uzna za stosowne – na bezpośrednie lub pośrednie dostarczanie, sprzedaż, przekazywanie lub wywóz towarów i technologii, w tym oprogramowania, o których mowa w art. 2 ust. 1, lub na świadczenie pomocy lub usług pośrednictwa, o których mowa w art. 3 ust. 1, pod warunkiem że towary i technologie, świadczenie pomocy lub usług pośrednictwa służą do celów związanych z żywnością lub rolnictwem, medycznych lub innych celów humanitarnych.

2. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję, w terminie czterech tygodni, o zezwoleniach udzielonych na podstawie niniejszego artykułu.

3. Na zasadzie odstępstwa od art. 2 ust. 1 lit. a) i art. 3 ust. 1 lit. a) i b), odpowiedni właściwy organ państwa członkowskiego, wskazany na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, może udzielić zezwolenia – na warunkach jakie uzna za stosowne – na dokonanie transakcji, o których tam mowa, pod warunkiem że Rada Bezpieczeństwa ONZ zatwierdzi wniosek.

4. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe paczłonkowskie oraz Komisję o wszelkich wnioskach o zatwierdzenie, które przedłożyło Radzie Bezpieczeństwa ONZ zgodnie z ust. 3.

Artykuł 3b

1. Oprócz obowiązku przekazywania właściwym organom celnym informacji poprzedzających przybycie lub wysyłkę towarów, jak określono w odpowiednich przepisach dotyczących skróconych deklaracji przywozowych i wywozowych, a także deklaracji celnych określonych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 (⁷), rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2015/2446 (⁸) oraz rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2015/2447 (⁹), osoba dostarczająca informacje, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, składa deklarację wskazującą, czy dane towary są objęte wspólnym wykazem uzbrojenia UE lub zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia oraz – w przypadku gdy wywóz tych towarów jest uzależniony od otrzymania pozwolenia – określa towary i technologie objęte przyznaną licencją eksportową.

2. Wymagane dodatkowe elementy, o których mowa w niniejszym artykule, przedstawia się w deklaracji celnej lub, w razie braku takiej deklaracji, w jakiejkolwiek innej formie pisemnej, zależnie od przypadku.

Artykuł 3c

1. Zabrania się:

a) świadczenia, w sposób bezpośredni lub pośredni, jakichkolwiek usług związanych z górnictwem lub jakichkolwiek usług związanych z produkcją w przemyśle chemicznym, wydobywczym i rafineryjnym, o których mowa w części A załącznika VIII, na rzecz jakichkolwiek osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów w Korei Północnej lub do wykorzystania w tym kraju; oraz

b) świadczenia, w sposób bezpośredni lub pośredni, usług informatycznych i usług powiązanych, o których mowa w części B załącznika VIII, na rzecz jakichkolwiek osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów w Korei Północnej lub do wykorzystania w tym kraju.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 lit. a) właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wyszczególnionych w załączniku II, mogą zezwolić na świadczenie usług związanych z górnictwem oraz świadczenie usług związanych z produkcją w przemyśle chemicznym, wydobywczym i rafineryjnym, o ile takie usługi mają być wykorzystywane wyłącznie do celów rozwojowych bezpośrednio zaspokajających potrzeby ludności cywilnej lub do propagowania denuklearyzacji.

3. Zakaz określony w ust. 1 lit. b) nie ma zastosowania w odniesieniu do usług informatycznych i usług powiązanych, o ile takie usługi mają być wykorzystywane wyłącznie do celów urzędowych misji dyplomatycznej lub konsularnej lub organizacji międzynarodowej korzystającej z immunitetów w Korei Północnej zgodnie z prawem międzynarodowym.

4. Zakaz określony w ust. 1 lit. b) nie ma zastosowania w odniesieniu do świadczenia usług informatycznych i usług powiązanych przez podmioty publiczne lub przez osoby prawne, podmioty lub organy, które otrzymują publiczne finansowanie z Unii lub państw członkowskich w celu świadczenia tych usług do celów rozwojowych bezpośrednio zaspokajających potrzeby ludności cywilnej lub do propagowania denuklearyzacji.

5. W przypadkach nieobjętych zakresem ust. 4 oraz w drodze odstępstwa od ust. 1 lit. b) właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wyszczególnionych w załączniku II, mogą zezwolić na świadczenie usług informatycznych i usług powiązanych, o ile usługi te mają być wykorzystywane wyłącznie do celów rozwojowych bezpośrednio zaspokajających potrzeby ludności cywilnej lub do propagowania denuklearyzacji.

6. Zakazy określone w ust. 1 nie mają zastosowania do świadczenia usług do dnia 9 lipca 2017 r. na podstawie umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed dniem 8 kwietnia 2017 r.

Artykuł 4

1. Zabrania się:

a) sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, towarów luksusowych wymienionych w załączniku III, do Korei Północnej;

b) nabywania, przywożenia lub przekazywania, bezpośrednio lub pośrednio, towarów luksusowych wymienionych w załączniku III z Korei Północnej, niezależnie od tego, czy pochodzą z tego kraju czy nie;

c) świadomego i umyślnego uczestnictwa w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie zakazów, o których mowa w lit. a) i b).

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 lit. b), zakaz, o którym tam mowa, nie ma zastosowania do rzeczy lub towarów o charakterze niehandlowym, do użytku osobistego osób podróżujących, znajdujących się w ich bagażu.

3. Zakazy, o których mowa w ust. 1 lit. a) i b), nie mają zastosowania do towarów niezbędnych do oficjalnych celów placówek dyplomatycznych lub konsularnych państw członkowskich w Korei Północnej lub organizacji międzynarodowych objętych immunitetem zgodnie z prawem międzynarodowym, ani do rzeczy do użytku osobistego ich personelu.

4. Odpowiedni właściwy organ państwa członkowskiego, wskazany na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, może udzielić zezwolenia – na warunkach jakie uzna za stosowne – na dokonanie transakcji w odniesieniu do towarów, o których mowa w załączniku III pkt 17, pod warunkiem że towary te służą do celów humanitarnych.

Artykuł 4a

1. Zabrania się:

a) sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, złota, metali szlachetnych i diamentów wyszczególnionych w załączniku VII, niezależnie od tego, czy pochodzą one z Unii, na rzecz rządu Korei Północnej, północnokoreańskich organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji, Centralnego Banku Korei Północnej, wszelkich osób, podmiotów lub organów działających w ich imieniu lub pod ich kierunkiem, lub podmiotów bądź organów do nich należących lub przez nich kontrolowanych;

b) zakupu, przywozu lub transportu, bezpośrednio lub pośrednio, złota, metali szlachetnych i diamentów wyszczególnionych w załączniku VII, niezależnie od tego, czy dany produkt pochodzi z Korei Północnej, od rządu Korei Północnej, północnokoreańskich organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji, Centralnego Banku Korei Północnej, a także wszelkich osób, podmiotów lub organów działających w ich imieniu lub pod ich kierunkiem lub podmiotów bądź organów do nich należących lub przez nich kontrolowanych;

c) świadczenia, bezpośrednio lub pośrednio, pomocy technicznej lub usług pośrednictwa, finansowania lub pomocy finansowej, w odniesieniu do towarów, o których mowa w lit. a) i b), na rzecz rządu Korei Północnej, północnokoreańskich organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji, Banku Centralnego Korei Północnej, a także wszelkich osób, podmiotów lub organów działających w ich imieniu lub pod ich kierunkiem, lub podmiotów bądź organów do nich należących lub przez nich kontrolowanych.

2. Załącznik VII obejmuje złoto, metale szlachetne i diamenty podlegające zakazom, o których mowa w ust. 1.

Artykuł 4b

Zabrania się sprzedaży, dostawy, przekazywania lub wywozu, bezpośrednio lub pośrednio, nowo wydrukowanych lub niewprowadzonych do obiegu północnokoreańskich banknotów i wybitego bilonu Bankowi Centralnemu Korei Północnej lub na jego rzecz.

