PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, a w szczególności jego art. 175 ust. 1,

uwzględniając propozycję Komisji(¹),

uwzględniając opinię Komitetu Społeczno-Ekonomicznego(²),

po konsultacjach przeprowadzonych z Komitetem Regionów,

działając zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 251 Traktatu(³), oraz w świetle jednolitego tekstu zaakceptowanego przez Komitet Koncyliacyjny w dniu 9 marca 2000 r.,

a także mając na uwadze, co następuje,

najważniejszym celem Konwencji Ramowej ONZ w sprawie Zmiany Klimatu jest osiągnięcie stabilizacji stężenia gazu cieplarnianego w atmosferze na poziomie, który pozwoli uniknąć ryzyka niebezpiecznych zaburzeń klimatu spowodowanych interwencją człowieka; Protokół z Kyoto do wzmiankowanej Konwencji Ramowej uzgodniony na Konferencji w Kyoto w grudniu 1997 roku przewiduje redukcję stężeń gazu cieplarnianego;

zgodnie z Protokołem z Kyoto, Wspólnota zaakceptowała cel jakim jest redukcja emisji szeregu gazów cieplarnianych w okresie od 2008 do 2012 roku o 8% w odniesieniu do poziomów z roku 1990;

protokół z Kyoto wymaga, aby strony, o których mowa w załączniku I do Protokołu, do roku 2005 osiągnęły widoczny postęp w dążeniu do wyznaczonych celów;

decyzja 93/389/EWG(⁴) ustanowiła mechanizm monitorowania poziomu emisji CO₂ i innych gazów cieplarnianych z obszaru Wspólnoty;

uwzględniając znaczenie samochodów osobowych jako źródła emisji CO₂, Komisja zaproponowała strategię Wspólnoty w celu redukcji emisji CO₂ z samochodów osobowych oraz usprawnienia gospodarki paliwowej; we Wnioskach z dnia 25 czerwca 1996 r. Rada przychylnie oceniła stanowisko Komisji;

Parlament Europejski i Rada sformułowały poziom docelowy w wysokości 120 g/km (5 litrów/100 km dla silników benzynowych oraz 4,5 litra/100 km dla silników diesla) jako wartość średnią dla emisji CO₂ w roku 2005 (najpóźniej w roku 2010);

Komisja prowadzi badania, które mają na celu sporządzenie, tak szybko jak to możliwe, właściwych propozycji dotyczących zharmonizowanych procedur służących do pomiaru indywidualnych poziomów emisji CO₂ z samochodów kategorii N₁ zgodnie z załącznikiem II do dyrektywy Rady 70/156/EWG z dnia 6 lutego 1970 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do homologacji typu pojazdów silnikowych i ich przyczep(⁵);

indywidualne poziomy emisji CO₂ z nowych samochodów osobowych są we Wspólnocie mierzone przy zastosowaniu jednolitej metody ustanowionej w dyrektywie Rady 80/1268/EWG z dnia 16 grudnia 1980 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do zużycia paliwa w pojazdach silnikowych (⁶);

należy ustanowić obiektywne procedury w celu monitorowania indywidualnych poziomów emisji CO₂ z nowych samochodów osobowych sprzedawanych na terenie Wspólnoty w celu weryfikacji skuteczności strategii Wspólnoty, o której mowa w komunikacji Komisji z dnia 20 grudnia 1995 r., jak również realizacji zobowiązań formalnie podjętych przez organizacje producentów samochodów. Niniejsza decyzja zapewni taki plan monitoringu; Komisja oświadczyła, że tak szybko jak to możliwe, rozważy potrzebę ustanowienia ram prawnych dla umów zawieranych w przyszłości z organizacjami producentów samochodów, w tym działań, które należy podjąć w przypadku, gdyby takie umowy nie przyniosły zamierzonych skutków;

dla celów niniejszej Decyzji, Państwa Członkowskie powinny gromadzić jedynie oficjalne dane zgodne z dyrektywą 70/156/EWG;

