Na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa (Dz. U. Nr 80, poz. 903, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

§ 1.Rozporządzenie określa:

1) wielkość mnożników offsetowych i sposób ich stosowania oraz przypadki, w których mogą zostać zastosowane mnożniki z przedziału 2,0-5,0;

2) sposoby zaliczania zobowiązań offsetowych;

3) sposoby zaliczania wartości zobowiązań z umów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa, zwanej dalej „ustawą”;

4) dopuszczalny limit udziału zagranicznych materiałów i komponentów w przedsięwzięciu będącym zobowiązaniem offsetowym.

§ 2.Ustala się wielkości mnożników offsetowych w przedziałach:

1) od 1,0 do 2,0 - dla zobowiązań offsetowych bezpośrednich - określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia;

2) od 0,5 do 1,5 - dla zobowiązań offsetowych pośrednich - określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

§ 3.1. Ustala się przypadki szczególnie uzasadnione interesem gospodarki lub względami bezpieczeństwa i obronności państwa, w których mogą zostać zastosowane mnożniki z przedziału 2,0-5,0 - określone w załączniku nr 3 do rozporządzenia.

2. Przez inwestycje, wartości niematerialne i prawne, o których mowa w załącznikach nr 1-3, rozumie się inwestycje, wartości niematerialne i prawne zgodnie z przepisami o rachunkowości.

§ 4.Ustala się sposób stosowania mnożników offsetowych:

1) minister właściwy do spraw gospodarki, uwzględniając wartość i przedmiot postępowania na dostawę uzbrojenia lub sprzętu wojskowego, wskazuje w założeniach do oferty offsetowej, o których mowa w art. 8 ust. 2 ustawy, listę preferowanych kierunków lokowania zobowiązań offsetowych wraz z przyporządkowanymi im mnożnikami offsetowymi;

2) lista, o której mowa w pkt 1, jest opracowywana w ramach obszarów lokowania zobowiązań offsetowych, o których mowa w załączniku nr 3 do rozporządzenia, i może zawierać szczegółowe propozycje zobowiązań offsetowych;

3) założenia do oferty offsetowej mogą również zawierać propozycje przedmiotów zobowiązań offsetowych, o których mowa w załącznikach nr 1 i 2 do rozporządzenia.

§ 5.1. Do jednego zobowiązania offsetowego stosuje się jeden mnożnik offsetowy.

2. W przypadku gdy zakres przedmiotu zobowiązania offsetowego uniemożliwia zastosowanie jednego mnożnika offsetowego, jest dopuszczalne zastosowanie więcej niż jednego mnożnika offsetowego w jednym zobowiązaniu offsetowym.

3. Stosowanie więcej niż jednego mnożnika w jednym zobowiązaniu offsetowym nie może prowadzić do kumulacyjnego ich stosowania.

§ 6.1. Zaliczenie wartości zobowiązania offsetowego na poczet wartości umowy offsetowej następuje na podstawie wniosku składanego przez zagranicznego dostawcę ministrowi właściwemu do spraw gospodarki.

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien zawierać:

1) oznaczenie zobowiązania offsetowego;

2) przedmiot zobowiązania offsetowego;

3) termin wykonywania zobowiązania offsetowego;

4) wartość nominalną wykonanego zobowiązania offsetowego;

5) wielkość mnożników offsetowych;

6) wartość zobowiązania offsetowego;

7) wartość wykonanego zobowiązania offsetowego;

8) oświadczenie zagranicznego dostawcy o wykonaniu zobowiązania offsetowego zgodnie z umową offsetową.

3. Do wniosku należy dołączyć dokumenty potwierdzające realizację zobowiązania offsetowego, w tym:

1) oświadczenie offsetobiorcy o wykonaniu zobowiązania offsetowego, w tym potwierdzające wykonaną wartość nominalną zobowiązania offsetowego;

2) oświadczenie offsetodawcy o wykonaniu zobowiązania offsetowego.

4. Minister właściwy do spraw gospodarki może - w ramach sposobu zaliczania zobowiązań offsetowych:

1) żądać przedstawienia przez zagranicznego dostawcę dodatkowych dokumentów oraz informacji niezbędnych do dokonania oceny zasadności wniosku;

2) zasięgnąć opinii biegłego rewidenta lub eksperta w sprawie wykonania zobowiązania offsetowego.

§ 7.1. Zaliczając na poczet wartości umowy offsetowej wartość zobowiązań wykonanych z umów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy, stosuje się mnożnik offsetowy 0,3.