Artykuł 4c

1. Zabrania się przywożenia, nabywania lub przekazywania, bezpośrednio lub pośrednio, posągów, wymienionych w załączniku IIIa, z Korei Północnej, niezależnie od tego, czy pochodzą z tego kraju czy nie.

2. W drodze odstępstwa od zakazu, o którym mowa w ust. 1, właściwy organ danego państwa członkowskiego, wskazany na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, może zezwolić na taki przywóz, nabycie lub przekazanie, pod warunkiem że dane państwo członkowskie uzyskało uprzednio zgodę Komitetu ds. Sankcji w odniesieniu do danego przypadku.

Załącznik IIIa obejmuje posągi, o których mowa w ust. 1.

Artykuł 4d

1. Zabrania się sprzedaży, dostarczania, przekazywania lub wywozu do Korei Północnej, bezpośrednio lub pośrednio, śmigłowców i statków, wymienionych w załączniku IIIb.

2. W drodze odstępstwa od zakazu, o którym mowa w ust. 1, właściwy organ danego państwa członkowskiego, wskazany na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, może zezwolić na taką sprzedaż, dostarczanie, przekazywanie lub wywóz, pod warunkiem że dane państwo członkowskie uzyskało uprzednio zgodę Komitetu ds. Sankcji w odniesieniu do danego przypadku.

3. Załącznik IIIb obejmuje śmigłowce i statki, o których mowa w niniejszym ustępie.

Artykuł 4e

1. Zabrania się:

a) wynajmowania lub udostępniania w inny sposób nieruchomości, bezpośrednio lub pośrednio, osobom, podmiotom lub organom rządu Korei Północnej, w celach innych niż działalność dyplomatyczna lub konsularna, zgodnie z Konwencją wiedeńską o stosunkach dyplomatycznych z 1961 r. i Konwencją wiedeńską o stosunkach konsularnych z 1963 r.;

b) najmu nieruchomości, bezpośrednio lub pośrednio, od osób, podmiotów lub organów rządu Korei Północnej; lub

c) uczestnictwa we wszelkiej działalności związanej z wykorzystywaniem nieruchomości będącej w posiadaniu osób, podmiotów lub organów związanych z rządem Korei Północnej, najmowanej lub w inny sposób przez nie użytkowanej, z wyjątkiem dostarczania towarów i usług, które:

(i) są niezbędne do funkcjonowania misji dyplomatycznych lub urzędów konsularnych, zgodnie z konwencjami wiedeńskimi z 1961 r. i 1963 r., oraz

(ii) nie mogą być wykorzystywane do generowania przychodów lub zysków, bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz rządu Korei Północnej.

2. Na potrzeby niniejszego artykułu „nieruchomości” oznaczają położone poza terytorium Korei Północnej grunty, budynki i ich części.

Artykuł 5

1. Ładunki, w tym bagaże osobiste i rejestrowane, na terytorium Unii lub przewożone przez terytorium Unii, w tym w portach lotniczych, portach i wolnych obszarach celnych, o których mowa w art. 243–249 rozporządzenia (UE) nr 952/2013, podlegają kontroli w celu zapewnienia, aby nie zawierały artykułów zabronionych na mocy rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013), 2270 (2016) lub 2321 (2016), lub niniejszego rozporządzenia w przypadku, gdy:

a) ładunek pochodzi z Korei Północnej;

b) krajem docelowym ładunku jest Korea Północna;

c) Korea Północna lub jej obywatele, lub osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierownictwem, lub podmioty należące do nich lub przez nich kontrolowane, pośredniczyli w załadunku lub brali udział w obsłudze ładunku;

d) osoby, podmioty lub organy, wymienione w załączniku IV, pośredniczyły w załadunku lub brały udział w obsłudze ładunku; lub

e) ładunek jest przewożony na statkach pływających pod banderą Korei Północnej lub statkach powietrznych zarejestrowanych w Korei Północnej, lub na statkach lub statkach powietrznych bez przynależności państwowej.

2. W przypadku gdy dany ładunek nie wchodzi w zakres ust. 1, ładunek na terytorium Unii lub przewożony przez terytorium Unii, w tym w portach lotniczych, portach i wolnych obszarach celnych, podlega kontroli, jeżeli istnieją uzasadnione powody, by sądzić, że może zawierać artykuły, których sprzedaż, dostarczanie, przekazywanie lub wywóz są zabronione na mocy niniejszego rozporządzenia, w następujących okolicznościach:

a) ładunek pochodzi z Korei Północnej;

b) krajem docelowym ładunku jest Korea Północna; lub

c) Korea Północna lub jej obywatele, lub osoby lub podmioty działające w ich imieniu występowały jako pośrednicy lub organizatorzy w odniesieniu do ładunku.

3. Ust. 1 i 2 pozostają bez uszczerbku dla nienaruszalności i ochrony bagażu dyplomatycznego przewidzianej w Konwencji wiedeńskiej o stosunkach dyplomatycznych z 1961 r. i w Konwencji wiedeńskiej o stosunkach konsularnych z 1963 r.

4. Zabrania się świadczenia na rzecz statków północnokoreańskich usług bunkrowania lub zaopatrywania statków, lub wszelkich innych usług dla statków, jeżeli usługodawcy posiadają informacje – w tym od właściwych organów celnych na podstawie informacji poprzedzających przybycie lub wyprowadzenie towarów, o których to informacjach mowa w art. 3a ust. 1 – dające uzasadnione powody, by sądzić, że statki te przewożą artykuły, których dostarczanie, sprzedaż, przekazywanie lub wywóz są zabronione na mocy niniejszego rozporządzenia, chyba że świadczenie takich usług jest niezbędne ze względów humanitarnych.

Artykuł 5a

1. Instytucjom kredytowym i finansowym objętym zakresem stosowania art. 16 zabrania się:

a) otwierania nowych rachunków bankowych w instytucjach kredytowych lub finansowych mających siedzibę w Korei Północnej albo w instytucjach kredytowych lub finansowych, o których mowa w art. 11a ust. 2;

b) ustanawiania współpracy w ramach bankowości korespondenckiej z instytucjami kredytowymi lub finansowymi z siedzibą w Korei Północnej albo z instytucjami kredytowymi lub finansowymi, o których mowa w art. 11a ust. 2;

c) otwierania nowych przedstawicielstw w Korei Północnej lub tworzenia nowych oddziałów lub podmiotów zależnych w Korei Północnej;

d) tworzenia nowych spółek joint venture z instytucjami kredytowymi lub finansowymi z siedzibą w Korei Północnej albo z instytucjami kredytowymi lub finansowymi, o których mowa w art. 11a ust. 2;

e) utrzymywania współpracy w ramach bankowości korespondenckiej z instytucjami kredytowymi lub finansowymi z siedzibą w Korei Północnej albo z instytucjami finansowymi, o których mowa w art. 11a ust. 2, w przypadkach gdy dostępne są informacje dające uzasadnione podstawy, by podejrzewać, że mogłoby to przyczynić się do realizacji północnokoreańskich programów związanych z bronią jądrową, inną bronią masowego rażenia lub pociskami balistycznymi, albo realizacji innych działań zabronionych na mocy niniejszego rozporządzenia lub na mocy decyzji 2013/183/WPZiB.

1a. Instytucjom kredytowym i finansowym objętym zakresem stosowania art. 16 zabrania się:

a) otwierania rachunków bankowych w instytucjach kredytowych lub finansowych mających siedzibę w Korei Północnej albo w instytucjach kredytowych lub finansowych, o których mowa w art. 11a ust. 2;

b) nawiązywania współpracy w ramach bankowości korespondenckiej z instytucjami kredytowymi lub finansowymi z siedzibą w Korei Północnej oraz z instytucjami kredytowymi lub finansowymi, o których mowa w art. 11a ust. 2;

c) otwierania przedstawicielstw w Korei Północnej lub tworzenia nowych oddziałów lub podmiotów zależnych w Korei Północnej;

d) tworzenia spółek joint venture oraz nabywania w nich udziałów własnościowych we współpracy z instytucjami kredytowymi lub finansowymi z siedzibą w Korei Północnej oraz z instytucjami kredytowymi lub finansowymi, o których mowa w art. 11a ust. 2.

