RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 113,

uwzględniając Akt Przystąpienia z 1994 r.,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

na mocy Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Turcją (¹), zwanego dalej „Układem”, przyznano temu krajowi koncesje w odniesieniu do niektórych produktów rolnych;

po przystąpieniu Republiki Austrii, Republiki Finlandii oraz Królestwa Szwecji koncesja na orzechy laskowe powinna zostać dostosowana tak, by uwzględniała porozumienia handlowe dotyczące tego produktu, które istniały między Austrią, Finlandią i Szwecją, z jednej strony, a Turcją, z drugiej strony;

zgodnie z art. 76, 102 i 128 Aktu Przystąpienia z 1994 r. Wspólnota jest zobowiązana do podjęcia środków niezbędnych do zaradzenia tej sytuacji; środki te powinny przyjąć formę autonomicznych wspólnotowych kontyngentów taryfowych, obejmujących umowne preferencyjne ulgi celne stosowane przez Austrię, Finlandię i Szwecję;

decyzja Rady Stowarzyszenia WE-Turcja nr 1/98 z dnia 25 lutego 1998 r. dotycząca uzgodnień handlowych odnośnie do produktów rolnych przewiduje ulepszenie i konsolidację preferencji handlowych odnoszących się do przywozu do Wspólnoty produktów rolnych pochodzących z Turcji oraz ustanawia szereg preferencyjnych koncesji na wywóz ze Wspólnoty do Turcji mięsa i żywych zwierząt;

od 1996 r. Turcja stosuje zakaz przywozu żywego bydła (kod CN 0102) oraz ograniczenia przywozu wołowiny (kody CN 0201–0202); środki te, będące ograniczeniami ilościowymi, są niezgodne z Układem i uniemożliwiają Wspólnocie korzystanie z koncesji przyznanych jej na mocy decyzji nr 1/98; mimo rozmów prowadzonych od listopada 1997 r. do lutego 1998 r. w celu osiągnięcia wynegocjowanego z Turcją rozwiązania tego problemu, ograniczenia ilościowe nadal obowiązują;

w wyniku tych środków wywóz do Turcji przedmiotowych produktów pochodzących ze Wspólnoty jest zablokowany; w celu ochrony handlowych interesów Wspólnoty, sytuacja powinna zostać wyrównana za pomocą środków równoważnych; dlatego koncesje wymienione w załącznikach do niniejszego rozporządzenia powinny zostać zawieszone,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Niniejszym otwiera się autonomiczny kontyngent taryfowy na 1998 r. wymieniony w załączniku I. Stosuje się art. 4–8 rozporządzenia (WE) nr 1981/94 (²), na mocy których Rada otworzyła wspólnotowe kontyngenty taryfowe na niektóre produkty pochodzące, między innymi, z Turcji.

Artykuł 2

Niniejszym zawiesza się autonomiczny kontyngent taryfowy ustanowiony w załączniku I oraz obydwa kontyngenty taryfowe ustanowione w załączniku II.

Artykuł 3

[1] Komisja – w drodze aktów wykonawczych – znosi środki zawieszenia, o których mowa w art. 2, z chwilą zniesienia barier w preferencyjnym wywozie z Unii do Turcji. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 3a ust. 2.

Artykuł 3a

[2] 1. Komisję wspomaga Komitet ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych ustanowiony na mocy art. 229 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 (³). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (⁴).

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

3. W przypadku gdy opinia komitetu ma być uzyskana w drodze procedury pisemnej, procedura ta kończy się bez osiągnięcia rezultatu gdy, przed upływem terminu na wydanie opinii, zdecyduje o tym przewodniczący komitetu lub wniesie o to co najmniej jedna czwarta członków komitetu.

Artykuł 4

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 13 lipca 1998 r.