2. Zaliczanie wartości zobowiązań z umów, o których mowa w ust. 1, następuje na podstawie wniosku, o którym mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, składanego przez zagranicznego dostawcę ministrowi właściwemu do spraw gospodarki.

3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, powinien być składany wraz z ofertą offsetową i zawierać:

1) określenie podmiotu, na rzecz którego wykonano zobowiązanie;

2) przedmiot zobowiązania;

3) wartość nominalną wykonanego zobowiązania;

4) proponowane mnożniki;

5) wartość zobowiązania;

6) termin wykonywania zobowiązania.

4. Do wniosku należy dołączyć dokumenty potwierdzające wykonanie zobowiązania, w tym oświadczenie o wykonaniu zobowiązania złożone przez podmiot, na rzecz którego wykonano zobowiązanie.

5. Wniosek stanowi część oferty offsetowej zagranicznego dostawcy i jest przedmiotem negocjacji związanych z zawarciem umowy offsetowej.

§ 8.1. Ustala się dopuszczalny limit udziału zagranicznych materiałów i komponentów w przedsięwzięciu będącym zobowiązaniem offsetowym, którego przedmiotem jest zakup wyrobów lub usług, w wysokości 80 % wartości nominalnej takiego zobowiązania.

2. Pochodzenie materiału lub komponentu jest rozumiane jako pochodzenie wytwórcy ostatniej istotnej z technicznego lub technologicznego punktu widzenia zmiany materiału lub komponentu przed odebraniem materiału lub komponentu przez offsetobiorcę.

§ 9.1. W przypadku zobowiązań offsetowych, których przedmiotem jest zakup wyrobów lub usług, a w których wartość zagranicznych materiałów i komponentów, w przedsięwzięciu będącym zobowiązaniem offsetowym, jest:

1) wyższa niż 80 % wartości zakupów wyrobów lub usług - wartość zakupów wyrobów lub usług nie może być przyjęta do zaliczenia zobowiązania offsetowego;

2) niższa niż 20 % wartości zakupów wyrobów lub usług - do zaliczenia zobowiązania offsetowego przyjmuje się 100 % wartości zakupów wyrobów lub usług;

3) równa lub wyższa niż 20 % i niższa lub równa 80 % wartości zakupów wyrobów lub usług - do zaliczenia zobowiązania offsetowego przyjmuje się wartość zakupów wyrobów lub usług pomniejszoną o wartość zagranicznych materiałów i komponentów.

2. W przypadku zobowiązania offsetowego, którego przedmiotem jest zakup wyrobów lub usług, w którym z powodów technicznych lub technologicznych jest niezbędne zastosowanie zagranicznych materiałów lub komponentów w wysokości przekraczającej 80 % wartości nominalnej zobowiązania offsetowego, minister właściwy do spraw gospodarki może, na podstawie wniosku zagranicznego dostawcy, określić wartość zaliczenia takiego zobowiązania offsetowego.

3. Wniosek, o którym mowa w ust. 2, zagraniczny dostawca składa na etapie wprowadzania zobowiązania offsetowego do umowy offsetowej.

§ 10.Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 2 lipca 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad zaliczania zobowiązań offsetowych zagranicznego dostawcy uzbrojenia lub sprzętu wojskowego na poczet wartości umowy offsetowej (Dz. U. Nr 100, poz. 907).

§ 11.Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia 18 maja 2007 r. (poz. 612)

Załącznik nr 1

MNOŻNIKI OFFSETOWE DLA ZOBOWIĄZAŃ OFFSETOWYCH BEZPOŚREDNICH

Załącznik nr 2

MNOŻNIKI OFFSETOWE DLA ZOBOWIĄZAŃ OFFSETOWYCH POŚREDNICH

Załącznik nr 3

PRZYPADKI SZCZEGÓLNIE UZASADNIONE INTERESEM GOSPODARKI LUB WZGLĘDAMI BEZPIECZEŃSTWA I OBRONNOŚCI PAŃSTWA, W KTÓRYCH MOGĄ ZOSTAĆ ZASTOSOWANE MNOŻNIKI Z PRZEDZIAŁU 2,0-5,0. SPOSÓB STOSOWANIA MNOŻNIKÓW OFFSETOWYCH Z PRZEDZIAŁU 2,0-5,0 JEST OKREŚLONY W § 4 pkt 1 i 2 ROZPORZĄDZENIA