1b. W drodze odstępstwa od zakazu ustanowionego w ust. 1lit. b) i d) właściwy organ danego państwa członkowskiego, wskazany na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, może zezwolić na przeprowadzenie transakcji pod warunkiem uzyskania wcześniejszej zgody Komitetu ds. Sankcji.

1c. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na podstawie ust. 1b.

1d. Instytucje kredytowe i finansowe objęte zakresem art. 16 muszą najpóźniej do 31 maja 2016 r.:

a) zamknąć rachunki bankowe w instytucjach kredytowych lub finansowych, o których mowa w art. 5c ust. 2;

b) zakończyć współpracę w ramach bankowości korespondenckiej z instytucjami kredytowymi lub finansowymi z siedzibą w Korei Północnej oraz z instytucjami kredytowymi lub finansowymi, o których mowa w art. 11a ust. 2;

c) zamknąć przedstawicielstwa, oddziały i podmioty zależne w Korei Północnej;

d) zakończyć wspólne przedsięwzięcia typu joint venture z instytucjami kredytowymi lub finansowymi z siedzibą w Korei Północnej oraz z instytucjami kredytowymi lub finansowymi, o których mowa w art. 11a ust. 2;

e) zrezygnować z wszelkich udziałów własnościowych w instytucjach kredytowych lub finansowych z siedzibą w Korei Północnej oraz w instytucjach kredytowych lub finansowych, o których mowa w art. 11a ust. 2.

1e. (uchylony).

1f. W drodze odstępstwa od ust. 1d lit. a) i c) właściwy organ danego państwa członkowskiego, wskazany na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, może zezwolić na utrzymanie działalności niektórych przedstawicielstw, podmiotów zależnych lub rachunków bankowych, pod warunkiem że Komitet ds. Sankcji stwierdził w odniesieniu do danego przypadku, że takie przedstawicielstwa, podmioty zależne lub rachunki bankowe są konieczne do realizacji pomocy humanitarnej lub działalności placówek dyplomatycznych w Korei Północnej lub działalności ONZ lub jej wyspecjalizowanych agencji, lub powiązanych organizacji, lub do innych celów spójnych z rezolucjami Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013), 2270 (2016) lub 2321 (2016).

1g. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję o każdym zezwoleniu wydanym na podstawie ust. 1f.

2. Zabrania się:

a) zezwalania na otwarcie przedstawicielstwa lub utworzenie oddziału lub podmiotu zależnego w Unii przez instytucje kredytowe lub finansowe z siedzibą w Korei Północnej lub jakiekolwiek instytucje kredytowe lub finansowe, o których mowa w art. 11a ust. 2;

b) zawierania na rzecz lub w imieniu instytucji kredytowych lub finansowych z siedzibą w Korei Północnej albo na rzecz lub w imieniu instytucji kredytowych lub finansowych, o których mowa w art. 11a ust. 2, umów dotyczących utworzenia przedstawicielstwa, oddziału lub podmiotu zależnego w Unii;

c) zezwalania na podejmowanie i prowadzenie działalności instytucji kredytowej lub innej działalności wymagającej uprzedniego zezwolenia, przez przedstawicielstwo, oddział lub podmiot zależny instytucji kredytowych lub finansowych z siedzibą w Korei Północnej albo instytucje kredytowe lub finansowe, o których mowa w art. 11a ust. 2, jeżeli przedstawicielstwo, oddział lub podmiot zależny nie prowadziły działalności przed dniem 19 lutego 2013 r.;

d) nabywania lub zwiększania udziałów w instytucjach kredytowych lub finansowych objętych zakresem art. 16 lub nabywania innych tytułów własności w takich instytucjach przez instytucje kredytowe lub finansowe, o których mowa w art. 11a ust. 2;

e) prowadzenia działalności lub ułatwiania prowadzenia działalności przez przedstawicielstwa, oddziały lub podmioty zależne instytucji kredytowych lub finansowych z siedzibą w Korei Północnej oraz instytucji kredytowych lub finansowych, o których mowa w art. 11a ust. 2.

Artykuł 5aa

1. Instytucjom kredytowym i finansowym objętym zakresem stosowania art. 16 zabrania się otwierania rachunków bankowych dla misji dyplomatycznych lub konsularnych Korei Północnej oraz ich członków z Korei Północnej.

2. Instytucje kredytowe i finansowe objęte zakresem stosowania art. 16 są zobowiązane w terminie do dnia 11 kwietnia 2017 r. zamknąć wszelkie rachunki bankowe prowadzone na rzecz misji dyplomatycznych lub konsularnych Korei Północnej oraz ich członków z Korei Północnej.

3. W drodze odstępstwa od ust. 1 właściwy organ danego państwa członkowskiego, wskazany na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, może zezwolić, na wniosek misji dyplomatycznej lub urzędu konsularnego Korei Północnej lub jednego z ich członków, na otwarcie jednego rachunku bankowego na jedną misję dyplomatyczną lub konsularną Korei Północnej lub jednego ich członka, pod warunkiem że misja lub urząd są położone w tym państwie członkowskim lub członek tej misji lub urzędu jest akredytowany w tym państwie członkowskim.

4. W drodze odstępstwa od ust. 2 właściwy organ danego państwa członkowskiego, wskazany na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, może zezwolić na pozostawienie otwartym jednego rachunku bankowego, na wniosek misji lub urzędu Korei Północnej lub jednego z ich członków, pod warunkiem że to państwo członkowskie stwierdziło, że misja lub urząd są położone w tym państwie członkowskim lub że członek tej misji lub urzędu jest akredytowany w tym państwie członkowskim i że nie posiadają innego rachunku bankowego w tym państwie członkowskim. W przypadku gdy misja dyplomatyczna lub urząd konsularny Korei Północnej lub ich członek z Korei Północnej posiada więcej niż jeden rachunek bankowy w tym państwie członkowskim, misja, urząd lub członek może wskazać, który rachunek bankowy należy zachować.

5. Z zastrzeżeniem mających zastosowanie postanowień Konwencji wiedeńskiej o stosunkach dyplomatycznych z 1961 r. oraz Konwencji wiedeńskiej o stosunkach konsularnych z 1963 r. państwa członkowskie podają do wiadomości innych państw członkowskich i Komisji nazwiska i dane identyfikacyjne wszystkich członków misji dyplomatycznej i urzędu konsularnego Korei Północnej akredytowanych w tym państwie członkowskim, najpóźniej w dniu 13 marca 2017 r., a następnie informują o aktualizacji takiego wykazu w terminie tygodnia od wprowadzenia każdej zmiany. Państwa członkowskie informują pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu przyznanym na podstawie ust. 3 i 4. Właściwy organ danego państwa członkowskiego, wskazany na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, może poinformować instytucje kredytowe i finansowe w tym państwie członkowskim o tożsamości każdego członka misji dyplomatycznej lub urzędu konsularnego Korei Północnej akredytowanego w tym lub w innym państwie członkowskim.

Artykuł 5b

1. Zabrania się, na terytorium Unii, przyjmowania lub zatwierdzania inwestycji w jakąkolwiek działalność handlową w przypadku, gdy takie inwestycje są realizowane przez:

a) osoby, podmioty lub organy rządu Korei Północnej;

b) Partię Robotniczą Korei;

c) obywateli Korei Północnej;

d) osoby prawne, podmioty lub organy zarejestrowane lub utworzone na mocy prawa Korei Północnej;

e) osoby, podmioty lub organy działające w ich imieniu lub pod ich kierownictwem;

f) osoby prawne, podmioty lub organy będące ich własnością lub przez nie kontrolowane.