dyrektywa 70/156/EWG stanowi, że do każdego nowego samochodu osobowego producenci wydają certyfikaty zgodności, oraz że Państwa Członkowskie dopuszczają do użytku oraz zezwalają na rejestrację nowego samochodu osobowego tylko jeśli taki samochód posiada ważny certyfikat zgodności;

niniejsza decyzja nie ma na celu ujednolicenia narodowych systemów rejestracji pojazdów, a jedynie uznaje je za podstawę do kompilacji minimalnego zakresu informacji koniecznych do zapewnienia odpowiedniego funkcjonowania Wspólnotowego systemu monitorowania średnich indywidualnych poziomów emisji CO₂ z nowych samochodów osobowych;

wskazane jest uwzględnić wszystkie nowe samochody o alternatywnych źródłach zasilania, które są objęte zakresem zastosowania dyrektywy 70/156/EWG;

taki plan monitorowania powinien być stosowany jedynie do tych nowych samochodów osobowych, które mają być po raz pierwszy zarejestrowane na terenie Wspólnoty i nie były wcześniej nigdzie indziej rejestrowane;

należy utrzymać kontakty pomiędzy Komisją a Państwami Członkowskimi odnośnie kontroli jakości danych w celu zapewnienia właściwego wdrożenia niniejszej decyzji;

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Niniejsza decyzja ustanawia plan monitorowania średnich indywidualnych poziomów emisji CO₂ z nowych samochodów osobowych rejestrowanych na terenie Wspólnoty. Plan ten ma zastosowanie jedynie do tych samochodów osobowych, które są rejestrowane na terenie Wspólnoty po raz pierwszy i które nie były wcześniej rejestrowane nigdzie indziej.

Artykuł 2

Dla celów niniejszej decyzji:

1. „samochód osobowy” oznacza każdy pojazd motorowy kategorii M₁, zgodnie z definicją zawartą w załączniku II do dyrektywy 70/156/EWG, oraz który jest objęty zakresem zastosowania dyrektywy 80/1268/EWG. Definicja powyższa nie obejmuje pojazdów objętych zakresem zastosowania dyrektywy 92/61/EWG (¹) oraz pojazdów do specjalnych zastosowań zgodnie z definicją zawartą w drugim podpunkcie art. 4 ust. 1 lit. a) dyrektywy 70/156/EWG;

2. „samochód nowo zarejestrowany” oznacza samochód osobowy zarejestrowany po raz pierwszy na terenie Wspólnoty. Powyższa definicja nie obejmuje w szczególności samochodów ponownie rejestrowanych w drugim Państwie Członkowskim ani samochodów, które były wcześniej rejestrowane poza Wspólnotą.

3. „certyfikat zgodności” oznacza certyfikat, o którym mowa w art. 6 dyrektywy 70/156/EWG;

4. „indywidualny poziom emisji CO₂” oznacza poziom emisji CO₂ danego samochodu osobowego mierzony zgodnie z dyrektywą 80/1268/EWG i przedstawiony w załączniku VIII do dyrektywy 70/156/EWG oraz dołączony do dokumentacji homologacyjnej;

5. „producent” oznacza osobę lub instytucję odpowiedzialną wobec organu zatwierdzającego za wszelkie aspekty procesu homologacji oraz za zapewnienie zgodności produkcji. Nie jest konieczne, aby taka osoba lub instytucja była bezpośrednio zaangażowana we wszystkie fazy produkcji samochodu, systemu, komponentu, lub samodzielnej jednostki technicznej stanowiących przedmiot homologacji;

6. „marka” oznacza handlową nazwę producenta, która pojawia się na certyfikacie zgodności oraz w dokumentacji homologacyjnej;

7. „maksymalna moc netto nowego samochodu osobowego” oznacza maksymalną moc silnika podaną w certyfikacie zgodności oraz w dokumentacji homologacyjnej mierzoną zgodnie z dyrektywą 80/1269/EWG (²);

8. „masa” oznacza masę sprawnego samochodu razem z nadwoziem, podaną w certyfikacie zgodności oraz dokumentacji homologacyjnej, zdefiniowaną w części 2.6 załącznika I do dyrektywy 70/156/EWG;

