PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 100a,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/107/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich dotyczących dodatków do żywności dopuszczonych do użycia w środkach spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi(¹), w szczególności jej art. 3a,

uwzględniając wniosek Komisji(²),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno - Społecznego(³),

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 198b Traktatu(⁴),

a także mając na uwadze, co następuje:

zasady harmonizacji przepisów dotyczących dodatków nie powinny wpływać niekorzystnie na stosowanie przepisów, które obowiązywały w Państwach Członkowskich w dniu 1 stycznia 1992 r., i które zakazują użycia niektórych dodatków w niektórych szczególnych środkach spożywczych uznawanych za tradycyjne i produkowanych na ich terytorium;

wykaz środków spożywczych uznawanych za tradycyjne należy sporządzić w oparciu o powiadomienia złożone Komisji przez Państwa Członkowskie przed dniem 1 lipca 1994 r.; jednakże powiadomienia złożone po tym terminie przez nowe Państwa Członkowskie muszą zostać rozpatrzone;

jednakże głównym celem niniejszej decyzji nie jest zdefiniowanie tradycyjnego charakteru środków spożywczych; w szczególności o tradycyjnym charakterze nie decyduje sam zakaz użycia dodatków w takich produktach;

niemniej jednak, należy mieć na względzie znaczenie zakazów użycia niektórych kategorii dodatków, wynikających z przepisów prawa krajowego obowiązujących w dniu 1 stycznia 1992 r.; dla całości praktyk stosowanych w produkcji środków spożywczych; należy zachować szczególne cechy pewnych metod produkcji; przed zatwierdzeniem utrzymania w mocy zakazu użycia niektórych kategorii dodatków należy uwzględnić uczciwą praktykę w transakcjach handlowych z udziałem tych produktów oraz interesy konsumentów;

oznaczenie produktu jako produktu tradycyjnego, w odniesieniu do którego Państwa Członkowskie mogą utrzymać w mocy krajowe ustawodawstwo, musi się odbywać bez uszczerbku dla przepisów rozporządzeń (EWG) nr 2081/92(⁵) i (EWG) nr 2082/92(⁶) w sprawie odpowiednio nazw pochodzenia i świadectw o szczególnym charakterze;

dyrektywa 89/107/EWG i dyrektywy szczególne zezwalają na stosowanie tyko takich dodatków, które nie są szkodliwe dla zdrowia ludzi; względy ochrony zdrowia publicznego nie mogą zatem stanowić kryterium uzasadniającego zakaz użycia niektórych dodatków w niektórych szczególnych środkach spożywczych uważanych za tradycyjne;

zakaz użycia pewnych dodatków nie może z zasady prowadzić do dyskryminacji w odniesieniu do innych dodatków należących do tej samej kategorii określonej w załączniku I do dyrektywy 89/107/EWG, a zatem nie może mieć wpływu na harmonizację w ramach Wspólnoty;

w interesie przejrzystości należy zidentyfikować te zakazy użycia niektórych kategorii dodatków w niektórych kategoriach środków spożywczych, które Państwa Członkowskie mogą utrzymać w mocy na zasadzie odstępstwa od przepisów dyrektywy 98/107/EWG i dyrektyw szczególnych 94/35/WE(⁷), 94/36/WE(⁸) i 95/2/WE(⁹);

swoboda prowadzenia działalności gospodarczej i swobodny przepływ towarów nie mogą być zagrożone ani przez zezwolenie na utrzymanie w mocy przepisów prawa krajowego, ani przez żadne przepisy w sprawie etykietowania celem wyróżnienia takich produktów spośród podobnych środków spożywczych; należy utrzymać swobodę przepływu, wprowadzania do obrotu i wytwarzania we wszystkich Państwach Członkowskich podobnych środków spożywczych uważanych za tradycyjne lub nietradycyjne, zgodnie z postanowieniami Traktatu,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Na podstawie art. 3a dyrektywy 89/107/EWG i zgodnie z warunkami tam określonymi, upoważnia się Państwa Członkowskie wymienione w Załączniku do utrzymania w mocy ustawodawstwa krajowego w sprawie zakazu użycia niektórych kategorii dodatków w produkcji środków spożywczych wymienionych w tym Załączniku.

Niniejsza decyzja jest stosowana bez uszczerbku dla przepisów rozporządzeń (EWG) nr 2081/92 i (EWG) nr 2082/92.

Artykuł 2

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 19 grudnia 1996 r.