2. Zabrania się:

a) ustanawiania joint venture lub nabywania w nich jakichkolwiek udziałów własnościowych lub powiększania tych udziałów, w tym poprzez nabywanie w całości lub nabywanie akcji lub udziałów lub innych papierów wartościowych o charakterze udziałowym, w jakichkolwiek osobach prawnych, podmiotach lub organach, o których mowa w ust. 1 lit. a)–f), które są zaangażowane w programy lub działania Korei Północnej dotyczące broni jądrowej, pocisków balistycznych lub innego rodzaju broni masowego rażenia, lub działania w sektorach przemysłu wydobywczego, rafineryjnego, chemicznego, metalurgicznego i przetwórstwa metali, a także przemysłu lotniczego i kosmicznego lub związanego z bronią konwencjonalną;

b) udzielania finansowania lub zapewniania pomocy finansowej jakimkolwiek osobom prawnym, podmiotom lub organom, o których mowa w ust. 1 lit. d)–f), lub udzielania finansowania lub zapewniania pomocy finansowej w udokumentowanym celu finansowania takich osób prawnych, podmiotów lub organów;

c) świadczenia usług inwestycyjnych bezpośrednio lub pośrednio związanych z działaniami, o których mowa w lit. a) i b) niniejszego ustępu.

Artykuł 5c

1. Zakazuje się przekazywania środków finansowych do Korei Północnej i z Korei Północnej, chyba że dotyczy ono transakcji, o której mowa w ust. 3.

2. Instytucjom kredytowym i finansowym objętym zakresem stosowania art. 16 zabrania się zawierania transakcji lub kontynuowania udziału w jakichkolwiek transakcjach z:

a) instytucjami kredytowymi i finansowymi mającymi siedzibę w Korei Północnej;

b) objętymi zakresem stosowania art. 16 oddziałami lub jednostkami zależnymi instytucji kredytowych i finansowych mających siedzibę w Korei Północnej, wymienionymi w załączniku VI;

c) nieobjętymi zakresem stosowania art. 16 oddziałami lub jednostkami zależnymi instytucji kredytowych i finansowych mających siedzibę w Korei Północnej, wymienionymi w załączniku VI;

d) instytucjami kredytowymi i finansowymi, które nie mają siedziby w Korei Północnej ani nie są objęte zakresem stosowania art. 16, ale są kontrolowane przez osoby, podmioty lub organy zamieszkałe lub mające siedzibę w Korei Północnej, wymienionymi w załączniku VI,

chyba że takie transakcje są objęte zakresem stosowania ust. 3 i udzielono na nie zezwolenia zgodnie z ust. 4, lub nie wymagają one zezwolenia zgodnie z ust. 4 lit. b).

3. Można wydać zezwolenie na następujące transakcje zgodnie z ust. 4 lit. a):

a) transakcje dotyczące środków spożywczych, opieki zdrowotnej lub sprzętu medycznego, lub służące celom rolnym lub humanitarnym;

b) transakcje obejmujące osobiste przekazy pieniężne;

c) transakcje realizowane na podstawie wyłączeń przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu;

d) transakcje związane z konkretną umową handlową, która nie jest objęta zakazami określonymi w niniejszym rozporządzeniu;

e) transakcje dotyczące misji dyplomatycznej lub konsularnej lub organizacji międzynarodowej posiadającej immunitet na mocy prawa międzynarodowego, o ile transakcje te są przeznaczone na oficjalne cele misji dyplomatycznej lub konsularnej lub organizacji międzynarodowej;

f) transakcje potrzebne wyłącznie w celu realizacji projektów finansowanych przez Unię lub jej państw członkowskie do celów rozwojowych bezpośrednio związanych z potrzebami ludności cywilnej lub z propagowaniem denuklearyzacji;

g) transakcje dotyczące płatności celem zaspokojenia roszczeń wobec Korei Północnej, jej obywateli lub osób prawnych, podmiotów lub organów zarejestrowanych lub utworzonych na podstawie prawa Korei Północnej oraz transakcje o podobnym charakterze, jeżeli transakcje te nie przyczyniają się do realizacji działań zabronionych na mocy niniejszego rozporządzenia, w oparciu o analizę poszczególnych przypadków i jeżeli dane państwo członkowskie powiadomiło pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję z co najmniej dziesięciodniowym wyprzedzeniem o wydaniu zezwolenia.

4. Transakcje, o których mowa w ust. 3, dotyczące przekazania środków finansowych, których kwota:

a) jest wyższa niż 15 000 EUR, lub o równoważnej wartości, wymagają uprzedniego zezwolenia odpowiedniego właściwego organu państwa członkowskiego, wskazanego na stronach wymienionych w załączniku II do niniejszego rozporządzenia;

b) jest równa lub niższa niż 15 000 EUR, lub o równoważnej wartości, nie wymagają uprzedniego zezwolenia.

5. Uprzednie zezwolenie nie jest wymagane w odniesieniu do jakichkolwiek transakcji lub przekazania środków finansowych, które są niezbędne dla oficjalnych celów misji dyplomatycznej lub konsularnej państwa członkowskiego lub organizacji międzynarodowej korzystającej z immunitetów w Korei Północnej zgodnie z prawem międzynarodowym.

6. Państwa członkowskie informują się nawzajem oraz Komisję o każdym zezwoleniu przyznanym zgodnie z ust. 4 lit. a).

7. W odniesieniu do transakcji objętych zakresem stosowania ust. 3, instytucje kredytowe i finansowe, o których mowa w art. 16, w swojej działalności z udziałem instytucji kredytowych i finansowych, o których mowa w ust. 2 lit. a)–d):

a) stosują środki należytej staranności wobec klienta ustanowione na mocy art. 8 i 9 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/60/WE (¹⁰);

b) zapewniają przestrzeganie procedur w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu ustanowionych na mocy dyrektywy 2005/60/WE oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady(¹¹) (WE) nr 1781/2006;

c) wymagają dostarczenia informacji o zleceniodawcach, które towarzyszą przekazom środków pieniężnych zgodnie z wymogami rozporządzenia (WE) nr 1781/2006, jak również informacji na temat odbiorców, takich jak imię i nazwisko lub nazwa odbiorcy i numer jego rachunku płatniczego oraz, w stosownych przypadkach, niepowtarzalny identyfikator transakcji, a także odmawiają obsługi transakcji w przypadku braku którejkolwiek z tych informacji lub gdy są one niekompletne;

d) prowadzą ewidencję transakcji zgodnie z art. 30 lit. b) dyrektywy 2005/60/WE;

e) jeżeli istnieją uzasadnione powody, by podejrzewać, że środki finansowe mogłyby posłużyć do celów północnokoreańskich programów lub działań związanych z nuklearnymi rakietami balistycznymi lub inną bronią masowego rażenia (zwanych dalej „finansowaniem proliferacji”), niezwłocznie informują właściwe jednostki analityki finansowej (FIU), określone w dyrektywie 2005/60/WE, lub jakikolwiek inny właściwy organ wskazany przez dane państwo członkowskie, wskazany na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, bez uszczerbku dla art. 3 ust. 1 lub art. 6;

f) niezwłocznie zgłaszają wszelkie podejrzane transakcje, w tym próby przeprowadzenia takich transakcji;

g) powstrzymują się od przeprowadzania transakcji w przypadku których mają uzasadnione podejrzenia, że mogłyby być one związane z finansowaniem proliferacji, do momentu zakończenia niezbędnych działań zgodnie z lit. e) i zastosowania się do wszelkich poleceń odpowiedniej FIU lub właściwego organu.

Do celów niniejszego ustępu FIU lub jakikolwiek inny właściwy organ pełniący rolę krajowego centrum gromadzącego i analizującego doniesienia o podejrzanych transakcjach, otrzymuje sprawozdania dotyczące ewentualnego finansowania proliferacji oraz uzyskuje w odpowiednim terminie, bezpośrednio lub pośrednio, dostęp do informacji finansowych, administracyjnych i związanych z egzekwowaniem prawa, które są niezbędne do właściwego sprawowania jego funkcji, w tym do analizy doniesień o podejrzanych transakcjach.