9. „pojemność silnika” oznacza pojemność silnika podaną w certyfikacie zgodności oraz dokumentacji homologacyjnej;

10. „rodzaj paliwa” oznacza paliwo, dla którego samochód był oryginalnie homologowany, określone w certyfikacie zgodności i dokumentacji homologacji;

11. „plik rejestracji” oznacza elektroniczny plik zawierający informacje dotyczące rejestracji samochodu osobowego;

12. „typ”, „wariant” i „wersja” oznaczają zróżnicowane pojazdy danej marki zdeklarowane przez producenta, jak to zostało opisane w załączniku II (B) do dyrektywy 70/156/EWG, oraz identyfikowane indywidualnie poprzez typ, wariant, i wersję oznaczone kodami alfa-numerycznymi;

13. „pojazd z alternatywnym źródłem zasilania” oznacza każdy pojazd motorowy kategorii M₁, zgodnie z definicją zawartą w załączniku II (B) do dyrektywy 70/156/EWG, nie objęty zakresem zastosowania dyrektywy 80/1268/EWG;

14. „dokumentacja homologacyjna” oznacza pakiet informacyjny zawierający folder informacyjny, certyfikat homologacji, oraz wyniki testów, które są w obiegu pomiędzy narodowymi organami ds. homologacji zgodnie z art. 4 ust. 5 i 6 dyrektywy 70/156/EWG.

Artykuł 3

1. W celu ustanowienia planu, o którym mowa w art. 1, Państwa Członkowskie zbierają informacje opisane w załączniku I w odniesieniu do każdego samochodu, o którym mowa w tymże artykule, rejestrowanego na ich obszarze.

2. Państwa Członkowskie mogą pozyskiwać informacje, o których mowa w ustępie 1, zarówno z dokumentacji homologacyjnej Wspólnoty jak również certyfikatu zgodności.

3. Państwa Członkowskie są odpowiedzialne za sprawdzenie i jakość zbieranych danych. Państwa Członkowskie biorą pod uwagę potencjalne źródła błędów opisane w załączniku II, podejmują kroki w celu ograniczenia takich błędów, i przekazują Wspólnocie ocenę, dokonaną metodą analizy statystycznej lub inną, dotyczącą proporcji błędnych danych wraz z raportem, o którym mowa w art. 4 ust. 4.

4. Państwa Członkowskie podejmują działania w celu podniesienia jakości zbieranych danych, i na żądanie informują o nich Komisję. Na podstawie takich informacji Komisja może, w porozumieniu z danym Państwem Członkowskim, zaproponować działania, których podjęcie takie Państwo Członkowskie powinno rozważyć w celu dalszego podnoszenia jakości zbieranych danych. Państwo Członkowskie informuje Komisję o dalszych krokach, które, odpowiednio do potrzeb, zostaną podjęte w celu podniesienia jakości danych.

Artykuł 4

1. W każdym roku kalendarzowym Państwa Członkowskie określają następujące wielkości, zgodnie z metodami opisanymi w załączniku III, w podziale na poszczególnych producentów jak również łącznie dla wszystkich producentów:

(a) dla każdego odrębnego rodzaju paliwa:

(i) całkowita liczba nowo zarejestrowanych samochodów osobowych, zgodnie z punktem 1 załącznika III;

(ii) średnie indywidualnych poziomów emisji CO₂ dla nowo zarejestrowanych samochodów osobowych, zgodnie z punktem 2 załącznika III;

(b) dla każdego rodzaju paliwa oraz dla każdej odrębnej kategorii emisji CO₂ określonej w punkcie 3 załącznika III:

(i) liczba nowo zarejestrowanych samochodów osobowych;

(ii) średnie indywidualnych poziomów emisji CO₂ , zgodnie z drugim akapitem punktu 3 załącznika III;

(c) dla każdego rodzaju paliwa oraz dla każdej odrębnej kategorii masy samochodu zgodnie z punktem 4 załącznika III:

(i) liczba nowo zarejestrowanych samochodów osobowych;

(ii) średnie indywidualnych poziomów emisji CO₂ , zgodnie z trzecim akapitem punktu 4 załącznika III;

(iii) średnia masa zgodnie z drugim akapitem punktu 4 załącznika III (¹) ;

(d) dla każdego rodzaju paliwa oraz dla każdej odrębnej kategorii maksymalnej mocy netto określonej w punkcie 5 załącznika III:

(i) liczba nowo zarejestrowanych samochodów osobowych;

(ii) średnie indywidualnych poziomów emisji CO₂ , zgodnie z trzecim akapitem punktu 5 załącznika III;

(iii) średnia maksymalna moc netto, zgodnie z drugim akapitem punktu 5 załącznika III;

(e) dla każdego rodzaju paliwa oraz dla każdej odrębnej kategorii pojemności silnika określonej w punkcie 6 załącznika III:

(i) liczba nowo zarejestrowanych samochodów osobowych;

(ii) średnie indywidualnych poziomów emisji CO₂ , zgodnie z trzecim akapitem punktu 6 załącznika III;

(iii) średnia pojemność silnika zgodnie z drugim akapitem punktu 6 załącznika III;

2. Ponadto, odnośnie pojazdów z alternatywnym źródłem zasilania, Państwa Członkowskie określają liczbę takich pojazdów zarejestrowanych na ich obszarze.

3. Jeśli do pomiaru masy pojazdów zarejestrowanych na ich obszarze są stosowane różne metody, Państwa Członkowskie informują o tym Komisję.

4. Informacje, o których mowa w ustępach 1 i 2 są przekazywane Komisji przez Państwa Członkowskie raz w roku. Po raz pierwszy wzmiankowane informację zostaną przekazane Komisji nie później niż w dniu 1 lipca 2001 r. Po pierwszym przekazaniu, dane dotyczące monitoringu zebrane w ciągu każdego roku kalendarzowego, będą przekazywane nie później niż w dniu 1 kwietnia następnego roku. Dane są przekazywane w formacie określonym w załączniku IV.

5. Na życzenie Komisji Państwa Członkowskie przekazują również pełen zestaw danych zebranych zgodnie z wymogami art. 3.

Artykuł 5

Państwa Członkowskie wyznaczają kompetentne organy odpowiedzialne za gromadzenie i przekazywanie informacji dotyczących monitoringu i informują o tym fakcie Komisję nie później niż w ciągu 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej decyzji.

Artykuł 6

Nie później niż 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej decyzji, Państwa Członkowskie przekazują Komisji sprawozdanie dotyczące tego, w jaki sposób zamierzają wdrożyć jej postanowienia. Na podstawie wzmiankowanych sprawozdań, Komisja może zażądać dalszych informacji lub wprowadzenia, po konsultacjach z Państwami Członkowskimi, zmian w proponowanych metodach wdrożenia.

Artykuł 7

Komisja przekazuje Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie dotyczące funkcjonowania planu monitoringu ustanowionego na mocy niniejszej decyzji w terminie nie późniejszym niż dnia 31 grudnia 2002 r.

Artykuł 8

Dane zebrane w ramach planu monitoringu w roku 2003 i w latach następnych będą służyły za podstawę dla monitoringu realizacji zobowiązań do redukcji emisji CO₂ z pojazdów motorowych podjętych dobrowolnie przez przemysł samochodowy względem Komisji, i w razie potrzeby, dla ich weryfikacji.

Artykuł 9

Za każdy rok kalendarzowy, Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu oraz Radzie raport opracowany na podstawie danych dotyczących monitoringu przekazane przez Państwa Członkowskie.

Artykuł 10

Raporty dotyczące lat realizacji celów pośrednich (¹) oraz lat realizacji celów końcowych wskażą czy osiągnięta redukcja jest skutkiem działań technicznych podjętych przez producentów czy też innych czynników takich jak zmiana zachowań konsumenckich.

Artykuł 11

Niniejsza decyzja jest skierowana do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 22 czerwca 2000 r.