KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady (WE) nr 70/524/EWG z dnia 23 listopada 1970 r. dotyczącą dodatków paszowych (¹), ostatnio zmienioną rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2205/2001 (²), w szczególności jej art. 3, 9d i 9e,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa 70/524/EWG przewiduje, że można przyznać tymczasowe zezwolenie na stosowanie nowych dodatków po przeprowadzeniu przeglądu wniosku złożonego zgodnie z art. 4 dyrektywy.

(2) Artykuł 9e ust. 1 dyrektywy 70/524/EWG przewiduje, że można przyznać tymczasowe zezwolenie na stosowanie nowego dodatku, jeśli spełnione są warunki art. 3a lit. b)–e) tej dyrektywy oraz jeśli można racjonalnie założyć, w związku z dostępnymi wynikami, że kiedy jest on stosowany w żywieniu zwierząt, ma jeden ze skutków określonych w art. 2 lit. a). Takie tymczasowe zezwolenie może zostać przyznane na okres do czterech lat w przypadku dodatków określonych w części II załącznika C do tej dyrektywy.

(3) Ocena dokumentacji przedłożonych w odniesieniu do środków zapobiegających zbrylaniu: żelazocyjanku sodu i żelazocyjanku potasu opisanych w załączniku I pokazała, że te dodatki te spełniają wyżej wspomniane wymagania. Komitet Naukowy ds. Żywienia Zwierząt (SCAN) dnia 3 grudnia 2001 r. przedstawił korzystną opinię w odniesieniu do bezpieczeństwa środków zapobiegających zbrylaniu. Dlatego powinny one zostać objęte tymczasowym zezwoleniem na okres czterech lat.

(4) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 937/2001 (³) odnowiło tymczasowe zezwolenie na stosowanie preparatu mikroorganizmu Bacillus cereus odm. toyoi (NCIMB 40 112; Toyocerin®) dla kategorii zwierząt: brojlerów, kur niosek, cieląt, bydła opasowego, królików przeznaczonych do tuczu i królic hodowlanych. Zezwolenie zostało przyznane jedynie do dnia 1 marca 2002 r., w celu zapewnienia wystarczającego czasu w celu przeprowadzenia ponownej oceny bezpieczeństwa szczepu w odniesieniu do odporności na tetracyklinę, o co wnioskował SCAN w świetle dowodów, które stały się dostępne od momentu przyznania pierwszego tymczasowego zezwolenia na stosowanie substancji.

(5) Komisja otrzymała wymagane dane dnia 17 września 2001 r. Na ich podstawie SCAN stwierdził w swoim sprawozdaniu w sprawie produktu Toyocerin® przyjętym dnia 5 grudnia 2001 r., że ocena przedłożonych dokumentacji pokazała, że produkty można uznać za bezpieczne w odniesieniu do produkcji toksyn oraz w odniesieniu do odporności na antybiotyki.

(6) Nowe dane potwierdziły Komisji, że warunki art. 3a lit. b)–e) dyrektywy 70/524/EWG są spełnione, tymczasowe zezwolenie na stosowanie preparatu Bacillus cereus odm. toyoi (NCIMB 40 112) dla kategorii zwierząt: brojlerów, kur niosek, cieląt, bydła opasowego, królików przeznaczonych do tuczu i królic hodowlanych powinno zatem zostać przyznane na pozostałą część maksymalnie dozwolonego okresu pięciu lat. Biorąc pod uwagę przerwę w tymczasowym zezwoleniu między dniem 21 lutego 2001 r. a dniem 31 maja 2001 r., koniec okresu ważności tymczasowego zezwolenia powinien przypadać na dzień 7 października 2004 r.

(7) Tymczasowe zezwolenie na stosowanie preparatu mikroorganizmu Bacillus cereus odm. toyoi (NCIMB 40 112) dla kategorii zwierząt: prosięta, tuczniki i maciory wygasło dnia 21 kwietnia 1999 r. z końcem maksymalnie dozwolonego okresu pięciu lat.

(8) SCAN w sprawozdaniu w sprawie produktu Toyocerin® przyjętym dnia 5 grudnia 2001 r. potwierdził, że produkt, kiedy stosowany jest dla prosiąt, tuczników i macior, spełnia warunki art. 3a lit. b)–e) dyrektywy 70/524/EWG. Sprawozdanie SCAN zawiera korzystną opinię w sprawie skuteczności produktu Toyocerin®, kiedy jest on stosowany w kategoriach zwierząt: prosięta w wieku do dwóch miesięcy oraz maciory.

(9) Ponieważ spełnione zostały wszystkie warunki art. 3a dyrektywy 70/524/EWG, dlatego powinno zostać przyznane stałe zezwolenie dla preparatu mikroorganizmu Bacillus cereus odm. toyoi (NCIMB 40 112) dla kategorii zwierząt: prosięta i maciory zgodnie z warunkami opisanymi w załączniku III.

(10) Ocena dokumentacji pokazuje, że mogą być wymagane niektóre procedury w celu ochrony pracowników przed narażeniem na działanie dodatku. Tego rodzaju ochrona powinna być jednakże zapewniona przez stosowanie dyrektywy Rady 89/391/EWG z dnia 12 czerwca 1989 r. w sprawie wprowadzenia środków w celu poprawy bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy (⁴).

(11) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z oceną Stałego Komitetu ds. Pasz,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Zezwala się na stosowanie dodatków należących do grupy „ lepiszcza, środki zapobiegające zbrylaniu i koagulanty” wymienione w załączniku I jako dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt na warunkach określonych w tym załączniku.

Artykuł 2

Tymczasowe zezwolenie na stosowanie preparatu należącego do grupy „mikroorganizmy” wymienionego w załączniku II zostaje przedłużone na warunkach określonych w tym załączniku.

Artykuł 3

[1] (skreślony).

Artykuł 4

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 12 lutego 2002 r.

ZAŁĄCZNIK III

(skreślony) [2]