8. Wymóg uprzedniego wydania zezwolenia na mocy ust. 3 ma zastosowanie niezależnie od tego, czy przekazania środków pieniężnych dokonano poprzez jedną operację lub szereg operacji, które wydają się być z sobą powiązane. Do celów niniejszego rozporządzenia, „operacje, które wydają się być ze sobą powiązane” obejmują:

a) szereg kolejnych przekazów od lub do tej samej instytucji kredytowej lub finansowej, objętej zakresem stosowania ust. 2, lub od lub do tej samej osoby, podmiotu lub organu z Korei Północnej, dokonywanych w związku z jednorazowym obowiązkiem przekazania środków finansowych, gdzie każdy indywidualny przekaz nie przekracza 15 000 EUR, lecz przekazy łącznie spełniają kryteria zezwolenia;

b) łańcuch przekazów obejmujących różnych dostawców usług płatniczych, lub osób fizycznych lub prawnych, który dotyczy wypełnienia jednorazowego obowiązku przekazania środków finansowych.

9. Zabrania się świadomego i umyślnego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest ominięcie zakazów, o których mowa w niniejszym artykule.

Artykuł 6

1. Zamraża się wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do osób, podmiotów i organów wymienionych w załączniku IV, stanowiące ich własność, pozostające w ich posiadaniu lub pod ich kontrolą. Załącznik IV obejmuje osoby, podmioty i organy określone przez Komitet ds. Sankcji lub Radę Bezpieczeństwa ONZ zgodnie z pkt 8 lit. d) rezolucji RB ONZ nr 1718 (2006) lub pkt 8 rezolucji RB ONZ nr 2094 (2013).

1a. Zamraża się wszystkie statki wymienione w załączniku IVa i wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do statków, jeśli tak postanowi Komitet ds. Sankcji. Załącznik IVa obejmuje statki, które zostały wyznaczone przez Komitet ds. Sankcji zgodnie z ust. 12 rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2321 (2016).

2. Zamraża się wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do osób, podmiotów i organów wymienionych w załączniku V, stanowiące ich własność, pozostające w ich posiadaniu lub pod ich kontrolą. Załącznik V obejmuje osoby, podmioty i organy niewymienione w załączniku IV, które zgodnie z art. 15 ust. 1 lit. b) decyzji 2013/183/WPZiB zostały uznane przez Radę za:

a) przyczyniające się – także przez wspieranie lub promowanie – do realizacji programów Korei Północnej dotyczących broni jądrowej, innej broni masowego rażenia lub pocisków balistycznych, lub za osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem, lub za podmioty będące ich własnością lub kontrolowane przez nie, w tym przez stosowanie niedozwolonych środków;

b) zaangażowane w świadczenie usług finansowych lub przekazywanie na terytorium państw członkowskich, przez nie lub z tego terytorium, z udziałem obywateli państw członkowskich, podmiotów utworzonych na mocy ich prawa krajowego, osób lub instytucji finansowych działających na ich terytorium, jakichkolwiek aktywów lub zasobów finansowych lub innych, które mogą posłużyć do realizacji programów lub działań Korei Północnej dotyczących broni jądrowej, rakiet balistycznych i innej broni masowego rażenia, albo za osoby lub podmioty działające w ich imieniu lub pod ich kierunkiem, lub podmioty posiadane lub kontrolowane przez nie; lub

c) biorące udział, także przez świadczenie usług finansowych, w dostarczaniu do lub z Korei Północnej broni i wszelkiego rodzaju elementów z nią związanych albo artykułów, materiałów, sprzętu, towarów i technologii, które mogłyby przyczyniać się do prowadzenia przez Koreę Północną programów dotyczących broni jądrowej, innej broni masowego rażenia lub pocisków balistycznych.

Załącznik V poddawany jest regularnym przeglądom co najmniej co 12 miesięcy.

2a. Zamraża się wszystkie fundusze i zasoby gospodarcze należące do osób, podmiotów lub organów wymienionych w załączniku Va, stanowiące ich własność, pozostające w ich posiadaniu lub pod ich kontrolą. Załącznik Va obejmuje osoby, podmioty lub organy nieobjęte załącznikiem IV ani załącznikiem V, działające w imieniu lub pod kierunkiem osoby wymienionej lub podmiotu lub organu wymienionego w załączniku IV lub załączniku V lub osób pomagających w uniknięciu sankcji lub naruszających postanowienia niniejszego rozporządzenia lub decyzji 2013/88/WPZiB.

Załącznik Va poddawany jest regularnym przeglądom co najmniej co 12 miesięcy.

3. Załączniki IV, V i Va zawierają, w stosownych przypadkach, informacje o znajdujących się w wykazie osobach fizycznych do celów ich adekwatnej identyfikacji.

Informacje takie mogą obejmować:

a) nazwisko i imiona, w tym ewentualne pseudonimy i tytuły;

b) datę i miejsce urodzenia;

c) narodowość;

d) numer paszportu i dokumentu tożsamości;

e) numer identyfikacji podatkowej i ubezpieczenia społecznego;

f) płeć;

g) adres lub inne informacje o miejscu przebywania;

h) stanowisko lub zawód;

i) datę wskazania.

Załączniki IV, V i Va zawierają również powody umieszczenia w wykazie, takie jak wykonywany zawód.

Załączniki IV, V i Va mogą także zawierać dane identyfikacyjne określone w niniejszym ustępie dotyczące członków rodziny osób umieszczonych w wykazie, pod warunkiem że dane te są niezbędne w danym konkretnym przypadku wyłącznie do zidentyfikowania danej osoby fizycznej umieszczonej w wykazie.

4. Osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom wymienionym w załącznikach IV, V i Va nie udostępnia się bezpośrednio ani pośrednio żadnych funduszy ani zasobów gospodarczych.

5. Zabrania się świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest bezpośrednie lub pośrednie obejście środków określonych w ust. 1 i 2.

6. Zabrania się dostarczania funduszy i zasobów gospodarczych osobom, podmiotom lub organom związanym z rządem Korei Północnej, Partią Robotniczą Korei, lub osobami lub podmiotami działającymi w ich imieniu lub pod ich kierunkiem lub podmiotami przez nie posiadanymi lub kontrolowanymi, w przypadku stwierdzenia, że takie osoby, podmioty lub organy są związane z północnokoreańskimi programami w zakresie broni jądrowej i pocisków balistycznych lub innymi działaniami zabronionymi na mocy rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1718(2006), 1874(2009), 2087(2013), 2094(2013) i 2270(2016).

7. Zakaz ustanowiony w ust. 6 nie ma zastosowania, jeżeli fundusze, inne aktywa finansowe i zasoby gospodarcze są konieczne do prowadzenia przez Koreę Północną misji przy Organizacji Narodów Zjednoczonych i jej wyspecjalizowanych agencjach i organizacjach lub innych misji dyplomatycznych i konsularnych Korei Północnej, lub jeżeli właściwy organ danego państwa członkowskiego, wskazany na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, uzyskał w danym przypadku uprzednią zgodę Komitetu ds. Sankcji, który stwierdził, że fundusze, aktywa finansowe lub zasoby gospodarcze są niezbędne w celu dostarczenia pomocy humanitarnej, denuklearyzacji lub wszelkich innych działań zgodnych z celami rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2270 (2016).

Artykuł 6a

Zabrania się bezpośredniego lub pośredniego udziału w spółkach typu joint venture lub wszelkich innych układach biznesowych z podmiotami wymienionymi w załączniku IV, jak również z osobami fizycznymi lub podmiotami działającymi na ich rzecz, w ich imieniu lub pod ich kierownictwem.

Artykuł 7

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 6 właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II mogą wyrazić zgodę na uwolnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych, na warunkach, jakie uznają za stosowne, po stwierdzeniu, że te fundusze lub zasoby gospodarcze są:

a) niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów wymienionych w załącznikach IV, V lub Va oraz członków rodzin pozostających na utrzymaniu takich osób fizycznych, w tym na pokrycie płatności związanych z żywnością, czynszem lub kredytem hipotecznym, lekarstwami i leczeniem medycznym, podatkami, składkami ubezpieczeniowymi i opłatami na rzecz przedsiębiorstw użyteczności publicznej;

b) przeznaczone wyłącznie na pokrycie uzasadnionych kosztów honorariów oraz zwrotu poniesionych wydatków związanych ze świadczeniem usług prawniczych; lub

c) przeznaczone wyłącznie na pokrycie należności lub opłat za obsługę w odniesieniu do rutynowego utrzymywania lub przechowywania zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych; oraz

d) w przypadkach gdy zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku IV, jeżeli dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet ds. Sankcji o takim ustaleniu i zamiarze przyznania zezwolenia, a Komitet ds. Sankcji nie wyraził sprzeciwu w terminie pięciu dni roboczych od dnia powiadomienia.

2. Na zasadzie odstępstwa od art. 6 właściwe organy państw członkowskich wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II mogą wyrazić zgodę na uwolnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych lub udostępnienie niektórych zamrożonych funduszy lub zasobów gospodarczych po ustaleniu, że są one niezbędne do pokrycia nadzwyczajnych wydatków, pod warunkiem że:

a) w przypadkach gdy zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku IV, dane państwo członkowskie powiadomiło o takim ustaleniu Komitet ds. Sankcji, który to ustalenie zatwierdził; oraz

b) w przypadkach gdy zezwolenie dotyczy osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku V lub Va, dane państwo członkowskie powiadomiło przynajmniej dwa tygodnie przed udzieleniem zezwolenia pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o tym, na jakiej podstawie jego zdaniem powinno się udzielić określonego zezwolenia.

3. Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o każdym zezwoleniu przyznanym na podstawie ust. 1 i 2.

Artykuł 8

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 6 właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, mogą zezwolić na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) środki finansowe lub zasoby gospodarcze są przedmiotem orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego ustanowionego przed dniem, w którym wskazano osobę, podmiot lub organ, o których mowa w art. 6, lub są przedmiotem orzeczenia sądowego, administracyjnego lub arbitrażowego wydanego przed tym dniem;

b) środki finansowe lub zasoby gospodarcze mają być wykorzystane wyłącznie w celu zaspokojenia roszczeń zabezpieczonych takim orzeczeniem lub uznanych za zasadne w takim orzeczeniu, w granicach określonych przez mające zastosowanie przepisy ustawowe i wykonawcze regulujące prawa osób zgłaszających takie roszczenia;

c) orzeczenie nie zostało wydane na korzyść osoby, podmiotu lub organu wymienionych w załączniku IV, V lub Va;

d) uznanie orzeczenia nie jest sprzeczne z zasadami porządku publicznego w danym państwie członkowskim; oraz

e) dane państwo członkowskie powiadomiło Komitet ds. Sankcji o orzeczeniu odnoszącym się do osób, podmiotów i organów wymienionych w załączniku IV.

2. Na zasadzie odstępstwa od art. 6 oraz pod warunkiem że płatność dokonywana przez osobę, podmiot lub organ wymieniony w załączniku V jest należna na mocy umowy lub porozumienia zawartego przez daną osobę, podmiot lub organ przed dniem, w którym ta osoba, podmiot lub organ zostały wskazane, lub zobowiązania je obciążającego powstałego przed tym dniem, właściwe organy państw członkowskich, wskazane na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, mogą zezwolić, na warunkach jakie uznają za stosowne, na uwolnienie niektórych zamrożonych środków finansowych lub zasobów gospodarczych, o ile dany właściwy organ ustalił, że:

a) umowa nie ma związku z jakimkolwiek artykułem, operacją, usługą lub transakcją, o których mowa w art. 2 ust. 1 lit. a), art. 2 ust. 3 lub art. 3; oraz

b) płatność nie została bezpośrednio ani pośrednio otrzymana przez osobę, podmiot lub organ wymieniony w załączniku V.

3. Co najmniej 10 dni przed udzieleniem zezwolenia zgodnie z ust. 2 dane państwo członkowskie powiadamia pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o takim ustaleniu i o swoim zamiarze wydania zezwolenia.

Artykuł 8a

[1] Zakazów określonych w art. 6 ust. 1 i 4 nie stosuje się w odniesieniu do funduszy i zasobów gospodarczych należących do Foreign Trade Bank lub Korean National Insurance Company (KNIC), o ile te fundusze i zasoby gospodarcze mają być wykorzystane wyłącznie do celów urzędowej misji dyplomatycznej lub konsularnej w Korei Północnej lub działalności w zakresie pomocy humanitarnej podejmowanej przez Organizację Narodów Zjednoczonych lub w koordynacji z nią.

Artykuł 9

1. Artykuł 6 ust. 4 nie stanowi przeszkody dla instytucji finansowych ani kredytowych w Unii w księgowaniu na zamrożonych rachunkach środków przekazanych przez osoby trzecie na rachunek wymienionych osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów, pod warunkiem że wszelkie kwoty powiększające saldo na takich rachunkach zostają również zamrożone. Instytucja finansowa lub kredytowa niezwłocznie powiadamia właściwe organy o takich transakcjach.

2. Artykułu 6 ust. 4 nie stosuje się do księgowania na zamrożonych rachunkach:

a) odsetek ani innych dochodów z tych rachunków; ani

b) płatności należnych z tytułu umów, porozumień lub zobowiązań, które zostały zawarte lub powstały przed dniem, w którym wyznaczono osobę, podmiot lub organ, o których mowa w art. 6,

pod warunkiem że wszelkie takie odsetki, inne dochody i płatności zostają zamrożone zgodnie z art. 6 ust. 1 lub art. 6 ust. 2.

Artykuł 9a

Zabrania się:

a) sprzedaży lub nabywania publicznych lub gwarantowanych przez państwo obligacji wyemitowanych po dniu 19 lutego 2013 r., bezpośrednio lub pośrednio, na rzecz lub od następujących podmiotów:

(i) Korei Północnej lub jej rządu oraz jej organów publicznych, przedsiębiorstw i agencji;

(ii) Banku Centralnego Korei Północnej;

(iii) instytucji kredytowych lub finansowych mających siedzibę w Korei Północnej lub jakichkolwiek instytucji kredytowych lub finansowych, o których mowa w art. 11a ust. 2;

(iv) osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów działających w imieniu lub pod kierunkiem osób prawnych, podmiotów lub organów, o których mowa w ppkt (i) lub (ii);

(v) osób prawnych, podmiotów lub organów będących w posiadaniu lub pod kontrolą osób prawnych, podmiotów lub organów, o których mowa w ppkt (i), (ii) lub (iii);

b) świadczenia na rzecz osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a), usług pośrednictwa w odniesieniu do publicznych lub gwarantowanych przez władze publiczne obligacji wyemitowanych po dniu 19 lutego 2013 r.;

c) pomagania osobom, podmiotom lub organom, o których mowa w lit. a), w emitowaniu publicznych lub gwarantowanych przez władze publiczne obligacji, poprzez świadczenie usług pośrednictwa, reklamę lub inne usługi w odniesieniu do takich obligacji.

Artykuł 9b

1. Zabrania się zapewniania finansowania lub pomocy finansowej na rzecz handlu z Koreą Północną, w tym przyznawania kredytów eksportowych, gwarancji lub ubezpieczeń osobom fizycznym lub prawnym, podmiotom lub organom, zaangażowanym w taki handel.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 właściwy organ danego państwa członkowskiego, wskazany na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, może zezwolić na wsparcie finansowe na rzecz handlu z Koreą Północną, pod warunkiem że dane państwo członkowskie uzyskało uprzednio zgodę Komitetu ds. Sankcji w odniesieniu do danego przypadku.

3. Dane państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie i Komisję o zezwoleniach wydanych na podstawie ust. 2.

Artykuł 9c

1. Nie zaspokaja się jakichkolwiek roszczeń w związku z jakąkolwiek umową lub transakcją, których wykonanie zostało zakłócone, bezpośrednio lub pośrednio, w całości lub części, przez środki wprowadzone na mocy niniejszego rozporządzenia, w tym roszczeń odszkodowawczych lub jakichkolwiek innych roszczeń tego rodzaju, takich jak roszczenia o odszkodowanie lub roszczenia wynikające z gwarancji, zwłaszcza roszczenia o przedłużenie terminu płatności lub spłatę obligacji, gwarancji lub odszkodowań, w szczególności gwarancji finansowych lub zabezpieczeń finansowych w jakiejkolwiek formie, jeżeli zostały one wniesione przez:

a) wskazane osoby, podmioty lub organy wymienione w załącznikach IV lub V;

b) wszelkie inne północnokoreańskie osoby, podmioty lub organy, w tym rząd Korei Północnej oraz jego organy publiczne, przedsiębiorstwa i agencje; lub

c) wszelkie osoby, podmioty lub organy działające za pośrednictwem lub w imieniu osób, podmiotów lub organów, o których mowa w lit. a) i b).

2. Uznaje się, że wykonanie umowy lub transakcji zostało zakłócone przez środki wprowadzone na mocy niniejszego rozporządzenia, jeżeli istnienie lub przedmiot roszczenia wynika bezpośrednio lub pośrednio z tych środków.

3. We wszelkich postępowaniach zmierzających do egzekwowania roszczenia ciężar dowodu, że zaspokojenie roszczenia nie jest zakazane na mocy ust. 1, spoczywa na osobie egzekwującej to roszczenie.

4. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla prawa osób, podmiotów i organów, o których mowa w ust. 1, do wystąpienia o sądową kontrolę zgodności z prawem niewypełnienia zobowiązań umownych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 10

1. Bez uszczerbku dla obowiązujących zasad dotyczących sprawozdawczości, poufności i tajemnicy zawodowej, osoby fizyczne i prawne, podmioty i organy:

a) dostarczają niezwłocznie wszelkich informacji, które ułatwiłyby wykonanie niniejszego rozporządzenia, takich jak dane dotyczące rachunków lub kwot zamrożonych zgodnie z art. 6, wskazanym na stronach internetowych wymienionych w załączniku II właściwym organom państw członkowskich, w których mają miejsce zamieszkania lub siedzibę, oraz przekazują takie informacje Komisji, bezpośrednio lub za pośrednictwem odpowiednich państw członkowskich;

b) współpracują z właściwymi organami wskazanymi na stronach internetowych wymienionych w załączniku II w zakresie weryfikacji tych informacji.

2. Wszelkie dodatkowe informacje uzyskane bezpośrednio przez Komisję są udostępniane zainteresowanym państwom członkowskim.

3. Wszelkie informacje przekazane lub uzyskane zgodnie z niniejszym artykułem są wykorzystywane jedynie w celu, w jakim zostały przekazane lub uzyskane.

Artykuł 11

1. Osoby fizyczne lub prawne, podmioty lub organy, lub ich dyrektorzy lub pracownicy, którzy dokonują zamrożenia środków finansowych i zasobów gospodarczych lub odmawiają ich udostępnienia, w dobrej wierze i w oparciu o przekonanie, że działanie takie jest zgodne z niniejszym rozporządzeniem, nie ponoszą z tego tytułu jakiegokolwiek rodzaju odpowiedzialności, chyba że dowiedziono, że środki finansowe i zasoby gospodarcze zostały zamrożone lub zatrzymane na skutek niedbalstwa.

2. Działanie osób fizycznych lub prawnych, podmiotów lub organów nie stanowi podstawy jakiegokolwiek rodzaju odpowiedzialności z ich strony, jeżeli nie wiedziały one i nie miały uzasadnionego powodu, by podejrzewać, że ich działania mogłyby naruszyć środki określone w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 11a

1. Zabrania się udzielania dostępu do portów morskich na terytorium Unii jakimkolwiek statkom:

a) będącym w posiadaniu Korei Północnej, przez nią użytkowanym lub obsadzonym załogą;

b) w przypadku gdy istnieją uzasadnione powody, by sądzić, że są one własnością, bezpośrednio lub pośrednio, osób lub podmiotów wymienionych w załączniku IV, lub są one przez nie kontrolowane, bezpośrednio lub pośrednio;

c) w przypadku gdy istnieją uzasadnione powody, by sądzić, że zawierają artykuły, których sprzedaż, dostarczanie, przekazywanie lub wywóz są zakazane na mocy niniejszego rozporządzenia;

d) które nie zgodziły się na przeprowadzenie kontroli, po tym jak została ona zatwierdzona przez państwo bandery lub rejestracji statku; lub

e) bez przynależności państwowej, które nie zgodziły się na przeprowadzenie kontroli zgodnie z art. 5 ust. 1;

f) wymienionym w załączniku IVa, jeśli tak postanowi Komitet ds. Sankcji.

2. Ust. 1 nie ma zastosowania:

a) w sytuacjach wyjątkowych;

b) w przypadku statków powracających do portu macierzystego;

c) w przypadku statków powracających do portu w celu przejścia kontroli, gdy dotyczy to statku objętego zakresem stosowania ust. 1 lit. a)–e).

3. W drodze odstępstwa od zakazu określonego w ust. 1, gdy dotyczy to statku objętego zakresem stosowania ust. 1 lit. a)–e), właściwy organ danego państwa członkowskiego, wskazany na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, może zezwolić na wejście statku do portu, jeżeli:

a) Komitet ds. Sankcji wcześniej stwierdził, że jest to konieczne ze względów humanitarnych lub z innych względów zgodnych z celami rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2270 (2016); lub

b) państwo członkowskie wcześniej stwierdziło, że jest to konieczne ze względów humanitarnych lub z innych względów zgodnych z celami niniejszego rozporządzenia.

4. W drodze odstępstwa od zakazu określonego w ust. 1 lit. f) właściwy organ danego państwa członkowskiego, wskazany na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, może zezwolić na wejście statku do portu, jeżeli Komitet ds. Sankcji tak zarządził.

5. Zabrania się lądowania, startu i przelotu nad terytorium Unii wszelkich statków powietrznych użytkowanych przez przewoźników z Korei Północnej lub pochodzących z Korei Północnej.

6. Ust. 4 nie ma zastosowania:

a) w przypadku statków powietrznych lądujących w celu przejścia kontroli;

b) w przypadku lądowania awaryjnego.

7. W drodze odstępstwa od ust. 5 właściwy organ danego państwa członkowskiego, wskazany na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, może zezwolić na start, lądowanie lub przelot statku powietrznego nad terytorium Unii, jeżeli ten właściwy organ wcześniej stwierdził, że jest to konieczne ze względów humanitarnych lub z innych względów zgodnych z celami niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 11b

1. Zabrania się:

a) leasingu lub czarteru statków lub statków powietrznych lub świadczenia usług załogi na rzecz Korei Północnej, osób lub podmiotów wymienionych w załączniku IV, innych podmiotów północnokoreańskich, innych osób lub podmiotów, które pomagały naruszać postanowienia rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013), 2270 (2016) lub 2321 (2016), lub wszelkich osób lub podmiotów działających w imieniu lub pod kierownictwem jakiejkolwiek takiej osoby lub takiego podmiotu, oraz podmiotów do nich należących lub przez nich kontrolowanych;

b) nabywania z Korei Północnej usług załogi statku lub statku powietrznego;

c) posiadania, leasingu, eksploatowania i ubezpieczania statków pływających pod banderą Korei Północnej oraz świadczenia na ich rzecz usług klasyfikacji statków i usług powiązanych;

d) rejestrowania lub utrzymywania w rejestrze statków będących własnością Korei Północnej lub obywateli Korei Północnej, kontrolowanych lub eksploatowanych przez Koreę Północną lub obywateli Korei Północnej, lub które zostały przez inne państwo wyrejestrowane na mocy pkt 24 rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2321 (2016);

e) świadczenia usług ubezpieczeniowych lub reasekuracyjnych na rzecz statków będących własnością Korei Północnej, kontrolowanych lub eksploatowanych przez Koreę Północną.

2. W drodze odstępstwa od zakazu ustanowionego w ust. 1 lit. a), właściwy organ danego państwa członkowskiego, wskazany na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, może wyrazić zgodę na leasing, czarter lub świadczenie usług załogi, pod warunkiem że to państwo członkowskie uzyskało uprzednio zgodę Komitetu ds. Sankcji w odniesieniu do danego przypadku.

3. W drodze odstępstwa od zakazów ustanowionych w ust. 1 lit. b) i c), właściwy organ danego państwa członkowskiego, wskazany na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, może wyrazić zgodę na posiadanie, leasing lub eksploatację statków pływających pod banderą Korei Północnej lub świadczenie na ich rzecz usług klasyfikacji statków lub usług powiązanych lub na rejestrowanie i utrzymywanie w rejestrze statków będących własnością Korei Północnej lub obywateli Korei Północnej, eksploatowanych lub kontrolowanych przez Koreę Północną lub obywateli Korei Północnej, pod warunkiem że dane państwo członkowskie uzyskało uprzednio zgodę Komitetu ds. Sankcji w odniesieniu do danego przypadku.

4. W drodze odstępstwa od zakazu ustanowionego w ust. 1 lit. e), właściwy organ danego państwa członkowskiego, wskazany na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, może zezwolić na świadczenie usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, pod warunkiem że Komitet ds. Sankcji uprzednio ustali, w odniesieniu do danego przypadku, że statek bierze udział w działalności służącej wyłącznie zaspokojeniu potrzeb życiowych, która nie zostanie wykorzystana przez osoby lub podmioty z Korei Północnej do generowania dochodów lub wyłącznie do celów humanitarnych.

5. Państwo członkowskie informuje pozostałe państwa członkowskie oraz Komisję o zezwoleniach udzielonych na podstawie ust. 2, 3 i 4.

Artykuł 11c

[2] W drodze odstępstwa od zakazów wynikających z rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1718 (2006), 1874 (2009), 2087 (2013), 2094 (2013), 2070 (2016), 2321 (2016), 2356 (2017) i 2371 (2017) właściwy organ państwa członkowskiego, wskazany na stronach internetowych wymienionych w załączniku II, może zezwolić na wszelką działalność, jeżeli Komitet ds. Sankcji stwierdzi, w odniesieniu do danego przypadku, że jest ona konieczna w celu ułatwienia pracy organizacji międzynarodowych i pozarządowych prowadzących działania związane z niesieniem pomocy i wsparcia w Korei Północnej na rzecz ludności cywilnej w Korei Północnej, zgodnie z ust. 46 rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 2321 (2016).

Artykuł 12

Komisja i państwa członkowskie niezwłocznie informują się wzajemnie o środkach podejmowanych na podstawie niniejszego rozporządzenia i dostarczają sobie wszelkich dostępnych informacji związanych z niniejszym rozporządzeniem, w szczególności informacji dotyczących naruszeń przepisów i trudności w ich wykonywaniu oraz orzeczeń wydanych przez sądy krajowe.

Artykuł 13

1. Komisja jest uprawniona do:

a) zmiany załącznika Ia na podstawie ustaleń Komitetu ds. Sankcji albo Rady Bezpieczeństwa ONZ oraz, w stosownych przypadkach, dodania numerów referencyjnych zaczerpniętych z Nomenklatury Scalonej określonej w załączniku I do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87;

b) zmiany załącznika II na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie;

c) zmiany załącznika III, IIIa i IIIb w celu doprecyzowania lub dostosowania wykazu towarów w nich wymienionych, zgodnie z definicjami lub wytycznymi, które mogą być przyjęte przez Komitet ds. Sankcji albo przez Radę Bezpieczeństwa ONZ, i dodania numerów referencyjnych zaczerpniętych z Nomenklatury scalonej określonej w załączniku I do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87, jeśli jest to konieczne lub stosowne;

d) zmiany załączników IV i IVa na podstawie ustaleń Komitetu ds. Sankcji albo Rady Bezpieczeństwa ONZ;

e) zmiany załącznika V i VI zgodnie z przyjętymi decyzjami dotyczącymi, odpowiednio, załączników II, III, IV i V do wspólnego stanowiska 2006/795/WPZiB;

f) zmiany załączników Ic, Id oraz Ie na podstawie ustaleń Komitetu ds. Sankcji albo Rady Bezpieczeństwa ONZ lub postanowień dotyczących tych załączników w decyzji Rady 2013/183/WPZiB;

g) zmiany załączników Ig i Ih na podstawie ustaleń Komitetu ds. Sankcji albo Rady Bezpieczeństwa ONZ oraz dodania numerów referencyjnych zaczerpniętych z Nomenklatury scalonej, określonej w załączniku I do rozporządzenia (EWG) nr 2658/87;

h) zmiany załącznika VIII w celu doprecyzowania lub dostosowania wykazu towarów w nim wymienionych, z uwzględnieniem informacji dostarczonych przez państwa członkowskie, a także definicji lub wytycznych, które mogą zostać wydane przez Komisję ds. Statystyki Narodów Zjednoczonych, lub w celu dodania numerów referencyjnych zaczerpniętych z Centralnej Klasyfikacji Produktów dla towarów i usług opublikowanej przez Komisję Statystyczną ONZ.

2. Komisja przetwarza dane osobowe w celu wykonywania powierzonych jej zadań na mocy niniejszego rozporządzenia i zgodnie z przepisami rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (¹²).

Artykuł 13a

Zakazuje się świadomego i celowego udziału w działaniach, których celem lub skutkiem jest obejście zakazów ustanowionych niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 14

1. Państwa członkowskie określają zasady dotyczące sankcji stosowanych w przypadku naruszenia niniejszego rozporządzenia i podejmują wszelkie środki niezbędne w celu zapewnienia ich wykonywania. Przewidziane sankcje są skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o tych zasadach niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, jak również o ich wszelkich późniejszych zmianach.

Artykuł 15

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, o których mowa w niniejszym rozporządzeniu i wskazują je na stronach internetowych wymienionych w załączniku II.

2. Państwa członkowskie niezwłocznie po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia informują Komisję o wyznaczonych przez siebie właściwych organach oraz o wszelkich późniejszych zmianach w tym zakresie.

Artykuł 16

Niniejsze rozporządzenie stosuje się:

a) na terytorium Unii;

b) na pokładach wszystkich samolotów lub statków znajdujących się w jurysdykcji państwa członkowskiego;

c) do każdej osoby będącej obywatelem państwa członkowskiego i przebywającej na terytorium Unii lub poza nim;

d) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu zarejestrowanego lub utworzonego na mocy prawa państwa członkowskiego;

e) do każdej osoby prawnej, podmiotu lub organu w odniesieniu do każdego rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej, w całości lub częściowo, na terytorium Unii.

Artykuł 17

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 marca 2007 r.

ZAŁĄCZNIK V

WYKAZ OSÓB, PODMIOTÓW I ORGANÓW, O KTÓRYCH MOWA W ART. 6 UST. 2 [3]

a) Wykaz osób, o których mowa w art. 6 ust. 2 lit. a):

b) Wykaz osób, podmiotów i organów, o których mowa w art. 6 ust. 2 lit. a)

c) Wykaz osób, o których mowa w art. 6 ust. 2 lit. b)

d) Wykaz osób, podmiotów i organów, o których mowa w art. 6 ust. 2 lit. b)